อ่านแล้วอึ้งกิมกี่ เลย หมูนะถอนขนไก่ซะหมดตัว กว่าจะหาเจอ แฮะ แฮะ ไปหาไก่ตัวใหม่ดีก่า

ใช่ค่ะคุณย่า คำพูดนั้นสำคัญ ก่อนพูดเราควรใช้สติและนึกถึงว่าผลเป็นอย่างไร
เหมือนกับสุภาษิตอะรัยนะ คิดไม่ออก
คุณย่าช่วยคิดหน่อยค่ะ555

สวัสดีจ๊ะย่า...แม่มดเริ่มมีดวงตาเห็นธรมแล้วหละ เริ่มตั้งแต่มาวิ่งเล่นบ้านย่าเนี๊ยะ อิอิ

คิดเหมือนคุณกัญจนาค่ะย่า

แต่บ่อยครั้งที่การกระทำเร็วกว่าความคิด

เลยเป็นเหตุให้ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่โต

ว่าแต่ว่า พระอาจารย์ท่านมีอุบายในการสอนที่แยบยลมากเลยนะคะ

Have a nice day จ้ะย่า

โอ้โห เรื่องนี้ พอมานึกถึงตัวเองก็มีบ้างเป็นบางครั้งที่ไม่ระวังวาจา เพราะไม่ได้คิดก่อนพูด พ่อมาคิดที่หลังมันก็พูดออกไปเสียแล้ว แต่ดีหน่อยเป็นคนพูดน้อย (หรือเปล่า) อิอิ สงสารไก่ อ่านชื่อเรื่องแล้วนึกว่าจะเอาไก่มาเชือดอะไรแบบนี้

คมจังค่ะคุณย่า สบายดีมั๊ยคะ
ได้ไปเที่ยวไหนบ้างรึปล่าวคะวันหยุดยาววว

ไม่เคยได้อ่านเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะคุณย่า..

อ่านแล้วได้คิด..กลับมาทบทวนว่าเราถอนขนไก่ไปเยอะแล้วนี่นา..

ต่อไปจะไม่ถอนแว้ว..

คุณย่าสบายดีนะคะ หวัดดีวันอาทิตย์จ้า..

อิอิ มีลูกมันก็คงจะวุ่นน่ะค่ะคุณย่า แต่แม่บอกว่าเป็น Happy Problem น่ะค่ะ อยากเจอ อิอิ..(กัวที่ไหนล่ะนี่..) เอิ๊กๆๆ..


ขอให้คุณย่ามีความสุขเช่นกันนะคะ ทานข้าวกับไรเอ่ย เอาน้ำพริกอ่องของจ่อยมะคะ..


อร่อยน๊า..

สวัสดีค่ะ..แม่มณีหลินเอ๋อ..เพราะดีเหมือนกันนะคะชื้อนี้..
หายไปนานค่ะ..ไม่ค่อยได้เข้ามา
แต่ก็ยังคิดถึงเหมือนเดิม...นิทานธรรมที่คุณย่าเล่าก็ยังสนุกเหมือนเดิมค่ะ..

โปรดแซ่บ ๆ จ๊ะ ย่าจ๋า...

ข่าวภาคเช้าบอกให้เธออย่านอนตื่นสาย
ข่าวภาคบ่ายบอกให้เธออย่าลืมคิดถึงฉัน
ข่าวภาคเย็นอย่าลืมคิดถึงกัน
ข่าวภาคค่ำให้เธอ..หลับฝันดี

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
จะระมัดระวังทั้งความคิดและวาจาค่ะ

ไม่ได้มาหลายวันคะ

อยู่คนเดียว ระวังความคิด

อยูหลายคนระวังความคิดและคำพูด

ตอนนี้เลยเลือกอยู่คนเดียว จะได้ระวังอย่างเดียว

อิอิอิอิ

หลับหรือยังคะย่า เข้ามาเซย์กู้ดไน้ท์ค่ะ

สวัสดีค่ะแม่มณีหลินเอ๋อ
เรื่องนี้คล้ายกะนิทานฝรั่ง
เรื่องตอกตะปู ถอนตะปูรั้วนะคะ
เคยอ่านที่บล็อคไหนจำไม่ได้
เดาๆ ว่าน่าจะเป็นบล็อคลุงแอ๊ดหรือไม่ก็ครูก๋า
ได้ข้อคิดเรื่องความโกรธอ่ะค่ะ
ที่ว่าเวลาโกรธใครให้ตอกตะปูหนึ่งตัว
ถ้ายกโทษให้ ให้ไปถอนตะปูหนึ่งตัว
สุดท้ายรั้วอันนั้นก็มีรู ซึ่งตรงนั้นก็ทำให้เหมือนเดิมไม่ได้
ดังนั้นเราต้องคิดไตรตรองให้มากๆ
อย่าใช้แต่อารมณ์ ประมาณเนี้ยค่ะ แหะๆ
จำได้บ้างไม่ได้บ้างแต่อยากโม้ 555

แวะมาทักทายค่ะ แล้วก็อวยพรให้ฝันดีนะคะ

สวัสดีครับคุณย่า


เรื่องคำพูดสำคัญมากจริงๆสำหรับชีวิตคู่
ดีที่ตั้งแต่แต่งงานกันมาผมกับมาดามยังไม่เคยทะเลาะกันเลยครับ
เต็มที่ก็งอนกันนิดหน่อย
และเราไม่เคยใช้คำพูดทำร้ายกันครับ






ปล. ใช่ครับ ผมรับธรรมสานใต้หวัน
เพราะอาแปะชวนไปหลายรอบแล้วครับ
เกรงใจอาแปะก็เลยไปครับ
ผมไมไ่ด้ฟังบรรยายธรรมเลย
ไปรับธรรมะอย่างเดียว
แต่ผมคิดว่าธรรมะอยู่ในตัวเราแล้วครับ
อยู่มาตั้งแต่เราเกิดจนวันที่เราตาย

ไม่ต้องเพิ่มอะไรเข้าไป
แค่รู้ว่ามีอยู่
และเอาสิ่งที่บดบังสิ่งที่เรามีอยู่ออกก็พอ

มารับฟังธรรมะยามเช้าค่ะคุณย่า
เมื่อคืนนอนดึกจังนะคะ
หรือว่านอนไม่หลับอีกแล้ว

รักษาสุขภาพนะคะย่า

สวัสดีครับคุณย่า

อ่านแล้วได้สติเลยค่ะ
ปกติพูดอะไร แบบไร้สติ 555

หวัดดีค่ะย่าชอบเหล้า

ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปตรวจแท็ก... แม่แดงเขียนได้แต่แบบทื่อๆ แบบเนี้ยค่ะ จุ๊กจิ๊กกุ๊กกิ๊กไม่ค่อยเป็น... พอไหวนะคะย่า...
แม่แดงกำลังกลุ้มใจนิดหน่อยค่ะย่าว่างานมันเยอะและรายละเอียดที่จะต้องตรวจสอบเยอะมากๆ เป็นคนรักงานและชอบทำงานนะคะ แต่ไม่รู้จะทำไงดีกับการบริหารเวลาที่มีแค่วันละ 24 ชั่วโมง เคยหอบงานไปทำงานต่อที่บ้านจนดึก ตื่นเช้ามาก็ต้องไปทำงานอีก... เบลอๆ เอ๋อๆ ไปเลยค่ะ แล้วก็ไม่มีเวลาเหลือไปทำอะไรเพลินๆ ส่วนตัวเลย...
มีหลักธรรมะอะไรที่อ่านแล้วช่วยให้เราจัดการกับเวลาได้ดีขึ้นมั่งไหมคะย่า...

หวัดดีตอน บ่ายโมงกับอีก 52 นาทีค่ะคุณย่า จริงด้วยค่ะมีนก็ว่างั้น ว่าจะทำอะไรก็ต้องระวังคำพูดเข้าไว้ แต่บางครั้งคนเราก็เผลอพูดออกไปโดยไม่ทันคิดอะไรเลยก็มี มีนก็เคยเป็น ทำให้บางครั้งก็นึกเสียใจกับคำพูดของตัวเองเหมือนกัน

ยิ่งคนเป็นพ่อเป็นแม่ ต้องระวังคำพูดที่มีต่อลูก ลูกก็ต้องระวังคำพูดที่จะพูดกับพ่อแม่

เราทุกคนที่อยู่ด้วยกันในสังคมนี้ แม้กระทั่งในบล็อกแห่งนี้ก็ต่างก็ต้องระวังทั้งคำพูดและการกระทำของคนเราแทบทั้งสิ้น แต่มีนเชื่อว่าหากเราได้ทำผิดพลั้งไปเพราะคำพูดหรือการกระทำของเราเอง ไม่เพียงแต่คนอื่นจะให้โอกาสเรา เราต้องให้โอกาสตัวเราได้แก้ไขความผิดพลาดที่เกิดขึ้นนั้น

ไปน๊า
ขอให้มีความสุขจ้า
สู้ ๆ สู้ตาย

ขอต่ออีกนิดน๊า
อีกอย่างนอกจากเราจะพูดดีแล้ว หากไม่มีความจริงใจให้กัน คำพูดนั้นมันก็คงไม่มีความหมาย

เพราะทุกอย่างมันเริ่มต้นที่จิตใจของคนเรานั่นเอง

ไปหละ
สู้ ๆ

ตามมาอ่านอีก ฮ่า ฮ่า

คุณย่า ซาเล้ง

ชอบจังเลยค่ะคำพูดคนเราเหมือนขนไก่..เนอะค่ะพูดไปแล้วไม่อาจเอาคืนไปได้ต้องคิดก่อนจะพูดนะคะ...ขอบคุณนะคะสำหรับข้อคิดดีๆ ค่ะ...คืนนี้นอนหลับฝันดีด้วยค่ะคุณย่าขา

แวะมาเป็นพยานว่าบล็อกหน้านี้เอามาอัพรีไซเคิล 55555

สวัสดียามเช้าครับคุณย่า

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เตือนใจได้อย่างดียิ่งค่ะ ^^

ดีจ้าคุณย่า ซาเล้ง

เรื่องพิธีไก่นี่เป็นเรื่องแรกๆที่อ่านที่บล็อกย่า เลยจำได้สนิทเลย จำขึ้นหมองเลยละ เดี๋ยวนี้จะพูดจะจานี่ต้องคิดมากไว้ก่อนเลยนะ

แหม ทันสมัยนะนำมาใช้แบบแอบเนียนด้วย

สวัสดีวันพระ...ค่ะ

ขอบารมีแห่งคุณพระรัตนตรัยโปรดจงคุ้มครอง
อำนวยอวยพรให้มีแต่ความสุข ความเจริญ มีสุขภาพแข็งแรง

เป็นพุทธะทั้งกายและใจ ตลอดไป...นะคะ




สวัสดีค่ะ ย่าหลิน...

ย่าหลินบอกว่า ของแท้ต้อง ๓ วันดี ๔ วันไข้...นั้น
อ่านตาแรกนึกว่าพวกเดียวกะปอป้า ที่ไหนได้คนละพวก
เพราะของปอป้าต้อง ๓ วันดี ๔ วันบ้า...เป็นไหน ๆ...

บ้า ๆ บ๊อง ๆ ก็ยังดีกว่าเป็นมารศาสนา..เนอะ ๆ

พระที่เมืองไทย แค่ไบ้หวย ปลุกเสกพระ รดน้ำมนต์...จิ๊บ ๆ เอง..จ้ะ
ถ้าเป็นพระที่อินเดียนะ ต้องไปสวดศพให้วัว ให้แพะ เวลามันตายด้วย

สวดไม่สวดเปล่า ตอนจะกลับวัดแทนที่จะได้ซอง
พระอินเดียต้องควักย่ามเอาเงินให้เจ้าภาพด้วย..น๊า..ขอโบก ๆ

พระที่อินเดียก็เลยกลัวโดนนิมนต์ออกนอกวัดเป็นอย่างมาก..555

คนเราก็แปลกนะ จะออกเรือนก็ต้องไปบอกพระ
บางคนบ้าถึงขนาด เมียจะออกลูกต้องไปขอฤกษ์กะพระ

เด๋วนี้พระบ้านเราก็เลยมีกิจนอกความเป็นสงฆ์เยอะไปหมด

ดีนะ ที่แต่งกันไปแล้ววันหนึ่งต้องเลิกร้างกัน พี่แกไปกลับไปด่าพระ..
ให้ฤกษ์อะไรมาวะ อยู่กันยังไม่ทันเปลี่ยนหม้อหุงข้าวใหม่เลย..

Happy กับความเป็นตัวตนของเรา
Happy กับความเจ็บป่วยที่รักเราไม่เคยห่างหาย
Happy กับทุกสิ่งรอบตัว happy life happy time...ค่ะ

สวัสดียามบ่ายค่ะ ตามคุณย่ามาจากบ้านพี่หมูค่ะบทความสอนได้ดีจังเลยค่ะ ยินดีที่รู้จัก มีความสุขทุกวันเช่นกันนะค่ะ

สวัสดียามบ่ายครับคุณย่า

บล็อกนี้เรื่องเล่ากินใจจริง ๆ อีกอย่าง เป็นพระนี่ไม่ได้สบายจริง ๆ นะนั่น งานเยอะกว่าคนธรราดาอีกมั้งนั้น

วันนี้ผลสอบพลออกมาแล้ว คะแนนก็ไม่เลวร้ายอะไร แต่ก็ยังไม่ค่อยน่าพอใจ จริง ๆ แอบเศร้าเล็กน้อยถึงปานกลางนะครับ แต่ก็เอาน่า หลักสูตรพลมันไม่มีใบประกาศอะไร เน้นแค่ให้พูดได้เป็นพอ

น้องสะใภ้คุณย่าเค้าลองอีเมลติดต่อมหาลัยไปหรือยังครับ ได้เรื่องหรือยังเอ่ย ส่งข่าวบ้างนา พลก็อยากรู้

บ่ายนี้คุณย่าเป็นไงบ้างครับ

เรื่องถอนขนไก่นี่ยิ่งกว่าเรื่องรอยตะปูบนกำแพงอีกครับ

ความคิดเป็นต้นทางของวาจา
และการกระทำ


จำค่ะจำ
จะดูแลต้นทางให้ดีที่สุด
เพื่อความสุข
ที่จะได้เดินไปกับคนข้างข้าง