แกงจืด... จึ่งรู้... คุณ"คาน" กว่าจะคบ พบรัก...        ใครสักคน ทั้งอดทน...       อดกลั้น ดั้นด้นหา สามสิบย่าง      เหงื่อพลั่ก เธอก็มา ยิ้มรับร่า...        ลาคาน สำราญใจ นิ้วนางข้างซ้าย...      ถูกชายเกี่ยว เคยโดดเดี่ยว เลือนหาย  แค่วูบไหว โลกน่าเบื่อ...    มืดมัว จางหายไป ยิ้มสดใส...     ซาบซ่า เข้ามาจอง แต่...แต่งไป       หัวใจ เริ่มเล็กลง ที่ยังคง...       เติบใหญ่ คือสมอง โบยบินไป...  ไม่ได้  เพราะคู่ครอง นั่งจ้องมอง... ซังกะตายให้ผ่านวัน แกงจืดจึง...    รู้ซึ้ง... ถึงคุณคาน เมื่อข้ามผ่าน...ราตรี แห่งความฝัน มีภพหน้า...       กี่ชาติ ตั้งจิตมั่น โอ... คานนั้น...จักต้องเป็นของกู แหะๆ ไม่มีไร แค่คิดถึงคานน่ะ พวกเทอ คิดถึงคานกันมั่งป่ะ - ___ -   Create Date : 09 กันยายน 2553 3 comments Last Update : 9 กันยายน 2553 10:55:00 น. Counter : 951 Pageviews. Share Tweet

เห็นด้วยอย่างยิ่ง   โดย: ปลาพยูน IP: 183.89.138.47 9 กันยายน 2553 12:18:47 น.

เอ๊าาา..เป็นงั้นไปอ่ะนะคะ แหะ ๆ   โดย: คานถาวร (i'm not superman ) 9 กันยายน 2553 12:39:15 น.

สวัสดีค่ะ ไง๋..เป็นงั๊นล่ะ ฮาๆๆ แวะมาทักทายค่ะ   โดย: LoveTurJang 9 กันยายน 2553 13:33:35 น.