ความสุขที่เกิดขึ้น สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ทุกคน วันนี้ไม่ได้มารายงานผลการลดน้ำหนัก แต่มันมีสิ่งที่เกิดขึ้นภายในจิตใจของเรา ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน จึงอยากจะมาบอกเอาไว้ในบล็อกนี้ค่ะ เป็นความสุขจากการลดน้ำหนักค่ะ ไม่ใช่ว่าเราผอม หุ่นดีแล้วนะคะ แต่มันเป็นความหลุดพ้นจากความคิดที่เรายึดติดไว้น่ะค่ะ ขอเล่าให้เป็นรูปธรรมดังนี้ค่ะ เนื่องจากว่าที่ผ่านมานั้น ทุกวันเราจะต้องชั่งน้ำหนัก จิตใจจดจ่ออยู่กับตัวเลขบนตาชั่งค่ะ บางวันกินเยอะก็ชั่ง กินน้อยก็ชั่งค่ะ การนับแคลอรี่ของเรามันไม่ได้ช่วยอะไร เพราะเราไม่ได้กินตามนั้นหรอกค่ะ แต่เราเพิ่งรู้ตัวเองว่า ที่เรานับแคลอรี่ไปนั้น ก็เพียงเพราะจะได้ทราบว่าน้ำหนักจะมีทิศทางเช่นไร ในวันรุ่งขึ้น มีอยู่วันนึงเราทานอาหารได้ดีอย่างที่ตั้งใจ แต่พอไปชั่งน้ำหนัก(หลังมื้อเย็น) นน.มันกลับไม่ลดอย่างที่หวัง ก็กลับไปหาของกินปลอบใจ แล้วพอวันรุ่งขึ้นน้ำหนักก็ขึ้น ก็เริ่มวุ่นวายใจอีกแล้ว อยากจะเลิกๆๆ แต่ด้วยความตั้งใจที่แน่วแน่ จึงทำให้เรากลับมาตั้งหลักได้ในไม่ช้า วันนี้...สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปสำหรับเราก็คือ หลังจากที่ได้ประกาศยกเลิกการนับแคลอรี่และเลิกชั่งน้ำหนักทุกวันแล้ว จิตใจเราโล่งมากเลยค่ะ(เหมือนหลุดพ้นจากบ่วงกรรม 5555) เราไม่เคร่งเครียดหรือจดจ่ออยู่กับน้ำหนักอีกแล้ว เรารู้สึกมีความสุข ทุกทีถ้าเป็นวันหยุดประจำของเรา เราจะกินอย่างตบะแตกทุกครั้ง(เพราะก่อนนั้นจะพยายามควบคุมอาหารให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้) แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราในช่วงวันหยุด 2 วันที่ผ่านมา เรากลับไม่หมกมุ่นกับการกินและที่สำคัญเราไม่หมกมุ่นกับน้ำหนักอีกต่อไปแล้วค่ะ เราไม่เคยไปแอบชั่งน้ำหนักด้วยค่ะ ^O^ พฤติกรรมในการกินของเรา บอกได้เลยว่ามันเริ่มเหมือนคนทั่วๆ ไปแล้ว คือ กินเมื่ออยากจะกินจริงๆ ค่ะ ไม่มีแล้วค่ะ ที่กินเพราะน้ำหนักมันลดแล้ว หรือกินเพื่อประชดน้ำหนัก มันเป็นก้าวแรกที่เรารู้สึกเป็นอิสระและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ นี่เราเพิ่งรู้ตัวนะคะเนี่ย ว่าที่ผ่านมา...เราวิตกกังวลกับน้ำหนักมากมายขนาดนี้เชียวหรือ เราไม่เคยยอมรับมันเลย เพราะคิดว่าสิ่งที่เราทำนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้อง! แต่มาวันนี้เราย้อนกลับไปมอง สิ่งต่างๆ ที่เราทำๆ มา เราทำเพราะกังวล กลัวว่าน้ำหนักมันจะไม่ลดทั้งนั้น ถึงได้ต้องชั่งมันทุกวัน (วันละบ่อยๆ อีกต่างหาก)ทั้งที่จริงแล้ว ไม่มีใครหรอกที่จะผอมหรืออ้วนได้ในวันเดียว! ขอเล่าพฤติกรรมในการชั่งน้ำหนักของเราเสียหน่อยนะคะ เรามีพฤติกรรมในการชั่งน้ำหนักแบบนี้ค่ะ หลังมื้อเย็นชอบชั่งน้ำหนัก พอชั่งแล้วมันลดมากกว่าตอนเช้าที่ชั่งไว้ ก็กินเพื่อไม่ให้มันลดมากไป ถ้าชั่งน้ำหนักแล้วมันเท่าตอนเช้า ก็ไม่ต้องออกกำลังกายแล้วเพราะคิดว่าถ้าออกกำลังกายอีก เดี๋ยวน้ำหนักจะลดเร็วไป ถ้าชั่งน้ำหนักแล้วมันขึ้นกว่าตอนเช้านิดหน่อย ก็ออกกำลังกายอีกสักนิดตอนเช้าจะได้ลดลง(บางวันมันก็ไม่ลดอย่างที่ต้องการนะ) หรือบางทีชั่งตอนเย็นเห็นน้ำหนักเท่าตอนเช้าก็กินมื้อค่ำเข้าไปอีกทั้งๆที่กินมื้อเย็นไปเรียบร้อยแล้วก็ทำให้น้ำหนักไม่ลดลง(จิตตกได้อีก) เห็นไหมคะว่า การชั่งน้ำหนักของเรามันส่งผลให้เรากินมากได้เหมือนกัน การชั่งน้ำหนักของเราทุกวัน วันละหลายรอบแบบนี้ มันทำให้เรากระวนกระวายใจมากๆ เลยค่ะ มันเป็นความทุกข์และความเครียดที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัวที่เรามักจะหลอกตัวเองว่ามันมีความสุขที่ได้ลุ้นตัวเลขบนตาชั่งทุกวันๆ จนมาวันนี้เราเลิกหลอกตัวเองแล้วค่ะ การยึดติดกับการชั่งน้ำหนักแบบนั้นมันทำให้เราไม่มีความสุข นี่เราจมอยู่กับความทุกข์มานานขนาดนี้เลยเชียวหรือ...และนี่! เราดึงดูดความอ้วนเข้ามาหาโดยที่ไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย ด้วยพฤติกรรมการชั่งน้ำหนักแบบนี้ของเรา...มันเป็นเหตุที่ทำให้เราอ้วนค่ะ! วันนี้เราจึงอยากจะมาบอกเล่าประสบการณ์เอาไว้ และนี่ก็ถือได้ว่า เราสามารถเข้าใกล้ความผอมขึ้นมาอีกขั้นแล้วค่ะ อิอิ สู้ๆ ค่า ปล.ถึงคุณปะการัง นี่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อนค่ะ ที่อยากจะไปเล่าให้คุณปะการังฟัง (อิอิ) แต่มันยาวแบบนี้แหละค่ะ เพื่อนเลยเอามาเขียนใส่บล็อกเอาไว้เป็นอุทาหรณ์(บรู๊วว์)แทน ขอบคุณนะคะสำหรับความรู้สึกดีๆ ดีใจมากมายที่ได้รู้จักคุณปะการังเรืองแสง และขอขอบคุณจักรวาลที่ทำให้เพื่อนได้มีความรู้สึกเช่นนี้ค่ะ   Create Date : 16 ธันวาคม 2552 15 comments Last Update : 16 ธันวาคม 2552 14:14:59 น. Counter : 1227 Pageviews. Share Tweet

อะไรที่ทำให้เราเครียดก็อย่าทำ เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: happinessUP2 16 ธันวาคม 2552 14:23:39 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: เด็กอ้วนน่ารัก 16 ธันวาคม 2552 14:39:17 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ชั่งน้ำหนักบ่อยๆจิตตกจริงๆค่ะ หาทางสายกลางลดแบบไม่เครียดดีแล้วล่ะค่ะ   โดย: พริกน้ำส้ม 16 ธันวาคม 2552 14:50:01 น.

"อะไรที่ทำให้เราเครียดก็อย่าทำ" เป็นคำพูดง่ายๆ ที่บางคนก็ไม่รู้ตัวว่าที่ทำอยู่น่ะมันเครียดนะ 555 นอกจากว่าจะเปิดใจยอมรับความจริง อิอิ   โดย: เพื่อนคนใหม่ 16 ธันวาคม 2552 15:01:30 น.

สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: สมองถั่วเขียว 16 ธันวาคม 2552 16:39:09 น.

โอ้ๆๆๆๆ   โดย: ต่ายจัง (nuanapa ) 16 ธันวาคม 2552 20:20:09 น.

เปนกำลังให้จ๊ะ   โดย: นู๋จ๋ากะตัวน้อย 17 ธันวาคม 2552 19:48:07 น.

หลังไมค์ไปแล้วนะคะ เช็คด้วยน้า   โดย: ปะการังเรืองแสง 18 ธันวาคม 2552 23:09:31 น.

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยจ่ะน้องเพื่อน พี่เองเคยผ่านความรู้สึกแบบนี้มาบ้าง ถึงแม้จะไม่เหมือนกรณีน้องเพื่อนซะทีเดียวแต่ก็คล้ายๆ กัน คือ ยึดติดกับน้ำหนัก และชอบชั่งน้ำหนักบ่อยๆ จนระยะหลังเริ่มรู้สึกตัวว่า ก็แค่เลือกอาหาร และออกกำลังกายมันก็สามารถมีความสุขกับการลดน้ำหนักได้ อยากกินเค้กก็กิน อยากกินขนม คุ้กกี้ก็กิน แต่ก็ไม่ได้หมายความต้องกินจนหมดก้อน หรือหมดถุง เพิ่งจะรู้ว่าตัวพี่เองควบคุมความอยาก และไม่ตบะแตกได้ก็คราวที่เริ่มเขียนบล๊อกติดต่อกันเป็นระยะเวลามากกว่า 3 เดือน (ครั้งแรกที่ทำได้) จากเคยอดมื้อเย็น กินน้อยๆ ขนมไม่แตะ น้ำหนักก็ไม่เห็นจะลดเท่าไหร่ กลายเป็นว่าระบบการเผาผลาญเราเสียไป แต่ ณ ตอนนี้ พี่กลับมากินมื้อเย็นได้อย่างสบายใจ และที่สำคัญเวลาในการกินอาหารเย็นไม่เป็นปัญหากับน้ำหนักของพี่ด้วยสิ อืม ดีใจนะที่กลับมาใช้ชีวิตเหมือนคนปกติได้ ก็แค่คิดก่อนจะกิน และขยันออกกำลังกาย ทั้งหุ่นดีและสุขภาพดี ไม่ไกลเกินเอื้อมเนอะ พี่เอาใจน้องเพื่อนทุกสถานการณ์จ่ะ ปล. เม้นท์ยาวหน่อย เพราะชอบมากๆ ที่อ่านแล้วเห็นน้องเพื่อนค้นพบทางเลือกที่เหมาะสมกับตัวเอง   โดย: bobolink (potjanee ) 8 มกราคม 2553 22:05:00 น.

คิดถึงจังเลย ดีใจมากๆที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อกของเรานะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆค่ะ   โดย: Nephthys 5 เมษายน 2553 18:28:04 น.

คิดถึงน้องเพื่อนนะคะ ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมนานแล้ว สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ....มาชวนไปเล่นน้ำกันจร้า...   โดย: kanyong1 13 เมษายน 2553 9:16:01 น.

ยินดีด้วยค่ะ สเต็ปต่อไปพอเลิกกังวลกับความเปลี่ยนแปลงขึ้นลงของตัวเลขแล้ว ถ้าปล่อยวางได้ จะเลิกกังวลเรื่อง"ตัวเลข"ด้วยค่ะ ถ้าเริ่มมองภาพรวมระยะยาวๆขึ้นได้ จะลดความอ้วนอย่างมีความสุขขึ้นอีกมากเลย "ลดความอ้วน" ไม่ใช่ "ลดน้ำหนัก" ค่ะ อย่ากังวลกับตัวเลขเนาะ^^ สู้ๆค่ะ ทำเรื่อยๆ ยาวๆ แล้วไม่อ้วนอีกเลยตลอดชีวิตดีกว่า รีบร้อน สวยไม่นาน เดี๋ยวเดียวก็อ้วนอีกเนาะ   โดย: ณัฏฐา 14 พฤษภาคม 2553 11:34:39 น.

คิดถึงน้องเพื่อนมากมายจ้ะ แอบมาเยี่ยมได้แนวความคิดมากมาย น้องโตขึ้นมากจากวันที่พี่ปลารู้จัก เห็นรูปใหม่น้องเพื่อน ผอมสวยได้มากเลยนะคะ เยี่ยมค่ะ ว่าง ๆ แวะไปเยี่ยมกันบ้างนะคะ   โดย: peepa2009 16 พฤษภาคม 2553 11:50:32 น.

เข้ามาเยี่ยมน้องเพื่อนนะ...หายเงียบไปเลย ส่งข่าวให้รู้บ้างนะจ๊ะ   โดย: kanyong1 23 พฤษภาคม 2553 20:55:46 น.

เก่งมากจ้ะน้องเพื่อน เมื่อไหร่หนอพี่จะหลุดพ้นสักทีนะ กลับมาจากเมืองไทยหอบน้ำหนักมาด้วยห้ากิโลจ้า อิอิ ต้องลดกันอีกต่อไป   โดย: LiLLa_JoY 20 มิถุนายน 2553 19:29:56 น.