Lost In Translation เมื่อเด็กซ่า(มาอาทิตย์แรก)อยากทำ"อะรุไบโตะ" มาถึงญี่ปุ่นเริ่มชินกับสิ่งแวดล้อม คราวนี้ก็ได้เวลาหางานทำแล้วเรา เพราะขืนมีแต่รายจ่ายไม่มีรายรับ เกรงจะหมดตรู๊ดซะก่อน กะว่าประหยัดๆ แต่รู้สึกว่าแต่ละวันจ่ายไเยอะมาก ไม่ตรงตามเป้า ยังพอรับได้ว่าของที่ซื้อส่วนใหญ่เป็นของใช้จำเป็น พอมีครบแล้วรายจ่ายประจำ วันคงลดลงอีกเยอะ ออ ก่อนอื่นเล่าให้ฟังว่าเมื่อวานมีพิธีรับนักเรียนใหม่ โอยได้ศัพท์ใหม่จำติดหัวมาอย่างรวดเร็ว นั่นคือคำว่า "เกาหลี" ในภาษาญี่ปุ่น ก็พ่อคุณแม่คุณเกาหลี ยกมาเรียนทั้งตำบล ในพิธีให้ออกไปแนะนำตัวหน้าหอประชุมทีละคนบอกว่าชื่ออะไร มาจากประเทศไหน ได้ยินแต่ เกาหลี ๆๆๆๆ พอถึงคิวตัวเองเกือบลืมบอกว่ามาจาก เกาหลี กะเค้าด้วย เอ้อ... นานๆทีจะมีชาติอื่นโผล่มาซักหน่อ ส่วนพี่ไทยมีกันอยู่สองหน่อ รักกันเหนียวแน่น แต่ดันเรียนคนละสาขากันอีก สรุปแล้วคงพูดเกาหลีได้ก่อนญี่ปุ่นอ่ะ วกกลับเข้ามาเรื่องงาน ก่อนอื่นขอบคุณโอ๊คซังพี่ปุ้ยสุดสวย(เอาซะเต็มยศเลย)ด้วยน่ะคับ ที่ช่วยหาไบท์ให้ วันนี้เลยลองโทรไปดูตามร้านที่พี่ปุ้ยบอก โทรทั้งที่ภาษายังไม่กระดิกนี่แหละ กะว่าพูดไรมา ไฮ่ๆ ไว้ก่อน สู้ตาย พอโทรไปจริงๆได้ตายสมใจอยาก ฮ่าๆๆๆๆ ฟังกันไม่ค่อยจะรู้เรื่อง ไอ้เรานี่ใส่ก่อนเลย .......ซังใช่มั๊ยคับ? ผมเป็นนักเรียนไทย ต้องการทำไบท์..... หลังจากนั้นแทบจำอะไรไม่ได้ ทุกอย่างเหมือนอยู่ในความฝัน พยามเงี่ยหูฟังสุดฤทธิ์ เสียงรถก็ดัง(โทรตู้สาธารณะ)ฝนก็ตก แต่ก็ยังพอจับใจความได้ นิดหน่อย เค้าถามว่าอยู่ที่ไหน แล้วก็มีเพื่อนพูดญี่ปุ่นได้รึเปล่า ให้เค้าช่วยพูดให้ดีกว่าน่ะ เลยบอกว่างั้นพรุ่งนี้จะโทรไปใหม่น่ะคับ (ไม่รู้พูดถูกป่าว) จริงๆมั่วมาก วางหุปุ๊บเหมือนหลุดจากความฝัน กลับสู่สภาพความเป็นไทย เหอๆๆๆ เข้าใจที่เค้าพูดถูกป่าวหว่า หรือเค้าบอกว่า "พูดญี่ปุ่นไม่รู้เรื่องไม่รับโว้ยยย" แล้วเราดันไปแปลอย่างข้างบน ฮ่าๆๆๆ ไม่เป็นไร ยังไงพรุ่งนี้หาเหยื่อคนไทยช่วยโทรไปลองดูใหม่อีกครั้ง ไม่มีอะไรต้องเสียอยู่แล้ว มาถึงขั้นนี้แล้ว สู้ตายย ตายแล้วสู้ใหม่ โหะๆๆๆ จริงๆนี่ก็ถือว่าเร็วมากน่ะ มาได้ไม่กี่วันก็หางานแล้ว บางคนอยู่สามสี่เดือน กว่าจะได้ทำงาน แต่ผมอยากทำไวๆ จะได้ฝึกภาษาให้เร็วที่สุด เรียนอย่างเดียวคงไม่ได้ ที่สำคัญ "งก" อยากได้ตังค์ฮ่าๆๆ ตอนนี้ใช้จ่ายแต่ละที เห็นหน้าพ่อแม่ที่บ้านลอยมา แล้วใจหายแว่บ เรายังใช้ตังค์เค้าอยู่ ก็ไม่ค่อยสบายใจ หางานได้เมื่อไหร่ จะได้สบายใจซะที ระหว่างนี้ก็ขอกำลังใจจากมิตรรักแฟนบล๊อกด้วยน่ะคับ......สู้โว้ยยยยยยยยยยย.......   Create Date : 04 กรกฎาคม 2550 15 comments Last Update : 4 กรกฎาคม 2550 20:40:49 น. Counter : 774 Pageviews. Share Tweet

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ เจ้าของเค้าจะว่าไงก็ช่างค่ะ hai hai ลูกเดียว ค่ะ เหอๆ   โดย: มันอยู่ในปอด 4 กรกฎาคม 2550 22:55:02 น.

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ได้งานเร็วๆๆน่ะค่ะ ตามร้าน 100เยน ก็รับเยอะน่ะค่ะ ลองดูซักที่ใกล้บ้านดูค่ะ   โดย: alda (Alda ) 4 กรกฎาคม 2550 23:44:57 น.

ยินดีด้วย คร๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: meaw_1985 5 กรกฎาคม 2550 7:18:11 น.

คลานมาหาหลังจากไปไถนามาฮ่าๆๆ ไม่เหนื่อยแต่ง่วงอ่ะ ฝนสู้ๆๆๆ เอาเพื่อนมาพูดให้ก็ได้เห็นหลายๆคน ให้เพื่อนพูดให้เค้าก็รับนะ อยู่ที่เราว่าสู้ไม่สู้ ฮี่ๆๆๆพี่ว่าในทำได้จ้า ร้านนั้นลองwalk in ก็ได้นะไม่ไกลจากที่ฝนไปซื้อของที่ร้านขายของไทยอ่ะ พี่ว่าใกล้ที่พักฝนดีนะ มาเอสาใจช่วยน้องชายอ่ะ ไปนอนก่อนนะ ง่วงอ่ะ หรือว่าเราแก่อ่ะ ไม่ได้ใช้แรงอะไรแต่ทำไมล้าๆๆ   โดย: พี่ปุ้ย IP: 220.211.181.18 5 กรกฎาคม 2550 15:33:37 น.

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่เลือกงานไม่ยากจน นั่นคือคติของเรา ฮิ ๆๆๆ ขออวยพรให้โชคดีนะค่ะ (เราก็เองก็ได้งานแบบฟลุ๊คเหมือนกัน)   โดย: YukiThai 5 กรกฎาคม 2550 21:55:23 น.

ขอให้ได้งานไว ไวนะคะ ใช้ชีวิตให้สนุกคะ   โดย: mintny_n 6 กรกฎาคม 2550 7:29:59 น.

แวะมาเยี่ยม มาเป็นกำลังใจให้ได้งานไวๆนะคะ อ่านแล้วก๊ากเลย ที่เกาหลีนี่ก็มีแต่คนญี่ปุ่นมาเรียนเต็มไปหมด ตอนที่ไปเข้าคลาสเรียนภาษาเกาหลี คนญี่ปุ่นปาเข้าไปค่อนห้อง....   โดย: แม่ฮานึร 6 กรกฎาคม 2550 10:18:00 น.

ดีใจด้วยนะ ที่จะได้งานไบทำแล้ว นี่แหละ ผู้ชายตัวจริง ....... คิดดี ทำดี เดี๋ยวก็ได้งานทำเองแหล่ะ อยากทำงานบ้างจัง ที่จริงก็แอบงกเหมือนกันนะ แฟนพี่ เค้าฝากงานให้ได้ แต่พ่อปู่ไม่อนุมัติ เศร้า อยากทำงาน อยากเมคมันนี่ บ้างจัง (ไม่มีใครเห็นใจ.........) ฮา ฮา ว่าไปโน้น เลี้ยงลูกต่อไป นั่นแหล่ะ งานอิฉัน แอบขำน้องฝนเหงา มีคนเกาหลีไปเรียนด้วยเยอะ ดีออก ดีกว่ามีคนไทยไปเรียนด้วยเยอะนะเนี่ย จะได้ฝึกภาษาญี่ปุ่นงัย ล่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ...นะ 頑張っれ   โดย: Kana Jan 6 กรกฎาคม 2550 21:00:51 น.

สู้ ๆ นะคร้าบ เป็นกำลังใจให้อีกแรงนะ   โดย: LilyAi 7 กรกฎาคม 2550 7:22:03 น.

ขอให้ได้งานสมใจนะค่ะน้องฝนเหงา สู้ๆค่ะ ภาษาไม่ชำนาญแต่ความพยายามมีเต็มร้อย เด๋วก็ได้งานจ๊ะ...สู้ๆ   โดย: thattron 7 กรกฎาคม 2550 10:22:03 น.

ยินดีต้อนรับสู่แจแปนค่ะ มารับหลังเพื่อนเลย แต่มาช้าดีกว่าไม่มา แห่ะๆๆๆ ตกลงได้งานหรือยังคะ ถ้าไม่ได้ร้านนี้ก็อย่าเพิ่งท้อนะ ยังมีร้านอื่นที่ต้องการคนอีกมากเลย (ร้านอาหารไทยใช่ไหมคะ?) ยิ่งถ้าเสาร์อาทิตย์ทำงานได้นี่ยิ่งหาง่ายค่ะ นานมาแล้ว เคยหาเหมือนกัน ใช้วิธีเสริชหาลิงค์รวมร้านอาหารไทยในเขตที่เราอยากทำน่ะ(เช่น //gourmet.yahoo.co.jp/restaurant/shoplist.html?td=13&gr=05&sg=0506&md=7 อันนี้รวมร้านในเขตโตเกียว) แล้วก็จะมีเบอร์โทรที่ร้าน ก็โทรไปเลยค่ะ บอกว่าอยากสมัครงาน ส่วนมากเขาจะให้ทิ้งเบอร์โทรไว้ แต่โทรหลายๆร้าน ต้องมีสักร้านที่อยากได้คนแหละ(ถ้าไม่เกี่ยงว่าร้านไหน) อีกหนึ่งทางเลือกนะคะ แต่ถ้ามีคนแนะนำให้ เปอร์เซ็นต์ได้ อาจจะมากกว่า เอาใจช่วยค่ะ   โดย: นู๋โนริ IP: 210.174.52.136 7 กรกฎาคม 2550 23:12:13 น.

- คุณมันอยู่ในปอด ขอบคุณมากคับ สำหรับกำลังใจ เวลาพูดผมก็ใส่ไปหลาย "ไฮ่" เลย แบบว่าพูโประโยคอื่นไม่ค่อยได้น่ะ หุๆๆๆ - คุณAlda ตามร้านร้อยเยนผมก็ด้อมๆมองๆอยู่เหมือนกันคับ ถ้าได้ทำก็ดีเหมือนกัน อยู่ใกล้ที่พักสะดวกดี ขอบคุณมากคับ - ขอบคุณน้องเหมียวที่แวะมาเยี่ยมค๊าบบ - พี่ปุ้ย ถึงขั้นคลานมาเลยเหรอคับ ท่าทางงานจะหนักเอาการ พยามเข้าน่ะคับ แต่อย่าหักโหมมาก เดี๋ยวจะลืมมีหลาน ฮ่าๆๆ (อยากเห็นหน้าหลาน แอบเชียร์ๆ) เรื่องทำงานตอนแรกแอบซีเรียส(อยากได้งานไวๆ) แต่คิดว่าจะเพลาๆไปก่อน เพราะมีโปรแกรมกับที่โรงเรียน ไว้สิ้นเดือน จะกลับมาตั้งใจหาอีกครั้ง ช่วงนี้ก็คอยด้อมๆมองๆหาลู่ทางไปพลางๆ สู้ๆ - คุณ Yukithai ขอบคุณสำหรับคำอวยพรคับ ไม่เลือกงานไม่ยากจน เย้ๆ ฮึกเหิมขึ้นมาทันที - คุณ mintny_n ขอบคุณมากคับ ไว้จะไปเยี่ยมที่บล๊อกนะคับ - คุณแม่ฮานึร ที่โรงเรียนผมคนเกาหลีเยอะจริงๆ ขนาดต้องมีพนักงานพูดเกาหลี มีเอกสารเกาหลี ส่วนเด็กไทยดำน้ำกันเอาเอง ไม่ยุติธรรมเรยอ่า แต่ข้อดีคือ สาวเกาหลีก็น่ารักเนอะ ฮ่าๆๆๆ - พี่ติ๊ก ผมว่าเลี้ยงเจ้าคะน้าจัง คงหนักกว่าทำงานข้างนอก แอบขอเงินเดือนคุณชายเยอะๆสิคับ ฮ่าๆๆ ใครเลี้ยงลูกเองนี่ ผมว่าเจ๋งอ่ะ บ้านผมต้องจ้างพี่เลี้ยงหลาน ไม่งั้นสลบกันทั้งบ้าน (เจอฤทธิ์เจ้าตี๋น้อย) - พี่จุ๊บ ขอบคุณมากคับ พี่จุ๊บทำให้ผมคิดได้เลยว่าลืมเอาอะไรมาจากเมืองไทย แผ่นวินโดวน์ นั่นเอง คิดอยู่ตั้งนานว่าลืมไรบ้าง ตอนนี้ต้องถนอมคอมพ์เต็มที่เลยคับ ไม่งั้นต้องให้ทางบ้านส่งมาให้ใหม่ ที่นี่คงแพง - คุณthattron อุส่าเรียนมาจากเมืองไทย แต่พอมานี่ ภาษาแทบไม่กระดิกเลย(อย่างรุ่นพี่เคยบอกไว้จริง) ยังไงก็จะพยามต่อไปคับ กัมบะริมัสสสส...... - คุณนู๋โนริ ตอนนี้ยังไม่ได้งานเลย กะลังหาอยู่คับ ขอบคุณที่เอาเวบไซต์มาฝากคับ จะลองดูคับ ติดอยู่อย่างเดียวบางครั้งคุยกันไม่รู้เรื่อง แต่คิดว่าพอถูไถไปได้ เรื่องงานไม่เกี่ยงอยู่แล้ว ผมประเภทบักอึด แบกหามไปจนถึงงานออฟฟิซ ได้หมด ฮ่าๆๆ   โดย: ฝนเหงา IP: 121.110.124.110 8 กรกฎาคม 2550 9:11:42 น.

หายไปนานไม ไม่อัพบล็อกค่ะ   โดย: meaw_1985 9 กรกฎาคม 2550 19:28:55 น.

ขยันแบบนี้ น้องต้องเป็นไวกว่าพี่แน่ๆ เลย อยู่มาปีแล้ว ยังพูดโทรศัพท์ไม่รู้เรื่องเล๊ยยย แย่จัง พี่เชื่อว่าน้องฝนเหงาต้องเว้าภาษาญีปุ่นได้ในเร็ววันแน่นอน เห็นจากความตั้งใจและความขยันแล้ว สุดยอดค่ะ สู้ สู้ นะจ๊ะ   โดย: zuling68 10 กรกฎาคม 2550 9:03:41 น.

มาเป็นกำลังใจให้หนุ่มไกลบ้าน ganbatte ne   โดย: จ๋าน่ารัก 3 สิงหาคม 2551 18:09:46 น.