|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ตะวันเบิกฟ้า..ปิยะพร ศักดิ์เกษม : ดวงตะวันส่องสว่าง นำทางความรักในหัวใจ
ตะวันเบิกฟ้า..ปิยะพร ศักดิ์เกษม
หากชีวิตที่ดำเนินมาจนถึงบั้นปลายของคุณวัน เปรียบเหมือนเรือที่ลอยเข้าใกล้ฝั่งไปทีละนิด~ทีละนิด ชีวิตของตะวันวาด หลานสาวกำพร้าที่เติบโตและงดงามขึ้นได้ด้วยสองมือของเธอ ก็เปรียบเหมือนดวงตะวันที่เพิ่งโผล่พ้นริมขอบฟ้าขึ้นมาแรระบายสีจัดจ้าเพื่อรอเวลาส่องแสงอันอบอุ่นให้กับสรรพชีวิต...
ไม่เสียแรงที่คุณวันเฝ้าทะนุถนอม กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูหลานสาวกำพร้าด้วยความรัก ความเอื้ออารีย์ เฝ้าสอนสั่งและปลูกฝังความคิดอันดีงาม ไว้ในความรับรู้ ในหัวใจของเด็กน้อย จวบจนเจ้าหล่อนเติบใหญ่ ทุกสิ่งที่เป็นคุณวัน สิ่งนั้นก็คือตะวันวาด...
หากเรียกสิ่งนี้ว่า ความสำเร็จ คุณวันก็ชื่นใจกับความสำเร็จนี้ไม่น้อย และอาจชื่นใจมากขึ้นอีกหลายเท่า หากความสำเร็จนั้นจะหมายรวมไปถึงลูกสาวคนเล็กอย่าง ทวินันท์ ด้วย แต่ชีวิตย่อมต้องมีสิ่งที่ได้อย่างวาดฝัน และสิ่งที่ต้องสูญเสีย เมื่อ ตะวันวาด เป็นสิ่งแรกสำหรับคุณวันแล้ว ทวินันท์ ย่อมต้องเป็นสิ่งหลังอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง...
เย้! อ่านจบซะที
ก่อนอื่นต้องขอร้อง...โอยยยยยย! หงุดหงิดกับคุณวันมาก ทำไมถึงต้องยอมลูกสาวมากถึงขนาดนั้น กลัวจนเรียกได้ว่าลนลานเลยทีเดียว จากเรื่องก่อนอึดอัดกับความดีความงามในตัวของคุณวัน ดีซะจนอิชั้นรู้สึกตัวเองเลวไปถนัดใจ 555 คิดในแง่ดี ทำแต่สิ่งดี แม้ว่าคนอื่นจะไม่เห็นค่า....รู้ไม๊ คนอ่านอึดอัด ไม่ชอบนางเอกแสนดีขนาดนี้ แต่ชอบนางเอกนักสู้ มาเรื่องนี้ก็หงุดหงิดกับความขี้กลัวของคุณวัน ทั้งที่เด็ดขาดและเฉียบคมกับคนอื่น แต่ตกม้าตายกับลูกสาวคนเล็กของตัวเองซะอย่างนั้น เหมือนที่เปรียบไว้ในเรื่อง แพ้ทางกันอย่างกับงูกะเชือกกล้วย....
แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลที่คุณวันต้องเป็นแบบนั้นแต่ด้วยความที่ไม่ได้ร่วมอยู่ในอารมณ์ความรู้สึกเดียวกันก็ทำให้อดจะรำคาญและหงุดหงิดใจไม่ได้ คิดเอาเองว่าถ้าเป็นอิชั้นจะกำราบลูกเล็กเอาแต่ใจคนนี้ยังไงดี ในทางกลับกันพอเห็นถึงสิ่งที่ทวินันท์ปฏิบัติต่อแม่ บางแว้บก็ย้อนคิดกลับมาถึงตัวเอง แล้วก็ได้แต่ร่ำร้องในใจ เวรกรรม! เหมือนตรูเล้ยยยย ถึงจะเคยแปลกใจว่า คนอย่างคุณวันจะยังมีอยู่ในโลกอีกหรือ แต่ไม่เคยแปลกใจเลยที่ได้รู้ว่ามีคนอย่างทวินันท์ อยู่ในโลกใบนี้....
ตะวันวาด...นางเอกในเรื่องนี้ได้ใจตรงที่เป็นนักสู้ กล้าที่พูดในสิ่งที่คิดและต้องการ แต่ก็นั่นหล่ะ..กว่าจะกล้าพูดออกมา ก็ต้องเป็นตอนจวนตัว ไม่อย่างนั้นก็เป็นตัวก็อปปี้ของคุณวันมาแท้~แท้เชียว เหมือนกันเด๊ะ...
นภ...พระเอกของเรื่องไม่โดนเท่าไหร่ ไม่ใช่พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยนางเอกอย่างที่คิดไว้แต่แรก ก็เลยไม่ค่อยประทับใจซักกี่มากน้อย แต่ออกจะชอบใจ อาเล็ก ของตะวันวาดมากกว่า ถึงแม้ว่าเรื่องราวที่ดำเนินไปจะดูเหมือนตัดแยกผู้ชายคนนี้ออกไป ถึงจะเอ่ยถึง แต่ก็เอ่ยถึงแบบ หยอดให้คิดถึง..แต่ไม่ลึกซึ้งต่อไป แค่นั้นเอง ไม่รู้ว่าจะมีเรื่องราวต่อเนื่องของ อาเล็ก ออกมาอีกรึป่าวนะ...
ฉากหวานไหว น้อยไปนี้ดดดด...แต่จะให้มากกว่านี้ก็คงไม่เหมาะเพราะมันเป็นนิยายพีเรียดย้อนกลับไปตั้งหลายสิบปี การแสดงออกถึงความรักก็คงจะทำกันอย่างโจ่งแจ้ง จาบจ้วงอย่างสมัยนี้มิได้ เพียงแค่ส่งสายตา จับมือ หอมแก้ม ก็คงมากเกินพอแล้ว ที่เหลือก็ จิ้น กันไปเองละกัน ซึ่งนี่ก็อาจจะเป็นอีกหนึ่งเสน่ห์ของนิยายคุณปิยะพร ที่จะไม่มีบทรักโจ่งแจ้ง มีเพียงพอให้หัวใจไหว~ไหว หวาน~หวาน ก็แค่นั้น...
ไม่ใช่เพียงแค่ความเพลิดเพลินจากเนื้อเรื่อง ความอิ่มเอมจากสำนวนภาษาอันละเมียด แต่ยังมีแง่คิดที่สอดแทรกผ่านความคิด คำพูดและการกระทำของตัวละครแทบจะทุกตัวในเรื่องให้คนอ่านได้เรียนรุ้และอิชั้นมั่นใจว่านำไปใช้เป็นแนวทางการใช้ชีวิตได้อย่างดี แม้ว่าจะต่างเวลา ต่างสถานที่ แต่แง่คิดเหล่านี้ร่วมสมัยไม่น้อยเลย...
8 ดาวครึ่งสำหรับ ตะวันเบิกฟ้า ค่ะ ถ้ามีฉากหวาน~หวานมากกว่านี้อีกนิด คงได้คะแนนจากอิชั้นเพิ่มอย่างแน่นอน อิอิ...
Create Date : 13 กรกฎาคม 2554 |
|
11 comments |
Last Update : 13 กรกฎาคม 2554 11:15:22 น. |
Counter : 5303 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กุ้งแก้ว IP: 119.42.96.192 13 กรกฎาคม 2554 16:46:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 14 กรกฎาคม 2554 10:01:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 14 กรกฎาคม 2554 15:02:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove IP: 58.9.110.67 15 กรกฎาคม 2554 14:04:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 20 กรกฎาคม 2554 16:04:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 23 กรกฎาคม 2554 15:12:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เคยคิดจะอ่านหลายทีแล้ว แต่ยังคิดๆอยู่