Group Blog
 
 
สิงหาคม 2551
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
16 สิงหาคม 2551
 
All Blogs
 

chiken ceremony พิธีไก่



พิธีไก่

ชีวิตการเป้นพระ หลายคนนึกว่าสบาย ไม่ต้องทำอะไร วันๆ สวดมนต์ แต่ท่านเล่าว่า เมื่อมีลูกพ่อแม่จะอุ้มทารก มายกให้เป็นลูกบุญธรรม นัยว่าจะทำให้เด็กเลี้ยงง่ายและแข้งแรง เมื่อโตขึ้นถึงเวลาจะแต่งงานก็จะพากันมาให้ท่านหาฤกษ์ แล้วก็ทำพิธีทางศาสนา ให้ในงานแต่งงาน



พออยู่กันไป เริ่มมีปากเสียง มีปัญหาชีวิต ปัญหาลูก ปัญหาการงาน ก็จะมาปรึกษา ปรับทุกข์ กับท่าน และอื่นๆ ตราบจนวันตายก็มานิมนต์ให้ไปทำพิธีศพให้ อย่า! อย่าเพิ่งนึกนะว่า ตายแล้วจะจบ เปล่า!!เพราะต้องทำบุญอีก 7วัน 100 วัน และอื่นๆ อิอิ ยังไม่นับพวกที่มาขอหวย เพื่อจะช่วยยามเงินไม่พอใช้!


หลายคนคิดว่า พระอาจจะมีพลังวิเศษแก้ ความโชคร้าย ประมาณว่า ปัดรังควาญ สะเดาะห์เคราะห์ ฯลฯ


และนี้ก็คือชายคนหนึ่งที่มีปัญหา กับภรรยา เขาบอกว่า 2คนทะเลาะกันได้ทุกเรือง พูดอะไรๆ ก็ผิดหูไปหมด เลยอยากจะให้พระอาจารย์ช่วยหน่อย พระอาจารย์เลยบอกว่าได้



ทำไงครับท่าน” สามีถาม


“เป็นพิธีไก่นะ” พระอาจารย์ตอบ “ เธอไปซื้อไก่ที่ตายแล้ว มาให้อาตมา 1ตัว แล้วระหว่างเดินทางมาที่วัด เธอก็ถอนขนไก่ ทิ้งไปตลอดทาง”



สามีสงสัยอยู่บ้าง แต่คิดว่า พระอาจารย์คงต้องใช้มนต์หรือ ไสยศาสตร์และในพิธีคงต้องใช้ไก่ เขาเลยไม่ได้ถามอะไร เขาทำตาม พอนำไก่มาให้ พระอาจารย์บอกว่า “เอาละกลับบ้านไปได้ แล้วพรุ่งนี้หาอาตมาใหม่นะ”



วันรุ่งขึ้นสามีมาถึงวัด ถามว่าต้องทำยังไงต่อ พระอาจารย์บอกว่า " เอาละ เธอเอาไก่ตัวเดิม นี้เดินกลับตามทางที่เธอเดินมาเมือวานนี้ แล้วก็เอาขนไก่ ติดกลับเข้าไปใหม่นะ!!”


พระอาจารย์ ผมทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก !! อย่าว่าแต่จะใส่ขนไก่กลับเข้าไปเลย แม้แต่ให้ผมไปหาขนไก่ที่ถอนไปเมื่อวาน ผมยังหามันไม่เจอเลย!!”


นั่นไงละ!!! คำพูดของคุณมันก็เหมือนกับขนไก่ นี่แหละ !!! เมื่อคุณพูดออกไปแล้ว คุณเรียกมันคืนไม่ได้ หรือแม้แต่จะหาว่าคำพูดของคุณว่าไปอยู่ที่ไหนแล้ว!!!


ดังนั้น... คุณถึงต้องระวังคำพูดของคุณ!!! ที่คุณพูดกับภรรยา และด้วยการระมัดระวังคำพูด คุณก็จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน!!!




เรืองนี้สอนเราว่า “อยู่คนเดียวระวังความคิด อยู่กับมิตรให้ ระวังทั้งความคิดและวาจา” เพราะว่า ความคิดเป็นต้นทางของวาจา และการกระทำ อิอิ



จากเรื่อง chicken ceremony จากบางตอนของ ธรรมะบรรยาย เรือง unceremonious Buddhism ของพระอาจารย์พรหมวงโส

ตามฟังทั้งเรืองได้ที่ https://www.bswa.org



ย่าชอบเล่า





*********************************









 

Create Date : 16 สิงหาคม 2551
34 comments
Last Update : 26 มกราคม 2563 15:15:51 น.
Counter : 1105 Pageviews.

 

อ่านแล้วอึ้งกิมกี่ เลย หมูนะถอนขนไก่ซะหมดตัว กว่าจะหาเจอ แฮะ แฮะ ไปหาไก่ตัวใหม่ดีก่า
ขอบคุณที่แวะมาคับ

 

โดย: หมุตัวน้อย (mr.pure.fon ) 2 ตุลาคม 2551 1:20:04 น.  

 

ใช่ค่ะคุณย่า คำพูดนั้นสำคัญ ก่อนพูดเราควรใช้สติและนึกถึงว่าผลเป็นอย่างไร
เหมือนกับสุภาษิตอะรัยนะ คิดไม่ออก
คุณย่าช่วยคิดหน่อยค่ะ555

 

โดย: กัญจนา 29 ตุลาคม 2551 10:43:28 น.  

 

สวัสดีจ๊ะย่า...แม่มดเริ่มมีดวงตาเห็นธรมแล้วหละ เริ่มตั้งแต่มาวิ่งเล่นบ้านย่าเนี๊ยะ อิอิ

 

โดย: แม่มด (GreenWitch ) 29 ตุลาคม 2551 12:26:15 น.  

 

คิดเหมือนคุณกัญจนาค่ะย่า

แต่บ่อยครั้งที่การกระทำเร็วกว่าความคิด

เลยเป็นเหตุให้ทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่โต

ว่าแต่ว่า พระอาจารย์ท่านมีอุบายในการสอนที่แยบยลมากเลยนะคะ

Have a nice day จ้ะย่า

 

โดย: discipula 29 ตุลาคม 2551 12:30:33 น.  

 

โอ้โห เรื่องนี้ พอมานึกถึงตัวเองก็มีบ้างเป็นบางครั้งที่ไม่ระวังวาจา เพราะไม่ได้คิดก่อนพูด พ่อมาคิดที่หลังมันก็พูดออกไปเสียแล้ว แต่ดีหน่อยเป็นคนพูดน้อย (หรือเปล่า) อิอิ สงสารไก่ อ่านชื่อเรื่องแล้วนึกว่าจะเอาไก่มาเชือดอะไรแบบนี้

 

โดย: prunelle la belle femme 29 ตุลาคม 2551 16:41:34 น.  

 



คมจังค่ะคุณย่า สบายดีมั๊ยคะ
ได้ไปเที่ยวไหนบ้างรึปล่าวคะวันหยุดยาววว

 

โดย: จันทร์ไพลิน 7 ธันวาคม 2551 14:39:23 น.  

 



ไม่เคยได้อ่านเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะคุณย่า..

อ่านแล้วได้คิด..กลับมาทบทวนว่าเราถอนขนไก่ไปเยอะแล้วนี่นา..

ต่อไปจะไม่ถอนแว้ว..

คุณย่าสบายดีนะคะ หวัดดีวันอาทิตย์จ้า..

 

โดย: หญิงจ่อย.. (sonnen ) 7 ธันวาคม 2551 15:06:43 น.  

 



อิอิ มีลูกมันก็คงจะวุ่นน่ะค่ะคุณย่า แต่แม่บอกว่าเป็น Happy Problem น่ะค่ะ อยากเจอ อิอิ..(กัวที่ไหนล่ะนี่..) เอิ๊กๆๆ..


ขอให้คุณย่ามีความสุขเช่นกันนะคะ ทานข้าวกับไรเอ่ย เอาน้ำพริกอ่องของจ่อยมะคะ..


อร่อยน๊า..

 

โดย: หญิงจ่อย.. (sonnen ) 7 ธันวาคม 2551 20:09:05 น.  

 

สวัสดีค่ะ..แม่มณีหลินเอ๋อ..เพราะดีเหมือนกันนะคะชื้อนี้..
หายไปนานค่ะ..ไม่ค่อยได้เข้ามา
แต่ก็ยังคิดถึงเหมือนเดิม...นิทานธรรมที่คุณย่าเล่าก็ยังสนุกเหมือนเดิมค่ะ..

 

โดย: VICT 7 ธันวาคม 2551 20:24:04 น.  

 




โปรดแซ่บ ๆ จ๊ะ ย่าจ๋า...

ข่าวภาคเช้าบอกให้เธออย่านอนตื่นสาย
ข่าวภาคบ่ายบอกให้เธออย่าลืมคิดถึงฉัน
ข่าวภาคเย็นอย่าลืมคิดถึงกัน
ข่าวภาคค่ำให้เธอ..หลับฝันดี

 

โดย: I_sabai 7 ธันวาคม 2551 22:08:29 น.  

 

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
จะระมัดระวังทั้งความคิดและวาจาค่ะ

 

โดย: redclick 8 ธันวาคม 2551 0:59:42 น.  

 

ไม่ได้มาหลายวันคะ

อยู่คนเดียว ระวังความคิด

อยูหลายคนระวังความคิดและคำพูด

ตอนนี้เลยเลือกอยู่คนเดียว จะได้ระวังอย่างเดียว

อิอิอิอิ

 

โดย: sysee 8 ธันวาคม 2551 1:22:37 น.  

 

หลับหรือยังคะย่า เข้ามาเซย์กู้ดไน้ท์ค่ะ

 

โดย: prunelle la belle femme 8 ธันวาคม 2551 2:07:22 น.  

 

สวัสดีค่ะแม่มณีหลินเอ๋อ
เรื่องนี้คล้ายกะนิทานฝรั่ง
เรื่องตอกตะปู ถอนตะปูรั้วนะคะ
เคยอ่านที่บล็อคไหนจำไม่ได้
เดาๆ ว่าน่าจะเป็นบล็อคลุงแอ๊ดหรือไม่ก็ครูก๋า
ได้ข้อคิดเรื่องความโกรธอ่ะค่ะ
ที่ว่าเวลาโกรธใครให้ตอกตะปูหนึ่งตัว
ถ้ายกโทษให้ ให้ไปถอนตะปูหนึ่งตัว
สุดท้ายรั้วอันนั้นก็มีรู ซึ่งตรงนั้นก็ทำให้เหมือนเดิมไม่ได้
ดังนั้นเราต้องคิดไตรตรองให้มากๆ
อย่าใช้แต่อารมณ์ ประมาณเนี้ยค่ะ แหะๆ
จำได้บ้างไม่ได้บ้างแต่อยากโม้ 555

แวะมาทักทายค่ะ แล้วก็อวยพรให้ฝันดีนะคะ

 

โดย: แป๋วภูเก็ต 8 ธันวาคม 2551 2:46:38 น.  

 

สวัสดีครับคุณย่า


เรื่องคำพูดสำคัญมากจริงๆสำหรับชีวิตคู่
ดีที่ตั้งแต่แต่งงานกันมาผมกับมาดามยังไม่เคยทะเลาะกันเลยครับ
เต็มที่ก็งอนกันนิดหน่อย
และเราไม่เคยใช้คำพูดทำร้ายกันครับ






ปล. ใช่ครับ ผมรับธรรมสานใต้หวัน
เพราะอาแปะชวนไปหลายรอบแล้วครับ
เกรงใจอาแปะก็เลยไปครับ
ผมไมไ่ด้ฟังบรรยายธรรมเลย
ไปรับธรรมะอย่างเดียว
แต่ผมคิดว่าธรรมะอยู่ในตัวเราแล้วครับ
อยู่มาตั้งแต่เราเกิดจนวันที่เราตาย

ไม่ต้องเพิ่มอะไรเข้าไป
แค่รู้ว่ามีอยู่
และเอาสิ่งที่บดบังสิ่งที่เรามีอยู่ออกก็พอ


 

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 8 ธันวาคม 2551 7:16:37 น.  

 

มารับฟังธรรมะยามเช้าค่ะคุณย่า
เมื่อคืนนอนดึกจังนะคะ
หรือว่านอนไม่หลับอีกแล้ว

รักษาสุขภาพนะคะย่า

 

โดย: nanida 8 ธันวาคม 2551 9:29:24 น.  

 

สวัสดีครับคุณย่า

 

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 8 ธันวาคม 2551 11:50:55 น.  

 

อ่านแล้วได้สติเลยค่ะ
ปกติพูดอะไร แบบไร้สติ 555

หวัดดีค่ะย่าชอบเหล้า

 

โดย: Ta Pling 8 ธันวาคม 2551 11:59:53 น.  

 

ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปตรวจแท็ก... แม่แดงเขียนได้แต่แบบทื่อๆ แบบเนี้ยค่ะ จุ๊กจิ๊กกุ๊กกิ๊กไม่ค่อยเป็น... พอไหวนะคะย่า...
แม่แดงกำลังกลุ้มใจนิดหน่อยค่ะย่าว่างานมันเยอะและรายละเอียดที่จะต้องตรวจสอบเยอะมากๆ เป็นคนรักงานและชอบทำงานนะคะ แต่ไม่รู้จะทำไงดีกับการบริหารเวลาที่มีแค่วันละ 24 ชั่วโมง เคยหอบงานไปทำงานต่อที่บ้านจนดึก ตื่นเช้ามาก็ต้องไปทำงานอีก... เบลอๆ เอ๋อๆ ไปเลยค่ะ แล้วก็ไม่มีเวลาเหลือไปทำอะไรเพลินๆ ส่วนตัวเลย...
มีหลักธรรมะอะไรที่อ่านแล้วช่วยให้เราจัดการกับเวลาได้ดีขึ้นมั่งไหมคะย่า...

 

โดย: แม่แดงค่ะ... (Devonshire ) 8 ธันวาคม 2551 12:17:12 น.  

 

หวัดดีตอน บ่ายโมงกับอีก 52 นาทีค่ะคุณย่า จริงด้วยค่ะมีนก็ว่างั้น ว่าจะทำอะไรก็ต้องระวังคำพูดเข้าไว้ แต่บางครั้งคนเราก็เผลอพูดออกไปโดยไม่ทันคิดอะไรเลยก็มี มีนก็เคยเป็น ทำให้บางครั้งก็นึกเสียใจกับคำพูดของตัวเองเหมือนกัน

ยิ่งคนเป็นพ่อเป็นแม่ ต้องระวังคำพูดที่มีต่อลูก ลูกก็ต้องระวังคำพูดที่จะพูดกับพ่อแม่

เราทุกคนที่อยู่ด้วยกันในสังคมนี้ แม้กระทั่งในบล็อกแห่งนี้ก็ต่างก็ต้องระวังทั้งคำพูดและการกระทำของคนเราแทบทั้งสิ้น แต่มีนเชื่อว่าหากเราได้ทำผิดพลั้งไปเพราะคำพูดหรือการกระทำของเราเอง ไม่เพียงแต่คนอื่นจะให้โอกาสเรา เราต้องให้โอกาสตัวเราได้แก้ไขความผิดพลาดที่เกิดขึ้นนั้น

ไปน๊า
ขอให้มีความสุขจ้า
สู้ ๆ สู้ตาย

 

โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee ) 8 ธันวาคม 2551 13:54:52 น.  

 

ขอต่ออีกนิดน๊า
อีกอย่างนอกจากเราจะพูดดีแล้ว หากไม่มีความจริงใจให้กัน คำพูดนั้นมันก็คงไม่มีความหมาย

เพราะทุกอย่างมันเริ่มต้นที่จิตใจของคนเรานั่นเอง

ไปหละ
สู้ ๆ

 

โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee ) 8 ธันวาคม 2551 13:57:26 น.  

 

ตามมาอ่านอีก ฮ่า ฮ่า

คุณย่า ซาเล้ง

 

โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 16 พฤศจิกายน 2552 23:00:09 น.  

 

ชอบจังเลยค่ะคำพูดคนเราเหมือนขนไก่..เนอะค่ะพูดไปแล้วไม่อาจเอาคืนไปได้ต้องคิดก่อนจะพูดนะคะ...ขอบคุณนะคะสำหรับข้อคิดดีๆ ค่ะ...คืนนี้นอนหลับฝันดีด้วยค่ะคุณย่าขา

 

โดย: deeplove 16 พฤศจิกายน 2552 23:19:28 น.  

 

แวะมาเป็นพยานว่าบล็อกหน้านี้เอามาอัพรีไซเคิล 55555

 

โดย: prunelle la belle femme 17 พฤศจิกายน 2552 0:35:25 น.  

 

 

โดย: เซียน_กีตาร์ 17 พฤศจิกายน 2552 6:57:27 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณย่า








 

โดย: กะว่าก๋า 17 พฤศจิกายน 2552 7:04:21 น.  

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เตือนใจได้อย่างดียิ่งค่ะ ^^

 

โดย: ศรีสุรางค์ 17 พฤศจิกายน 2552 10:04:25 น.  

 

 

โดย: เซียน_กีตาร์ 17 พฤศจิกายน 2552 10:11:03 น.  

 

ดีจ้าคุณย่า ซาเล้ง

เรื่องพิธีไก่นี่เป็นเรื่องแรกๆที่อ่านที่บล็อกย่า เลยจำได้สนิทเลย จำขึ้นหมองเลยละ เดี๋ยวนี้จะพูดจะจานี่ต้องคิดมากไว้ก่อนเลยนะ

แหม ทันสมัยนะนำมาใช้แบบแอบเนียนด้วย

 

โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 17 พฤศจิกายน 2552 11:12:16 น.  

 

สวัสดีวันพระ...ค่ะ

ขอบารมีแห่งคุณพระรัตนตรัยโปรดจงคุ้มครอง
อำนวยอวยพรให้มีแต่ความสุข ความเจริญ มีสุขภาพแข็งแรง

เป็นพุทธะทั้งกายและใจ ตลอดไป...นะคะ




สวัสดีค่ะ ย่าหลิน...

ย่าหลินบอกว่า ของแท้ต้อง ๓ วันดี ๔ วันไข้...นั้น
อ่านตาแรกนึกว่าพวกเดียวกะปอป้า ที่ไหนได้คนละพวก
เพราะของปอป้าต้อง ๓ วันดี ๔ วันบ้า...เป็นไหน ๆ...

บ้า ๆ บ๊อง ๆ ก็ยังดีกว่าเป็นมารศาสนา..เนอะ ๆ

พระที่เมืองไทย แค่ไบ้หวย ปลุกเสกพระ รดน้ำมนต์...จิ๊บ ๆ เอง..จ้ะ
ถ้าเป็นพระที่อินเดียนะ ต้องไปสวดศพให้วัว ให้แพะ เวลามันตายด้วย

สวดไม่สวดเปล่า ตอนจะกลับวัดแทนที่จะได้ซอง
พระอินเดียต้องควักย่ามเอาเงินให้เจ้าภาพด้วย..น๊า..ขอโบก ๆ

พระที่อินเดียก็เลยกลัวโดนนิมนต์ออกนอกวัดเป็นอย่างมาก..555

คนเราก็แปลกนะ จะออกเรือนก็ต้องไปบอกพระ
บางคนบ้าถึงขนาด เมียจะออกลูกต้องไปขอฤกษ์กะพระ

เด๋วนี้พระบ้านเราก็เลยมีกิจนอกความเป็นสงฆ์เยอะไปหมด

ดีนะ ที่แต่งกันไปแล้ววันหนึ่งต้องเลิกร้างกัน พี่แกไปกลับไปด่าพระ..
ให้ฤกษ์อะไรมาวะ อยู่กันยังไม่ทันเปลี่ยนหม้อหุงข้าวใหม่เลย..

Happy กับความเป็นตัวตนของเรา
Happy กับความเจ็บป่วยที่รักเราไม่เคยห่างหาย
Happy กับทุกสิ่งรอบตัว happy life happy time...ค่ะ

 

โดย: พรหมญาณี 17 พฤศจิกายน 2552 12:37:37 น.  

 

สวัสดียามบ่ายค่ะ ตามคุณย่ามาจากบ้านพี่หมูค่ะบทความสอนได้ดีจังเลยค่ะ ยินดีที่รู้จัก มีความสุขทุกวันเช่นกันนะค่ะ

 

โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara ) 17 พฤศจิกายน 2552 13:51:50 น.  

 

สวัสดียามบ่ายครับคุณย่า

บล็อกนี้เรื่องเล่ากินใจจริง ๆ อีกอย่าง เป็นพระนี่ไม่ได้สบายจริง ๆ นะนั่น งานเยอะกว่าคนธรราดาอีกมั้งนั้น

วันนี้ผลสอบพลออกมาแล้ว คะแนนก็ไม่เลวร้ายอะไร แต่ก็ยังไม่ค่อยน่าพอใจ จริง ๆ แอบเศร้าเล็กน้อยถึงปานกลางนะครับ แต่ก็เอาน่า หลักสูตรพลมันไม่มีใบประกาศอะไร เน้นแค่ให้พูดได้เป็นพอ

น้องสะใภ้คุณย่าเค้าลองอีเมลติดต่อมหาลัยไปหรือยังครับ ได้เรื่องหรือยังเอ่ย ส่งข่าวบ้างนา พลก็อยากรู้

บ่ายนี้คุณย่าเป็นไงบ้างครับ

 

โดย: พล (aoigata ) 17 พฤศจิกายน 2552 15:46:19 น.  

 

เรื่องถอนขนไก่นี่ยิ่งกว่าเรื่องรอยตะปูบนกำแพงอีกครับ

 

โดย: oddy.freebird 17 พฤศจิกายน 2552 16:58:07 น.  

 



ความคิดเป็นต้นทางของวาจา
และการกระทำ


จำค่ะจำ
จะดูแลต้นทางให้ดีที่สุด
เพื่อความสุข
ที่จะได้เดินไปกับคนข้างข้าง




 

โดย: d__d (มัชชาร ) 17 พฤศจิกายน 2552 19:19:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ย่าชอบเล่า
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




ได้ฟังสิ่งดีๆ แล้วมีความสุข จึงอยากแบ่งปัน เพื่อเป็นกำลังใจให้กับทุกคน ชีวิตมีทั้งสุขและทุกข์ คละเคล้ากันไป แต่ขอให้เราจำไว้เสมอว่า ทุกอย่างจะผ่านพ้นไป ไม่ว่าทุกข์ หรือสุข

อย่าสิ้นหวังยามความทุกข์เข้ามาหาเรา และอย่าประมาทเมื่อเราอยู่ในเวลาแห่งความสุข

"อย่าดีใจมาก อย่าเสียใจนาน" เพราะทุกอย่างไม่เที่ยง

ย่าชอบเล่า
Friends' blogs
[Add ย่าชอบเล่า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.