WWR 35 : เจ้าหงิญ

เจ้าหงิญ
บินหลา สันกาลาคีรี
สำนักพิมพ์มติชน
พิมพ์ครั้งที่ 3 สิงหาคม 2548
127 หน้า 100 บาท

เจ้าหงิญ หนังสือรางวัลซีไรต์ปี 2548
เป็นรวมเรื่องสั้น 8 เรื่องที่เรียงร้อยแต่ละเรื่องเข้าด้วยกันจนเป็นเรื่องสั้นขนาดยาว
เป็นนิทานซ้อนนิทานที่เปี่ยมไปด้วยสีสันและสร้างสรรค์
ตอนที่ได้อ่านคำนำยังเกิดคำถามในใจว่าอะไรเห็นเล่มเล็กๆเบาๆอย่างงี้เนี่ยนะ
ใช้เวลาเขียนถึง 4 ปีทีเดียว !!!
แต่พอได้อ่าน ต้องยอมรับว่าความละเมียดละไมในตัวอักษรและภาษาที่ใช้
บวกกับความคิดและจินตนาการที่บ่มเพาะออกมาในแต่ละเรื่องนั้น
เหมาะแล้วละครับที่ได้บ่มเพาะ กรั่นกรองออกมาจนกลายเป็นเล่มนี้

8 เรื่อง 8 รส กลมกล่อมทีเดียว

- ชายเดียวดายแห่งภูเขาภาคเหนือ

ว่าด้วยเรื่องราวของผู้ชายที่อยู่เพียงเดียวดายบนภูเขาภาคเหนือ
เขาเดินทางมาไกลจากแดนปักษ์ใต้ เพื่อมาตั้งรกรากของที่นี่
เขาอยู่อย่างเดียวดาย แต่ก็มีความรู้สึกคิดถึงใครสักคน

เขาออกเดินทางจากภูเขาภาคเหนือลงใต้พร้อมด้วยช่อดอกต้อยติ่งที่ห่อหุ้มด้วยพลาสติก
ระหว่างทางเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เค้าขบคิด
แต่ในที่สุดเขาก็เดินทางมาถึงที่หมายและบั้นปลายเขาก็ยังคงใช้ชีวิตอยู่ที่ภูเขาภาคเหนือ
แต่ไม่ได้อยู่คนเดียวหรอกนะ....และแน่นอนเป็นที่สุดอีกว่าเขาเองก็ไม่ได้เหงาตลอดไปเช่นกัน

- แดฟโฟดิลแดนไกล

ว่าด้วยเรื่องของเด็กชายผู้มั่นคง ที่ทะนุถนอมดอกแดฟโฟดิลจากแดนไกล
ที่มองยังไงๆก็เป็นเพียงดอกหญ้าในสายตาของคนทั่วไป
แต่ใครจะรู้เลยว่าแม้จะเป็นเพียงดอกหญ้าแต่คุณค่ามันอยู่ที่ใจใช่สิ่งที่เห็น

- เจ้าหญิงเสียงเศร้าแห่งดวงดาวที่สี่

ว่าด้วยเรื่องของเจ้าชายผู้เสียสละ ตามหาเจ้าหญิงเสียงเศร้าที่ฝากเสียงมากับเจ้านกสีฟ้าตัวจ้อย
เจ้าชายละทิ้งซึ่งทุกอย่างออกตามหาเจ้าหญิงไร้นามผู้นั่น
ท่ามกลางการแย่งชิงแต่ไร้ซึ่งความอดทนทำให้ผู้คนที่(แอบ)ร่วมตามหาต่างยอมแพ้
แต่เจ้าชายมุมานะบากบั่น จนสุดท้ายเจ้าชายก็พบเจ้าหญิงเสียงเศร้าที่ดวงดาวที่สี่แห่งนั้นเอง

- เก้าอี้ดนตรี

ว่าด้วยเรื่องของเก้าอี้ไม้แสนสวยที่ถือกำเนิดมาด้วยความภาคภูมิใจ
แต่สิ่งที่สวยงาม น่าครอบครองถ้าหากอยู่ผิดที่ ผิดความต้องการ
สุดท้ายก็ส่งผลร้ายได้เช่นเดียวกับเก้าอี้ดนตรีตัวนี้
ว่าในเรื่องของความต้องการ หลายๆคนมักมองแค่มุมเดียวคือมุมที่ตัวเองยืนอยู่
แต่จริงๆแล้วทุกสิ่งมันต้องตอบสนองซึ่งกันและกันมันถึงจะประสานกันได้อย่างลงตัว

- สีที่แปดของรุ้งกินน้ำ

ว่าด้วยเรื่องเจ้าหญิงตัวน้อยที่แสนจะเอาแต่ใจ ที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจและเป็นกาวใจประสานรอยร้าว
พระราชาและพระราชินีที่แหกกฏนิยายแยกทางกันอยู่ซะงั้น!!!
แต่เนื่องด้วยความเอาแต่ใจของเจ้าหญิงองค์น้อยที่อยากรุ้งกินน้ำมาครอบครอง
จึงทำให้เสด็จพ่อและเสด็จแม่ยินยอมพร้อมใจกลับมารักกันเช่นเดิม

- นักเดินทางผู้ยิ่งใหญ่

ว่าด้วยเรื่องของปลาตัวน้อยขี้ระแวง
กว่าจะได้เป็นนักเดินทางผู้ยิ่งใหญ่อย่างใจฝัน
ก็เล่นเอารำคาญไปซะเลยทีเดียว เนื่องจากความกลัวและหวาดระแวง
แต่ก็นะไม่ว่าใครก็คงอยากจะหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองไม่ใช่เหรอ

- ลูกหามกับสามสหาย

ว่าด้วยเรื่องของลูกหามกับสามสหายตัวเปี๊ยกใจหาญ
ที่กล้าก้าวมาต่อสู้กับเจ้างูยักษ์ที่กล้าจับตัวพระธิดาไป
แต่ด้วยจิตใจดี มีความรู้และความเพียรพยายามทุกสิ่งทุกอย่าง
ก็ดูจะต่อสู้ให้ผ่านไปได้อย่างง่ายดายจริงๆ
ชอบแนวคิดและแก๊กตลกๆของตอนนี้ที่สุด นับถือๆๆๆ

- โลกของเจ้าหญิงนกบินหลายกับเจ้าชายนกบินหา

ปิดท้ายด้วยเรื่องราวของสองนก
นกหญิงผู้เพียบพร้อมกับนกชายผู้อาภัพ
แต่ทั้งคู่คือส่วนเติมเต็มซึ่งกันและกัน
แถมยังผูกเรื่องทั้ง 7 ให้กลายเป็นเรื่องเดียวกันซะงั้นอีก
ด้วยสายใยของความเป็นนิทาน

บางเรื่องดูธรรมดา แต่บางเรื่องก็ฮาจนหัวร่องอหาย
ทุกบท ทุกตอนของนิทานมักแฝงไว้ด้วยข้อคิด
เด็กอ่านเพลิน ผู้ใหญ่อ่านแล้วเก็บมาคิดได้ สมศักดิ์ศรีรางวัลซีไรต์
ตอนที่ชอบที่สุด ผมชอบ ลูกหามกับสามสหาย เป็นอะไรที่ล้ำลึกจริงๆ
แถมข้อคิดที่ได้ยังโดนจิตโดนใจเข้าอย่างจัง สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่านแนะนำอย่างออกนอกหน้าครับ

Create Date : 26 มกราคม 2553		5 comments
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2553 0:47:38 น.
Counter : 6324 Pageviews.
Share Tweet