BlogGang.com : : pukpuy : ละครเฉลิมพระเกียรติฯ "แสงทองส่องชีวิต"

ละครเฉลิมพระเกียรติฯ "แสงทองส่องชีวิต"

บทประพันธ์โดย : คุณชนินทร ประเสริฐประศาสตร์ , อาณา รัตนพันธ์ , ปริณ รัตนวีร์
เขียนบทโดย : คุณชนินทร ประเสริฐประศาสตร์
ผู้กำกับ : คุณชนินทร ประเสริฐประศาสตร์
นักแสดง : พัชฏะ นามปาน
กิตติคุณ สัมฤทธิ์พันธุ์สุข
วิทวัส สิงห์ลำพอง

เรื่องย่อ

เทิดหนุ่มช่างกลเลือดร้อน พร้อมเพื่อน บูลย์กับชัย วิ่งไล่ล่านักเรียนช่างกลคู่อริ ที่วิ่งหนีกระโดดขึ้นรถเมล์ เทิด ชักปืนยิงเข้าไปในรถเมล์ กระสุนถูกเด็กหนุ่มคนหนึ่งล้มลงเลือดกระเด็นติดเสื้อเทิด แต่ตัวคู่อรินั้นหนีไปได้ เทิดและกลุ่มเพื่อนหนีกระเจิง เทิดไปซ่อนตัวอยู่เพียงลำพังในคอนโดของบูลย์ เทิดอ่านข่าวรู้ว่าเด็กหนุ่มที่เขายิงนั้นเสียชีวิต เทิดไปงานสวดศพเด็กหนุ่มที่ตายชื่อศิลป์ เทิดเจอศิลป์มานั่งคุยกับเขาทำให้เขาตกใจมาก ศิลป์ถามว่าทำไมต้องใช้ความรุนแรง เทิดเล่าถึงความแค้นที่กลุ่มคู่อริทำกับเพื่อนของเขาไว้ ทั้งเพื่อเกียรติของสถาบันซึ่งมีค่าสูงสุดของชีวิตเขา แต่เมื่อศิลป์ถามว่าที่เขาต้องมาตาย อย่างไร้ค่าแบบนี้ เทิดจะรับผิดชอบอะไรในตัวเขาได้ เทิดตอบคำถามนั้นไม่ได้ ศิลป์พาเทิดไปที่บ้านซึ่งเป็นร้านชำของเขา โดยพ่อแม่จะไม่เห็นร่างของเทิด ทำให้เทิดรู้ว่าศิลป์เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงของบ้านพร้อมทั้งเขามีน้องอีกสองคนที่กำลังเรียนประถม พ่อแม่ฝากความหวังว่าศิลป์จะช่วยแบ่งเบาภาระหนี้สินลงได้ แต่ความตายของศิลป์ทำให้ครอบครัวหมดหวัง แม่มีอาการซึมเศร้าส่วนพ่อก็เจ็บป่วยมากขึ้นกว่าเดิม เทิดกลับมาที่คอนโดเขาได้ยินบูลย์กับชัยคุยเรื่องที่โรงเรียนจะจัดการเรื่องที่เกิด ทั้งสองว่าจะซัดทอดไปที่เทิดทั้งหมด ขณะนั้นตำรวจบุกเข้ามา เทิดกระโดดหนีออกทางหน้าต่าง โดยบูลย์หนีตามหลังมาห่าง ๆ

เทิดเข้ามาหลบในวัด เขาฝันเห็นศิลป์นอนจมกองเลือดบนรถเมล์ แต่เมื่อพลิกร่างกลับเป็นตัวของเขาเอง เช้าเขาตื่นขึ้นมาเห็นที่ศาลาพระกำลังสวดศพ เทิดเดินมาเจอศิลป์ เทิดเล่าให้เรื่องเพื่อนทรยศตน เทิดบ่นอยากกลับบ้าน ศิลป์พาเขาไปที่บ้าน เมื่อเขามาถึงเห็น พ่อแม่และไท น้องชาย ทั้งหมดเพิ่งกลับจากงานศพ แม่เขาร้องไห้ไม่เลิกคิดถึงเทิด เทิดบอกศิลป์ว่าเขาจะแสดงตัวให้พ่อแม่รับรู้ได้ไหม ศิลป์ไม่ตอบ เทิดขึ้นไปบนห้องของไท ไทนั่งร้องไห้พร่ำทวงสัญญาจากพี่ชายที่เคยว่าจะพาครอบครัวไปเที่ยวทะเลด้วยรถของเทิดเอง เทิดขำบอกน้องชายว่าเขาแค่หนีการจับกุมไม่ได้ตายสักหน่อย แต่แล้วเทิดก็มองเห็นรูปที่น้องชายกอดว่ามันคือรูปเขาเอง เทิดตกใจวิ่งออกมาจากบ้าน เจอศิลป์ ถามศิลป์ว่าเขาตายแล้วหรือ ศิลป์พาเขากลับไปที่เหตุการณ์วันก่อน เขายิงถูกศิลป์ล้มลงในรถเมล์ ตี๋โหด คู่อริยิงสวนกลับ เลือดที่กระเซ็นโดนเสื้อเทิดนั้น คือเลือดของเขาเอง เทิดล้มลงสิ้นใจ แต่จิตของเขาคิดไปเองว่าเขากำลังหนี เทิดได้ยินเสียงพระสวด เขาไปที่เมรุ คือตัวของเขาเอง เทิดพนมมือไหว้พระ ศักดิ์ศรีปลอม ๆ ทั้งหลายสูญสิ้นไปหมดแล้ว ศิลป์เข้ามาปลอบและบอกเทิดว่า เมื่อเทิดรู้ว่าคุณค่าของชีวิตที่แท้จริงว่าคืออะไร เขาก็จะได้โอกาสอีกครั้ง เทิดสงสัย

เทิดสะดุ้งเฮือกจากภวังค์ กลับมายังเหตุการณ์บนรถเมล์อีกครั้ง ปืนในมือที่จ้องจะยิง ตี๋โหด และศิลป์ที่ยืนขวางอยู่ ท่ามกลางเสียงร้องของคนในรถเมล์ เทิดไม่ยิง บูลย์คว้าปืนจะยิงเสียเอง เทิดชกบูลย์จนล้มคว่ำไป ตี๋หนีลงจากรถ เทิดมองหน้าศิลป์ที่ซีดเผือด เทิดถูกจับขึ้นโรงพัก บูลย์และชัยซัดทอดเทิดเต็ม ๆ ศิลป์ให้การกับตำรวจตามความจริง ว่าเทิดไม่ได้ยิงแต่เป็นคนแย่งปืนจากเพื่อน พ่อประกันตัวเทิดออกมาแม่ว่าเทิดทำตัวไม่ดีคบเพื่อนเลว ๆ และไท กำลังทำตัวเลียนแบบ ไทเถียงพ่อ เทิดเบิ๊ดกะโหลกน้องชาย ให้น้องขอโทษพ่อ เทิดไปหาศิลป์ที่ร้าน ศิลป์กำลังจะออกไปเล่นบอลกับเพื่อน ๆ ยามค่ำ เทิดตามไปและบอกศิลป์ว่า เขารู้แล้วว่าคุณค่าที่แท้ของชีวิตคืออะไร เทิดขอบคุณศิลป์ที่ให้บทเรียนมีค่าแก่เขา ศิลป์งงเทิดจะแยกไป ศิลป์ตะโกนบอกว่าทีมบอลขาดคน สนใจมาร่วมเล่นไหม เทิดยินดี

Credit : //www.broadcastthai.com/web/drama/story_detail.php?id=4

Thanks : Broadcast thai Television

Create Date : 18 ธันวาคม 2550

Last Update : 19 ธันวาคม 2550 1:28:30 น.

0 comments

Counter : 1945 Pageviews.