คือแสงแห่งใจ # ปาลินี รู้สึกกลัวสายตาคู่นั้นเหลือเกิน คือความคิดแวบแรกของ "พริมา" ที่มีต่อ "แสงตะวัน" ชายหนุ่มร่างสูง ใบหน้าคมเข้มและดวงตาแข็งกร้าวที่มองอย่างไรก็ไม่น่าไว้วางใจเลย ผิดกับความรู้สึกที่มีต่อ "รุจิโรจน์" ชายหนุ่มใบหน้าอ่อนเยาว์ ผู้มีรอยยิ้มละไมที่เธอไว้ใจและถูกชะตาเหมือนคนเคยรู้จักกันมาก่อน แต่ยิ่งนับวันความผูกพันที่เกิดขึ้นอย่างช้าๆ จากความมุ่งมั่นและตั้งใจของแสงตะวัน ก็สั่นคลอนหัวใจดวงน้อยๆ เสียเหลือเกินแถมด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มที่ชวนให้ใจสั่น และเลือดสูบฉีดนั่นอีก จากคนที่ไม่อยากผูกสมัครชิดเชื้อด้วย กลับกลายเป็นความสบายใจ อุ่นใจและไว้วางใจทุกครั้งยามอยู่ใกล้ ผิดกับอีกคนที่ยิ่งใกล้ก็เหมือนยิ่งไกล ยิ่งรู้จักก็เหมือนคนแปลกหน้าเข้าไปทุกที แต่คำว่า "คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน"กำลังทำให้เธอต้องคิดหนัก เธอควรทำเช่นไร หากหัวใจปฏิเสธว่าเขาคนนั้นไม่ใช่คนที่เธอรอมาทั้งชีวิต เหมือนที่ใครๆ ต่างเห็นพ้อง! เธอควรเชื่อความฝันที่ตรงกับคำบอกเล่าของทุกคน หรือความรู้สึกของหัวใจดี เล่มล่าสุดที่เพิ่งอ่านจบค่ะ เป็นของสมาชิกเพื่อนบล็อกที่รุ้งอ่านผลงานมาหลายเล่มแล้ว อยู่ในขั้นที่อ่านได้และค่อนข้างชอบในหลายๆ เรื่อง เมื่อมีเล่มใหม่ออกมาแล้ว เลยต้องอุดหนุนกันหน่อย อ่านจากปกหลังก็พอจะเดาออกว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับรักสามเศร้า แถมยังมีการกลับชาติมาเกิดอีกด้วย เนื้อเรื่องก็คล้ายๆ กับที่ปกหลังว่าไว้ แรกๆ นางเอก(พริมา) ก็ไม่ค่อยชอบพระเอกเท่าไหร่ เพราะพระเอกเป็นคนหน้้าดุ แต่ก็ต้องมีเหตุให้มาอยู่ใกล้ชิดกัน เพราะพระเอกมาเป่าขลุ่ยที่ร้านอาหารของนางเอก จากที่ไม่ชอบ ไม่ถูกชะตาก็เริ่มจะเห็นความดีและความมีน้ำใจของพระเอก ผิดกับรุจิโรจน์ ผู้ชายที่ตัวเองแอบปลื้ม ที่ยิ่งรู้จักก็ยิ่งเห็นตัวตนที่ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด....ก็เหมือนกับที่ปกหลังบอกไว้ อ่านจบแล้วค่อนข้างชอบนะคะ พระ-นางมีพัฒนาการและความรู้สึกที่ดีต่อกันเรื่อยๆ มีสถานการณ์ที่ทำให้ทั้งสองได้ใกล้ชิดกัน ชอบหลายๆ ฉากที่สองคนนี้อยู่ด้วยกัน ดูน่ารัก หวานๆ ละมุนๆ ดีค่ะ และมีเหตุการณ์ที่ทำให้นางเอกเห็นตัวตนของรุจิโรจน์มากขึ้น รุ้งชอบพระเอกค่ะ เป็นสุภาพบุรุษ ใจดี ใจเย็น ไม่โกรธ ไม่เคือง พ่อพระผิดกับหน้าตาดุเข้ม จริงๆ เลย อีกอย่างที่ชอบคือ พระเอกเป็นนักดนตรี ทั้งเป่าขลุ่ยและแซกโซโฟน (เลยทำให้เป็นคนใจเย็นก็ได้) แต่...ก็ใช่ว่าเขาจะสุภาพจนทื่อไปหมดนะคะ เพราะในบางมุมเขาก็มีความน่ารักและคำพูดหวานๆ เหมือนกัน เช่นว่า ... "คิดถึงจังเลยครับ ทั้งอาหารและบรรยากาศ แต่ที่คิดถึงยิ่งกว่าคือคนของที่นี่... แล้วน้องพิมล่ครับ คิดถึงคนที่ไม่มาเกือบอาทิตย์บ้างหรือเปล่า"  (รุ้งค่อนข้างชอบผู้ชายที่พูดคำว่า ...คิดถึงจัง) หรือตอนที่พระเอกหิวแล้วนางเอกจะทำอะไรให้กิน แต่พระเอกกลับชวนออกไปข้างนอก นางเอกก็เป็นห่วงกลัวจะรอนาน พระเอกเลยบอกไปว่า "ถ้าน้องพิมไปกับพี่ รอนานแค่ไหน พี่ก็รอได้ครับ" (ดูเจียมเนื้อเจียมตัวแต่ก็แอบหวังไว้) หรืออย่างประโยคพ่อพระ "ใครจะตัดสินพี่ว่าเป็นคนยังไง พี่ไม่สนใจหรอกครับ ขอแค่น้องพิมไม่คิดเหมือนที่คุณโรจน์คิด พี่ก็ดีใจแล้ว และต่อให้คนทั้งโลกเข้าใจว่าพี่เป็ํนคนไม่ดี แต่ถ้าน้องพิมไม่เห็นด้วย พี่ก็พอใจและไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงให้ใครเข้าใจด้วยครับ" (ใครได้ฟัง ไม่ใจอ่อนก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว) อีกคนที่ชอบคือทับทอง ปู่ของรุจิโรจน์ (น้องชายของนางเอกในชาติที่แล้ว) น่าสงสารและน่าเห็นใจพอๆ กับรุจิโรจน์เลยค่ะ เขายึดติดกับอดีตจนแยกไม่ออกว่า คนในอดีตตายไปแล้วและคนที่อยู่ก็ไม่ใช่ตัวแทนของใคร แถมยังปลูกฝังให้หลานคิดแบบตัวเองด้วย สุดท้ายความผิดก็กลับไปติดตัวหลานชาย.. ::: สปอยส์ ::: ตอนที่อ่าน รุ้งค่อนข้างสับสนนิดหน่อย เพราะพระเอกในชาติที่แล้วชื่อแสง ตัวโกงชื่อเดช พอมาในชาตินี้ พระิเอกก็ชื่อแสง  แต่...กลับมีหน้าตาเหมือนเดชในชาติที่แล้ว ส่วนรุจิโรจน์ ก็ดันมีใบหน้าเหมือนแสงในชาติก่อน (ส่วนนางเอกใบหน้าเดิมค่ะ ชื่อก็เหมือนกันด้วย) ด้วยเหตุนี้เลยทำให้ทับทอง คิดว่าหลานชายตัวเองกับนางเอกคือคนที่เกิดมาเพื่อคู่กัน ส่วนพระเอกคือตัวร้ายที่จะมาแย่งคนรักของหลาน จนอ่านไปเรื่อยๆ เลยเข้าใจว่า เขากลับชาติมาเกิดและสลับนิสัียกัน เพื่อทดสอบนางเอกว่าจะเลือกใครระหว่างคนที่มีใบหน้าเหมือนคนรักเก่าหรือคนที่มีจิตใจดีงามเหมือนคนที่ตัวเองรัก... อ่านจบแล้ว รุ้งค่อนข้างสงสารรุจิโรจน์นะคะ เขาเชื่อมาโดยตลอดว่าตัวเองเป็นคนที่ผิดหวังในชาติก่อน มาชาตินี้เลยทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ซ้ำรอยเดิม แต่กลับกลายเป็นว่าตัวเองซ้ำรอยอย่างจัง รุ้งว่าเขาไม่ใช่คนเลวร้าย แค่คิดผิดไปเท่านั้นเอง ชอบคำพูดของทับทองที่พูดกับหลานสาว "ความรักที่ต้องแย่งชิงมามันไม่มีความสุขหรอก และคนที่จะต้องทุกข์ใจที่สุดก็ืคือตัวเราเอง" และ "การได้มาแต่ตัวมันไม่มีความสุขเท่าๆ กับการไม่ได้ครอบครองนั่นแหละ" สุดท้าย อ่านจบแล้วชอบค่ะ โดยเฉพาะฉากย้อนอดีต อ่านแล้วมันละมุนๆ นุ่มๆ ในความรู้สึกดี เสียดายมีน้อยฉากไปหน่อย ปล. ชอบปกนี้ค่ะ ดูละมุนเย็นๆ เห็นแล้วสบายใจดี   Create Date : 29 พฤษภาคม 2556 7 comments Last Update : 29 พฤษภาคม 2556 21:08:50 น. Counter : 2060 Pageviews. Share Tweet

เอ...บุคลิกพระเอกคุ้นๆ แฮะ ดูคล้ายๆ คุณกั้งหรือเปล่าคะเนี่ย   โดย: ณีณา 29 พฤษภาคม 2556 21:49:22 น.

เคยอ่านของผู้เขียนไปเล่มหนึ่ง แต่เล่มนี้ยังไม่ได้ซื้อเลยค่ะ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 29 พฤษภาคม 2556 21:55:49 น.

พี่ณี รุ้งรู้แล้วค่ะว่าทำไมถึงชอบพระเอกคนนี้ คุณพุดน้ำบุศย์ ลองดูค่ะ เผื่อจะชอบเหมือนเล่มก่อนหน้านั้น   โดย: คุณหนูสายรุ้ง 29 พฤษภาคม 2556 21:59:44 น.

อ่านหนังสือของค่ายนี้ น้อยมาก ๆ เลยค่ะ อ่านรีวิวแล้วชั่งใจอยู่ เดี๋ยวขอไปเปิดดูผ่าน ๆ ในร้านหนังสือก่อนนะคะ ( ถ้าเวิร์ก ค่อยไปสอยตอนเดือนตุลา )   โดย: Serverlus 29 พฤษภาคม 2556 23:54:49 น.

นั่นมันพี่กั้งนี่ ฮ่าๆ น่าอ่านดีนะคะ   โดย: micbumsoo 30 พฤษภาคม 2556 8:49:36 น.

มีของผู้เขียนดองไว้ 1 เล่มค่ะ ดูพล็อตแล้วน่าสนใจนะคะ   โดย: Sab Zab' 31 พฤษภาคม 2556 8:15:53 น.

ขอบคุณคุณรุ้งมากค่ะสำหรับรีวิวนี้ ดีใจที่คุณรุ้งชอบเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ   โดย: ปาลินี (latics1 ) 2 มิถุนายน 2556 15:09:44 น.