1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
สมบัติอยู่ตรงนี้..
สมบัติอยู่ตรงนี้... 2ผัวเมียยาจก อาศัยอยู่ในกระท่อมใกล้จะพัง ใกล้ๆกับที่พัก มีพระธุดงค์ได้มาปักกลดอาศัยอยู่หลายเดือน 2ผัวเมียได้ใส่บาตรให้พระตามที่กำลังตัวเองมี และได้สนทนาธรรมะกับท่านทุกวัน ได้รับความสบายใจเป็นอย่างมากต่อมาพระบอกกับชายยาจกว่า ถึงเวลาที่ท่านต้องธุดงค์ต่อไปแล้ว ชายยาจกรู้สึกเสียใจมากที่ต้องจากพระที่ดี พระเห็นในความดีของยาจก และสงสาร พระจึงบอกชายยาจกว่า ก่อนไป ท่านจะบอกที่ซ่อนสมบัติให้ ยาจกดีใจมาก พระบอกว่า พรุ่งนี้แต่เช้าตรู่ ให้ยืนหันหน้าไปทางทิศตะวันออก เตรียมคันธนูและลูกธนูไว้ และมองที่ขอบฟ้าทันทีที่แสงแรกของพระอาทิตย์ปรากฎ ให้ท่าน ปล่อยลูกธนูออกไป ลูกธนูตกลง ณ ที่ใด ให้เจ้าขุดลงไป จะพบสมบัติ เมื่อสั่งเสร็จ พระก็จากไปวันรุ่งขึ้น 2ผัวเมียมายืนณ จุดที่พระบอก หันหน้าไปทางทิศตะวันออก และจ้องไปที่ขอบฟ้า ผัวก็เล็งลูกธนู ส่วนเมียก็ถือจอบเตรียมขุดอยู่ข้างๆ เมื่อแสงแรกปรากฎ ผัวก็ยิงลูกธนูออกไป แล้ว2คนก็วิ่งไล่ตามลูกธนู พอลูกธนูตกลง 2คนก็ช่วยกัน ขุดๆๆ เมื่อขุดจนเกิดเป็นหลุมใหญ่ 2คนไม่เจอสมบัติ แต่กลับเจอปัญหา แทน เพราะว่า ที่ดินที่ขุด เป็นสวนของท่านเศรษฐี เศรษฐีจะเอาเรื่อง 2ผัวเมีย ชายยาจกบอกเศรษฐีว่า มันไม่ใช่ความผิดของผม แต่เป็นเพราะพระธุดงค์ท่านบอกให้ทำ แล้วเขาก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เศรษฐีฟัง เศรษฐีคิดในใจ พระต้องไม่โกหกแน่ๆ พระท่านต้องมีญาณวิเศษ เศรษฐี เลยบอกกับชายยาจกว่า พรุ่งนี้เช้า ข้าจะเป็นคนยิงธนูเอง เจ้ายิงไม่เก่งจึงไม่เจอสมบัติ แล้วสมบัติเราจะแบ่งกันคนละครึ่ง ทั้ง2ตกลงเช้าวันรุ่งขึ้น ยาจกกับเมียที่ถือจอบไว้ในมือ ท่านเศรษฐีกับ ข้าทาสบริวารของท่านเศรษฐี ได้ยืนหันหน้าไปทิศตะวันออก เตรียมคันธนูและเมื่อแสงแรก ปรากฎท่านก็ยิงลูกธนูออกไป และทั้งหมดก็วิ่งตาม ไปที่ลูกธนูตก และทำการขุดๆๆ คราวนี้เกิดหลุมใหญ่ยิ่งกว่าเดิม แต่ไม่เจอสมบัติ แต่กลับเจอกับปัญหา ใหญ่ขึ้น เพราะที่ดินที่พวกเขาขุดกลายเป็นที่ดินของท่านนายพล ท่านนายพลจับคนทั้งหมดมาสอบถาม เศรษฐีบอกว่า ไม่ใช่ความผิดของผม เป็นของชายยาจก ยาจกบอกว่า ไม่ใช่ความผิดของผม เป็นพระธุดงค์ที่บอกมา แล้วเขาก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ ท่านนายพลฟัง นายพลฟังแล้วก็คิดว่า พระต้องไม่โกหกหรอก แล้วนายพล เลยบอก ทั้ง2คนว่า พรุ่งนี้ ท่านจะไปร่วมหาสมบัติ หาได้จะหาร 3 ทุกฝ่ายตกลง นายพล พรุ่งนี้ฉันจะเป็นคนยิงธนูเอง ข้าชำนาญในการใช้อาวุธ มากกว่าพวกเจ้า วันรุ่งขึ้น ชายยาจก กับเมียที่ถือจอบ มาด้วย ท่านเศรษฐีกับบริวาร ท่านพลกับ พลทหารจำนวนหนึ่งของท่านก็มายืน ณจุดที่ว่า หันหน้าไปทางทิศตะวันออก เล็งธนูออกไป และทันทีที่แสงแรกปรากฏว่า ท่านก็ยิงออกไปสุดแรง แล้วทั้งหมดก็วิ่งตามลูกธนู และ ขุดลงไปที่จุดที่ธนูตก ขุดๆๆๆ คราวนี้เกิดหลุมขนาดใหญ่มากๆๆ และปัญหาก็ใหญ่มากๆๆด้วย คราวนี้ เพราะจุดที่ขุด เป็นอุทยานของพระราชา ซวยแล้ว!! ทุกคนถูกจับมาต่อ หน้าพระราชา เพื่อสอบสวน ว่า ทำไมถึงได้กล้ามาทำความเสียหายให้ สวนของพระราชาท่านนายพลบอกว่า ไม่ใช่ความผิดของหม่อมฉัน แต่เป็นเพราะเศรษฐี เศรษฐีบอกว่า ไม่ใช่ความผิดของหม่อมฉัน แต่เป็นเพราะชายยากจก ชายยาจก บอกว่า ไม่ใช่ความผิดของหม่อมฉัน แต่เป็นเพราะธุดงค์องค์นั้นบอกมา พระราชาคิดว่า พระต้องไม่โกหก แล้วพระองค์เลยสั่งให้เอาทุกคนไปขังคุกไว้ก่อน และสั่งให้ทหารออกตามหา พระรูปนั้น เพื่อต้องการจะรู้ว่าสมบัติที่ว่ามีจริงหรือไม่ สุดท้ายทหารก็พบตัวพระและนำตัวมาเข้าเฝ้า พระบอกพระราชาว่า สมบัติมีอยู่จริง แต่คนพวกนั้นไม่ได้ทำตามที่พระบอก พรุ่งนี้เช้า พระธุดงค์จะพาพระราชาไปขุดสมบัติ คราวนี้พระจะคอยกำกับ เพื่อไม่ให้ทำผิดพลาดอีก เช้าวันรุ่งขึ้น ชายยาจก กับเมียที่ถือจอบมาด้วย เศรษฐี นายพล พระราชา และ พระธุดงค์ ได้มายืน ณ จุดนั้น หันหน้าไปทางทิศตะวันออก พระราชาเป็นผู้ถือคันศร เหนี่ยวลูกธนู เตรียมตัวยิง และเมื่อแสงแรก ปรากฏ ในขณะที่พระราชา กำลังจะยิงลูกธนูออกไป พระธุดงค์บอกว่า หยุด!!!! ปล่อยลูกธนูออกไป ไม่ใช่ยิงลูกธนู พระราชาจึงปล่อยลูกธนู และแล้วลูกธนูก็ตกลง แทบเท้าของพระองค์ ทุกคนที่มาด้วยก็ช่วยกันขุดๆๆลงไปจน เจอสมบัติ..... ********** เดี๋ยวก่อน!!!! อย่าเพิ่งเปลี่ยนช่อง เรื่องที่ย่าเล่าย่อมไม่สามารถจบแบบธรรมดาได้ ฮ่าๆๆ เรื่องนี้มันบอกเราว่า สมบัติ หรือก็คือ ความสุขในชีวิตของคนเรา หาได้อยู่ห่างไกลไม่!!! หรือ เป็นสิ่งที่เราต้องวิ่งไล่ความสุข(สมบัติ) มันอยู่ตรงณ ณ จุดที่เรายืน.. ณจุดที่เราอยู่.. เรามี... และเราเป็น ... เมื่อใดที่เราเที่ยวหา ความสุข(สมบัติ) จากที่อื่น เราจะต้องวิ่งไล่ตามมัน และขุดๆ และเจอกับปัญหามากมาย พบแต่ความทุกข์ ไม่เจอ(สมบัติ)ความสุขเลย เมื่อเราอยากจะได้ บ้านใหม่ รถใหม่ ฯลฯ ก็เหมือนกับว่าเราคือพวกที่วิ่งไล่ตามลูกธนู และหวังจะเจอสมบัติ ทำไมไม่หันมามอง ว่า บ้านของเรา ใช่!! มันไม่ใช่บ้านหลังที่สวยที่สุดในซอยนี้ แต่มันก็ดีพอสำหรับเราแล้ว กระต๊อบเก่าๆที่เป็นของเรา ถึงแม้มันแทบจะพังมิพังแล่ !! แต่มันก็คือบ้านของเรา มันดีพอแล้ว ไอ้รถกระป๋องเก่าๆ แต่ตราบใดที่เรายังขับมันได้ มันดีพอแล้ว ลูกของเรา ถึงแม้เขาจะไม่ได้สอบได้เกรด 3.9 เขาทำได้แค่ 2.2 แต่เขาก็คือลูกของเรา เขาดีพอแล้ว สามีของเรา แม้เขาจะไม่ใช่ชายที่รวย หรือ หล่อที่สุด ไม่ใช่คนที่เก่งที่สุด และบางครั้งสร้างความปวดหัว แต่เขาก็คือ สามีที่เรามี เขาดีพอแล้ว ความสุขอยู่ที่ตรงนี้ อยู่กับสิ่งที่เรามี เมื่อเรามีความพอใจในสิ่งที่เรามีได้แล้ว ก็เท่ากับเราได้พบสมบัติที่แท้จริง เราไม่ต้องวิ่งหาอะไรอีกต่อไปแล้ว .... เรื่องดีๆจาก https://www.bswa.org.com ย่าชอบเล่า เล่าเรื่องนี้ให้เด็กๆในบ้านฟัง เด็กๆ(อายุ 28ฮ่าๆ) ฟังไปหัวเราะชอบใจใหญ่ เลย ถามเขาว่า ย่าเอาลงบล็อกดีไม๊ สนุกไม๊ เขาบอกว่าใช้ได้ ลงเลยโลดดด ฮ่าๆๆ ******************************
Create Date : 15 กรกฎาคม 2552
89 comments
Last Update : 26 มกราคม 2563 18:46:58 น.
Counter : 7488 Pageviews.
โดย: Elbereth 15 กรกฎาคม 2552 13:47:08 น.
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 15 กรกฎาคม 2552 14:31:05 น.
โดย: tanjira 15 กรกฎาคม 2552 14:44:05 น.
โดย: อิ่ม_Aim 15 กรกฎาคม 2552 15:06:53 น.
โดย: redclick 15 กรกฎาคม 2552 17:33:32 น.
โดย: tanjira 16 กรกฎาคม 2552 7:21:13 น.
โดย: กะว่าก๋า 16 กรกฎาคม 2552 7:56:01 น.
โดย: fleuri 16 กรกฎาคม 2552 8:09:28 น.
โดย: nanida 16 กรกฎาคม 2552 11:57:42 น.
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 16 กรกฎาคม 2552 12:54:28 น.
โดย: กะว่าก๋า 16 กรกฎาคม 2552 14:36:33 น.
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 16 กรกฎาคม 2552 16:40:47 น.
โดย: กะว่าก๋า 16 กรกฎาคม 2552 17:02:00 น.
โดย: tanjira 16 กรกฎาคม 2552 18:22:08 น.
โดย: อุ๊ (oumon ) 16 กรกฎาคม 2552 20:59:31 น.
โดย: กะว่าก๋า 17 กรกฎาคม 2552 7:26:11 น.
โดย: tanjira 17 กรกฎาคม 2552 8:03:12 น.
โดย: กะว่าก๋า 17 กรกฎาคม 2552 8:09:09 น.
โดย: pumpond 17 กรกฎาคม 2552 13:09:44 น.
โดย: tanjira 17 กรกฎาคม 2552 19:14:09 น.
โดย: tanjira 18 กรกฎาคม 2552 7:37:07 น.
โดย: กะว่าก๋า 18 กรกฎาคม 2552 7:55:07 น.
โดย: พ่อระนาด 18 กรกฎาคม 2552 9:16:25 น.
โดย: พ่อระนาด 18 กรกฎาคม 2552 10:31:10 น.
โดย: sawkitty 18 กรกฎาคม 2552 21:21:09 น.
โดย: กะว่าก๋า 19 กรกฎาคม 2552 7:43:22 น.
โดย: tanjira 19 กรกฎาคม 2552 8:30:26 น.
โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) 19 กรกฎาคม 2552 21:44:42 น.
โดย: กะว่าก๋า 20 กรกฎาคม 2552 7:44:27 น.
โดย: วนารักษ์ 20 กรกฎาคม 2552 11:03:08 น.
โดย: pumpond 20 กรกฎาคม 2552 11:16:53 น.
โดย: กะว่าก๋า 20 กรกฎาคม 2552 14:05:18 น.
โดย: deeplove 20 กรกฎาคม 2552 19:32:23 น.
โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) 20 กรกฎาคม 2552 21:05:52 น.
โดย: กะว่าก๋า 21 กรกฎาคม 2552 6:57:19 น.
โดย: tanjira 21 กรกฎาคม 2552 8:11:52 น.
โดย: กะว่าก๋า 21 กรกฎาคม 2552 13:26:04 น.
โดย: อุ๊ (oumon ) 21 กรกฎาคม 2552 17:10:26 น.
โดย: กะว่าก๋า 22 กรกฎาคม 2552 7:27:47 น.
โดย: tanjira 22 กรกฎาคม 2552 8:45:45 น.
โดย: I_sabai 22 กรกฎาคม 2552 8:47:39 น.
โดย: Devonshire ka..(Sneaking from work ka) IP: 202.129.57.21 22 กรกฎาคม 2552 9:51:26 น.
โดย: pumpond 13 มกราคม 2553 20:20:02 น.
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.17.57 13 มกราคม 2553 20:35:02 น.
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.17.57 13 มกราคม 2553 20:38:01 น.
โดย: อิ่ม_Aim 14 มกราคม 2553 15:01:48 น.
โดย: aenew 14 มกราคม 2553 17:44:48 น.
โดย: อิ่ม_Aim 14 มกราคม 2553 21:26:51 น.
โดย: กะว่าก๋า 14 มกราคม 2553 22:27:18 น.
โดย: aenew 15 มกราคม 2553 11:23:05 น.
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.90.126 15 มกราคม 2553 14:28:08 น.
โดย: พรหมญาณี 15 มกราคม 2553 16:19:07 น.
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 15 มกราคม 2553 20:44:31 น.
โดย: ธัญ...tanjira IP: 223.205.161.27 21 กันยายน 2554 20:12:25 น.
โดย: oumon IP: 61.43.236.119 22 กันยายน 2554 3:47:41 น.
โดย: snowsand IP: 202.28.62.245 22 กันยายน 2554 9:16:28 น.
โดย: KeRiDa 18 พฤศจิกายน 2557 8:56:34 น.
โดย: deetada IP: 171.100.51.157 12 เมษายน 2558 8:22:03 น.
โดย: EllRato IP: 163.172.136.205 6 ตุลาคม 2562 2:05:24 น.
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [? ]
ได้ฟังสิ่งดีๆ แล้วมีความสุข จึงอยากแบ่งปัน เพื่อเป็นกำลังใจให้กับทุกคน ชีวิตมีทั้งสุขและทุกข์ คละเคล้ากันไป แต่ขอให้เราจำไว้เสมอว่า ทุกอย่างจะผ่านพ้นไป ไม่ว่าทุกข์ หรือสุข อย่าสิ้นหวังยามความทุกข์เข้ามาหาเรา และอย่าประมาทเมื่อเราอยู่ในเวลาแห่งความสุข "อย่าดีใจมาก อย่าเสียใจนาน" เพราะทุกอย่างไม่เที่ยง ย่าชอบเล่า
blog หวานจัง โชคดีเราไม่ได้เป็นเบาหวาน ไม่งั้นเสี่ยงชีวิตกว่าจะอ่านจบ