|
คำชมของลูก
วันเสาร์ที่ 7 ตุลาคม
วันนี้ต้องไปประชุมเกี่ยวกับเรื่องความเจ็บปวดกับระบบประสาท จัดโดยมาร์ค เพื่อนหมอชาวผิวดำที่สนิทกันมากกับครอบครัวของเรา เขาเป็นประธานชมรมหนึ่งที่สนใจด้านความเจ็บปวดในทุกๆ แง่มุม มาอิเต้ ภรรยาของมาร์คส่งโปรแกรมมาให้เมื่ออาทิตย์ก่อน พอดูโปรแกรมโดยรวมๆ คิดว่าน่าสนใจ และอยากจะเข้าร่วมทั้งวัน ด้วยว่าเนื้อหาจะไม่ลงลึกเพราะผู้เข้าฟังจะเป็นผู้มีส่วนร่วมในการรักษา แต่ไม่ใช่หมอทั้งหมด
ต้องขับรถไปไกล 1 ชม. จำต้องตื่นแต่เช้า
ก่อนออกไป แวะเข้าห้องตองตัง เพื่อปลุกให้ฉี่ เผื่อว่าจะหลับยาวในเช้าวันเสาร์ แล้วจะฉี่รดที่นอนเสียก่อน
ตองตังตื่นขึ้นมา แล้วก็กอดแม่เอาไว้ ทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่
"มาม็องสวย..."
แล้วไม่พูดอะไรอีก ฉี่เสร็จ แล้วก็นอนต่อไปเลย
เป็นคำชมสั้นๆ ถึงจะไม่จริง แต่มันทำให้วันทั้งวันนี้หัวใจแม่เต็มไปด้วยความสุข
กว่างานประชุมจะเลิก ก็ดึกแล้ว ขากลับจึงขับรถด้วยความระวัง คิดในใจว่า ต้องขับรถระวัง ไม่ขับเร็ว คิดถึงลูก คำชมสั้นๆ ที่ลูกพูดเอาไว้ยังชัดเจนในหัว คิดว่า อย่าขับเร็ว เพราะไม่อยากให้เกิดอุบัติเหตุ ยังอยากมีชีวิตอยู่ ยังไปไหนไม่ได้
เปิดเพลงฟังไปด้วย เป็นซีดีของลินดา เลอเมย์ ทุกๆ เพลง มีเนื้อหาของเพลงที่ทั้งตลก ทั้งเป็นจริง ทั้งเสียดสี แล้วก็มีบางเพลงเกี่ยวกับการหย่า ครอบครัว และเพลงสุดท้ายที่เปิดวนไปถึง 3 รอบ คือ
"Ceux que l'on met au monde"
แปลแบบตรงตามตัว คือ "พวกเขาที่เราคลอดออกมา"
แปลแบบสั้นๆ ได้ความหมาย คือ "ลูก"
ฟังไปก็ร้องไห้ไป เนื้อหาดังนี้
Ceux que l'on met au monde ne nous appartiennent pas
C'est ce que l'on nous montre et c'est ce que l'on croit
Ils ont une vie à vivre, ont des pas destinés,
Des chemins qu'ils vont suivre, ils devront décider
C'est une belle histoire que cette indépendance,
Une fois passé les boires et la petite enfance
Qu'il ne faille rien nouer qu'on puisse pas défaire,
Que des noeuds pas serrés, des boucles si l'on préfère
Ceux que l'on aide à naître ne nous appartiennent pas
Ils sont ce qu'ils veulent être qu'on en soit fiers ou pas
C'est ce que l'on nous dit, c'est ce qui est écrit,
La bonne philosophie, la grande psychologie
Et voilà que tu naît et que t'es pas normal,
T'es dodu, t'es parfait, le problème est mental
Et voilà que c'est pas vrai que tu vas faire ton chemin,
Que t'arrêteras jamais de n'être qu'un gamin
Tu fais tes premiers pas, on se laisse émouvoir,
Mais les pas que tu feras ne te mèneront nulle part
Qui es tu? si t'es pas un adulte en devenir,
Si c'est ma jupe à moi pour toujours qui t'attire
C'est pas ce qu'on m'avait dit, j'étais pas préparée,
T'es à moi pour la vie, le bon Dieu c'est trompé
Et y'a le diable qui rit dans sa barbe de feu,
Et qui me puni de l'avoir prié un peu
Pour que tu m'appartiennes à la vie à la mort,
Il t'a changé en teigne, il t'as jeté un sort
T'es mon enfant d'amour, t'es mon enfant spécial,
Un enfant pour toujours, un cadeau des étoiles
Un enfant à jamais, un enfant anormal,
C'est ce que j'espérais, alors pourquoi j'ai mal?
J'aurais pas réussi à me détacher de toi,
Le destin est gentil, tu ne t'en iras pas
T'auras pas 18 ans de la même façon,
Que ceux que le temps rend plus hommes que garçons
T'auras besoin de moi, mon éternel enfant,
Tu ne t'en iras pas en appartement
Ta jeunesse me suivra jusque dans ma vieillesse,
Le docteur a dit ça, c'était comme une promesse
Moi qui avait tellement peur de te voir m'échapper,
Voilà que ton petit coeur, me jure fidélité
Toute ma vie durant je conserverai mes droits,
Mes tâches de Maman et tu m'appartiendras
Ceux que l'on met au monde ne nous appartiennent pas
C'est ce que l'on nous montre, c'est ce que l'on croit,
C'est une belle histoire que cette histoire là
Mais voilà que surprise, mon enfant m'appartient,
Tu te fous de ce que dises les auteurs des bouquins,
T'arrives et tu m'adores, tu me fais confiance,
De tout ton petit corps, de toute ta différence
Je serai pas là de passage comme les autres parents,
Qui font dans un mariage le deuil de leur enfant
J'aurai le privilège de te border chaque soir,
Et certains jours de neige, de te mettre ton foulard
À l'âge où d'autres n'ont que cette visite rare,
Qui vient et qui repart par soir de réveillon
Tu seras le bâton de ma vieillesse précoce,
En même temps que le boulet qui traînera mes forces
Tu ne connais que moi et ton ami Pierrot,
Que je te décris tout bas quand tu vas faire dodo
Et tu prends pour acquis que je serai toujours là,
Pour t'apprendre cette vie que tu n'apprendras pas
Car ta vie s'est figée et la mienne passera
Je me surprends à souhaiter que tu trépasses avant moi,
On peut pas t'admirer autant que je t'admire
Moi qui ai la fierté de te voir m'appartenir
Je voudrais pas qu'on t'insulte et qu'on s'adresse à toi
Comme à un pauvre adulte parce qu'on te connaîtra pas
Si le diable s'arrange pour que tu me survives,
Que Dieu me change en ange que je puisse te suivre
Ceux que l'on met au monde ne nous appartiennes pas
A moins de mettre au monde un enfant comme toi
C'est une belle histoire que celle qui est nôtre
Pourtant je donnerais ma vie pour que tu sois comme les autres
อ่านแล้ว ก็ยังร้องไห้อีกรอบ... เอาไว้ว่างๆ จะพยายามแปลออกมา
เป็นเนื้อหาที่อ่านแล้วร้องไห้ในฐานะแม่ โดยไม่ต้องแปล
กลับถึงบ้าน ตองตังยังไม่หลับ จึงถามว่า ทำไมตอนเช้าอยู่ดีๆ มาชมแม่อย่างนี้
"เพราะตองตังชอบมาม็อง"
"หมายถึงรักมาม็อง ใช่ไหมลูก"
"ใช่"
"แล้วสวยจริงหรือเปล่า"
"มาม็องของทุกๆ คนสวย ของตองตังก็สวย คนที่เป็นมาม็องทุกๆ คนสวยหมดเลย"
| Create Date : 09 ตุลาคม 2549 |
|
12 comments |
| Last Update : 13 ตุลาคม 2549 3:06:28 น. |
| Counter : 811 Pageviews. |
|
 |
|
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อย่าลืมมาแปลด้วยนะค่ะ
เห็นน้องตองตังชมคุณแม่ อยากให้ลูกสาวพูดได้เร็วๆ จังค่ะ