แม่

แม่...

แม่มีชื่อจริงว่า ขันทอง ชื่อเล่นว่า จันทร์ทอ
แต่คนอื่นจะเรียกแม่ว่า จันทร์ทร... ยายตั้งชื่อได้เก๋มากๆ
เมื่อก่อนแอบอิจฉาชื่อเล่นแม่อยู่ลึกๆ อยากมีชื่อเล่นว่าจันทร์ทอบ้างอ่ะแม่ - -"

ตอนเด็กๆเวลาแม่ชอบลากไปซื้อของที่กาดหลวง(ทับศัพท์ไปเลยนะ ฮ่าๆ)
แต่แม่จะให้พ่อจอดรถไกลมากเพราะถ้าจอดในตลาดแม่กลัวจะเสียตังค์ค่าจอดเลยต้องมาจอดในวัดแถวๆนั้นแทน
เพราะตอนนั้นจอดในวัดยังไม่เสียตังค์ - -"
//แม่บอกว่าแม่ไม่ได้ขี้เหนียวแค่ประหยัดมากๆแค่นั้นเอง แหะๆ
แล้วอิชั้นก็จะบ่นตั้งแต่เดินออกมาจากวัดจนถึงตลาด เพราะอีนี่มันเป็นเด็กรักความสบาย หรือจะพูดง่ายๆก็คือขี้เกียจนั่นแหละ ฮ่าๆ
อิชั้นก็เดินไปบ่นไป ถ้าแม่รำคาญจนเต็มแก่แม่ก็จะพูดเพียงว่า
"ถ้ารู้ว่าเดินได้แล้วขี้เกียจเดินแบบนี้
ตอนเกิดมาจะให้หมอหักขาจะได้นั่งในรถเข็นสบายตั้งแต่เกิด
ไปไหนก็ไม่ต้องเดินเอง แบบนี้ดีกว่าใช่มั้ย"

เงียบทันตาเห็น ยอมเดินก็ได้ค่ะแม่ กร๊ากๆ
ได้ผลจริงๆประโยคนี้

ตอนเกิดมามีแต่คนพูดว่าลูกสาวแม่ขี้เหร่ หัวโต ผมฟู หน้าตาไม่ได้เรื่อง
แม่เลยชอบแต่งตัวให้ลูกสาวมาก เพราะแม่จะทนไม่ได้เวลาที่มีคนบอกว่าลูกสาวไม่สวย ฮ่าๆ
เพราะฉะนั้นแม่จะปลอบประโลมลูกสาวจอมขี้เหร่ด้วยการแต่งตัวให้ดูดีมีสไตล์
เสื้อผ้าต้องเป็นคอเล็คชั่นเดียวกัน เดี๋ยวผิดคอนเซปต์
ซื้อเสื้อผ้าต้องซื้อเป็นเซ็ทเดียวกันเท่านั้น สร้อยเส้นนี้กับเสื้อตัวนั้น
เข้ากันบ้างไม่เข้ากันบ้าง ลิเกบ้างปะปนกันไป
ตอนนี้แม่บอกว่าความพยายามของแม่พอได้ผลเพราะจากขี้เหร่สุดๆ
โตมากลายเป็นพอดูได้ ก็โอเค๊ - -"

พอเริ่มโตช่วงป.4 พ่อส่งอิชั้นไปอยู่โรงเรียนประจำ เพราะกลัวว่าโตมาจะเอาแต่ใจตัวเองเกินไป
อิชั้นเป็นลูกคนเดียวของบ้าน หลานคนเล็กทางฝั่งยาย
มีแต่ป้าๆคอยประคบประหงม เอาใจกันสุดๆไปเลย
ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น ขี้แง ขี้ฟ้อง เป็นเด็กที่นิสัยแย่มากๆ
พ่อกลัวมันจะแย่มากกว่านี้เลยส่งไปอยู่โรงเรียนประจำซะเลย
เพราะจะได้รู้จักช่วยเหลือตัวเอง...

วันพฤหัสหลังโรงเรียนเลิก(ปกติแม่ต้องมารับเย็นวันศุกร์)
แม่หอบตุ๊กตาหมาสีชมพูตัวใหญ่มากๆมาให้ที่หอ
แม่ให้เอาไว้นอนกอด พออิชั้นแบกเข้าหอจะเอาไปเก็บ
ครูแม่บ้านบอกว่าเอามาไม่ได้นะ มันใหญ่เกินไปผิดกฏของหอพัก
อิชั้นเลยต้องหอบเอาไปคืนแม่ บอกแม่ว่าครูไม่ให้เอาไว้มันผิดกฏ
แม่บอกว่าไม่เป็นไร ไว้ค่อยมากอดที่บ้านนะ แล้วพรุ่งนี้แม่กับพ่อจะมารับ
ตอนนั้นอิชั้นได้แต่คิดในใจว่าสงสารแม่จังต้องแบกตุ๊กตากลับบ้าน
ตอนแม่จะกลับไปแอบน้ำตาคลอ รักแม่คิดถึงแม่สุดๆ

แต่เพราะอยู่หอนี่แหละทำให้อิชั้นไม่ติดตุ๊กตา หรือหมอนข้างเลยอ่ะ

เดี๋ยวนี้เตียงนอนเลยมีแต่หมอนกับผ้าห่ม - -"


เดินข้ามสะพานลอยกับแม่...

อิชั้นมันเด็กขี้สงสารเวลาเดินผ่านขอทาน
อิชั้นจะเป็นโรคจิตอย่างหนึ่งคือต้องให้ตังค์
แล้วตอนเด็กๆตังค์ตัวเองไม่ค่อยมีหรอก
ต้องขอแม่นี่แหละมาให้ คนแรกผ่านไปแม่ยังไม่ว่า แต่กว่าจะเดินถึงตลาด(อีกแล้ว)
ต้องผ่านขอทานซักห้าคนได้ แล้วอีนี่ก็ต้องหยอดให้กับขอทานทุกคน
ถ้าแม่ไม่ให้เหรียญก็จะหยุดไม่ยอมเดินไปไหน//เอากะมันดิ

แม่ก็จะมีคำพูดได้ใจ บอกว่า ลูกชอบสงสารทุกคนในโลก ยกเว้นแม่ใช่มั้ย
//โห แม่คิดได้ไงเนียะ


เด็กผู้หญิงที่ต้องเดินตลาดกับแม่...

แม่เป็นมนุษย์ผู้หญิงที่เหมาะสมกับคำว่าแม่มากๆ
แม่ทำงานเก่งและทำกับข้าวเก่ง
เหมือนเป็นผู้หญิงและผู้ชายอยู่ในคนเดียวกันเลยอ่ะ เจ๋งจริงๆ

พ่ออิชั้นเป็นคนขี้กลัวเปลี่ยนหลอดไฟไม่ได้ เพราะกลัวไฟดูด
ทำกับข้าวไม่เป็นเพราะว่าไม่เคยทำ //อ้าวก็แหงดิ - -"
แต่แม่ทำกับข้าวเก่งและอร่อยมากพ่อเลยไม่ค่อยกินข้าวนอกบ้าน จะไปไหนต้องกลับมากินข้าวที่บ้านเสมอๆ
เพราะว่าที่บ้านอิชั้นแม่ทำกับข้าวเองทุกวัน และเปลี่ยนเมนูเกือบทุกมื้อ(ถ้าแม่ว่าง)

พ่อเก่งในเรื่องหาเงินเข้าบ้านนอกนั้นเป็นฝีมือแม่ล้วนๆ
อิชั้นเคยเห็นแม่เปลี่ยนหลอดไฟ ซ่อมก๊อกน้ำ ทำสวน
โดยแม่พ่อคอยยืนดูอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ กร๊ากๆ
แปลกแต่จริง แม่เป็นผู้หญิงที่แมนอย่างไม่น่าเชื่อแต่ว่าทำกับข้าวอร่อยสุดๆ
แม่ชอบไปเดินตลาดเอง อิชั้นเลยต้องเดินไปบ่นไปกับแม่บ่อยๆ
คนที่บ่นน่ะไม่ใช่แม่หรอก แต่เป็นอิชั้นนี่แหละ ฮ่าๆ

แต่การไปเดินตลาดกับแม่ก็มีข้อดีอย่างหนึ่ง คือแม่เป็นคนที่ต่อของเก่งมาก
อิชั้นเลยได้วิทยายุทธมานิดหน่อย ไม่อยากจะคุย ฮ่าๆ

ชีวิตที่มีแต่แม่...

ถ้าไม่มีแม่ไม่รู้เหมือนกันว่าอิชั้นจะโตมายังไง
เพราะในชีวิตนี้คิดไรไม่ออกก็บอกแม่ทุกอย่าง
แล้วแม่ก็ช่วยอิชั้นได้ทุกครั้ง เหมือนสโลแกนที่พวกพี่ๆที่เป็นญาติอิชั้นชอบแซวแม่บ่อยๆว่า
แม่เป็นคนเลี้ยงลูกไม่เคยตามใจ
แต่ถ้าลูกอยากได้อะไรแม่ก็ให้ทุกอย่าง (ฮา)

พูดก็พูดเหอะมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
อยากขอบคุณแม่ที่ทำให้รู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่เคยขาดอะไร
ขอบคุณแม่สำหรับอาหารอร่อยทุกมื้อ
ขอบคุณแม่ที่เกิดลูกสาวคนนี้มาด้วยความรักและเลี้ยงดูด้วยความรัก
ขอบคุณแม่และพ่อที่ทำให้รู้จักคำว่าครอบครัวที่สมบูรณ์แบบเป็นอย่างไร
ขอบคุณแม่ที่ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก็สามารถทำให้ลูกสาวคนนี้
รับรู้ถึงความห่วงใยและความรักให้กันเสมอๆ
ขอบคุณที่แม่สอนไม่ให้ดูถูกคนที่เค้าด้อยกว่า
และสอนไม่ให้อิจฉาคนที่เค้ามีมากกว่าเรา

ขอบคุณแม่ที่ทำให้รู้จักที่จะพอใจในสิ่งที่มี

ถึงแม่ไม่ใช่สิ่งจรรย์ของโลกแต่แม่ก็เป็นคนมหัศจรรย์ของลูกเสมอ

รักแม่ทุกวัน...

ปูเป้


ปล.ขอบคุณตากับยายที่เลี้ยงแม่มาอย่างดีถึงทำให้แม่เป็นแม่ที่ดีได้ขนาดนี้
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ


ปล.สำหรับแม่ ปีนี้เรื่องเมา ขอเพลาๆหน่อยนะแม่ - -"
ปาร์ตี้บ่อยเกินไป อาจทำให้ไตแตก //ใจน่ะคงเลยวัยจะแตกแล้ว กร๊ากๆ








สุขสันต์วันแม่สำหรับแม่ทุกคน
และลูกทุกคนที่ได้ลืมตาเกิดมาบนโลกใบนี้ :)

Create Date : 12 สิงหาคม 2549		3 comments
Last Update : 12 สิงหาคม 2549 21:34:23 น.
Counter : 614 Pageviews.
Share Tweet