น่าสงสาร จริง ๆ

ในฐานะที่บังเอิญเกิดมาเป็นผู้หญิงกะเค้าคนนึง ที่เคยไปเที่ยวคนเดียวแล้วก็รอดมาได้จนทุกวันนี้อะนะ
ก็เคยไปมาหลายที่อะเจ้าค่ะ แต่ส่วนมากที่ไปจะเป็นแนวธรรมชาติ ก็เข้าป่าดี ๆ นี่ละ บังเอิญว่าเป็นสุภาพสตรีมากไปหน่อยอะนะ เวลาไปไหนก็แต่งตัวแนวเถื่อน ๆ ตามประสาคนเรียบร้อยอะ ยืด ยีนส์ ผ้าใบ และเป้ แล้วสัมภาระที่พกไปนอกเหนือจากของใช้ก็จะเป็นคัตเตอร์อะ(เป็นสนิมด้วยเคยคิดเล่น ๆ ถ้าเสียบใครไปคงไม่ตายเพราะแผลหรอก แต่คงเป็นบาดทะยักตาย เหอะ ๆ) แต่เวลาไปไหนก็ไม่ได้พูดคุยกะใครมากนักอะถ้าไม่จำเป็น เพราะไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แต่ก็ไม่เคยมีอันตรายจากคนกลับมานะ ยกเว้นว่าเซ่อเดินไปเตะอะไรเองเงี๊ยะ

เคยน่ะคนเดียว ในห้าง อ่ะจ๊ะ ^^" แหะๆ

ผู้ชายก็อันตรายนะ

แถวๆสีลมอ่ะ.....

เป็นห่วงว่ะครับ

หากชีวิตเธอไม่เข้มแข็ง
คงหมดแรงสิ้นกำลังจะสานต่อ
คงไม่เหลือความหวังที่ยังเฝ้ารอ
คงไม่มีค่าเพียงพอที่จะอยู่ต่อไป

แต่ชีวิตใช่เป็นของเธอเพียงคนเดียว
โปรดจงเหลียวดูรอบกายเธอเห็นใคร
พ่อและแม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนรู้ใจ
และใคร ๆ อีกมากมาย ที่รู้จักกัน

เพราะอย่างนี้ เธอจงต้องเข้มแข็ง
เก็บเรียวแรง กำลังไว้มุ่งมั่น
เจ็บเพียงใดอย่าท้อจงสู้มัน
เพื่อความฝัน เพื่อตัวเธอ และเพื่อ...