Group Blog All Blog
|
22.5.51 ช่วงไหนที่ไม่สบายใจ หรืออ่อนแอ ฉันมักหยิบงานของกนกพงศ์มาอ่านเสมอ ไม่รู้สิว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น งานของเขาอาจจะหนักๆ ไปบ้าง แต่ฉันกลับรู้สึกมีพลัง ตัวอักษรของเขาค่อนข้างรับผิดชอบต่อสังคม แต่ที่น่าแปลกใจกว่านั้น เขาเป็นชายหนุ่มที่โรแมนติก (เดา) และอ่อนไหวต่อความรู้สึกค่อนข้างมาก และที่ขาดเสียมิได้ คืออุดมคติของการเป็นนักเขียนวรรณกรรมเพื่อชีวิต ช่างมั่นคงและพร้อมที่จะหยัดยืนเสมอ ซึ่งเมื่อเทียบกับฉันแล้ว ฉันละอายใจนัก ความศรัทธาที่มีต่อบางสิ่ง ซึ่งก่อนหน้านั้น ฉันเชื่อมั่นนัก ว่าโลกนี้ยังคงมีแน่นอน ใช่มันมี แต่น้อยซะเหลือเกิน ทำไมฉันทำมันหายไป ฉันตั้งใจใช่ไหมเนี่ย? หายไปก็หามันให้เจอ และคงไม่ยากอย่างที่คิดนะครับ
โดย: ตะวันออกไม่แพ้ วันที่: 24 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:52:21 น.
ครูขา....
ลองเปิดดูลิ้นชักตู้เสื้อผ้าสิคะ อาจอยู่ข้างใต้เสื้อยืดตัวเก่าที่เราเก็บไว้นานจนลืมแล้วก็ได้ บางสิ่งบางอย่าง...หายไปอาจเปิดประตู ไปสู่สิ่งใหม่ในชีวิตก็ได้นะคะ เพราะการหายไป...และการเกิดขึ้นใดๆ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญของการใช้ชีวิต บางครั้งเราอาจตั้งใจให้หาย...เพราะจิตใต้สำนึกสั่ง บางอบ่างเราแสร้งหายเพื่อให้มีเวล่แปลก แตกต่าง นั่นเพราะจิตสำนึกสั่งการ... อย่ากังวลกับบางสิ่งที่สูญหายไปในชีวิตเลยค่ะ ชีวิต...คือการเดิดับอยู่ทุกเสี้ยวลมหายใจ สิ่งที่หายไปย่อมเกิดใหม่ในทันใด...อย่าพยายามหาเพราะมันจะไม่เจอ นะคะ.... โดย: ปลายแปรง วันที่: 25 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:09:54 น.
จริงแล้วมันไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ มันมักซ่อนอยู่ในซอกลึกแห่งจิตใจเรา แม้ใจคนเรามันจะลึกและกว้างเกินหยั่งจนหาจุดสิ้นสุดมิได้ แต่ขอให้พยายามมองและหามันด้วยใจ ถ้าโชคดีเราก็จะเจอมัน...ขอให้โชคดีนะครับ
โดย: oO (yosa ) วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:16:34 น.
บางสิ่งบางอย่างที่เราว่ามันหาย จริง ๆ มันอาจจะอยู่รอบ ๆ ตัวเรา
เพียงแต่ว่าเราอาจจะมองสิ่งเหล่านั้นเป็นอากาศธาตุรึป่าว สบายนะคะ คุณปุ้ม รักษาสุขภาพด้วยค่ะ โดย: สายป่าน (Doungtawan ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:58:17 น.
หวัดดีครับครูปุ้ม
ชอบคอมเม้นท์ของคุณปลายแปรงครับ เขียนได้ดีจัง ชอบงานของพี่กนกพงศ์ (เฉพาะงานเล่มเก่าๆ) ชอบความทุกข์ใจ....เพราะมันจะทำให้เราเติบโตขึ้นทุกครั้งที่เราผ่านมันไปได้ สู้ๆๆครับ โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:7:56:30 น.
แหม..มาแซวผมว่าดีที่ยังจำทางเข้าบล็อกตัวเองได้ คุณรุ่งสีที่แปด ก็ความจำเข้าบล็อกดีไม่แพ้กันนะครับ อิอิ
โดย: oO (yosa ) วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:10:57:51 น.
หวัดดีครับครุปุ้ม
แวะมาเยี่ยมหลานด้วยนะ หมิงหมิงรออยู่ที่บล้อกครับ โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 14 มิถุนายน 2551 เวลา:14:00:33 น.
ตอนนี้ลูกหลับครับน้องปุ้ม
เวลาทองเลยครับ 55555 ต้องรีบเล่นบล็อกครับ เดี๋ยวหมิงหมิงตื่นเมื่อไหร่ หมดสิทธิ์แน่นอน โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:18:58:51 น.
คุณพ่อมือใหม่รายงานตัวครับ อิอิอิ
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:22:36:51 น.
พ่อน่ารักกว่าลูกใช่มั้ยครูปุ้ม อิอิอิ
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:15:00:28 น.
ครูปุ้มไปไหนคะเนี่ย....
มีแต่คนมาบ่น.... เฮ้อ....มีแต่พ่อลูกอ่อน...แม่ลูกอ่อนกันทั้งนั้น รู้สึกแตกต่างยังไงไม่รู้วัยรุ่นอย่างเรา มีเรื่องมาเล่าให้ฟังค่ะ.... เพิ่งรับสอนเด็กวาดรูปคนหนึ่ง...หลานค่ะ... แลกค่าสอนเป็นกลมๆ...อิ...อิ...ผิดวินัยสงฆ์ไหมเนี่ย หลานอายุ 7 ขวบค่ะ....ไฮเปอร์นิดๆ....คงไม่นิดมั้ง..เหนื่อยสุดๆ มีแฟนแล้วค่ะ...ชื่ออันดา....ปีหน้าจะไปอิตาลี่กับครอบครัว หลานเลยบอกว่าไม่เขียนรูปแล้วจะไปเรียนภาษา เพราะแฟนจะย้ายไปอิตาลี่ เขาบอกว่าเขาเขียนได้นะรูปน่ะ...แต่ไม่อยากเขียน...เสียเวลาเพราะว่าคอมพิวเตอร์ก็ทำได้ เอารูปสแกนเข้าไปแล้วก็ทำอย่างนี้ๆๆๆ โอ้ววว...จอร์จ เราจะอดตายไหมเนี่ย เสีย self อย่างรุนแรง บอกกะพ่อแม่ว่า....I can do it,I can't teach your son อ๊ะ...กะว่าต้องสำเร็จตามแผน....แต่แม่หลานบอกว่า ไม่เป็นไรค่ะพี่...แค่ให้เขาอยู่ห่างจากคอมฯกะทีวีได้วันละ 2- 3 ชั่วโมงก็พอแล้ว... แต่ตูจะตาย.... รู้แล้ว...ว่าทำไมสวรรค์ไม่ให้ฉันมีลูก การเป็นครูนี่มันลำบากยากเย็นซะเหลือเกิน.. เลยมาให้กำลังใจคุณครูค่ะ.... สู้ต่อไป...ไอ้มดแดง โดย: ปลายแปรง วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:21:08:41 น.
สวัสดีครับครูปุ้ม
สบายดีนะ ปรับตัวกับที่ทำงานใหม่ได้แล้วหรือยังครับ โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:21:35:00 น.
ขอให้ทุกอย่างราบรื่นดังที่หวังไว้นะครับครูปุ้ม
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:17:01:08 น.
เดี๋ยวจัดให้ครับครูปุ้ม
รอมาดามออกเดือนก่อนนะครับ ตอนนี้ไปไหนไม่ไ่ด้ครับ 555555 โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:18:56:30 น.
ได้นอนครับแต่นอนไม่ดีหรอกครับครูปุ้ม
แบบว่านอน 3 ทุ่มตื่นเที่ยงคืน แล้วช่วงตี 1 ถึงสว่างก็หลับๆตื่นๆครับ 55555 โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:17:43:48 น.
อาปุ้มเขิน
ผมยิ่งเขินกว่าครับ รุ่นผมโตมาแบบแข็งๆแกร่งๆ มีช่องว่างระยะห่างมากเหลือเกิน แต่รุ่นหมิงหมิงคงไม่มีแล้วล่ะครับ เพิ่งอัพตอน 2 เสร็จครับ โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:19:31:05 น.
เฮ้อ.....กว่าจะมาถึง
สะตอสุกหมดแล้วค่ะ ครูปุ้ม ฝนตกหนักมากจนไม่ได้หายใจ ไม่ได้อาบน้ำ เพราะใส่จนไม่มีจะใส่ แล้วก้อซักผ้าไม่ได้....โอย ว่าจะเอาน้ำชุบ-ลูกตอ (อ้อ..น้ำพริก กับสะตอ) มาฝากก็หมดเสียกลางทาง รอสะตอดองก็แล้วกันนะ เพราะกินเล่นก่อนออกเดทได้....เพื่อพิสูจน์รักแท้ คุณกับฉัน...เราอยู่เคียงข้างกันตลอดเวลา แม้ว่า....ปากฉันนั้นจะฉึ่ง ไปด้วยซาตอดอง.....555 รักษาสุขภาพนะคะคุณครู โดย: ปลายแปรง วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:10:25:42 น.
หวัดดีครับครูปุ้ม
หมิงหมิงอ้วนพีแน่นอน เมื่อวานอุ้มไปให้ก๋งกับอาม่าดูยังตกใจ บอกว่าทำไมมันโตเร็วแบบนี้ 5555 เสื้อบางตัวเพิ่งใส่ได้ครั้งเดียว เริ่มตัวเล็ก ขาลอยแล้วครับ 55555 มัลติพลายอยู่ที่นี่นะครับ //kawaka.multiply.com/photos นอกจากรูปหมิงหมิง ยังมีรูปอื่นเพียบเลยครับ (มี อยู่ 4-5 เพจแล้วครับ) โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:6:09:01 น.
มีแต่ยังไมไ่ด้ทำรูปครับครูปุ้ม 5555
ค้างอยู่ในกล้องอีกเพียบเลยครับ แบบว่าถ่ายมาเยอะจัด ทำรูปลงบล็อกไม่ทันครับ 55555 โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:9:07:26 น.
ช่วงแรกเค้าสะดุ้งบ่อยครับครูปุ้ม
เลยต้องห่อแบบนี้ หลังๆตอนนอนก็ไม่ห่อแล้ว ห่อเฉพาะตอนสระผมครับ แต่ห่อยังไงก็ร้องจ๊ากอยู่ดีครับ 5555 โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:21:21:49 น.
เอาดอกหญ้าจากทุ่งทรายมาฝากค่ะ ผืนทรายแห้งผาก แดดสาจัดจ้า อาศัยเพียงน้ำค้างยามเช้าประทังยังต้น ผลิดอก ขยายกอ...ล้อลมร้อน น้ำค้างในใจ...น้อยนิด...เลี้ยงตนได้นะคะ โดย: ปลายแปรง วันที่: 4 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:45:11 น.
ตามมาหาค่ะ บีกลับไปอ่านบลอคเก่าๆแล้วเห็นคุณรุ้งสีที่แปดมาเยี่ยม เลยอยากมาเยี่ยมบ้าง ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยได้เข้าบลอคค่ะ สบายดีไหมคะ
โดย: be-oct4 วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:03:57 น.
ขอเรียกคุณปุ้มด้วยคนนะคะ
ต้องมีกำลังใจนะคะ มีกำลังใจกับทุกอย่างนะคะ เดี๋ยวอะไรๆก็จะต้องดีขึ้นเพราะมันเ็นธรรมดาของโลก หลายเดือนก่อนเศร้าหมองมากค่ะ จนหายไปจากบลอคค่ะ แต่ตอนนี้ทำใจได้แล้วว่า สุขทุกข์อยู่กับเราไม่นาน คุณปุ้มแฮปปี้นะคะ เป็ดจังเป็นกำลังใจน้อยๆให้นะคะ คิดถึงค่ะ เป็นเพื่อนกันนะคะ โดย: be-oct4 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:05:00 น.
ขอเรียกคุณปุ้มด้วยคนนะคะ
ต้องมีกำลังใจนะคะ มีกำลังใจกับทุกอย่างนะคะ เดี๋ยวอะไรๆก็จะต้องดีขึ้นเพราะมันเ็นธรรมดาของโลก หลายเดือนก่อนเศร้าหมองมากค่ะ จนหายไปจากบลอคค่ะ แต่ตอนนี้ทำใจได้แล้วว่า สุขทุกข์อยู่กับเราไม่นาน คุณปุ้มแฮปปี้นะคะ เป็ดจังเป็นกำลังใจน้อยๆให้นะคะ คิดถึงค่ะ เป็นเพื่อนกันนะคะ โดย: be-oct4 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:05:03 น.
สวัสดีครับครูปุ้ม มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง คิดว่าครูปุ้มคงเคยได้ยินมาแล้ว แต่ผมจะเล่าให้ฟังอีกครั้งครับ.... ครั้งหนึ่งหลวงตาบนวัดซึ่งมีญาณหยั่งรู้อนาคต ได้เห็นเณรน้อยคนนึงในวัดกำลังกวาดลานวัดอยู่ ท่านเห็นหน้าเณรน้อยปุ๊บก็รู้ในทันทีว่าชะตาขาด ต้องตายภายใน 7 วัน ด้วยความสงสารท่านจึงเรียกเณรน้อยมาแล้วสั่งให้กลับไปเยี่ยมบ้าน โดยไม่บอกเหตุผลอะไรมากกว่านั้น.... 7 วันผ่านไป เณรน้อยกลับมาที่วัด พร้อมใบหน้าอันสดใส หลวงพ่อประหลาดใจมากเพราะไม่เคยทำนายอะไรผิดสักครั้ง ท่านจึงถามเณรน้อยว่าไปทำอะไรมา โดยเฉพาะในระหว่างทางที่เดินกลับบ้าน เณรน้อยนิ่งนึกอยู่นาน ก่อนจะตอบหลวงพ่อว่า "ผมได้ช่วยมดตัวหนึ่งที่กำลังจมน้ำในแอ่งน้ำเล็กๆครับหลวงพ่อ" หลวงพ่อจึงเล่าให้ฟังว่าตรวจดูดวงชะตาแล้ว พบว่าเณรน้อยชะตาขาด แต่คงเพราะกุศลแห่งการทำความดีเลยช่วยต่ออายุให้เณรได้ ที่เล่ามาไม่เกี่ยกวับเรื่องการดูดวงเท่าไหร่ เพราะผมจะบอกครูปุ้มว่า อย่าให้ใครมากำหนดความคิดของเรา ชะตากรรมของเราไม่ได้อยู่ที่ลมปากใคร ถ้าเขารู้อนาคตของเราได้ เขาไม่ควรมาเสียเวลานั่งทำนายอนาคตของเรา แต่ควรเอาเวลาและคำพูดไปช่วยเปลี่ยนแปลงประเทศชาติให้ดีขึ้น การทำนายทายทักแล้วสร้างความหดหู่ ความเศร้า ความวิตกให้เกิดกับคนดู ในทางพุทธเราถือว่าเป็นบาปอย่างหนึ่ง เพราะเป็นคำพูดที่ทำให้คนฟังวิตกวิจารณ์ อนาคตยังมาไม่ถึงครับครูปุ้ม อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แค่ถ้าเรามีสติ มีปัญญา ผมเชื่อว่าไม่มีปัญหาอะไรที่เราแก้ไขไม่ได้ อย่ากลัวคำทำนาย แต่จงเดินออกไป แล้วเอาชนะความคิดด้านลบ ความกลัวที่อยู่ในใจให้ได้ ถ้าครูปุ้มเชื่อว่าทางเดินเบื้องหน้ามันถูกต้อง ต่อให้มันเป็นหน้าผาหรือเหวลึก เราก็ต้องเดินครับ ---- อย่ากลัว โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:49:34 น.
ดีใจที่ครูปุ้มเข้าใจเจตนาของผมนะครับ
ผมเองก็เคยสนใจศาสตร์แห่งการทำนายทายทักครับ แต่เลิกและหยุดดูมานานแล้ว ด้วยเหตุผลดังที่กล่าวไว้ในเม้นท์นั้นแหละครับ พี่+มาดาม+และหมิงหมิงสบายดีครับ ครูปุ้มรักษาสุขภาพด้วยนะครับ โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:06:09 น.
ครบเดือนวันนี้พอดีเลยครับครูปุ้ม
ครูปุ้มสบายดีนะครับ โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:40:41 น.
หวัดดีครับครูปุ้ม
หมื่นตาว่าด้วยเรื่องการศึกษา พี่ก๋าเขียนไว้ 5 ตอนครับ ลองตามอ่านดูนะครับ รวมทั้งคอมเม้นท์ของเพื่อนๆด้วย มีน่าสนใจหลายประโยคเชียวครับ ครูปุ้มอาจหยิบบางแง่มุมไปใช้ประโยชน์ได้นะครับ โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 13 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:02:19 น.
หวัดดีครับครูปุ้ม
พี่ก๋าว่ารูปนี้น่างับแก้มมากกว่าครับ โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:52:28 น.
ยังมีทีเด็ดอีกเยอะครับ
ประเภทแก้มยุ้ยแล้วยิ้มเนี่ย เพราะพี่ก๋าถ่ายรูปหมิงหมิงทุกวันครับ 555 เพียงแต่ไม่ได้เอามาลงบล้อกเท่าไหร่ครับ ส่วนใหญ่เก็บไว้ที่ kawaka.multiply.com ครับ โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:20:29 น.
หวัดดีพี่กิจ
มาดักรอ 555 กำลังมาใช่ไหมมมมมมม 555 โดย: ปุ้ม IP: 58.97.14.88 วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:45:38 น.
แหมๆๆๆๆ
เล่นดักทางยังงี้ก็เก้อดิ 55555 รายงานข่าวครับวันนี้หมิงหมิงไม่งอแงเลยครับ ตอนนี้หลับปุ๋ยเลย ว่าแล้วก็จัดไป 1 รุป อิอิอิ ได้ดูก่อนใครนะเนี่ย โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:28:49 น.
อา...ลูกใครเอ่ย
ลูกกะตายังกะเม็ดลำใย...น่าฟัดชมัด.... ท่าทางเห่อลูกน่าดูนะเนี่ย สบายดีไหมคะ...แวะมาดูเด็กๆ อ้อ...แวะมาหาครู...เลยได้ดูเด็ก โดย: ปลายแปรง วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:46:32 น.
สวัสดีค่ะ สบายดีไหม
ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะคะ ช่วงนี้ ป่านก็ยุ่ง ๆ เรื่องสอบและเจ้าคอมงอแงค่ะ คิดถึงนะคะ ฝนตกรักษาสุขภาพด้วยค่ะ ปล.เจ้านู๋น้อยของคุณก๋าน่ารักจัง....แก้มยุ้ยเชียว โดย: สายป่าน (Doungtawan) ม่ะได้ล้อกอินค่ะ IP: 124.121.112.5 วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:37:09 น.
|
รุ้งสีที่แปด
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ตัวตนของฉันก็เหมือนกับหนังสือที่ฉันชอบอ่าน Friends Blog
Link
|