เป็นคติธรรมที่จริงที่สุดค่ะ อ่านแล้วได้กำลังใจดีมากค่ะ

มาเยือนครับ

--- คุณ a_music ---

ดีใจที่ชอบเหมือนกันค่ะ


--- คุณพริกดิบ ---

ยินดีต้อนรับค่ะ :)

ขอบคุณครับ ช่วงนี้กำลังเศร้า ๆ
ความทรงจำดี ๆ นี่มันระหว่างคนสองคนแน่เหรอครับ อาจจะมีแค่คนเดียวก็ได้ ที่จำเรื่องดี ๆ

เตรียมตัวสอนหนังสือ ?


เรียนด้วย ๆ

--- คุณ kengkaj ---

ความทรงจำ กับ เรื่องที่จำได้ อาจจะไม่เหมือนกันก็ได้มังคะ
ไร้นามเองก็คิดเหมือนกัน ว่าคนที่ยังคงจดจำเรื่องราวดีๆ ได้
อาจเป็นเราคนเดียวเพียงคนเดียวกระมัง

แต่ก็ถือว่าเป็นบทเรียนชีวิต เรื่องหนึ่งที่ผ่านเข้ามาสร้างรอยยิ้ม
และน้ำตา ให้ได้รสชาติไปอีกแบบ แล้วมันก็จะผ่านเลยไป...


--- คุณคนหน้าเดิม ---

ถูกเพื่อนหลอกไปสอนหนังสืออยู่ค่ะ (ฮะ ฮะ)
สอนวิชาทางคอมพ์ตัวหนึ่งให้นิสิตปริญญาโทวิศวกรรม ม. เกษตร

เหนื่อยพอสมควรแต่ก็สนุกมากเลยค่ะ ชอบ @^_^@

เฮ่อ...ไม่มีรักให้สลาย..เลยไม่ได้ดูจิตซะที..(รึเปล่าหว่า? อิอิ)
มาแซวจ้า..ไม่มีอาราย..เพราะโทรหา ก็ไม่รับสาย (ลืมไว้บนห้องอีกหละสิ..เฮ่อ..)

ตอนรักสลายก็(ยัง)ไม่ได้ดูจิต... แต่ก็ไม่อยากมีรักสลาย(อีก)เพื่อให้ได้ดูจิต.... งั้นก็ดูมันตั้งแต่ตอนนี้แหละ อิอิ

ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ

--- Ja ---

วันนั้นเหมือนลืมไว้ในห้องจริงๆ ด้วย ฮะ ฮะ


--- crossbite ---

จริงจ้า ที่ดีที่สุดคือไม่ต้องมีรักสลายเพื่อให้ได้ดูจิตจะดีกว่า
(ดูตอนทั่วๆ ไปก็พบว่าจิตปกติก็ฟุ้งวุ่นวายพออยู่แล้วเน๊อะ)


--- คุณ kunakon-wongsriya ---

วันนี้ได้รู้จักกันแล้ว ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

สิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับความรัก
ไม่ว่าจะลงเอยแบบใด...
คือความทรงจำดีๆ
ระหว่างคนสองคน...
โดยส่วนตัวคิดว่า ความรักมีค่าเสมอ และคิดอยู่ว่า เราทุกข์เพราะความรัก จึงคิดว่ารักโหดร้าย แต่เราลืมไปว่า ไม่ว่าจะอย่างไรเรายังคงต้องการความรักอยู่เสมอ รักเถอะเมื่ออยากรัก รักเถอะแม้จะไร้ซึ่งรักตอบ รักเถอะไม่จำเป็นต้องมีคำตอบ รักเถอะรักด้วยใจ

เมื่อรักแล้ว ยากที่จะให้มันพ้นผ่านไปจริงๆนะคะ ...

--- คุณ นายขยะ ---

ขอบคุณที่มาแชร์ข้อความดีๆ นะคะ :)


--- คุณ ฝึกดูจิต ---

ผ่านมาหลายปีตอนนี้มาอ่านก็พบว่า มันก็ผ่านมาได้แล้วค่ะ ;)