Bloggang.com : rainoflove : ตะวันเบิกฟ้า..ปิยะพร ศักดิ์เกษม : ดวงตะวันส่องสว่าง นำทางความรักในหัวใจ

ตะวันเบิกฟ้า..ปิยะพร ศักดิ์เกษม : ดวงตะวันส่องสว่าง นำทางความรักในหัวใจ

ตะวันเบิกฟ้า..ปิยะพร ศักดิ์เกษม

หากชีวิตที่ดำเนินมาจนถึงบั้นปลายของคุณวัน เปรียบเหมือนเรือที่ลอยเข้าใกล้ฝั่งไปทีละนิด~ทีละนิด ชีวิตของตะวันวาด หลานสาวกำพร้าที่เติบโตและงดงามขึ้นได้ด้วยสองมือของเธอ ก็เปรียบเหมือนดวงตะวันที่เพิ่งโผล่พ้นริมขอบฟ้าขึ้นมาแรระบายสีจัดจ้าเพื่อรอเวลาส่องแสงอันอบอุ่นให้กับสรรพชีวิต...

ไม่เสียแรงที่คุณวันเฝ้าทะนุถนอม กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูหลานสาวกำพร้าด้วยความรัก ความเอื้ออารีย์ เฝ้าสอนสั่งและปลูกฝังความคิดอันดีงาม ไว้ในความรับรู้ ในหัวใจของเด็กน้อย จวบจนเจ้าหล่อนเติบใหญ่ ทุกสิ่งที่เป็นคุณวัน สิ่งนั้นก็คือตะวันวาด...

หากเรียกสิ่งนี้ว่า ความสำเร็จ คุณวันก็ชื่นใจกับความสำเร็จนี้ไม่น้อย และอาจชื่นใจมากขึ้นอีกหลายเท่า หากความสำเร็จนั้นจะหมายรวมไปถึงลูกสาวคนเล็กอย่าง ทวินันท์ ด้วย แต่ชีวิตย่อมต้องมีสิ่งที่ได้อย่างวาดฝัน และสิ่งที่ต้องสูญเสีย เมื่อ “ตะวันวาด” เป็นสิ่งแรกสำหรับคุณวันแล้ว “ทวินันท์” ย่อมต้องเป็นสิ่งหลังอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง...

เย้! อ่านจบซะที

ก่อนอื่นต้องขอร้อง...โอยยยยยย! หงุดหงิดกับคุณวันมาก ทำไมถึงต้องยอมลูกสาวมากถึงขนาดนั้น กลัวจนเรียกได้ว่าลนลานเลยทีเดียว จากเรื่องก่อนอึดอัดกับความดีความงามในตัวของคุณวัน ดีซะจนอิชั้นรู้สึกตัวเองเลวไปถนัดใจ 555 คิดในแง่ดี ทำแต่สิ่งดี แม้ว่าคนอื่นจะไม่เห็นค่า....รู้ไม๊ คนอ่านอึดอัด ไม่ชอบนางเอกแสนดีขนาดนี้ แต่ชอบนางเอกนักสู้ มาเรื่องนี้ก็หงุดหงิดกับความขี้กลัวของคุณวัน ทั้งที่เด็ดขาดและเฉียบคมกับคนอื่น แต่ตกม้าตายกับลูกสาวคนเล็กของตัวเองซะอย่างนั้น เหมือนที่เปรียบไว้ในเรื่อง “แพ้ทางกันอย่างกับงูกะเชือกกล้วย”....

แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลที่คุณวันต้องเป็นแบบนั้นแต่ด้วยความที่ไม่ได้ร่วมอยู่ในอารมณ์ความรู้สึกเดียวกันก็ทำให้อดจะรำคาญและหงุดหงิดใจไม่ได้ คิดเอาเองว่าถ้าเป็นอิชั้นจะกำราบลูกเล็กเอาแต่ใจคนนี้ยังไงดี ในทางกลับกันพอเห็นถึงสิ่งที่ทวินันท์ปฏิบัติต่อแม่ บางแว้บก็ย้อนคิดกลับมาถึงตัวเอง แล้วก็ได้แต่ร่ำร้องในใจ “เวรกรรม! เหมือนตรูเล้ยยยย” ถึงจะเคยแปลกใจว่า คนอย่างคุณวันจะยังมีอยู่ในโลกอีกหรือ แต่ไม่เคยแปลกใจเลยที่ได้รู้ว่ามีคนอย่างทวินันท์ อยู่ในโลกใบนี้....

ตะวันวาด...นางเอกในเรื่องนี้ได้ใจตรงที่เป็นนักสู้ กล้าที่พูดในสิ่งที่คิดและต้องการ แต่ก็นั่นหล่ะ..กว่าจะกล้าพูดออกมา ก็ต้องเป็นตอนจวนตัว ไม่อย่างนั้นก็เป็นตัวก็อปปี้ของคุณวันมาแท้~แท้เชียว เหมือนกันเด๊ะ...

นภ...พระเอกของเรื่องไม่โดนเท่าไหร่ ไม่ใช่พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยนางเอกอย่างที่คิดไว้แต่แรก ก็เลยไม่ค่อยประทับใจซักกี่มากน้อย แต่ออกจะชอบใจ “อาเล็ก” ของตะวันวาดมากกว่า ถึงแม้ว่าเรื่องราวที่ดำเนินไปจะดูเหมือนตัดแยกผู้ชายคนนี้ออกไป ถึงจะเอ่ยถึง แต่ก็เอ่ยถึงแบบ “หยอดให้คิดถึง..แต่ไม่ลึกซึ้งต่อไป” แค่นั้นเอง ไม่รู้ว่าจะมีเรื่องราวต่อเนื่องของ “อาเล็ก” ออกมาอีกรึป่าวนะ...

ฉากหวานไหว น้อยไปนี้ดดดด...แต่จะให้มากกว่านี้ก็คงไม่เหมาะเพราะมันเป็นนิยายพีเรียดย้อนกลับไปตั้งหลายสิบปี การแสดงออกถึงความรักก็คงจะทำกันอย่างโจ่งแจ้ง จาบจ้วงอย่างสมัยนี้มิได้ เพียงแค่ส่งสายตา จับมือ หอมแก้ม ก็คงมากเกินพอแล้ว ที่เหลือก็ “จิ้น” กันไปเองละกัน ซึ่งนี่ก็อาจจะเป็นอีกหนึ่งเสน่ห์ของนิยายคุณปิยะพร ที่จะไม่มีบทรักโจ่งแจ้ง มีเพียงพอให้หัวใจไหว~ไหว หวาน~หวาน ก็แค่นั้น...

ไม่ใช่เพียงแค่ความเพลิดเพลินจากเนื้อเรื่อง ความอิ่มเอมจากสำนวนภาษาอันละเมียด แต่ยังมีแง่คิดที่สอดแทรกผ่านความคิด คำพูดและการกระทำของตัวละครแทบจะทุกตัวในเรื่องให้คนอ่านได้เรียนรุ้และอิชั้นมั่นใจว่านำไปใช้เป็นแนวทางการใช้ชีวิตได้อย่างดี แม้ว่าจะต่างเวลา ต่างสถานที่ แต่แง่คิดเหล่านี้ร่วมสมัยไม่น้อยเลย...

8 ดาวครึ่งสำหรับ “ตะวันเบิกฟ้า” ค่ะ ถ้ามีฉากหวาน~หวานมากกว่านี้อีกนิด คงได้คะแนนจากอิชั้นเพิ่มอย่างแน่นอน อิอิ...

Create Date : 13 กรกฎาคม 2554

Last Update : 13 กรกฎาคม 2554 11:15:22 น.

11 comments

Counter : 5299 Pageviews.

เรื่องนี้ยังไม่เคยอานเลยค่ะคุณนก
เคยคิดจะอ่านหลายทีแล้ว แต่ยังคิดๆอยู่

โดย: กล้ายางสีขาว

วันที่: 13 กรกฎาคม 2554 เวลา:13:22:02 น.

ยัยนู๋นกจิ๊บเนี่ยช๊อบ ชอบ ฉากเรทจริ๊ง จริงเลยนะจ้ะ พี่เพิ่งจะสั่งซื้อไปหมดไปหลายตังส์เหมือนกัน เมื่อก่อนไม่เคยสนใจอ่านของคุณเอียดเลยแต่..พออ่าน 5555 ติดหนึบเลยเหมือนกัน เหมือนของคุงเจ๊ของเราเลยแต่ออกแนวดราม่ามากกว่าของคุงเจ๊ของเรา

ถ้าพี่ไม่ได้อ่าน*ในวันวาร* จะรู้เรื่องมั๊ยเนี่ย?หือ!

โดย: กุ้งแก้ว IP: 119.42.96.192 วันที่: 13 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:46:16 น.

คุณบอลคะ เรื่องนี้นกว่าอ่านแล้วสนุกกว่า ในวารวัน นะคะ เรื่องนั้นหนามากแล้วก็บรรยายเยอะเหลือเกิน แต่อ่านแล้วได้ความรู้เยอะค่ะ ส่วนเรื่องนี้ได้แง่คิด...

พี่กุ้ง แหม...มันก็ต้องมีติดเรทนิดๆหน่อยๆพอให้เราเอาไปจิ้นต่อแล้วแก้มแดงๆน่ะ อิอิ หนังสือของคุณเอียดน่ะ ไม่ค่อยจะเป็น comedy เท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะดราม่า เครียดไปเลย ตั้งแต่อ่านมายังไม่เห็นเรื่องไหนเป็นแบบตลกๆเลยอ่ะค่ะ 5555 แต่ก็ชอบอ่านนะ

โดย: rainoflove (rainoflove

) วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:01:27 น.

เราอ่านเรื่องนี้จบแล้วรู้สึกว่า ค้างมากมายเหมือนทวินันท์ ไม่ได้รับบทเรียนอะไรเลย จนอยากให้มีต่ออีกสักเล่มเลยค่ะ

โดย: จั๊กกะจุ่น

วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:33:08 น.

คุณจั๊กกะจุ่นคะ เห็นว่ามีเล่มต่อนะคะ ยังลงอยู่ในนิตยสารอะไรซักเล่มนี่หล่ะค่ะ เป็นเรื่องของหนูฉฎา คิดว่าน่าจะมีกล่าวถึง ทวินันท์ อยู่แหล่ะ เพราะเราเองก็รู้สึกค่ะว่า มันค้างๆคาๆอยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าจุดจบของเค้าอยู่ตรงไหน เหมือนคนเขียนจงใจปล่อยท้ายเปิดไว้ เผื่อต่อเรื่องต่อไปอีก...

โดย: rainoflove (rainoflove

) วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:02:43 น.

คิดไว้ว่าจะอ่าน แต่...ก็ดองมาจนทุกวันนี้อะค่ะ

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 14 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:46:16 น.

แล้วคุณหวานเย็นฯอ่าน ในวารวัน รึยังคะ

โดย: rainoflove IP: 58.9.110.67 วันที่: 15 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:04:16 น.

ชอบเรื่องชุดของแม่วันมากครับ อาจเป็นเพราะอยู่ชลบุรีด้วย เลยนึกภาพหลายๆอย่างที่คุณปิยะพรเขียนตามไปด้วย
ส่วนเรื่องของฉฏา ชื่อ "ขอบฟ้าราตรี"ครับ ลงในนิตยสารขวัญเรือน ผมกำลังรอลุ้นให้จบมารวมเล่มเร็วๆอยู่เหมือนกันครับ

โดย: สามปอยหลวง

วันที่: 17 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:43:50 น.

คุณสามปอยหลวงคะ รออยุ่เหมือนกันค่ะ อยากรู้ว่าในเรื่อง ขอบฟ้าราตรี จะมีกล่าวถึง ทวินันท์ บ้างรึป่าว

โดย: rainoflove (rainoflove

) วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:04:08 น.

มีของคุณปิยพรในมือหลายเล่ม แต่เรื่องนี้ยังไม่มีในมือเลยค่ะ

โดย: ส้มแช่อิ่ม

วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:31:52 น.

ถ้ามี ในวารวัน แนะนำให้สอยเรื่องนี้ด้วยนะคะคุณส้มแช่อิ่ม จะได้ครบชุด...และเรื่องนี้สนุกกว่าด้วยอ่ะค่ะ แต่จะให้ความรู้ทาง ปวศ น้อยกว่า ในวารวัน นะคะ

โดย: rainoflove (rainoflove

) วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:12:54 น.