พระพากุลเถระ พระพากุลเถระ พระพากุละ เกิดในวรรณะแพศย์ ตระกูลคหบดี ในเมืองโกสัมพี เมื่อท่านเกิดได้ 5 วัน พ่อแม่ก็ทำพิธีโกนผมไฟ แล้วพาท่านไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคา (เป็นความเชื่อว่า ถ้าให้เด็กอาบน้ำในแม่น้ำคงคา เด็กจะไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ และอายุยืน) ขณะที่พี่เลี้ยงกำลังจับท่านลงแช่น้ำ ก็มีปลาตัวใหญ่มาก เห็นท่านเป็นก้อนเนื้อ จึงฮุบท่านเป็นอาหารกลืนลงท้อง และว่ายหนีไป แต่ด้วยบุญของท่าน ทำให้ร่างกายท่านมิได้รับอันตรายจากคมฟันปลาแต่อย่างใด แต่กลับไปนอนสบายอยู่ในท้องปลา แต่เจ้าปลากลับมีอาการอึดอัด หายใจไม่ออก และทุรนทุราย มันว่ายน้ำกระเสือกกระสน ไปตามกระแสน้ำ และถูกชาวประมงจับได้ และขาดใจตายในเวลาต่อมา ด้วยเพราะเป็นปลาที่มีขนาดใหญ่มาก เมื่อถูกจับไปวางขายที่ตลาด ไม่มีชาวบ้านคนใด มีเงินพอจะซื้อไปได้ จนกระทั่งมีภรรยาของเศรษฐีเมือง พาราณสี ผ่านมาพบ จึงขอซื้อเพื่อจะเอากลับไปชำแหละแล้วจากจ่ายให้พวกบริวาร ปรากฎว่า เมื่อผ่าท้องปลาออกมา กลับพบ ทารกน้อยยังมีชีวิตอยู่ และ นอนหลับสบายอยู่ในท้องปลา ภรรยาท่านเศรษฐีเห็นทารกน้อยก็ดีใจมาก เพราะตัวเองก็ไม่มีลูก จึงประกาศต่อหน้าฝูงชนว่า “เราได้ลูกชายแล้วๆ” และเลี้ยงดูเด็กคนนี้ด้วยความรักใคร่เป็นอันมาก ข่าวการที่ภรรยาเศรษฐี แห่งเมืองพาราณสี ได้เด็กจากท้องปลา แพร่สะพัดไปทั่วอย่างรวดเร็ว และข่าวก็ไปถึงพ่อแม่เด็กตัวจริงที่ เมือง โกสัมพี พ่อแม่ทั้ง 2ฝ่ายได้เจอหน้ากัน พ่อแม่ตัวจริงก็ขอลูกคืน แต่ฝ่ายพ่อแม่ใหม่ก็ไม่ยอม สุดท้ายจึงได้นำเรื่องไป ให้ พระเจ้าพาราณสีตัดสินว่า เด็กคนนี้เป็นลูกของใครกันแน่ พระเจ้าพาราณสี ได้ฟังเรืองราว และให้ความเป็นธรรมแก่ทั้ง2ฝ่าย จึงทรงตัดสินว่า ให้เด็กคนนี้ได้เป็นบุตรของทั้ง 2ตระกูล แบ่งกันเลี้ยงคนละครึ่งปี เด็กคนนี้จึงมีชื่อว่า พากุล พา = สอง กุละ = ตระกูล ท่านพากุละ ได้เติบโตมาในตระกูลเศรษฐีทั้ง2ตระกูล ท่านได้บวชกับพุทธเจ้า สำเร็จอรหันต์ ด้วยการปลีกวิเวกอยู่ในป่าตลอด และไม่เคยเจ็บป่วยเลยแม้แต่ครั้งเดียวในชีวิต ไม่เคยหาหมอ ไม่เคยแม้แต่กิน ลูกสมอสักผลเดียว ด้วยอาณิสงฆ์ ที่ท่านสร้าง ส้วมถวายพระ และถวายยาให้กับพระสงฆ์ประจำ ทำให้ท่านไม่เคยเจ็บป่วยเลย และมีอายุยืน ท่านได้รับตำแหน่ง เอตทัคคะ ทางผู้ไม่มีโรคาพาธ ย่าชอบเล่า ปล อ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงตัวเองช่างตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง แล้วเลยนึกไปถึงหนังเรื่อง " Big Fish " เป็นหนังที่สนุกมาก เคยดูกันบ้างหรือเปล่าจ๊ะ? *****************   Create Date : 04 มีนาคม 2552 9 comments Last Update : 4 มีนาคม 2552 15:13:15 น. Counter : 1008 Pageviews. Share Tweet

จำได้ว่าหลังท่านก็ไม่เคยแตะพื้นด้วยค่ะ   โดย: จันทร์ไพลิน 4 มีนาคม 2552 15:19:19 น.

เคยอ่านมาเหมือนที่คุณจันทร์ไพลินบอกค่ะ ท่านไม่เอนหลังลงนอนเลยตลอดเวลาที่บวช ........ ส่วนหนังเรื่อง Big Fish เคยดูเหมือนกันค่ะย่า สนุกดี หนังแฟนตาซี ช้อบชอบค่ะ ^^ ขอบคุณนะคะที่นำเรื่องสนุกๆน่ารู้มาเล่าให้ฟัง   โดย: discipula 4 มีนาคม 2552 16:58:16 น.

สวัสดียามเย็นค่ะคุณย่า... ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องดีๆ มีข้อคิดค่ะ..   โดย: Devonshire 4 มีนาคม 2552 19:40:34 น.

แหล่มค่ะแหล่ม   โดย: อุ้มสี 4 มีนาคม 2552 23:56:45 น.

ช่ายเลยค่ะ พระพากุละ เป็นผู้รักษา " เนสัชชิกธุดงค์" คือ การสมาทานธุดงค์ด้วยการอยู่ใน อิริยาบท 3 คือ ยืน เดิน นั่ง เท่านั้น ไม่นอน เข็มขัดสั้น(คาดไม่ถึง) เหล่า สส จะมีความรู้เรื่อง พระอรหันต์มากมาย อิอิ ขอบคุณค่ะ   โดย: ย่าชอบเล่า 5 มีนาคม 2552 10:17:00 น.

การไม่มีโรค เป็นทรัพย์อันประเสริฐจริงๆนะครับคุณย่า   โดย: กะว่าก๋า 5 มีนาคม 2552 10:59:56 น.

มดยังไม่เคยฟังเรื่องนี้เลยค่ะ อดเป็น สส เลยค่ะ   โดย: nanida 5 มีนาคม 2552 14:02:57 น.

แวะมาอ่านข้อคิดดีๆของย่าค่ะ พี่หมูแนะนำให้อ่านเรื่อง"คิดถึงน่ะมันยาก แต่ทำน่ะมันง่ายนิดเดียว" ชอบมากๆเลยค่ะ ทำให้รู้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจเราจริงๆ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆนะคะ   โดย: ข้าวกับดิน 5 มีนาคม 2552 17:14:02 น.

ขอใช้ประโยคต่อจาก "กะว่าก๋า" ว่า "ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ" แต่ก็ยังประทับเรื่อง "ไข่ไก่" กับ"ขี้ไก่"น่ะค่ะ สั้น ๆ แต่ได้ใจความ   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 5 มีนาคม 2552 17:17:56 น.