สิ่งที่ทำให้ยังยิ้มได้...

วันนี้เริ่มต้นทำงานด้วยอารมณ์ไม่ค่อยสดชื่น
ใช่ๆ หน้าตามันฟ้อง อารมณ์ก็ไม่แจ่มใส เสียงเลยออกแข็งๆไปนิด
ก็นอนไม่พอเป็นแบบนี้ทุกที ไม่เอาๆ เด๋วหน้าไม่ใส ตื่นๆๆ


.....


เจอเรื่องเดิมๆอีกแล้ว จะไม่บ่นเลยก็ไม่ได้
ไม่รู้อะไรนักหนา เราพยายามปรับปรุงตัวเอง ทำเต็มที่กับสิ่งที่เป็นหน้าที่
พยายามที่จะไม่ให้เกิดความผิดพลาด
แต่ไม่รู้ทำไม เราไปทำอะไรให้นักหนา ต้องคอยจับผิด คอยดุ คอยว่า
เป็นอะไรมากหรือเปล่า มีปมด้อยอะไรไหม
พาเรื่องส่วนตัวเข้ามาในที่ทำงานด้วยเหรอ ถึงต้องมาลงที่คนอื่น
ทำแล้ว มีความสุข ดีมั้ย

มอง ด้านบวก ด้านดีๆ ของชีวิตบ้างหรือเปล่าเนี่ย เฮ้อ...


เราแค่อยากให้ทุกๆวันทำงานเป็นอะไรที่ มีความสุขอย่างเรียบง่าย
ได้ทำงาน เพื่อให้รู้ว่าเรายังมีอาชีพ มีรายได้เลี้ยงตัวเอง
ได้พูดคุยกับเพื่อนๆ ร่วมงาน เพื่อให้รู้ว่าเรายังอยู่ในสังคม ไม่ได้โดดเดี่ยว


วันทำงานของเราจะเป็นวันที่มีความสุขสมบูรณ์แบบ เรียบง่ายดีอยู่แล้ว
แต่เพียงเพราะคนๆเดียว ทำทุกอย่างพังหมด
มันเหมือนต่อโดมิโนมาได้เกือบจะสำเร็จแล้ว
แต่จู่ๆ ก็มีสิ่งที่มาทำให้โดมิโนที่เราอุตส่าห์สร้างขี้นมา...
ล้มลงเป้นทางทอดยาว โดยที่เรายังไม่ทันได้ทำอะไรผิดพลาดเลย
ได้แต่ยืนงง เอ๋อ เสียความรู้สึก อยู่เงียบๆ


มันผิดมากมั้ยที่เราเป็นคนที่ไม่ไหลตามน้ำ
ถูกก็บอกว่าถูก ผิดก็จะไม่ส่งเสริม
แต่เราไม่ใช่คนแข็งกร้าว ถ้าไม่เห็นด้วยก็จะไม่แสดงความคิดเห็น
อยู่ นิ่งๆ ดีกว่า
การที่เราเป็นแบบนี้ มันทำให้ใคร ไม่พอใจ หรือเปล่า



วันนี้...คนๆนี้ ได้นำรอยยิ้มออกไปจากใบหน้าเราได้อย่างสมบูรณ์แบบ
เก่งมาก ทำคนที่ร่าเริงตลอดเวลาให้เงียบ จ๋อย ได้เนี่ย
คงเป็น พรสวรรค์ ซินะ



ขอนะ วันนี้ขอหน่อยเหอะ อัดอั้นมานาน
คุยกับ คนสนิท ก็จะกลายเป็นเรื่อง น่าเบื่อ สำหรับเค้าไป
เพราะเค้าไม่ได้เจอในสิ่งที่เราเจอ ไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกที่เรารู้สึก
แล้วเค้า...ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้
แม้แต่นำรอยยิ้มกลับมาไว้ที่ใบหน้าเราเหมือนเดิม





....................





เข้ามาในบล็อกแกงค์
เจอคอมเม้นท์ของคุณ พอล+คุณเชอรรี่ อ่านแล้วรู้สึกดี
ถ้อยคำของพระเจ้าที่ฝากผ่านมาทางคอมเม้นท์ที่น่ารักนี้
ช่วยให้จิตใจกระต่ายนิ่ง เย็นลง และมองกว้างออกไปจากมุมแคบๆนี้
ขอบคุณมากนะคะ ที่เข้ามาอ่าน ถึงแม้ไม่รู้จักกันมาก่อน
แต่ก็ไม่รังเกียจหรอกนะคะ ถ้าคุณพอลกับคุณเชอรรี่จะเปิดเผยตัวเองให้กระต่ายรู้จักมากกว่านี้




ถึง พี่เน utterztomato นะคะ กระต่ายห่างจากบล็อกแกงค์ไปนาน
เข้าในบล็อกพี่ไม่ได้อ่ะ ตัวเองมีพาสเวิร์ดอ่ะ
ส่งข้อความมาบอกเค้าด้วยนะคะ







........





พอดีเข้าไปอ่านบล็อกเก่าๆของตัวเอง เจอบล็อกนี้เข้าไป
รอยยิ้ม กลับมาทันที มีความสุข เปิดเพลงฟังซ้ำไปซ้ำมา




อยากรู้ว่าทำไมถึงยิ้มได้ ลองตามเข้าไปอ่านที่ลิ้งค์นี้สิ...

ใครคนหนึ่ง..........Someone special ^_^






คิดถึงจัง คิดถึงเรื่องเป๋อๆ เอ๋อๆที่เคยทำด้วยกันตั้งแต่ตอนเด็กๆ
เชื่อมั้ยคะว่า ณ ตอนนี้ ทั้ง 2 คนก็ยัง เอ๋อ เป๋อ เปิ่น ทั้งคู่




ขอบคุณ พระเจ้า สำหรับ ความรัก ผ่านทางครอบครัว เพื่อนๆ และคน พิเศษ คนนั้น


ความรัก นี่มัน วิเศษ จริงๆ

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2551		3 comments
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2551 18:29:24 น.
Counter : 556 Pageviews.
Share Tweet