Group Blog
 
 
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
14 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
SWOT กับ บางมุมของชีวิต

“เราทำงานถ้าไม่ทำงานหนัก ไม่จริงจัง ไม่รักในงานนั้น ก็อย่าทำมันซะดีกว่า”

แต่ก่อน Put ก็เคยคิดแบบนี้เหมือนกัน

แต่บางที ทางที่เดินมาที่คิดว่า "ใช่" แล้วก็เกิดสงสัยขึ้นมาว่าจริงๆ แล้ว มันใช่จริงรึเปล่า

พอมีคำถามว่าใช่จริงรึเปล่า อันนี้มันก็เกิดตอบยากขึ้นมา ว่า “ใช่” หรือ “ไม่ใช่” เพราะขึ้นกับจะพิจารณาจากอะไร แง่ไหน?

การใช้ SWOT หรือ การบริหารความเสี่ยง มาช่วยในการพิจารณา ( ไม่ได้เรียนมาหรอกค่ะ อาศัยอ่านๆ กับถามๆเอา )

ไอ้ตอนอ่านมันก็ OK แต่พอจะใช้จริงบางปัญหามันก็ช่วยได้จริงๆ แต่บางปัญหา Put ก็มีปัญหาอีก ( รู้สึกว่า...มีปัญหากับทุกอย่างมั้ยคะ ^ ^” )

เพราะการประเมินอะไรซักอย่างแม้แต่ตัวเอง มันไม่ใช่แค่ 1 กับ 0 หรือ “ใช่” กับ “ไม่ใช่”

แต่ Put คิดว่ามันน่าจะมี “ใช่มาก” “ใช่น้อย” “เกือบจะไม่ใช่” “บางส่วนมันก็ใช่ แต่บางส่วนมันก็ไม่ใช่นะ” ฯลฯ

และการประเมินตัวเองว่ามีข้อดี หรือ ข้อเสียอะไร นี่เป็นอะไรที่ลำบากสุดๆ เพราะมันจะเกิดคำถามขึ้นมาทันทีว่า “เอ๋...อออ.. เราประเมินสูงไปรึเปล่า หรือ ว่าต่ำไปมั้ย? แล้วจะไปหามาตรฐานจากไหนล่ะ?”

เดี๋ยวนี้ก็เลยมองว่า การเลือกงานก็เหมือนกับการเลือกคบเพื่อนน่ะแหละค่ะ

การทำงานที่ผ่านไปแต่ละวัน แต่ละเดือน ก็เหมือนกับเราใช้เวลาร่วมกับเพื่อนคนหนึ่ง แน่นอนมันก็มีเวลาที่ดี และบางทีเพื่อนมันก็งี่เง่ากันได้เหมือนกัน

ถ้าคบแล้วไม่สบายใจ อยู่ด้วยแล้วอึดอัด เราก็หาเพื่อนใหม่

สำหรับ put putว่าไม่มีเพื่อนคนไหนที่สมบูรณ์แบบมั้ง และเราก็ไม่ได้อยู่กับเค้าตลอดเวลา

เพราฉะนั้น ถ้ามันงี่เง่าบ้าง ก็ไม่น่าจะเป็นไร เพราะ put เองก็ทำตัวงี่เง่ากับเพื่อนบ่อยไป

Put อิจฉาหลายๆคนจังเลยค่ะ ที่รู้ว่าตัวเองเป็นแบบไหน และต้องการอะไร ^ ^

ใครยังต้องการอยู่ใน Mode Romantic ให้ข้ามข้อความข้างล่างไปเลยนะคะ แต่ถ้าใครต้องการเบรกความ หวาน และ romantic บ้าง ก็อ่านได้เลยค่ะ ( ออกแนวโหดนิดหน่อยนะคะ ^ ^)

แต่ก่อน Put เคยคิดด้วยซ้ำว่า

“คนเราถ้าเกิดมา แล้วไม่ทำงาน หรือ ไม่ทำประโยชน์อะไรให้กับผืนแผ่นดินที่เกิดมาแล้วล่ะก็ ตายไปซะดีกว่าไม่เปลืองทรัพยากร”

ด้วยความคิดแบบนี้ Put เลยเป็นคนที่จริงจังกับงาน และ ชีวิตค่อนข้างมาก เพราะงานคือคุณค่าของชีวิต

แต่วันนึงก็มีเพื่อนคนสำคัญของ Put ( ถ้าแกเข้ามาอ่าน แล้วรู้ว่าเป็นฉัน ฉันบอกว่า “ฉันรักแกจริงๆว่ะ” ^ ^ )

สอนให้ Put เข้าใจในบางสิ่งว่า เราไม่สามารถตัดสินคุณค่าของใครได้ เพราะทุกสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนมีค่าในตัวของมันเอง

ตอนเรียนอยู่ ป.ตรี ขณะกำลังกินข้าวเย็นกัน หลังจากคุยเรื่องสับเพเหระมากมาย ก็เข้ามาสู่เรื่อง ถ้าเรียนจบแล้วจะทำอะไร และ คุณค่าของชีวิตอยู่ที่ไหน

Put : “คนเราถ้าเกิดมา แล้วไม่ทำงาน หรือ ไม่ทำประโยชน์อะไรให้กับผืนแผ่นดินที่เกิดมาแล้วล่ะก็ ตายไปซะดีกว่าไม่เปลืองทรัพยากร” พูดด้วยน้ำเสียง และสบตาเพื่อนที่นั่งตรงข้ามด้วยความเชื่อมั่นสุดๆ ประมาณว่าความคิดตัวเองถูกแน่นอน

เพื่อน J : “ทำไมแกถึงคิดแบบนั้นล่ะ”

Put : “ก็มันจริงมั้ยล่ะ ตั้งแต่เกิดมาใช้ทรัพยากรไปแล้วเท่าไร ถ้าไม่ทำอะไรบ้าง มันก็ทุเรศว่ะ สู้ตายไปซะ จะได้เหลือไว้ให้คนรุ่นหลังที่ทำประโยชน์บ้าง”

เพื่อนเงียบไปสักพัก เหมือนคิดอะไรอยู่

เพื่อน J : “แกคิดว่า นักโทษข่มขืนแล้วฆ่า นี่แกว่าควรทำไงกับเค้าดี”

Put : “ฆ่าทิ้งดิ เก็บไว้ทำไม นอกจากไม่ทำประโยชน์แล้ว ยังเลวอีก”

เพื่อน J : “แล้วแกคิดว่า พ่อแม่ ลูกเมียของเค้า คิดอย่างแกมั้ย”

Put : “....ต่อให้พวกเค้าไม่คิดเหมือนฉัน มันก็ต้องเป็นไปตามกฎหมาย..” เริ่มอึ้งนิดหน่อย

เพื่อน J : “ถ้าไม่มองในแง่กฎหมาย ไอ้นักโทษฆ่าข่มขืน มันก็มีความสำคัญกับพ่อแม่ ลูกเมียของเค้าใช่มั้ยล่ะ”

Put : “...เออ..” เริ่มอ้อมแอ้มตอบ

เพื่อน J : “ความคิดฉันอาจจะไม่ถูกนะ แต่ฉันเชื่อว่า ทุกสิ่งที่เกิดมาย่อมมีประโยชน์ กับอะไรบางอย่าง เพียงแต่ว่าเรามองเห็นมั้ยเท่านั้นเอง”

Put : “...เออ..ก็จริงของแก..”

หลังจากบทสนทนาจบลง เหมือนประตูบานใหม่เปิดออกให้ put ได้มอง ได้สำรวจ ได้พยายามทำความเข้าใจ ทำให้เห็นรายละเอียด แง่มุมใหม่ๆในชีวิต

หลายๆคน อาจจะเข้าใจในสิ่งนี้ ด้วยตัวเองนานแล้ว โดยที่ไม่ต้องมีใครบอกเหมือน put ( Put ช้าเป็นประจำ อย่างงี้แหละค่ะ ^ ^)

มันทำให้ Put รู้ว่า มีอีกหลายคนที่เห็นคุณค่าของ Put มากกว่าที่ Put เห็นคุณค่าของตัวเอง และ มีอีกหลายคนที่เป็นห่วง Put มากกว่าที่ Put เป็นห่วงตัวเองอีกค่ะ

มันทำให้วันนี้ Put ทำงานเพื่อคนที่ Put รักค่ะ แม้ว่าอย่างที่บอก บางทีมันก็ไม่ใช่งานที่ Put ชอบ หรือ Put เป็นคนเลือกเอง แต่เพื่อคนที่ Put รัก เพื่อความสบายใจของเค้า Put ก็ ok ค่ะ

อย่าคิดว่าคุณแย่กว่าคนอื่น

อย่าคิดว่าคุณไม่มีใคร แค่เพราะคุณยังตามหา คนๆนั้นไม่เจอ

อย่าลืมมองเห็นคนที่ให้ความสำคัญกับคุณนะคะ แม้ว่าเค้าจะไม่ใช่คนที่คุณตามหา

เพราะอาจจะมีบางช่วงของชีวิตที่ เรามีชีวิตเพื่อ....คนที่รักเรา



Create Date : 14 มิถุนายน 2550
Last Update : 14 มิถุนายน 2550 22:48:53 น. 3 comments
Counter : 551 Pageviews.

 
อ่านแล้วรู้สึกเข้าใจชีวิตมากขึ้น















โดย: เอ๋ IP: 222.123.155.228 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:33:24 น.  

 
อ่านแล้วชอบมากเลยคะ่่ทำให้เราอยากทำอะไรเพื่อคนที่เขารักเรา อยากทำเพื่อแม่แม้จะไม่ค่อยชอบเวลาแม่บอกให้ทำอะไรที่ไม่อยากทำ


โดย: FANG IP: 202.12.97.117 วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:18:32:06 น.  

 
+++ สวัสดีค่ะคุณเอ๋

ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมที่ Blog ดีใจค่ะที่มันมีประโยชน์แม้เพียงซักนิด ^ ^ ขอให้มีความสุขกับชีวิตนะคะ


+++ สวัสดีค่ะ คุณ FANG

ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม Blog โคตรเงียบของพุทรา ...

อยากทำเพื่อแม่แม้จะไม่ค่อยชอบเวลาแม่บอกให้ทำอะไรที่ไม่อยากทำ <<< พุทราก็เป็นค่ะ แฮะ..แฮะ


โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้ วันที่: 1 กันยายน 2551 เวลา:11:24:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ขอมี Blog กับเค้าด้วยคนนะคะ ^ ^

Friends' blogs
[Add แค่ก้อนหินที่อยากบินได้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.