บทสนทนาบนโต๊ะอาหาร

โอกาสที่ดีมากในการได้พูดคุยกันพร้อมหน้า 3 คนพ่อแม่ลูก มักจะเป็นช่วงเวลาอาหาร บทสนทนาบนโต๊ะอาหารที่แตกต่างกันไปแล้วแต่ใครเป็นคนเริ่มคุย

เริ่มอาหารมื้อเที่ยงไปแล้ว ตองตังเดินไปเข้าห้องน้ำ ทำธุระเสร็จสิ้น ออกมาพร้อมด้วยคำถามยิงไปที่พ่อ ด้วยว่าเป็นชายเหมือนกัน

"ปาป๊า ทำไมฉี่เป็นสีเหลือง แต่บางทีเป็นสีขาวๆ?"
"เป็นคำถามที่น่าสนใจมาก แสดงว่าหนูสังเกตว่าเวลาฉี่แต่ละครั้งสีไม่เหมือนกัน... เอาอย่างนี้ รู้ไหมว่าทำไมเราจึงฉี่ออกมา?"
"มีฉี่ เพราะว่า เราต้องฉี่"
"ใช่ เราต้องฉี่ ถูกต้องลูก แต่ว่ามีมากกว่านี้นิดนึง คือ เวลาเราทำอะไรๆ ไม่ว่าจะกิน ออกกำลัง ไอ หรือเล่น ทุกๆ อย่างเลย บางทีตัวเราจะมีการกำจัดสิ่งที่เราไม่ต้องการออกมา แล้วก็ออกมาอยู่ในฉี่นี่ไง เข้าใจไหม?"
"เข้าใจ แต่ว่าบางทีฉี่ขาวๆ เหมือนน้ำในขวดนี้เลย"
"ก็ถ้าเราดื่มน้ำเยอะๆ ไงล่ะ ถ้าดื่มน้ำเยอะ ฉี่ก็จะสีซีดลง"
"...."
"เอาไว้ให้โตอีกหน่อยจะเข้าใจขึ้น แต่เป็นคำถามที่ดี เพราะแสดงว่าหนูสังเกตนะ"

ยังไม่ทันที่โยเกิร์ตในกระป๋องจะหมด ตองตังจับมือซ้ายพ่อไว้ และดูที่แหวนที่สวมไว้ที่นิ้วนางข้างซ้าย
"ปาป๊า เด็กผู้ชายไม่ใส่แหวนนะ เด็กผู้หญิงเท่านั้นจึงจะใส่นะ"
"อ้อ ผู้ชายก็ใส่ได้นะ ตองตังลองดู พวกปาป๊าของเพื่อนๆ คนอื่นๆ เขาก็ใส่แหวนกัน เพราะแหวนนี้หมายถึงว่า เป็นคนที่แต่งงานแล้วไงล่ะ"
"แต่งงานแล้ว?"
"ใช่ คือ ผู้ชายกับผู้หญิงแต่งงานกัน แต่ละคนจะมีแหวนแต่งงานกลมๆ อย่างนี้ใส่ไว้ที่นิ้วไง"

ตองตังลุกจากเก้าอี้และเดินมาที่ฉัน จับมือไปดู
"แต่แหวนมาม็องไม่เหมือนแหวนปาป๊า มีหยักๆ ด้วย"


จำได้หลายครั้งที่สามีบอกว่า สังเกตจากครอบครัวของฉันที่เมืองไทย หรือลูกเพื่อนจากเมืองไทยที่มาเที่ยวและพักด้วยกัน ว่าเด็กและผู้ใหญ่ไม่ค่อยจะพูดคุยกันเท่าไรนัก และเมื่อเด็กร่วมโต๊ะทานข้าวกับผู้ใหญ่ก็นั่งกันเงียบมาก และทำไมหัวข้อในการพูดคุยจึงมีแค่ว่า "ตักอันนี้สิ อันนั้นสิ" "จะกินอะไร?" และเด็กจะไม่เข้าร่วมในการสนทนา รวมทั้งผู้ใหญ่ก็ไม่ชักชวนให้เด็กพูดคุยด้วย จะคุยกันแต่เฉพาะผู้ใหญ่เท่านั้น ดูแล้วเป็นข้อสังเกตที่น่าสนใจที่ทำให้ฉันเองก็ฉุกคิดเหมือนกัน

ความรู้รอบตัวหรือวัฒนธรรมการดำเนินชีวิต รวมไปถึงการปลูกฝังความคิดในเรื่องต่างๆ สามารถเรียนรู้ได้โดยผ่านการพูดคุย เปิดโอกาสให้เด็กมีส่วนร่วมในบทสนทนาประจำวันที่ดูแสนจะธรรมดา มีส่วนช่วยอย่างมากในการเรียนรู้ของเขา และแน่นอนในเรื่องความกล้าแสดงออกหรือเสนอความคิดเห็น เพียงแค่ผู้ใหญ่จะให้เวลากับเขา รับฟังเขา แล้วเราจะเห็นว่า วิธีการคิด การแสดงออกของเขานั้น เต็มไปด้วยเหตุและผล

ไม่ใช่เด็กๆ เลยนะนั่น

Create Date : 22 ตุลาคม 2548		3 comments
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2548 5:44:03 น.
Counter : 1312 Pageviews.
Share Tweet