ชื่อหนังสือ : หนึ่งบุปผากลางใจ

ผู้เขียน : อวี๋ฉิง ผู้แปล : พวงหยก

พิมพ์ครั้งที่๑,๒ ตุลาคม ๒๕๕๗ โดย แจ่มใส มากกว่ารัก

ราคาหน้าปก ๑๙๙ บาท จำนวน ๓๐๔ หน้า

ISBN : ๙๗๘-๖๑๖-๐๖-๑๔๑๘-๙

รายละเอียด

สามสกุล ‘จี’ ‘หลิน’ ‘เฟิ่ง’ ผูกพันเกี่ยวเนื่องกันมาแต่อดีตกาล

ดังนั้นจึงรวมตัวกันเป็น ‘วงศ์ตระกูลใหญ่’ นำเด็กน้อยจากสามสกุลมาเลี้ยงดูเพื่อหาหนทางที่ใช่ตั้งแต่วัยเยาว์ก่อนจะถูกส่งตัวเข้าไปสร้างอนาคตและความสำเร็จอยู่ในสกุลที่ตรงกับหนทางซึ่งสมควรเลือกเดิน

เขากลายเป็น ‘หลินหมิงหย่วน’ ขุนนางหนุ่มผู้หล่อเหลา

ความสามารถโดดเด่นหมั้นหมายกับบุตรีขุนนางใหญ่ อนาคตรุ่งโรจน์หากแล้วทุกอย่างกลับพังพินาศลงในพริบตา กลายเป็นนักโทษประหาร ต่ำต้อยกว่าเศษดิน

นางกลายเป็น ‘จีเหลียนเหลียน’ นักพรตหญิงน้อย

มีชีวิตเรียบง่ายอย่างที่สุดใช้ชีวิตอย่างเข้มงวดเพื่อปกปิดความลับสำคัญ

ทั้งคู่กลับมาเจอกันในวันประหารชีวิตของเขา

เพียงประโยคแรกพบหน้าหลังจากจากกันแสนนาน“ท่านจริงๆ ด้วยสิ...หลินหมิงหย่วน? ชื่อหลินหมิงหย่วนใช่หรือไม่” หลังจากนั้นวงล้อแห่งโชคชะตาก็หมุนพาให้ชีวิตของเขาและนางไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป…

เนื้อเรื่องย่อ(เอง)

ความสัมพันธ์ระหว่างนางและเขา จีเหลียนเหลียน กับ หลินหมิงหยวน อาจจะเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อสามร้อยปีก่อนกระมัง จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์อันน่าปวดหัวของ๓ ตระกูล ‘จี’ ‘หลิน’ ‘เฟิ่ง’

เด็ก ๆ จากทั้ง ๓ ตระกูลจำเป็นต้องมาใช้ชีวิตอยู่รวมกัน จนกว่าจะคัดกรองความสามารถและความต้องการของแต่ละคนว่าจะเดินไปในทิศทางไหน

จีเหลียนเหลียนนางเลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างสงบเป็นนักพรตน้อยแห่งสำนักชิงเหมินในขนาดที่หลินหมิงหยวน เขาเลือกที่จะมีชีวิตในฐานนะขุนนางใหญ่แห่งตระกูลหลิน

หลายปีให้หลังที่ทั้งสองไม่ได้พบหน้าจากขุนนางหนุ่มรูปงามอนาคตไกล หลินหมิงหยวนกลับต้องกลายเป็นนักโทษประหารฉ้อข้อหาราษฎ์บังหลวงขาทั้งสองข้างถูกทุบตีจนกลายเป็นชายพิการหมดราศี ชายหนุ่มไม่เคยโทษใครเพราะเส้นทางนี้เขาเองที่เป็นคนเลือกเลือกที่จะก้าวเดินในทางมืดมนด้วยความโลภได้บดบังตาเขาจนสิ้นเขาไม่เคยบอกว่าเขาเป็นคนดี เพราะเขาเนี่ยแหละ เลวขนานแท้หากแต่ที่ทำให้เขาทนไม่ได้ในวันนี้ กลับเป็นเพราะว่าในวันที่เขากลายเป็นชายสิ้นไรไม้ตอก ในวันที่เขาตกต่ำที่สุดกลับกลายเป็นจีเหลียนเหลียน เด็กหญิงโง่เขลาในวันวานคนนั้นที่หยิบยื่นความช่วยเหลือแก่เขาไปเสียได้มันช่างน่าหงุดหงิดเสียจริง ๆ เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม มีเพียงนางเท่านั้นที่เขาไม่ต้องการให้พบกับเขาในสภาพนี้หากแต่เมื่อมันเป็นทางรอดที่เหลืออยู่เพียงทางเดียวในชีวิตของเขาคนชั่วช้าเช่นเขามีหรือจะยอมพลาดโอกาสที่จะได้มีชีวิตต่อไปอีกครั้งแม้ว่ามันจะหมายความว่า เขากำลังหลอกใช้ในความหวังดีของนางก็ตาม

ในความทรงจำของจีเหลียนเลียนหมินหยวนเป็นดั่งภาพฝันอันสง่างาม จนกระทั่งวันนี้นางพบเขาอีกครั้งในสภาพตกต่ำถึงขีดสุด นางจึงไม่อาจตัดใจยื่นมือไปช่วยเหลือเขาไม่ได้อย่างน้อย ๆ เขาก็ได้ชื่อว่าเป็นญาติของนางคนหนึ่ง ญาติผู้พี่ของนางคนนี้แม้จะชาญฉลาด หากแต่ก็เลวทรามจนนางเรียกเขาว่า เดนมนุษย์ ถึงจะสาสมแต่แม้เขาจะเป็นเดนมนุษย์ หรือเป็นคนโลภจนไม่น่าให้อภัยจีเหลียนเหลียนยังคงตัดสินใจช่วยเหลือชายคนนี้อยู่ดี อาจจะเป็นเพราะว่าภาพของเขาในความทรงจำของนาง ยังคงองอาจ งดงามเสียเหลือเกิน และมันคงจะดีไม่น้อยที่นางจะได้มีโอกาสส่งเสริมให้เขากลับมาองอาจและงดงามดังเดิม เมื่อนั้นก็ถือว่าบรรลุความหวังอันสูงสุดของนางแล้ว

เมาท์มอยด์กัน(นะ)

ของดองจากงานหนังสือปีก่อนที่มีโอกาสได้อ่านแล้วจ้า หนึ่งบุปผากลางใจ งานเขียนของ อวี่ฉิง นักเขียนสัญาชาติจีนในดวงใจอีกหนึ่งท่าน pd ชอบมุมมองในการแสดงออกของความรักในงานเขียนของอวี่ฉิงนะตั้งแต่เรื่องพระมาตุลาตัวดีแล้ว พอได้มาอ่าน หนึ่งบุปผากลางใจก็ให้ความรู้สึกแบบนั้นดีๆแบบนี้อีกแล้วค่ะ

หลินหมินหยวน เขาเป็นคนเลวร้าย โลภ ขุนนางโกงกิน เห็นแก่ตัว หลงตัวเอง และสุดท้ายเขาคือนักโทษประหาร พระเอกแบบที่ไม่คิดว่าจะถูกปั้นออกมาให้เป็นพระเอกได้

จีเหลียนเหลียนผู้หญิงธรรมดา ซึ่งออกจะมาตรฐานต่ำกว่าธรรมดาเสียด้วยยซ้ำ กับคำนิยาม ไม่สวยแต่โง่ซึ่งแลดูไม่มีอะไรดีซักอย่าง แต่แล้วไงล่ะ ชาย-หญิงสองคนนี้ก็ได้รับตำแหน่งนางเอกไปแล้ว ถึงจะไม่เป็นที่หนึ่งของใครแต่สำหรับคนทั้งคู่ กับเป็นเอกในใจของกันและกันอย่างมากที่สุด 

Pd ได้อ่านรีวิวจากหลายๆ ท่านที่ได้อ่านงานชิ้นนี้ แล้วดูเหมือนจะไม่ได้ถูกโฉลกกันเท่าไหร่ แต่แปลกนะ pd กลับชอบล่ะชอบตรงนิยามรักของหนึ่งบุปผากลางใจเรียกได้ว่าเป็นความรักที่ต้องตีความกันทุกอักษรเลยทีเดียว ตีความกับการกระทำเพราะฉะนั้นเวลาอ่าน pd เลยต้องพยายามจะเกาะติดทุกย่อหน้าทุกแผ่นกระดาษ ไม่อย่างนั้น ก็จะพลาดมุมลึก ๆ ของตัวละคร

บอกแล้ว .... ว่ารักในเรื่องนี้มันอยู่ลึก ! อีกคนก็ซึนอีกคนก็บื้อ เวลาจะหวานกันที ก็ลึกซะจนแทบสัมผัสไม่ได้ซึ่งกว่าจะรู้เรื่องรู้ราวกัน ทั้งตัวละคร ทั้งคนอ่านก็ปาเข้าไปครึ่งเรื่องแล้วค่ะ

หลินหมิงหย่วน มนุษย์สีเทาจนเข้าขั้นมืดมิดpd ชอบนางจังเลยรู้ตัวว่าเลว รู้ตัวว่าพลาด แต่ไม่เคยนึกเสียใจ ถึงจะเลวร้ายแต่ก็ยืนหยัดรับสภาพได้อย่างมาดแมน นั่นและ ใครไม่ชอบเรื่องนี้ pd ชอบล่ะ บางทีฉันอาจจะโรคจิต ซาดิสถ์กินไปก็ได้ เลยดันไปประทับใจกับนิยามรักของหนึ่งบุปผากลางใจ เข้าซะงั้น 

***หนึ่งบุปผากลางใจ ตอบโจทย์ #นักเขียนหญิง ค่ะ บิงโกอีก 1 เส้นแว้วว

Prophet Doll

๒๘มกราคม พ.ศ.๒๕๕๘