สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า...รัก....สิ่งที่เรียกว่า รัก ไม่ใช่เล็กๆ

(มี Spoil)
วันนี้ขอเขียนบล๊อกตามกระแสซะหน่อย กำลังแรงอยู่ในพันทิปเลยตอนนี้
ใครๆก็พูดถึง...... ใช่แล้วครับ ผมจะเขียนถึง.....น้องปุ๊กลุ๊ค อ๊ากกก ไม่ช่ายยยย
จะมาเขียนถึงหนังเรื่อง สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก

หนังเค้าแรงจริงอะไรจริง แรงไม่แคร์สื่อกันเลยทีเดียว
สารภาพก่อนว่า ถ้าไม่ได้เข้าพันทิป ผมไม่รู้เลยว่ามีหนังเรื่องนี้อยู่ในโลก
พอเจอในพันทิปก็ลองเข้าไปดูตัวอย่างใน youtube อืม ใช้ได้
ดูไม่ใช่หนังไก่กาฮาเฮไปวันๆ เหมือนหนังตลกหลายๆเรื่อง ที่พอรายได้ดี กรูก็สร้างสั่วๆไป
เดี๋ยวคนก็ดู...
แล้วยิ่งเป็นหนังเรียกความทรงจำด้วยแล้ว พลาดไม่ได้....(แก่แล้วความหลังเยอะ)

เสียดายหนังเรื่องนี้อาจจะอ่อน(เงิน)โปรโมท หรือโปรโมทแต่เราตกข่าวซะเอง เหอะๆ
ทำให้เกือบพลาดหนังเรื่องนี้ไปซะแล้ว ยังดีนะที่มาเห็นในพันทิป เลยได้ไปดู
เป็นการดูหนังในโรงเรื่องแรกในรอบหลายเดือน

พอดูหนังเรื่องนี้จบก็รู้สึกว่าอยากเขียนอะไรหลายๆอย่าง
จะเรียกว่าวิจารณ์ก็คงไม่ใช่ เอาเป็นว่า แสดงความรู้สึกและมุมมองส่วนตัวละกัน
ซึ่งอาจจะเกี่ยวกับหนังและนอกเรื่องบ้าง...

มาพูดถึงสิ่งที่ชอบในหนังก่อนดีกว่า
สิ่งที่ผมชอบอย่างแรกในหนังเรื่องนี้คือ เนื้อเรื่องรอง เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเพื่อน
นอกจากคนดูจะมีอารมณ์ร่วมกับความรักของน้ำ เชื่อว่า ทุกคนก็คงอินกับความสัมพันธ์ของแกงค์สาวปลวกในเรื่อง ขนาดผมเป็นผู้ชายผมยังรู้สึกได้เลย
เออ....สมัย ม.ต้นเราก็มีเพื่อนประมาณแกงค์แบบนี้ คอยดันให้เพื่อนจีบคนที่แอบชอบ
บางทีพอเพื่อนไม่สนใจ ก็มีงอนกัน แล้วก็ง้อกัน แต่ก็ตัดกันไม่ขาดซะที
น้องสามคนในเรื่องก็เล่นฮาได้อีก

ส่วนถ้าจะพูดถึงฉากที่ชอบ
ฉากแรก คือ ฉากที่น้ำเนียน เดินผ่านหลังห้อง เพื่อจะแอบมองโชน
แม่เจ้า ...นี่มันหนังตีแผ่ชีวิต จขบ.ชัดๆ เหมือนเด๊ะๆ
เนียนอย่างนั้นเลย ผ่านหน้าห้องเค้า แอบหันไปมอง
แค่นั้นสบายใจละ เดินยิ้มกลับไปเรียนต่อได้
สีหน้ามีความสุขของน้ำในฉากนั้นประทับใจผมสุดๆ
เป็นความสุขที่อธิบายได้ยากจริงๆ กับการทำแบบนี้ ^_^

หรือจะเป็นจุดเล็กๆในหนัง ตอนที่น้ำ เก็บแก้วแป๊บซี่ที่โชน(ไมได้ตั้งใจ)ให้มาไว้ในตู้เย็นไม่ยอมให้ใครกิน
หลายคนเคยทำแบบนี้ อาจจะดูเหมือนเป็นเรื่องตลก แต่เชื่อเหอะ ว่าตอนนั้น เราตั้งใจเก็บมันไว้ด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขจริงๆ แม้จะเป็นเพียงของที่เค้าไม่ต้องการ ใช่ม่ะ^_^

อีกฉาก คือ ฉากที่น้ำสารภาพรัก
เด็ดสระตี่จริงๆครับฉากนี้ ผมไม่ได้จินตนาการไว้ว่า น้ำจะสารภาพออกมาแนวนี้
ซึ่งมันดีกว่าและถ่ายทอดอารมณ์ได้สมจริงกว่าที่คิดไว้เยอะ น้องใบเฟิร์นก็แสดงได้ดั่งใจจริงๆ
เห็นภาพเลย ไอ้คนที่จะไปสารภาพรัก หน้ามืด ใจสั่น ปากสั่นไปหมด เป็นไม่กี่ครั้งในชีวิตที่เราจะมีเสี้ยววินาทีแบบนี้ จะให้ลืมก็คงยาก

น้ำพูดพรั่งพรูทุกอย่างออกมา โดยไม่หยุดจังหวะให้โชนโต้ตอบเลย
เพราะอะไรเหรอ?
เพราะกลัวที่จะได้ยินคำตอบ.....
มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ คนที่เคยแอบรักชาวบ้านชาวช่อง น่าจะเคยเจอสถานการณ์แบบนี้
ใจนึงก็อยากให้เค้ารู้ว่าเราชอบ ใจนึงก็กลัวคำตอบที่ได้ยินจากเค้า
สองความรู้สึกนี้ขัดแย้งกันอยู่ในใจ...มากพอที่จะทำให้น้ำตาของน้ำไหลออกมาระหว่างที่สารภาพรัก

และประโยคที่น้ำสารภาพรัก เป็นบทที่ผมชอบมากที่สุดในหนังเรื่องนี้
ที่น้ำพูดประมาณว่า "น้ำเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง น้ำทำทุกอย่าง แต่จริงๆแล้วสิ่งที่นำควรจะทำ คือ
การบอกให้โชนรู้ ว่า น้ำชอบโชน"
ตอนที่ดูฉากนี้ก็คิดตาม....นั่นสิ ทำไมการเดินไปบอกใครคนนึงว่าชอบ
น่าจะง่ายกว่าการต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองมากมาย แต่ทำไมไม่ทำ
ไม่ใช่แค่น้ำ ผมว่าเราเป็นกันแทบทุกคน.....
อาจจะเป็นเพราะเรากลัวความผิดหวังจนทำให้การสารภาพรัก เป็นเรื่องที่ยากมากๆๆๆๆ(อินเล็กน้อย ฮ่าๆ)

หนังปูเรื่องมาได้สนุกและน่าติดตามมาก แต่.........
มาขัดใจ(จขบ.)เอาตอนจบนี่แหละ
เหมือนนักฟุตบอลทำชิ่ง เลี้ยงหลบกองหลัง หลุดเดี่ยว ง้างเท้าจะยิงประตู
แต่ดันสะดุดยอดหญ้า......-_-''

ผู้กำกับอาจจะต้องการให้หนังจบแบบ Happy ending เลยต้องให้จบในลักษณะนี้
สำหรับผม หนังจบแบบนี้มีความสุขดี แต่ขาดความประทับใจ

ไม่จำเป็นที่น้ำกับโชนต้องลงเอยกันอย่างมีความสุข
หรือถ้าจะลงเอยกัน ก็ไม่น่าใช้วิธีนี้ มันดูมัดมือชกมากไปหน่อย
คือดูตอนจบแล้ว รู้สึกเหมือนเป็นหนังคนละเรื่องกับที่เราดูอยู่ตะกี้
feel มันฉีกไปเลย

ผมจินตนาการตอนจบไว้ว่า
โชนได้มาเห็นน้ำอีกครั้งในทีวี ทำให้คิดถึงความทรงจำเก่าๆเรื่องน้ำ
โชนเลยกลับไปที่โรงเรียนเก่า เดินไปยังสถานที่ต่างๆ ที่เป็นความหลัง
จนมานั่งลงข้างๆสระว่ายน้ำที่น้ำเคยสารภาพรัก หยิบสมุดบันทึกของตัวเองขึ้นมาเปิดดู ตรงนี้จะเฉลยให้คนดูรู้ว่า จริงๆแล้วโชนก็แอบชอบน้ำมาตั้งแต่แรก พอดูสมุดบันทึกเสร็จ เงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นน้ำที่ตั้งใจจะมารำลึกถึงความหลังเหมือนกัน
เดินเข้ามาที่สระน้ำ สายตาของทั้งคู่พบกัน มองกัน แล้วก็ยิ้มให้กัน จบ......."ได้ยินไหม หัวใจฉัน..."(เพลงขึ้น)
ฮ่าๆๆ อันนี้ก็เป็นจินตนาการตอนจบในแบบ จขบ.

แต่ก็ไม่เป็นไรครับ เพราะหนังทำได้ดีจนพอที่จะกลบจุดด้อยตรงนี้ไปได้
ผกก. ก็ไม่ต้องน้อยใจนะครับ นี่เป็นแค่ความรู้สึกของผมคนเดียว อิอิ

จริงๆแล้วถ้าเนื้อเรื่องหลักของหนังพูดถึงแรงบัลดาลใจ
หนังเรื่องนี้ คงไม่ใช่มีแค่คู่ พระเอก นางเอก ที่เป็นแรงบัลดาลใจให้กัน
น้ำก็เป็นแรงบัลดาลใจของท๊อป โชนก็เป็นแรงบัลดาลใจให้น้องเค้กมะม่วง
ครูพละเป็นแรงบัลดาลใจให้ครูอิน พ่อเป็นแรงบัลดาลใจให้น้ำ
ไม่ว่าจะเป็นแรงบัลดาลใจของใคร ทั้งหมดล้วนเกิดขึ้นจากความรัก

หลายๆคนมีประสบการณ์เดียวกันหรือใกล้เคียงกับน้ำ
มีพี่โชนในความทรงจำของตัวเอง ได้รับแรงบัลดาลใจจากใครบางคน
และไม่เคยลืมสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า รัก นี้เลย
ผมคิดว่า แม้เราจะเรียกมันว่า สิ่งเล็กๆ
แต่จริงๆแล้ว ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากๆๆ....จริงม่ะ.....^_^

พบกันใหม่บล๊อกหน้า สวัสดีครับ..

Create Date : 23 สิงหาคม 2553		5 comments
Last Update : 23 สิงหาคม 2553 21:39:26 น.
Counter : 2216 Pageviews.
Share Tweet