Bloggang.com : ฉันชอบคุณแน่ค่ะ : คืออะไร

คืออะไร

บางทีกับหัวใจตัวเองมันก็พูดยากนะ เคยมั้ยตอนที่ไม่มีใครหัวใจมันก็เหงา

อารมณ์อยากมีใครซักคน รู้สึกเหมือนกับว่าจิตใต้สำนึกมันกำลังตะโกนดังๆบอกคนทั้งโลกได้รับรู้ว่า

“เฮ้ แก ชั้นเหงาจัง ใครก็ได้ ช่วยเข้ามาหน่อยสิยะ เข้ามาเป็นใครซักคนที่ทำให้หัวใจของชั้นอบอุ่นหน่อยสิ นะ นะ นะ นะ”

แต่พอเอาเข้าจริงๆแล้ว มันก็ต้องเลือกอีกจนได้ หลายครั้งก็งงกับตัวเองอยู่เหมือนกัน

ว่าที่จริงแล้วข้างในหัวใจนั้นมันต้องการอะไรกันแน่ ใครก็ได้ หรือว่า ใครคนนั้น

บางครั้งเราก็ต้องกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองว่าลึกๆแล้วเราไต้องการคนที่รักเราหรือคนที่เรารักกันแน่

เพราะบางทีมันก็ไม่ใช่ใครก็ได้ที่เข้ามาในชีวิตเราแล้วเราจะคบซะทุกคนหนิ

ดันกลับกลายเป็นว่าเราต้องการคนที่เรารักน่ะสิ ไม่ว่าใครก็ต้องเลือกคนที่ตัวเองถูกใจ

แต่ก็นั่นแหละ ใช่ว่าคนที่เราถูกใจเค้าจะถูกใจเหมือนกันกับเรานี่นา

อืม ถ้าเป็นแบบนั้นการค้นหาความรักก็ยังต้องดำเนินต่อไป

แล้วก็ต้องมาปลอบใจและหลอกด่าตัวเองบ่อยๆว่า

“ทนเหงาต่อไปนะหล่อน ใครใช้ให้หล่อนมาทำเรื่องมากล่ะ ยัยบ้า อยากเจอคนที่ตัวเองถูกใจก็ต้องรอต่อไปสิยะ”

เคยได้ยินหลายคนเปรียบเปรยการตามหาความรักไว้หลายแบบ

บ้างก็ว่า ความรักก็เหมือนกับการขึ้นรถไฟ (จริงๆแล้ว เป็นขึ้นรถทัวร์ก็ได้มั้ง แต่รถไฟคงดูคลาสสิคกว่า ฮ่าๆ)

เมื่อขึ้นไปแล้ว บางคนก็เพิ่งมารู้ตัวเมื่อเดินทางไปแล้วว่าตัวเองขึ้นผิดสาย

บางคนก็มาช้าเกินไปทำให้ขึ้นไม่ทัน และบางครั้งเมื่อขึ้นไปแล้วก็อาจจะไม่มีใครคนนั้นรออยู่ที่ปลายทาง

หรือไม่งั้นก็รอแล้วรอเล่ารอจนนึกว่าไม่มีรถสายไหนผ่านมาแล้วแต่สุดท้ายก็ยังมีรถด่วนขบวนสุดท้ายผ่านมา (ก็ยังดีกว่าไม่มีล่ะน่า)

อีกแบบหนึ่งที่เราได้ยินคนเอามาเปรียบเปรยบ่อยๆก็คือ ความรักก็เหมือนซื้อล๊อตเตอรี่

หรือเรียกง่ายๆก็คือซื้อหวยนั่นแหละ กับบางคนซื้อแค่ครั้งเดียวก็ถูกรางวัลที่หนึ่ง

บางคนซื้อเป็นพันๆครั้งหรืออาจมากกว่านั้นก็ไม่ถูกซักกะที

แต่ก็ยังมุ่งมั่นตั้งหน้าตั้งตาซื้อต่อไป โดยมีความหวังลึกๆว่าซักวันชั้นจะต้องเป็นเจ้าของรางวัลที่หนึ่งคนนั้น

กับบางคนก็ไม่อยากจะซื้อเพราะกลัวจะผิดหวัง(และที่แน่ๆเสียดายตังค์)

มีบางคนถามว่าแล้วรางวัลเล็กๆล่ะ ถือได้ว่าถูกรางวัลรึยัง อันนี้มันก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วล่ะ

ว่าคุณพอใจในรางวัลนั้นรึยัง ถ้าถูกแค่รางวัลเล็กๆคุณหยุดซื้อได้

ก็ถือได้ว่าคุณพอใจกับรางวัลนั้นแล้วล่ะมั้ง (หรือไม่งั้นก็คงเบื่อซะก่อนที่จะต้องซื้อเสี่ยงโชคไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าจะมีวันถูกรางวัลที่หนึ่งมั้ย แล้วก็หยุดที่จะซื้อไปเอง)

สรุปแล้วความรักมันก็คืออะไรก็ได้ ที่ใจคุณอยากให้มันเป็น

บางวันมันอาจจะสวยงามสุดๆ หรือกับบางวันแล้วมันอาจจะดูแทบไม่ได้เลย

มันก็ขึ้นอยู่กับเวลา ณ ขณะนั้นของคุณด้วย ว่าเวลา ณ ขณะนั้นของคุณ มันเป็นเช่นไร

ถ้าตอนนั้นคุณกำลังรู้สึกว่าเจอใครซักคนที่คิดว่าใช่ ต้องใช่แน่ๆ

มันเป็นอะไรที่พูดยาก ต้องให้เธอแก้ ( เอิ่ม ถ้าไม่เกิดมารุ่นเดียวกันนี่คงไม่เข้าใจมุกนะนั่น)

ตอนนั้นมันก็คงเป็นความรักที่สวยงามสุดๆ รู้สึกตัวลอยๆ อบอุ่น

โลกนี้มีเพียงสายลมสองเรา หรืออะไรก็แล้วแต่ที่สมอง

และหัวใจอันพองโตพอจะนึกได้ (ขอย้ำว่าหัวใจไม่ได้คิดเป็นอื่น)

หรือถ้าในทางกลับกัน เวลา ณ ขณะนั้น คุณเจอแต่เรื่องราวที่เลวร้าย

ผิดหวัง โดนทิ้ง ซ้ำๆซากๆ หรืออะไรก็แล้วแต่

คุณก็อาจจะคิดว่าทำไมความรักมันถึงได้โหดร้ายกับชั้นได้ขนาดนี้นะ

โลกทั้งโลกมันก็ดูเหมือนจะถล่มและทลาย และมันก็อาจจะทำให้ใครหลายคน

ไม่กล้าเปิดใจที่จะรับรักใครซักคนที่เข้า เหมือนที่เค้าว่าไว้

“อดีตที่เลวร้าย มักจะตัดสินอนาคตแทนเราเสมอ”

ถ้าถามตัวอิชั้นเอง

ตอนนี้ความรักของอิชั้นเองคงเหมือนเนยถั่วอ่ะค่ะ...
เพราะเนยถั่วมันยิ่งกินยิ่งเพลิน
แต่เผลอๆก็ทำเอาคอแห้งได้เหมือนกัน

คอแห้งเหมือนกับตอนหลังจากร้องไห้อย่างหนักหน่วงนั่นแหละ

อารมณ์เดียวกันนะนั่น - -"

อย่างงไปเลย

เพราะ

อิชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจริงๆแล้วความรัก

ว่ามันคืออะไร...

ตอนนี้รู้แค่ว่า
ความรัก : มีความหวังกับมันได้ แต่ อย่าไปคาดหวังกับมันมาก

เอิ่ม จำคำพูดคนอื่นมาค่ะ ไม่ได้คิดเองหรอก - -"