BlogGang.com : : แค่ก้อนหินที่อยากบินได้ : เสาร์สุดป่วน กับ คำถามเกี่ยวกับการให้ความสำคัญ

เสาร์สุดป่วน กับ คำถามเกี่ยวกับการให้ความสำคัญ

6 โมงเช้า

ขณะที่ put กำลังนั่งกินอาหารเช้า พร้อมกับนึกครึ้มใจกับ program ของวันนี้ ที่แสนจะลงตัว

‘ทำงานก่อน แล้ว ก็ไป shop หนังสือ แล้วก็ทำงานต่ออีกนิดหน่อย แล้วก็ไปกินข้าวกับเพื่อน B นัดลูกค้าคุยรายละเอียดงานไว้ตอน 1 ทุ่ม ทันแน่นอน’ put คิดในใจ

หยิบเสื้อเชิ้ตลายสก็อตตัวโคร่งตัวเก่ง ( เขียนให้เหมือนนิยายน่ะค่ะ จริงๆแล้ว มีแต่แบบนี้แต่คนละสี 8 ตัวรวด ) และกางเกงยีนส์ตัวโปรดมาสวม (ตัวเปื่อยๆ ที่ฝากคุณแม่ไปปะบ่อยๆนั่นแหละค่ะ) สวมรองเท้าแตะ หยิบหมวก สะพายกระเป๋า ( คะเนจากการแต่งตัวแล้ว อย่าเพิ่งเดาว่าเป็นชาวสวน หรือ ช่างปูนนะคะ ^ ^” )

‘เอาละ...พร้อมออกจากบ้าน’ put เดินออกจากบ้านด้วยพลังงานเต็มเปี่ยม อารมณ์แจ่มใส รู้สึกเหมือนแดดอ่อนๆ ลมพัดเย็นๆ อยู่ในหัวใจ ^ ^

- - - - - - - - - - - - - - - -

เที่ยงครึ่ง

แวะจุดหมายที่ 1 => ร้านการ์ตูน - shop shop

แวะจุดหมายที่ 2 => ศูนย์หนังสือจุฬา – เป้าหมาย “พิมมาลา” และ “มายาเมริยา มนตราแม่มด” – “พิมมาลา” โทรมจัด เราไม่ซื้อ “มายาเมริยา มนตราแม่มด” ไม่มี - shop shop

แวะจุดหมายที่ 3 => ศูนย์หนังสือสื่อภาษา – เป้าหมาย “พิมมาลา” และ “มายาเมริยา มนตราแม่มด” – “พิมมาลา” ไม่มี “มายาเมริยา มนตราแม่มด” ไม่มี

แวะจุดหมายที่ 4 => ดอกหญ้า – เป้าหมาย “พิมมาลา” และ “มายาเมริยา มนตราแม่มด” – “พิมมาลา” หาไม่เจอ “มายาเมริยา มนตราแม่มด” ไม่มี

ภารกิจเสร็จสิ้น => ได้หนังสือมา 2 ถุง หมดเงินไปหลายตัง

“ฮ้า... แสนสุข แสนสุข พร้อมสำหรับงานภาคบ่าย” ^ ^

- - - - - - - - - - - - - - -

บ่ายสี่ครึ่ง

เพื่อน B แวะมาขณะทำงานก่อนถึงเวลานัด เพราะง่วงจะมานอนก่อน

เพื่อน B มานั่งข้างๆ หลังจากเอาหนังสือที่ put ขอยืมไว้ CD ที่เตรียมมา ให้ put เรียบร้อยแล้ว เพื่อน B ก็ฟุบหลับกับโต๊ะ ปล่อยให้ put ทำงานของ put ต่อไป

‘ฮ้า....วันอันแสนสงบ” put หายใจเข้าลึกๆ พร้อมยิ้มกับตัวเอง

กริ๊ง....กริ๊ง...กริ๊ง..... Put หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู เสียงโทรศัพท์ทำให้เพื่อน B รู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมามอง

‘เอ๋...เพื่อน S โทรมาทำไมนะ?’

เพื่อน S : “Put เหรอ”

Put : “ครับ มีอะไรครับ S”

เพื่อน S : “วันนี้ไปงานแต่งงานของ M1 กับ M2 รึเปล่า?”

Put : “....” อึ้ง ตัวแข็ง เห็นเมฆฝนตั้งเค้ามาแต่ไกล

เพื่อน S : “Card เชิญของ Put อยู่ที่เรานะ นี่เรามาถึงงานแล้ว M1 วานให้เรามาเก็บรูปบรรยากาศก่อน”

Put : “งานวันนี้เหรอ ฉันนึกว่าอาทิตย์หน้า ถ้างานวันนี้ ทำไมแกไม่โทรให้ฉันไปเอาการ์ดก่อนวะ” เริ่มวีนแตก

เพื่อน S : “เราไม่อยู่ ไปทำงานที่นครสวรรค์”

Put : “เออๆ กรูก็ผิดที่ไม่ได้โทรไปถามนายว่าวันไหน แล้วแต่งที่ไหนนะ”

เพื่อน S : “โรงแรม C”

Put : “ฮ้า...โรงแรม C แล้วกรูจะไปยังไงเนี่ย ” ชื่อโรงแรมสุดหรูที่ดังมาจากโทรศัพท์ ทำให้เมฆที่ตั้งเค้าทะมึนกลายเป็นพายุฝน ฟ้าผ่าเปรี้ยงๆ เพื่อน B ที่ฟุบแต่ลืมตาฟังอยู่ ถึงกับปล่อย ก๊าก เมื่อได้ยินชื่อโรงแรม

เพื่อน S : “put ไปไม่ยาก นั่ง BTS ลงสถานีอโศก ก็ถึงเลย” เพื่อน S ยังพูดใจเย็นตามนิสัย

Put : “กรูไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น ถ้าขืนกรูไปสภาพอย่างงี้ ยามแมร่งโยนกรูออกมาแน่ มรึงก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าปกติกรูแต่งตัวยังไง” พายุฝนยังคงซัด put ให้อารมณ์แจ่มใสเมื่อเช้า กลายเป็นเปียกปอน

เพื่อน S : “ก็แวะสยาม ซื้อซักชุดซิ คงซักสองสามร้อย”

Put : “มรึงจะบ้าเหรอ ซื้อตั้งแต่หัวจดเท้าเนี่ยนะ สองสามร้อย เออๆ เดี๋ยวถ้ากรูไปถึงแล้วกรูจะโทรหามรึงแล้วกัน”

เพื่อน S : “อืม...แล้วเจอกัน งานเริ่มประมาณทุ่มนึงนะ”

เสียงเรื่อยๆเย็นๆของเพื่อน S จบไปแล้ว แต่เสียงหัวเราะของเพื่อน B ที่อยู่ข้างๆยังไม่หยุด

เพื่อน B : “แล้วมรึงจะไปยังไง สภาพนี้เนี่ยนะ” น้ำเสียงยังเจือความขบขัน

Put : “กรูก็ไม่รู้ เดี๋ยวขอกรูคิดก่อน แต่กรูไม่เบี้ยวเลี้ยงมรึงแน่” ไม่เป็นอันทำงานแล้วครับทีนี้ ความรู้สึกยังคงปั่นป่วนด้วยพายุฝนและลมแรง โธ่ วันอันแสนสงบสุขของ Put T0T

เพื่อน B : “เรื่องเลี้ยง ฉันยังไงก็ได้ว่ะ” เพื่อน B มองหน้า Put แล้วไหวไหล่เล็กน้อย

ถึงแม้มันว่าไม่เป็นไร ยังไงก็ได้ แต่ put รู้สึกว่าเพื่อนอุตส่าห์ออกจากบ้าน หอบหนังสือ และ write CD มาให้ (สาเหตุที่มันง่วงนอน ก็เพราะมัน write CD ให้ put จนถึงตี 4 ค่ะ) แล้วก็มานั่งรอก่อนเวลานัด จะให้ put เลิกนัด แล้วให้มันกลับบ้าน put ก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นเพื่อนที่เลวเหลือเกิน

Put : “เดี๋ยวกรูลองโทรไปขอยืมเสื้อเพื่อน J ดีกว่า หรือ กรูจะไม่ไปดีวะ ”

เพื่อน B : “บ้านเค้าของไหนวะ”

Put : “อยู่แถวนี้แหละ”

เพื่อน B : “งั้นก็ลองโทรไปถามก่อนดิ”

Put : “เพื่อน J เหรอ วันนี้ไปงานแต่งงาน M1 กับ M2 รึเปล่าจ้ะ” จะยืมของเค้า พูดซะเสียงหวาน

เพื่อน J : “ไปซิ M2 เอา card มาให้เราที่ทำงานแล้ว”

Put ลืมไปว่า สองคนนี้เค้าทำงานที่เดียวกัน ยังไงเพื่อน J ก็ต้องไปงานนี้อยู่แล้ว แต่ที่ไม่เข้าใจคือ ‘เมื่อคืนทำไมไม่โทรบอกเราบ้างนะ ทุกทีเราก็ยังโทรบอกนี่นา’ แอบน้อยใจเล็กน้อย แต่ก็รีบผ่านมันไป ไม่อย่างนั้นความรู้สึกจะกลายเป็น นอกจากพายุฝน ลมแรง แล้วน้ำจะท่วมด้วย

Put : “คือ เราเพิ่งรู้เมื่อกี้ S โทรมาบอก เราไม่มีเสื้อผ้าขอยืมเสื้อผ้าของ J ได้มั้ย”

เพื่อน J : “ได้ซิ put จะมาถึงบ้านเรากี่โมง”

Put : “คงประมาณ 6 โมงกว่าๆ”

เพื่อน J : “แต่เราอยากถึงงานประมาณ 6 โมงครึ่งอ่ะ”

Put : “เอาเป็นว่า เราจะรีบจัดการธุระให้เสร็จแล้วจะรีบบึ่งไป” put มองนาฬิกา ตอนนี้เวลา 5 โมง

เพื่อน J : “ได้ๆ”

Put : “ขอบคุณนะ แล้วเจอกัน”

Put รีบเก็บของ แล้วชวนเพื่อน B ไปหาอะไรกินตามที่ได้นัดกันไว้ ปกติ put จะให้เพื่อน B เป็นคนเลือกร้านเสมอ แล้ว B ก็เลือกร้านได้ทุกครั้ง แต่คราวนี้มาแปลก B ให้ put เลือก

แม้ว่า put จะจำได้ลางๆ ว่า B เคยอยากชวน put ไปกินส้มตำนัว แต่เวลาที่ไม่ถึง 1 ชั่วโมง put เลยเลือกกิน ฮะจิบัง ราเมน แทน ซึ่ง B ก็ไม่ยอมบอก put ว่าตัวเองเพิ่งไปกินมา B บอก put ตอนที่เรากินอิ่มแล้ว

Put อยากมีเวลากินข้าวกับ B นานๆ แม้ว่าเราจะคุยโทรศัพท์กันเกือบวันเว้นวัน แต่ก็นานๆ ถึงจะได้เจอกันตัวเป็นๆอย่างนี้ เรื่องคุยก็ไม่ใช่เรื่องธุระสำคัญอะไร ก็เป็นเรื่องทั่วๆไป และ งานอดิเรกที่เราชอบเหมือนกันคือ “สะสมกระดาษ” ก็สะสมหนังสือนั่นแหละค่ะ ^ ^ เป็นศัพท์ของ B เค้า

หลังจากกินอิ่ม B ก็เดินมาส่ง Put ตรงที่ที่ B คิดว่าจะมีมอเตอร์ไซด์รับจ้างผ่าน แต่ไม่มีมา Put เลยขึ้นรถตุ๊กๆแทน ตอนเวลา 6 โมงเย็น

รถที่ติดเป็นแพ ทำให้ตุ๊กตุ๊กเลือกเส้นทางลัด แต่ก็ยังติดอยู่ดี เมื่อตุ๊กตุ๊กมาถึงฝั่งตรงข้ามซอยบ้าน เพื่อน J ก็ติดแหงกอีกครั้ง put ตัดสินใจแบกกระเป๋า กับ ถุงอีก 3 ถุง วิ่งข้ามสะพานลอย แล้ววิ่งเข้าซอยไป

- - - - - - - - - - -

6 โมงครึ่ง

พายุที่โหมกระหน่ำ put ก็ยังไม่หยุด เพราะต้องเลือกเสื้อผ้าเพื่อน ที่เราพอจะใส่ได้

เพื่อน J ก็ช่วย Mix & Match เพราะ Put ถามทุกอย่าง ^ ^” ( ปกติทำงานใส่แต่เสื้อเชิ้ตกับกางเกง งานไหน งานไหน ก็ใส่แต่เสื้อเชิ้ตกับสูท )

“มีชุดไหนที่ J คิดว่า Put จะใส่ได้บ้าง”

“มันพอจะ OK มั้ย J”

“ตัวนี้ยกแขนแล้วเสื้อกล้ามโผล่เลยอ่ะ J ไม่มีตัวอื่นเหรอ”

ในที่สุด เราสองคนก็สรุปกันได้ที่ชุดนึง
ก็พอจะ OK สำหรับผู้หญิงหน้ากลม ที่ตัดผมทรงดอกกระทุ่ม ( ตอนออกจากร้านมันก็ดูดีนะคะ พอกลับบ้าน สระผม นอนตื่นเช้าก็กลายเป็นทรงดอกกระทุ่ม^ ^ ) และใส่แว่น แล้วพอใส่เสื้อไม่มีปก คอยาวๆก็โผล่ออกมา ....เฮ้อ..ออ.. สังขาร

นึกว่าจะจบแล้ว โอ้ว...วววว พายุฝนจะหยุดแล้ว ....
เพื่อน J พูดถึงรองเท้า แล้ว Put ก็ได้ใส่ส้นเข็มครั้งแรกในชีวิต

แล้ว Put ก็ไปร่วมงานแต่งงานสุดหรู..จนได้ ด้วยความพยายามมากจนเหงื่อตก -_-"

พองานแต่งงานเลิก Put ก็เดินออกมาขึ้นรถไฟฟ้ากลับ เอารองเท้าส้นเข็มเพื่อนใส่กระเป๋า แล้วเอารองเท้าแตะคู่เดิมออกมาใส่

ระหว่างรอรถไฟฟ้าก็รู้สึกว่า

ไม่ว่าจะมีเรา หรือ ไม่มี เค้าก็ยังแต่งงานกันไม่ใช่เหรอ ... แล้วจะต้องเหนื่อยขนาดนี้ไปเพื่ออะไรเนี่ย -_-a

หรือ ... มันแค่เป็นการแสดงว่า ... เราให้ความสำคัญกับบุคคลที่เป็นเจ้าของงานนะ

แต่การให้ความสำคัญ ... มันก็ไม่น่าจะตัดสินกันเพียงแค่นี้ไม่ใช่เหรอ -_-a

Create Date : 05 กรกฎาคม 2550

Last Update : 5 กรกฎาคม 2550 14:43:53 น.

1 comments

Counter : 432 Pageviews.

มีความสุขในทุกๆ วันนะครับ

แวะไปเยี่ยมที่ Blog ได้นะครับ เปิดตลอด 24 ชม.

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:14:17 น.