|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ตามหาหัวใจของใครคนหนึ่ง
สิริมา อภิจาริน : ยิ่งวิ่งยิ่งไล่ ยิ่งไกลเกินคว้า
ตามหาหัวใจของใครคนหนึ่ง
สิริมา อภิจาริน
หนังสือรวมเรื่องสั้น 11 เรื่อง...ที่อ่านเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้างตามอารมณ์ เรื่องที่กินใจที่สุด เป็นเรื่องสั้นที่มีชื่อเดียวหนังสือเล่มนี้นั่นเอง....
ตามหาหัวใจของใครคนหนึ่ง... ทองโปรยตัด(สิน)ใจละทิ้งชีวิตอันแสนสุข หน้าที่การงานที่กำลังรุ่งโรจน์ของตัวเองในเมืองหลวง เพื่อไปรับตำแหน่งหน้าที่เล็ก~เล็กในจังหวัดริมทะเลแห่งหนึ่ง เพียงเพราะยังเจ็บปวดจากการเลิกรากับใครคนหนึ่ง จนไม่อาจทนอยู่ ณ ที่ที่เคยมีใครคนนั้นอยู่ด้วยได้อีก...
แต่ชีวิตก็ไม่ได้เลวร้ายกับทองโปรยจนเกินไป สถานที่ใหม่~ใหม่ ผู้คนใหม่~ใหม่ บรรยากาศรอบข้างที่ไม่คุ้นชินกลับทำให้หญิงสาวมีความสุขเสียยิ่งกว่าที่ที่เคยอยู่มาแต่เล็กแต่น้อย... มีความสุขเสียจนคิดอยากลงหลักปักฐานอยู่ ณ สถานที่แห่งนี้ตลอดไป...
ทองโปรยรักชีวิตแบบนี้เสียเหลือเกิน ชีวิตแบบไหนน่ะหรือ ก็ชีวิตแบบที่ไม่ต้องดิ้นรน ไม่รีบเร่ง ไม่ขันแข่ง เอาเรื่องเอาราวกับใคร ต่างจากชีวิตที่หญิงสาวจากมาราวหน้ามือกับหลังมือทีเดียว แล้วจำเป็นด้วยหรือที่ทองโปรยจะกลับไปเจ็บปวดอยู่บนเส้นทางสายเก่า ทั้งที่ก็มองเห็นทางสายใหม่ที่ทั้งสดใสและสว่างไสวทอดรออยู่เบื้องหน้า...
เย้! อ่านจบซะที
เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มเล็กที่ใช้เวลาอ่านไม่กี่วันเท่านั้น เวลาอ่านเรื่องสั้นจะคิดก่อนจะหยิบมาอ่านแล้วว่า เรื่องไหนจะตรงใจมากที่สุด จากที่เคยอ่านรวมเรื่องสั้นของ สิริมา อภิจาริน มาสองเล่มแล้ว ก็จะมีเรื่องโปรดในใจทั้งสองเล่ม และแน่นอนที่เล่มนี้อิชั้นก็มีเรื่องที่โปรดอยู่เรื่องนึง นั่นคือ เรื่องราวของสาวทองโปรย ซึ่งเป็นเรื่องสั้นขนาดกลาง (อิชั้นเรียกเอาเอง) เพราะมีทั้งหมดอยู่ 5 ตอน เห็นจะได้....
ที่บอกว่าตรงใจเพราะอะไรน่ะหรือ...ก็เรื่องราวของสาวทองโปรยคนนี้ดันพ้องกับเรื่องที่เคยเกิดขึ้นกับตัวอิชั้นเองเมื่อหลายปีผ่าน ต่างกันเพียงแค่ทองโปรยลี้มรสุมรักจาก กทม.ไปใช้ชีวิตอยู่ ตจว. แต่อิชั้นลี้รักจาก ตจว. เข้า กทม. จึงเข้าใจอารมณ์นั้นของทองโปรยเป็นอย่างดี...
ปัญหาที่กัดกินชีวิตรักของทองโปรย คือ ไม่มีเวลาให้คู่รัก ส่วนปัญหาของอิชั้นน่ะหรือ...เพราะเค้ารักอิชั้นไม่มากพอ หรืออาจพูดได้ว่าไม่เคยรักเลย แล้วอิชั้นจะต้องอยู่ไปเพื่ออะไร ตัดใจเดินออกมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ของตัวเองดีกว่า (แม้ว่าหลังจากนั้นจะหกล้มหกลุกอยู่นานก็ตามเหอะ...)
อ่านเรื่องนี้แล้วซึ้งหลายตอน...มีน้ำตาคลอนิดหน่อย อย่างตอนที่ พัทธ์พาทองโปรยไปไหว้อัฐิของภรรยาที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ทำให้ทองโปรยรู้ได้เลยว่า ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงปิดตัว ปิดใจเหลือเกิน...
แต่ก็มีบางเรื่องที่อ่านแล้วเกิดอาการ ไม่เก็ท อย่างเรื่องหนึ่ง เล่าถึงเรื่องราวขององค์กรหนึ่งที่มีการจัดตั้งอนุกรรมการอะไรซักอย่าง แล้วก็มีการประชุมประจำเดือน ในเรื่องเล่าถึงการประชุม การพูดคุย มีจิกกัด เสียดสีกันบ้าง แต่อ่านเล้วงงว่า ต้องการสื่ออะไรกันแน่ พยายามอ่านจนจบก็ยังไม่เข้าใจ...
ให้คะแนนรวมเรื่องสั้นเล่มนี้ 6 ดาวครึ่งค่ะ (ตัดคะแนนที่ทำให้เกิดอาการ..ไม่เก็ท)
Create Date : 02 กรกฎาคม 2554 |
|
8 comments |
Last Update : 2 กรกฎาคม 2554 15:29:17 น. |
Counter : 1723 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nikanda 3 กรกฎาคม 2554 5:40:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยุ้ยจัง IP: 27.130.180.134 3 กรกฎาคม 2554 12:11:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 4 กรกฎาคม 2554 10:33:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 5 กรกฎาคม 2554 16:23:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ืืning IP: 58.9.106.83 6 กรกฎาคม 2554 14:59:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: rainoflove (rainoflove ) 6 กรกฎาคม 2554 15:56:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|