เมื่อชีวิตเดินมาถึงทางแยก(ที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้) สละทุนเรียนไปแล้วอ่ะค่ะ
หลังจากที่ปักเป้าตัดสินใจรับทุนเอแบค เรียบร้อยและได้เข้าไปเรียนครอสintensiveจนเสร็จสิ้น(30ชม.)ก็ได้รู้ว่ามหาลัยแห่งนี้เป็นสุดยอดจริงๆค่ะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมใจปักเป้ามันไม่เป็นสุข พูดไม่ถูกอ่ะนะเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ สักพักปักเป้าก็ตัดสินใจอีกครั้ง ด้วยการสละทุนนั้นไป !!!! (ใครไม่รู้ว่าเป็นมายังไงก้อเชิญอ่านอันเก่าได้เน้อ)
ตอนเดินเข้าไปสละทุนมันก็โหลงเหลงบอกไม่ถูกเหมือนกันรู้แต่ว่าเนี่ยตั้งใจแล้วล่ะว่าจะไม่เอา
จะเล่าถึงบรรยากาศวันไปสละสิทธิ์
พ่อ- "เป้าแน่ใจแล้วนะ จะไม่เสียใจนะถ้าไม่ได้น่ะ" เป้า- "ก็แน่ใจแล้ว" แม่- "แล้วตอนแรกทำไมถึงรับทุนล่ะ" เป้า- "......" (ไม่รู้จะพูดไงดี) พ่อ- "ถ้าตัดสินใจยังงี้หนูเลือกเองนะ ถ้าคิดดีแล้วพ่อไม่ว่า อะไรนะ ให้เป้าเลือกเอง " แม่- "ไม่มีใครว่าอยากเรียนที่ไหน อยากเรียนอะไร หนู เลือกเอง ถูกไหม แต่ขอให้แน่ใจอย่ามาเสียใจทีหลัง ว่าไม่น่าเลย" เป้า- "แน่ใจแล้วค้า" แม่- "งั้นไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเอกสาร ไปสละสิทธิ์"
ไปสละสิทธิ์ ทำไมมันง่ายกว่าที่คิดน้า มันง่ายไปเห้อ ( ง่ายไปก้อคิดมาก) ไปที่เอแบคหัวหมาก เค้าก็คืนเอกสารมาให้ ง่ายเกินไปจริงๆ แต่มันอาจจะง่ายเพราะว่าทางมหาลัยยังไม่ได้จ่ายค่าหน่วยกิตใดๆให้เรา (intensive ก็ออกเอง)
ทำแบบนี้จะบาปไหมน้า เสียชื่อโรงเรียน ได้ทุนแล้วก็สละซะงั้น แต่ทำไงได้อ่ะ แล้วที่ไปสละทุนปักเป้าไปสละก่อนที่ผล O-net A-net รอบแรกจะประกาศเสียอีกก็ยังงงว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ เห้อออ สละสิทธิ์
ปักเป้าขอโทษที่รับทุนแล้วสละทุน ขอโทษที่ต้องกลายเป็นแบบนี้บางทีเหมือนรู้ว่าเราไม่เหมาะสำหรับที่นั่น บางครั้งอาจเพราะเราปรับตัวไม่ได้ เอแบคน่ะดีนะค้าขอยืนยันแต่ปักเป้า สละสิทธิ์ด้วยเหตุผลภายในใจหลายประการ
หลังจากสละทุนไปก็มีผลกรรมตามสนองทันทีด้วยคะแนนที่ออกมาก็ไม่ได้ดีเด่ ไฮโซ (รู้ตัวอยู่แล้ว) ก็ทำใจไว้แล้วนิ่ เลือกเอง ตัดสินใจเอง นิ่หน่า จริงๆก็ไม่ใช่ว่าพ่อแม่จะไม่ใส่ใจปล่อยให้เลือกเอาเองตามยถากรรมหรอกนะ แต่โชคดีตรงที่ว่าเค้าเปิดโอกาสให้ปักเป้าได้เลือก ได้ทำอย่างที่คิด
( คุณเคยได้อิสระจนบางที อยากถูกบังคับไหม?)
พอสละทุนปักเป้าก็กลายเป็นคนไร้ที่เรียนถูกไหมค้า
แต่จะกลัวสิ่งใดในเมื่อยังมีเปลวเทียนอยู่ จริงๆปักเป้าซื้อใบสมัครรามตั้งแต่วันที่สองของการขายใบสมัครแล้วค่ะปักเป้าเคยเรียนเป็น non-degree ที่รามมาก่อนแต่นานมาแล้วจึงตัดสินใจลงใหม่ดีกว่า ซึ่งก็คือคณะเดิม
นิติศาสตร์เลือกกี่ทีๆก็คณะนี้ ชีวิติหนอชีวิต ผกผันตามกระแสใจ เปลวเทียนให้แสง รามคำแหงให้ทาง !!! ยังไงรามก็เปิดเสมอ
ยื่นแอดมิดชั่นก็ยื่นไปแล้ว กว่าจะยื่นได้ ทำเอาเหนื่อยด้วยระบบต่างๆ ขนาดปักเป้าใช้ไฮสปีด512 ยังอืดขนาดนั้นแล้วทั่วไปจะเป็นไงสงสาร เพื่อนๆรุ่นเดียวกันที่บางคนมีปัญหาเรื่องคะแนนเป็นศูนย์มั่งล่ะ และอื่นๆมั่งล่ะ จนตอนนี้ปัญหายังแก้ไม่ได้เลย เห่อๆนอกจากจะสงสารเค้าแล้วยังสงสารตัวเอง ไม่สิ่สมน้ำหน้าตัวเองมากกว่า
ยังไงก็ต้องขอบคุณทุกกำลังใจที่ผ่านมาจากเพื่อนๆพี่ๆที่bloggang และอื่นๆ ขออภัยที่ทำให้ต้อง สับสนไปกับปักเป้า กำลังใจที่ให้มาไม่เคยสูญเปล่าเลยแม้แต่น้อยค่ะ ตอนนี้ก็ทำได้แค่รอค่ะ ไม่ว่าผลที่ออกมาจะเป็นยังไงก็ยิ้มรับไว้เพราะเลือกเองค่ะ
ปล.-ตอนนี้เรียนภาษาจีน กำลังพยายามอยู่ค่ะ -วันนี้เรียนขับรถวันแรกโดนตำรวจโบก โดน200ด้วย เห่อๆ แล้วก็ได้ลงแพไปสำโรงนู่นแน่ะ -ไปเวียงจันทร์+หนองคาย+ขอนแก่น สนุกดีค่ะ -ไปเขมร ไปเป็นเด็กไม่ดีแอบโยกสลอทที่สตาร์เวกัส เดินโรงเกลือ นอนที่โรงแรมเขมรก็สตาร์เวกัสแหล่ะ คนเล่นพนันเยอะจริงๆ เห็นแล้วนึกว่าก่อม๊อบ (ปักเป้าหมดไปตั้งเยอะ 500กว่าๆ ซื้อช๊อคโกแลตอ่ะที่ร้านปลอดภาษี 55+ไม่ได้หมดไปกับการพนันหรอกนะค้า) -อยากทำบัตรสมาชิกร้านหนังสือที่พารากอนจังเลย!!!! -แล้วถ้ามีวันว่างจะมาอัพรูปที่ไปเซี้ยงไฮ้อีกนะค้าขออภัยจริงๆที่ค้างไว้แบบนั้นแต่มันต้องมีการชิงคอมเครื่องนี้(เนตมันแรง)เลยเบื่อการแย่งชิงถ้าจะเล่นต้องดึกๆมันก็ง่วงรอน้องสาวตัวแสบเปิดเทอมแล้วค่อยเจอกันคงดีกว่า
ใครอ่านถึงบรรทัดนี้ได้ ยินดีด้วยค่ะ คุณคือ
THE WINNER
Create Date : 09 พฤษภาคม 2549 |
|
37 comments |
Last Update : 10 พฤษภาคม 2549 0:00:41 น. |
Counter : 1283 Pageviews. |
|
|
|
สำคัญคือเราชอบก็พอ
เด็กชายก้องเคยสอบติดวิศวะ
เพราะที่บ้านต้องการ
มาตอนหลังเปลี่ยนจากวิศวะ
มาในสิ่งที่เราชอบในเรื่องการเขียน
ทำให้
สนุกในการเรียน
และมีความสุขในการทำงาน
และได้เห็นว่า
บางคนที่จบจากสถาบันดังๆ
เมื่อมาทำงาน
ก็ใช่ว่าจะผ่านพ้นชีวิตไปได้
ที่สุดแล้วก็อยู่ที่ตัวเราทั้งนั้น
สู้ต่อไปนะครับ...