Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
25 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 

คิดถึงญี่ปุ่น.....


เกือบจะลืมไปแล้วว่าชื่อบล๊อกนี้คือ เส้นทางสู่ญี่ปุนปุ่นปุ้นปุ๊นปุ๋น....
เพราะตั้งแต่กลับจากญี่ปุ่น แทบไม่ได้เขียนบล๊อกเกี่ยวกับญี่ปุ่นอีก
ออกนอกเรื่องซะเยอะ วันนี้เลยเอาซะหน่อย

ช่วงชีวิตในญี่ปุ่นมี โมเมนท์ (ดัดจริตนิดนึง) ที่น่าจดจำมากมาย
จะทยอยเอามาเล่าให้ฟังในบล๊อก จะได้เป็นการรื้อฟื้นความทรงจำของตัวเองไปด้วย

นี่ก็เกือบปีแล้วที่กลับจากญี่ปุ่น ยังไม่ถึงปีแต่รู้สึกเหมือนกลับมาแล้วเป็นสิบปี เหอะๆ
วันแรกที่ลงถึงสุวรรณภูมิ...." เฮ้ย นี่เราตื่นแล้วใช่ป่าวว่ะ" ที่ผ่านมาปีกว่าๆ คือหลับแล้วฝัน(มั้ง)

ก่อนกลับเมืองไทยสองสามอาทิตย์ หวิวมาก ยังทำใจไม่ได้ เคยชินกับการขึ้นรถไฟแน่นๆ รถเมล์โล่งๆ จักรยานเยอะๆ ความเท่าเทียมกัน ประชาธิปไตย ไร้ระบบอุปถัมภ์ (น่านนนน ....แค่นี้ก่อน เดี๋ยวจะเข้าการเมืองมากไป)

โชคดีช่วงเวลาที่เหลือได้กลับไปโรงเรียนเก่า ก่อนย้ายมาอยู่ที่ปัจจุบัน
ได้กินแกงเขียวหวานฝีมือระดับเทพของพี่หนุ่ย
บอกลาพี่เมตตากับมาสเตอร์ อุตส่ารับเด็ก(หน้าตาดี)ที่ไหนไม่รุเข้าทำงาน ฮ่าๆๆ

เพื่อนๆที่ยังอยู่ญี่ปุ่น ไม่รู้เป็นไงกันบ้าง ช่วงหลังไม่ได้ติดต่อเลย เฮ้อ....

ขอเล่าถึงเพื่อนคนนึงชื่อจัสปา ซัง

วันแรกที่เดินเข้าห้องเรียนด้วยใจระทึก(แม้ภายนอกจะทำเป็นห้าว)ชีพจรเต้น 300 ครั้งต่อนาที
เพราะตื่นเต้นมากกลัวคุยกับใครไม่รู้เรื่อง เดินเข้าไปปุ๊บ เจอ จัสปา นั่งอยู่ " เออ...เฮ้ย เจอคนไทยแล้วเฟ้ย"
อุ่นใจขึ้นมาหน่อย พอจะเดินเข้าไปทัก โดนตอบกลับมา "เกาเหลาเซียมซี่ ก๋วยจั๊บ ก๋วยเตี๋ยว !"$"?!$"?%?" เอ่อ...งง

สรุปแล้วจัสปา เป็นคนฮ่องกง ผมเดินไปนั่งใกล้ๆ แอบเหลือบไปมอง อืม...ก็ดูเป็นคนดี
ไม่น่าจะเป็นอาเจ๊ขี้โวยวาย (พอดีไม่ค่อยชอบคนโฉงเฉงๆ)

พอเรียนไปได้ซักเดือนสองเดือน ผมเริ่มสนิทกับจัสปา เพราะจัสปาใจดีมาก ใจดีกับทุกคน เป็นสิ่งแรกๆในญี่ปุ่นที่ทำให้รู้สึกอุ่นใจ ว่าอย่างน้อยมีเพื่อนที่เราวางใจได้

มีอยู่วันนึงผมตัดสินใจไปสารภาพกับจัสปา...........................................

"เอ่อ...........นี่ๆ เราไม่ได้คิดว่าเธอเป็นเพื่อนเลยอ่ะ.."

"คือเรารู้สึกว่าเธอเป็นเหมือนพี่สาวเราเลยอ่ะ.....พฤติกรรมใกล้เคียง" แป่วว โดนเขกกะบาลมาหนึ่งที "นี่หาว่าฉันแกใช่ม้ายยย.." ก็แก่กว่าจริงๆอ่ะ

คือรู้สึกว่า จัสปา เหมือนเป็นพี่สาวของเพื่อนๆทุกคน
เป็นเหมือนแม่บ้านประจำห้อง ทุกคนจะทำอะไรต้องผ่านเธอก่อน

มีปัญหาอะไรก็จะมาเล่ากันฟัง ผมมีอะไรส่วนใหญ่ก็ปรึกษาจัสปานี่แหละ
ออ....ลืมบอกไปว่าจัสปา แต่งงานแล้ว สามีก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ครูสอนภาษาญี่ปุ่นนี่แหละ ฮ่าๆ

มีอยู่เรื่องนึงที่จัสปาจะอัพเดทจากผมตลอดเวลา ผมเคยเล่าเรื่องเคยมีแฟนเมื่อหลายปีก่อนให้ฟัง
จัสปาคอยเป็นแม่ดันสุดฤทธิ์ ทั้งใช้มือดัน เท้าดัน ดันเท้าคู่ ให้มีแฟนใหม่ซะที จะเอาสาวญี่ปุ่น เกาหลี จีน ฯลฯเจ๊จัดให้ ฮ่าๆๆ ....แต่จนกลับเมืองไทยแล้ว ก็ดันไม่สำเร็จ ฮ่าๆๆ (คงไม่มีใครคู่ควรเรา หุๆๆ)

มีเหตุการณ์ประทับใจหลายอย่าง แต่ที่ลืมไม่ได้เลย คือวันสุดท้ายที่เจอกัน
วันนั้นเพื่อนๆในกลุ่มประมาณสิบคนไปเลี้ยงอำลา
นั่งกินนั่งเม้าส์กันจนดึก พอถึงเวลาต้องจากกัน ทุกคนมาร่ำลาที่หน้าร้าน

ผมเดินไปหาจัสปา แล้วบอกว่า "ขอโทษ ที่ทำให้กังวลเป็นห่วงในหลายๆเรื่อง
กลับเมืองไทยจะตั้งใจทำงาน ถ้ามีแฟนจะรีบส่งข่าวไปบอก "

ประโยคต่อไปอาจต้องกลั้นใจอ่านกันนิดนึงสำหรับคนที่เห็นตรงข้าม ฮ่าๆๆ
..."โอ๊คซังใจดี.....สู้ๆนะ แล้วกลับมาเจอกันอีก....." ไม่รู้นี่เป็น คำตอบ,คำถาม,คำบอกเล่า,คำลา ฯลฯ หรืออะไรกันแน่
แต่รู้สึกว่าได้ว่า เกือบสองปีที่ผ่านมา เราเจอเพื่อนที่ดีจริงๆ

แล้วจัสปาก็บอกว่า "ขอกอดหน่อย..." (น่าน....คงคิดว่าเราน่ารักเหมือนหลินปิง -_-'')

เป็นกอดที่ลำบากมาก เพราะต้องกลั้นน้ำตาไปด้วย คิดว่าขอจากด้วยรอยยิ้มดีกว่า วันนั้นเพื่อนๆในกลุ่มก็กอดกันกลมทุกคน......

นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอกัน ................................................รึเปล่าน้อ?
พอกลับมาถึงเมืองไทย ได้ข่าวว่าจัสปาได้งานทำแล้ว ยินดีกับพี่สาวด้วย

ตอนนี้ก็ลุ้นอยากได้หลานไวๆ ฮ่าๆๆ
ถ้าไปญี่ปุ่นเมื่อไหร่ จะไปเยี่ยมแน่นอน.........

นี่ก็เป็นเรื่องนึงที่ทำให้คิดถึงญี่ปุ่น

ผมชอบประโยคนึงในโฆษณาของดีแทค ยุคแรกๆ
ประมาณว่า "ในชีวิตเราพบคนกี่ล้านคน......แต่มีกี่คนที่เราจำได้......มีกี่คนที่เราไม่เคยลืม.."
แม้จะเป็นช่วงเวลาแค่ 2 ปี แต่คงยังจำได้ และไม่ลืมเพื่อน(พี่สาว)คนนี้แน่นอน

จริงๆแล้วมีหลายเรื่องที่ทำให้คิดถึง ยังมีอีกหลายสถานที่ ที่ยังไม่ได้ไป
และยังมีอีกหลายเหตุการณ์ มาเล่าสู่กันฟัง

ที่สำคัญ...อยากกลับไปญี่ปุ่น อยากไปส่งข่าว......แต่การไปครั้งนี้คงไม่เหมือนครั้งไหนๆ...^_^

วันนี้แค่นี้ก่อน ไว้โอกาสหน้าพบกันใหม่ครับ ยังมีเรื่องราวอีกเยอะในญี่ปุ่นที่อยากเล่าให้ฟัง....

สวัสดีครับ
















 

Create Date : 25 พฤษภาคม 2553
2 comments
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 22:14:29 น.
Counter : 994 Pageviews.

 

 

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 25 พฤษภาคม 2553 22:30:57 น.  

 















คิดถึงที่นั่น คงมีอะไรดีๆๆสินะ













 

โดย: nonthon 25 พฤษภาคม 2553 22:56:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ฝนเหงา
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ไม่ได้รักแม่ปลาเท่าชีวิต.....แต่แม่ปลาคือชีวิตของพ่อปลา
Friends' blogs
[Add ฝนเหงา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.