สัพเพเหระ ตอนที่ 16 อันเนื่องมาจากแฟนฉัน

คือว่า คืนเมื่อวาน ผมนั่งดูทีวีอยู่ที่บ้าน แล้วก็เปลี่ยนช่องไป ๆ มา ๆ ประมาณว่า ถ้ามีอะไรดี ๆ ดูก็จะมานั่งเล่นเนทล่ะ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เจอหนังไม่เชิงเก่าเรื่องนึง "แฟนฉัน" นั่นเอง ก็เลยนั่งดูนิดหน่อย พอขำ ๆ

นั่งดูไปประมาณครึ่งชั่วโมงได้ ก็ปิดทีวี แล้วก็นั่งคิดอะไรเพลิน ๆ นั่งนึกถึงตัวเองสมัยประถม เหมือนคนแก่เลยแฮะเรา จะว่าไปแล้ว ชีวิตผมมีอะไรให้พูดถึงเยอะมากเลยนะเนี่ยตอนประถม อิอิ ไม่เหมือนช่วงม.ต้น ม.ปลาย ที่มีแต่เรื่องที่ไม่อยากจะจำ ดังนั้นผมว่าจะไม่พูดถึงมันก็แล้วกัน

ว่าแล้วก็ขอย้อนอดีตกับกิ๊กคนแรกเลยแล้วกัน อิอิ แก่แดดชมัด มีกิ๊กตั้งแต่ป.1

ถูกต้องแล้วครับ ผมไม่ได้พิมพ์ผิด ป.หนึ่งจริง ๆ

โรงเรียนเก่าผมจะใช้ระบบบั๊ดดี้ ในวิชาพละ และวิชาลูกเสือ เนตรนารี ทุกคนก็จะมีคู่เป็นของตัวเอง วิธีการจับคู่ก็ไม่ยาก จับมันตามเลขที่น่ะแหละ

เลขที่ 1 ชาย จับคู่กับเลขที่ 1 หญิง
เลขที่ 2 ชาย คู่กับเลขที่ 2 หญิง
เลขที่ 3 ช คู่กับเลขที่สาม ญ

แบบนี้ไปเรื่อย ๆ ทั้งห้องก็จะได้ 20 คู่พอดี

ผลจำไม่ได้แล้วว่ารุ่นพี่คนไหนของโรงเรียน ไปสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียน ด้วยการแข่งว่ายน้ำชนะในรายการอะไรซักอย่าง ส่งผลให้โรงเรียนผมเน้นวิชาว่ายน้ำมากถึงมากที่สุด ประมาณว่าคล้ายรายการคล้องช้างเผือกเลยทีเดียว ใครมีแววก็จะได้รับการฝึกซ้อมพิเศษ

นั่นก็เลยส่งผลให้เด็กป. 1 กับป. 2 ได้เรียนว่ายน้ำสัปดาห์ละ 2 ครั้ง ครั้งละ 2 คาบ (ร้อยนาที) ตอนนั้นเด็กนักเรียนทุกคนถูกบังคับให้ซื้อกางเกงว่ายน้ำของที่โรงเรียนเอามาขาย แต่ผู้ปกครองทุกท่านก็ยินดีซื้อ เพราะว่ามันถูกกว่าข้างนอก ถ้าผมจำไม่ผิด รู้สึกว่าจะตัวละ 50 บาทนี่แหละ รูปแบบก็คล้าย ๆ กับของพวกนักว่ายน้ำที่ใช้แข่งกัน ณ เวลานั้น (25 ปีที่แล้ว) ในขณะที่ยี่ห้อทั่ว ๆ ไปอย่างถูก ๆ ก็ประมาณร้อยนึง ถ้าเป็น speedo ก็เกือบ ๆ สองร้อย ผู้ปกครองทุกคนก็ยินดี

ที่น่าแปลกสำหรับปัจจุับันแต่ธรรมดาสำหรับ ณ เวลานั้นก็คือว่า ชุดว่ายน้ำของผู้หญิง ก็เป็นแค่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียวเหมือนกัน ต่างกันนิดหน่อย ของผู้หญิงจะเป็นกางเกงสีเลือดหมู ของผู้ชายจะเป็นสีกรม ต่างกันแค่นี้จริง ๆ

จากการต้องเรียนว่ายน้ำนี่แหละครับ มันก็เลยทำให้ผมได้พบกับ "เธอ" บั๊ดดี้ของผมนี่เอง เราทั้งคู่แตกต่างกันชนิดที่ว่า มองผ่าน ๆ ก็รู้ เห็นเลยว่าเหมือนเลข 0 กับ 1 ตอนนั้นผมอ้วน ตัวกลม ๆ แขนสั้น ๆ ขาสั้น ๆ เหมือนโดเรมอนไม่มีผิืด ในขณะที่เธอคนนี้ ผอมก้างสุด ๆ เอาเป็นว่า ผอมสุดในกลุ่มผู้หญิง

เท่าที่ผมนึกภาพออกก็คือว่า สาว ๆ ห้องผมตอนนั้นแต่ละคนมีซี่โครงเป็นของตัวเอง คือแต่ละคนผอมจนเห็นซี่โครงกันหมดเลย แต่กิ๊กผมคนนี้แหละ ผอมที่สุด เห็นซี่โครงมากและชัดกว่าใคร ๆ

ถ้ายังจำกันได้ ที่โรงเรียนจะมีการบันทึกนน.และส่วนสูงทุก ๆ เทอม ประมาณเทอมละสองครั้ง ต้นเทอมกับปลายเทอม ก็นั่นเลย บันทึกเอาไอ้ชั่วโมงว่ายน้ำครั้งแรกนี่แหละ ผมจำได้ว่าตอนนั้น ป.หนึ่ง ผมหนักปาเข้าไป 31-32 กิโลแล้ว ในขณะที่กิ๊กผมหนักแค่ 12.5 กิโลเท่านั้นเอง ผอมมากมาย

แล้วเธอก็ไม่ใช่คนช่างกินด้วย เวลากินเที่ยง เธอจะตักอาหารของเธอมาใส่ถาดผมบ่อย ๆ ของเธอกินเองมีแค่นิดเดียวจิง ๆ โรงเรียนผมตอนนั้นมีกฏว่า นักเีรียนทุกคนต้องรับผิดชอบอาหารในถาดให้หมด ไม่งั้นจะโดนทำโทษ ผมก็เลยช่วยเธอด้วยการฟาดเกลี้ยง อิอิ

เธอคนนี้ก็แบบว่า ครบสูตรจริง ๆ คือ ผอม แห้ง แรงน้อย ความที่เป็นคู่กัน เรื่องแรงควายนี่ต้องยกให้ผมอยู่แล้ว ผมก็ต้องช่วยเธอทุก ๆ อย่าง เพราะว่าเวลาครูสั่งให้ทำอะไร ต้องทำเป็นคู่ ก่อนลงสระ ก็ต้องวอร์มเป็นคู่ วิ่งรอบสระเป็นคู่ห้ามทิ้งกัน ผลัดกันจับข้อเท้าเวลาซิดอัพ กอดคอกันลุกนั่ง ฯลฯ

คุณเธอก็แบบว่า วิ่งรอบสระไปได้แค่สองรอบก็หอบซี่โครงบาน ผมก็ต้องช่วยพยุงเธอวิ่งต่อไปให้ครบห้ารอบ ซิดอัพได้แค่ประมาณสิบที ก็หมดแรง ผมก็ช่วยนับแบบโกง ๆ เอาจนครบสิบห้าที อะไรเทือกนี้ล่ะครับ

เหนื่อยด้วยกัน เจ็บด้วยกัน อายด้วยกัน เรียกได้ว่าใกล้ชิดกันมาก ต่างคนต่างขาด ๆ เกิน ๆ ณ เวลานั้นผมอยากจะแบ่งไขมันให้เธอซักห้ากิโล เธอจะได้ไม่หนาวมากเวลาขึ้นจากสระ เธอเป็นคนขี้หนาวมาก ๆ ก็แหงล่ะครับ ผอมซะขนาดนั้น แรก ๆ เธอก็จะใช้วิธียืนใกล้ ๆ ผม ต่อมาก็กอดเลย (โอ้ววววว)

คุณครูสอนว่ายน้ำที่ผมได้เจอนี่ต้องบอกว่าเป็นความซวยจริง ๆ ที่เจอกับครูคนนี้ ผมก็ไม่รู้นะว่าในชีวิตเค้าเคยพูดดีกับนักเรียนคนไหนบ้าง รู้สึกจะโดนกันหมดถ้วนหน้า แน่นอนว่าคู่ผมโดนหนักสุด เพราะว่าเป็นคู่ที่เด่นสุด อ้วนสุดกับผอมสุดมาคู่กัน หึหึ คุณครูไม่เคยเรียกชื่อผมเลย เรียกแต่ไอ้อ้วน แล้วก็เรียกกิ๊กผมว่ายัยก้างมั่ง ยัยกุ้งแห้งมั่ง ยัยไม้เสียบผีมั่ง ยัยซึ่โครงเหน็บข้างฝามั่ง (ไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร) ยัยฯลฯ

แล้วนี่เราต้องเจอกับครูคนนี้ไป 4 ปี เฮ้อ เฉาชีวิต แต่ ณ เวลานั้นเราสองคนก็ปลอบใจกันเองครับ ผมไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไหร่เพราะว่าหน้าด้าน หนา ทน ประกอบกับ ณ ตอนนั้น เด็กอ้วน ๆ ไม่ค่อยโดนล้อนะ แปลกดี กลายเป็นพวกผอม ๆ นี่แหละที่โดนมากกว่า

เธอคนนี้ต้องบอกว่าถ้าไม่ไ้ด้ผมนี่ลำบากล่ะ ในสระว่ายน้ำมันจะมีจุดนึงที่เธอจะยืนไม่ถึง คือจริง ๆ ยืนถึง แต่ว่าระดับน้ำจะท่วมระดับจมูกเธอ ก็เป็นหน้าที่ของบั๊ดดี้ซึ่งก็ผมนี่แหละ ที่ให้เธอเกาะไหล่เอาไว้ เธอเคยเป็นตะคริวด้วย สำลักน้ำไปหลายอึก ก็ได้ผมนี่แหละ ลงไปคว้าเอวเธอขึ้นมา แถมผมยังต้องอุ้มเธอไปห้องพยาบาลอีกตะหาก โชคดีที่เธอตัวผอม เบามัก ๆ อิอิ

โอวว เยอะแฮะ หลายเรื่องเลยทีเดียวที่จะพูดถึงได้ เอาเป็นว่า ตอนนี้จบมันดื้อ ๆ งี้เลยดีกว่า เรื่องนีคงต้องมีหลายภาคแหง ๆ คิคิ

Create Date : 31 กรกฎาคม 2553 Last Update : 10 ตุลาคม 2555 11:26:53 น. Counter : 903 Pageviews.		3 comments
Share Tweet