หลังจากเดินเที่ยวกันเสร็จแล้ว ก็กลับไปหลับไปนอน เพราะว่าต้องตื่นเช้ามาปฐมนิเทศอีก

---------------------------------------------------

เช้ามา ...... ตื่นเองม่ะมีใครปลุก (ปรกติอยู่เมื่องไทยตื่นสายตลอดตู)

แล้วเราก็เตรียมตัวลงไปข้างล่างไป ปฐมนิเทศ แยกย้ายก็เพื่อนที่เดินทางมาด้วยกัน

แล้วเราก็ได้เจอเพื่อน ๆ ที่จะไปทำงานที่เดียวกัน ซะที

เราเจอเพื่อนที่มาจากบริษัทเดียวกัน แชมป์ (เคยเจอกันที่กทม) อร่อย และติ๊ก (บริษัทเดียวกันจากเชียงใหม่)

นุ้ย กับ โร (ที่เจอกันบนเครื่องจากไทยมาฮ่องกง) และก็ แบงค์ สิริรวมได้ 7 คน

อีกหนึ่งหน่อ ไปรออยู่แล้วที่ทำงานแล้ว

ในงานก็ไม่มีอะไรมาก เค้าก็พูด ๆ ๆ จุดประสงค์ของโครงการ

แล้วก็บอกวิธีทางไปที่ทำงาน แนะนำวิธีอยู่รอดใน เมกา (หรอ!?!?)

บลา บลา บลา ไปเรื่อย แล้วเค้าก็จะให้เราทำ Social Number ที่นี้

ก็จะมีเจ้าหน้าที่จาก SSN มาทำให้ถึงที่เลยค่ะ

แล้วเราก็วิ่งกัน วุ่นวายไปหมด ต้องไป copy passport มาให้เค้า

ที่นี้ไม่มีคน copy ให้นะ ทำเองหมด วิ่งไป วิ่งมาอยู่หลายรอบกว่าจะเสร็จ

--------------------------------------------------

หลังจากทำ SSN เสร็จก็ต้องรอ อีก 2 อาทิตย์เค้าจะส่งมาให้ที่ทำงานเอง

เราก็คุยกับเพื่อนว่า เราจะเดินทางไปที่ทำงานกันยังไงดี

นุ้ย โร และ แบงค์ มีตั๋วไปลงที่ Bozeman กันแล้ว

เหลือแต่เรา กะเพื่อนที่มาจากบริษัทเดียวกัน

เราเลยตกลงจะไปที่ ISIC travel เพื่อซื้อตั๋วไปลง Bozeman กัน

------------------------------------------------

แล้วเรากับเพื่อนก็เตรียมตัว ออกเดินทางกันเอง ทริปนี้ไปกัน 5 คน

มี เรา แชมป์ อร่อย ติ๊ก แล้วก็ ไกด์(คนนี้ไปกันคนละที่แต่อยากตามไปเที่ยวด้วย)

ตกลงเราจะไป subway กันแล้วเราก็เดินลงไปที่ subway

ซื้อตั๋วแบบ 1 day มาซะเพราะเรามีแผนไปเที่ยวต่อ (เราใช้ตั๋วคุ้มจริง ๆ)

แล้วเราก็เริ่มกางแผนที่ หาทางไปเอง .....

ลงสถานีนี้ ต่ออีกสถานี ไปจนถึงที่ตั้ง

แต่ .... พอไปถึงตั๋วไป bozeman มันเหลือแค่ที่เดียว แถมราคามหาโหด 800++

แม่เจ้า  ใครมันจะไปซื้อฟร่ะ เพื่อนเราเลยลงความเห็นว่า เราจะนั่งรถ grayhound ไปกัน

คราวนี้ก็นั่ง subway ย้อนกลับไปทางเดิมอีก เผื่อไปซื้อตั๋ว Grayhound

ไอ้รถบ้านี้หน่ะ ตั๋วยาวมาก เปลี่ยนรถ 4 รอบได้

ในตั๋วระบุไว้ เดินทาง 2 วัน 2 คืนก็ถึง ราคาอยู่แค่ 168 เหรียญเอง ออกเดินทางพรุ้งนี้ 9 โมงเช้า

ได้ตั๋วก็เย็นมากแล้ววววว  6 โมงเย็น แต่ยังสว่างจ้าอยู่เลยยย

แต่เราก็มีความพยายาม ไหน ๆ ไอ้ตั๋ว subway มันก็ใช้ได้ถึงตี 2 นิน่า ไปเที่ยวต่อดีกว่า

เพื่อน ๆ คนอื่นก็ขอกลับไปโรงแรมกัน เหนือยมาทั้งวัน

เหลือเรากะไกด์ เราอยากเที่ยวนิวยอกก่อน เพราะเราไม่มีโอกาสกลับไปอีกแล้ว

เพราะขากลับเราไปขึ้นเครื่อง ที่ LAX เลยขอเที่ยวก่อน  เอาให้คุ้ม

ไกด์เป็นคนดีมากมาย ยอมมาด้วยเพราะไม่อยากให้มาคนเดียว

ขอบใจหลายเพื่อน

เราไป world trade center (แอบผิดหวัง เพราะมันไม่มีไรแล้ว)

แล้วก็นั่ง subway ไปลง south ferry แต่เรื่อที่ไปเกาะ หมดแล้วได้แต่นั่งเรื่อข้ามไปอีกฝั่ง

แล้วก็วิ่งไปนั่งเรือกลับมา เรื่อนี้ขึ้นฟรีด้วย 555+ สบายกระเป๋า

ขากลับก็ลงเลยไปอีก 1 สถานี ไปลง time square

แวะเดินเที่ยวเล่น ขาเริ่มไม่ไหว หนาววววจนปวดขา 555++

แล้วก็เดิมกลับไปที่โรงแรมกัน

ปรากฏเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันเค้าออกเดินทางไป arizona แล้ว

ทิ้ง โน๊ตกับเมล์ไว้ให้เรา

คืนนั้น ..... เราก็หลับเป็นตายกับเพื่อนอีกคน ที่ไป work ที่อื่น

มารู้ตอนหลังว่า .... เราเคยเรียนประถามโรงเรียนเดียวกัน (มิน่าหน้าคุ้น ๆ เนอะ โลกแคบจริง ๆ)

ประมาณเที่ยงคืนกว่า ๆ ....... อยู่ ๆ ก็มีเสียงไซเรน ดังมาก ๆ ๆ

ไอ้เราก็ตกใจตื่นขึ้นมากันหมดเลย 2 คน มองหน้ากัน งง เกิดไรขึ้นหว่ะเนี้ย

แล้วก็มีประกาศมาตามสายว่า มีไฟไหม้โรงแรมอยู่ชั้นไหนก็ไม่รู้  (ฟังม่ะทันมัน)

ขอให้ทุกคนหนีออกมา ..... ห้ามใช้ลิฟท์ (อ้าวเฮ้ย ... ตูอยู่ชั้น 73 นะโว้ย )

ไอ้เรากับเพื่อนก็พยายามโทรหาเพื่อนห้องอื่น ๆ กันวุ่ยวายไปหมด

แล้วก็วิ่งลงบันไดกันไป จนถึงชั้น 70 เพื่อน ๆ คนอื่นก็ออกมากัน วุ่นวายมาก

แล้วเค้าก็ประกาศมาว่า ตอนนี้สถานการ์ณสงบลงแล้วววว

ไม่มีปัญหาไรแล้ว .... สบายใจได้ (กำ กำ กำ แล้วให้ตูวิ่งลงมาเนี้ยหน่ะ ตกใจหมด )

แล้วเราทุกคนก็ลงไปที่ lobby เพื่อจะถามว่าเกิดไรขึ้น (ตามประสาคนสอดรู้) 555++

เค้าก็บอกดูเหมือนมีคนสูบบุหรี่แล้วไอ้เครื่องจับควันมันก็ดังขึ้น

ตกใจกันใหญ่เลย ดับเพลิงมากันเต็ม .....

แล้วเราก็กลับไปหลับไปนอนกันต่อ เก็บแรงไว้เผชิญ วิบากกรรมพรุ้งนี้ต่อ ......

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 31 กรกฎาคม 2553 18:18:31 น.		0 comments
Counter : 486 Pageviews.
Share Tweet