It's time to....
เรื่องของเมิงอิอิ
เที่ยวมาเลเซีย
มาออกกำลังกายกันเถอะ
ร้านอาหาร
งานวัฒนธรรมอินโดนีเซีย
มีอะไรในบรูไน
เดินป่าที่ Tasek
Dining under the star
Labuan: ดินแดนปลอดภาษี
Ulu Ulu National Park
พฤษภาคม 2551
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
28 พฤษภาคม 2551
Kampong Ayer (กัมปง อายเย่อร์)
Muzium Brunei
The Royal Regalia
The Omar Ali Saifuddien Mosque
Kampong Ayer (กัมปง อายเย่อร์)
Kampong Ayer (กัมปง อายเย่อร์)
ตั้งใจจะตื่นแต่เช้าเพื่อออกเดินทางท่องดูชุมชนของชาวบรูไน แต่เช้าเสียหน่อย
แต่เมื่อคืนดันดึก เลยสายอีกตามเคย
แต่ยังไม่สายเกินแก้ เราเริ่มออกเดินทางกันเลยดีกว่า
ออกจากห้องเวลา 11.00 น. ของวันที่ 18 พ.ค. 51 จุดหมายปลายทางแรกของเราคือ "หมู่บ้านกลางน้ำ" หรือที่เรียกกันว่า "Kampong Ayer"
ด้วยรถส่วนตัว เป็นรถโดยสารประจำทางของที่นี่
ขึ้นรถสาย 01 เพื่อเดินทางไปเมือง Bandar Seri Begawan ด้วยราคาค่าโดยสาร 1 ดอลลาร์บรูไน ตลอดสาย
ประมาณ 20 นาทีเราก็ถึงด่านแรก คือ สถานนีขนส่ง ซึ่งรถทุกสายต้องมารวมกันที่นี่ก่อน ที่จะออกเดินทางไปไหน ก็เหมือนกับขนส่งหมอชิตบ้านเรา
ที่นี่เราสามารถพบคนต่างชาติได้ ทั้ง ไทย มาเลย์ ฟิลิปปินส์ อินโด อินเดีย แต่น้อยมากที่จะเจอคนบรูไน เพราะทุกคนมีรถส่วนตัวกันทั้งนั้น
จากสถานนีขนส่ง เดินไปอีกไม่เกิน 5 นาที ก็ถึงท่าเรือ ข้ามฟากเพื่อไปหมู่บ้านกลางน้ำ
ตรงบริเวณด้านหน้าจะมีอนุสาวรีย์ เทิดพระเกียรติิของพระราชาธิบดีฯ แห่งบรูไน
จากนั้นเราก็นั่งเรือไปยังหมู่บ้าน ปกติราคาค่าโดยสารโดยทั่วไปราคา 1 ดอลลาร์บรูไน สำหรับคนต่างชาติ แ่ต่สำหรับชาวบรูไนเองก็ 0.50 ดอลลาร์บรูไน
ลักษณะของหมู่บ้านกลางน้ำที่นี่ ก็คล้ายคลึงกับบ้านของไทยในภาคใต้่ ที่อาศัยอยู่กลางน้ำ
รัฐบาลเองก็พยายามที่จะผลักดันให้กลับขึ้นมาอยู่บนบก แต่ด้วยความรักวิถีชุมชนคนส่วนใหญ่จึงไม่อพยพเข้าฝั่ง
แต่คนพวกนี้ใช่ว่าจะยากจน ทุกคนที่นี่ถือว่ามีฐานะดีทีเดียว
ทุกๆ บ้านที่อยู่กลางน้ำ จะมีรถยนต์ส่วนตัวอย่างน้อยบ้านละ 1 คัน
แต่จะจอดรถไว้ที่ริมฝั่ง แล้วนั่งเรือไป-กลับบ้าน
เป็นประจำทุกวัน
ลักษณะบ้านเรือนจะปลูกเป็นแถวเรื่อยไป ส่วนใหญ่จะทำด้วยไม้
แต่อย่าคิดว่าอยู่หมู่บ้านกลางน้ำ แล้วระบบสาธารณูปโภคจะเข้าไม่ถึง
ระบบสาธารณูปโภคที่นี่ถือว่าเข้าขั้นเพรียบพร้อม
มีทั้งน้ำประปา ไฟฟ้า โทรศัีพท์ ทุกอย่างเข้าถึงหมด
มีมัสยิด โรงเรียน สนามกีฬา
เดินเล่นไปเรื่อยๆ สักชั่วโมงหนึ่ง ก็ถึงเวลาที่ต้องย้ายสถานที่ใหม่กัน
ตอนขากลับฝั่ง เราจะเห็นบรรยากาศอีกมุมหนึ่งของเมือง
แปลกตาไปอีกแบบ
href="//www.bloggang.com/data/psedyasothon/picture/1211953600.jpg" target=_blank>
สถานที่ต่อไป คือ มัสยิด สัญลักษณ์ประจำประเทศ
Create Date : 28 พฤษภาคม 2551
Last Update : 6 มิถุนายน 2551 17:55:19 น.
5 comments
Counter : 2025 Pageviews.
Share
Tweet
น่าเที่ยวนะ ว่างๆ เก่งมากไอ้เพื่อนยาก เอาความรู้กลับมาพัฒนาบ้านเมืองด้วยนะ กูจะรอ
โดย: บี IP: 125.24.34.133 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:58:30 น.
นล .. ขาวขึ้นป่ะ?
โดย: กทม. IP: 125.25.115.81 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:58:54 น.
อ้าว น้องบี ออนอยู่เร๊อะ
ชั้นใช้ skype ไม่เป็นอ่ะ .. ฮือๆ
โดย: กทม. IP: 125.25.115.81 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:59:49 น.
อย่าลืมตั๋วเครื่องบินนะค่ะ
พลอยอยากไป
อิอิ
โดย: N'ploy IP: 58.9.48.27 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:52:34 น.
อยากทราบว่าของที่ระลึกประเทศบรูไน คือรายคับ
โดย: Pond IP: 192.168.84.233, 58.137.21.48 วันที่: 1 กันยายน 2554 เวลา:13:08:48 น.
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
woranon
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Webmaster - BlogGang
[Add woranon's blog to your web]
Bloggang.com