Bloggang.com : พรหมญาณี : ความอดทน, ตบะ

ความอดทน, ตบะ

โดย เสถียรพงษ์ วรรณปก

หมายเหตุ บทความเรื่องความอดทน และ เรื่องตบะ นี้
ท่านเสถียรพงษ์ ได้เขียนเอาไว้คนละช่วงเวลากัน
แต่ป้าขอนำเสนอพร้อมกันทีเดียวทั้งสองเรื่อง

ความอดทนตรงกับภาษาพระว่า “ ขันติ “ พระอรรถกถาจารย์กับโบราณจารย์ไทย อธิบายแตกต่างกันนิดหน่อย ซึ่งก็ “ เข้าท่า “ และ “ เข้าที “ ทั้งสองนัยโบราณจารย์ไทย ซึ่งก็ไม่ทราบว่าใคร ได้อธิบายไว้ว่า ขันติหรือความอดทนนั้น มีอยู่ ๓ ลักษณะ คือ

ทนลำบาก ได้แก่ ทนทุกขเวทนาความเจ็บปวดต่าง ๆได้ ไม่บ่น ไม่ร้อง เช่นป่วยเป็นอะไรนิด ๆ หน่อย ๆ ก็ทนเอาไว้ ไม่สำออยครางอูย ๆ จะตายให้ได้ หรือเจ็บมาก ๆ ก็พยายามอดกลั้นเอาไว้

ทนตรากตรำ ได้แก่ ทนสู้ทำงานหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องอย่างตรากตรำ หนักเอาเบาสู้ ไม่ท้อถอย ไม่ใช่คนประเภทเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ทำอะไรจับจด

ทนเจ็บใจ ได้แก่ ทนต่อการว่าร้ายด่าทอจากปากคนอื่น ไม่เอามาเป็นอารมณ์ ใครเขาจะนินทาว่าร้ายหรือด่าเสียดสีอย่างไรก็สงบใจไว้ไม่โต้ตอบ จะทำให้ทะเลาะเบาะแว้งกันเปล่า ๆ

ในทางพระพุทธศาสนานั้น พระอรรถกถาจารย์ท่านแยกความอดทนไว้ ๒ ประการคือ

อดกลั้น หมายถึงเวลาที่ได้รับความเจ็บปวดทางกายก็ดี เวลาตรากตรำทำงานหนักก็ดี เวลามีคนมาว่าร้ายด่าทอก็ดี พยายามอดกลั้นไว้ ไม่แสดงออกถึงความอ่อนแอ เฉพาะอย่างยิ่งเวลาใครมาฉอด ๆ ต่อหน้าก็เอาหูทวนลมเสีย นึกถึงเพลงของเบิร์ดเข้าไว้ “ ลิ้นกับฟันพบกันเมื่อไหร่ก็เรื่องใหญ่ “ และโอกาสที่จะ “ กัด “ หรือ “ ฟัด “ กันก็คงไม่เกิดขึ้น อย่างนี้เรียกว่า อดกลั้น ( อธิวาสนะขันติ )

อดทน สู่งขึ้นไปกว่านั้น “ อดกลั้น “ นั้น เรายังเดือดอยู่ในใจแต่สู้ข่มไว้ไม่แสดงออกมา แต่ “ อดทน “ หมายถึง ไม่โกรธเลย ใครว่าอย่างไรก็เฉยไม่รู้สึกอะไร เป็นความเข้มแข็งของจิตที่ฝึกฝนมาจนทนทานแกร่งกล้าแล้ว ( ตีติกขาขันติ )

สรุปง่าย ๆ คือ ความอดกลั้นนั้น ใจยังโกรธอยู่แต่ไม่แสดงออก ส่วนความอดทนนั้น จิตใจสงบเย็น ไม่โกรธเลย ขอยกตัวอย่างขันติของพระอานนท์กับของพระพุทธเจ้า มาเปรียบเทียบเพื่อความกระจ่าง คนอันธพาลพวกหนึ่งได้รับสินจ้างให้มาด่าพระพุทธเจ้า พระองค์เสด็จไปไหน ไอ้พวกเวรห้าร้อยก็ตามไปด่าเสีย ๆ หาย ๆ พระอานนท์เดือดปุด ๆ อยู่ในใจ แต่สู้อดกลั้นไว้ไม่ด่าตอบ ส่วนพระพุทธองค์เสด็จพุทธดำเนินไปดังหนึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้น

พระอานนท์กราบทูลให้หนีไปที่อื่น พระพุทธองค์ตรัสถามว่าจะหนีไปไหน ก็กราบทูลว่าไปเมืองอื่น เมื่อทรงย้อนถามว่า ถ้าคนเมืองนั้นด่าอีกล่ะจะไปไหนอีก “ ก็ไปเมืองอื่นอีก “ พระพุทธอนุชากราบทูล พระองค์ตรัสว่า “ ถ้าอย่างนั้นเราคงหนีกันไม่มีที่สิ้นสุด เพราะโลกนี้มีคนชั่วมาก ไปไหนก็ถูกด่าอยู่ดี อยู่ที่นี่แหละ มันเหนื่อยก็หยุดด่าเอง “ อย่างนี้แสดงว่า พระอานนท์มีเพียง “ ความอดกลั้น “ พระพุทธองค์มีความ “ อดทน “ คนเช่นนี้อย่าว่าแต่ไม่โกรธคนด่าเลย กลับสงสารเห็นใจเขาเสียด้วยซ้ำ

ความอดกลั้นเป็นเรื่องของคนที่มีกิเลสหนาแน่น มีขอบเขตจำกัด กลั้นไว้นานเข้าอาจระเบิดออกมาเมื่อใดก็ได้ ส่วนความอดทนชนิดที่เรียกว่า “ ตีติกขาขันติ “ นั้น เป็นคุณสมบัติของผู้มีกิเลสเบาบางหรือหมดกิเลสแล้ว ขันติชนิดนี้ พระพุทธองค์ตรัสว่าเป็น “ ยอดตบะ “ ดังตรัสสอนไว้ในโอวาทปาติโมกข์นั้นแล

พระอริยเจ้าทุกองค์ หรือกัลยาณปุถุชน ( ปุถุชนชั้นดี ) มีขันติระดับนี้ทั้งนั้น ยกตัวอย่างให้ดูสักเรื่อง มีพราหมณ์คนหนึ่งได้ยินเขาพูดกันว่า พระสารีบุตรเป็นผู้มีความอดทนสูงมาก ไม่โกรธใคร แกไม่เชื่อจึงอยากทดลองดู วันหนึ่งพระเถระกำลังออกบิณฑบาตอยู่ในเมืองสาวัตถี พราหมณ์คนนี้แกย่องไปข้างหลังไม่ให้พระเถระท่านรู้ตัว พอได้จังหวะเหมาะก็ซัดเข้าเต็มรัก จะอะไรเสียอีก หมัดขวามรณะของแกน่ะสิครับ ซัดเข้ากลางหลังพระเถระ ท่านไม่ทันระวังตัว เซแซด ๆ ไปข้างหน้า พอตั้งตัวได้ก็เดินต่อไป ไม่หันมาดูด้วยซ้ำว่าใครทำอะไรท่าน ถ้าเป็นปุถุชนคนกิเลสหนาน่ะเหรอครับ พระก็พระเถอะ ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี่หว่า คงได้ถกสบงวางมวยกับญาติธรรมผู้ไม่ประสงค์ดีคนนี้ไปแล้ว แต่บังเอิญว่าเรื่องนี้เกิดกับพระอรหันต์ จึงไม่มีอะไรเกิดขึ้น พราหมณ์ผู้ชอบลองของ พอเห็นพระเถระไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ ก็ให้ร้อนรุ่มกลุ้มใจเป็นกำลัง วิ่งตามไปหมอบแทบเท้าขอขมา พระเถระก็ยกโทษให้

อ่านเรื่องนี้แล้วบางท่านอาจคิดว่าเป็นนิทาน “ หลอกเด็ก “ มีอย่างหรือ ถูกเขาต่อยหัวคะมำยังเดินเฉย เป็นเราน่ะหรือคงได้รู้ดำรู้แดงกันแล้ว แค่ขับรถแซงกันเท่านั้น ยังฆ่ากันตายเพราะไร้ความอดทนเลย ที่จริงคนธรรมดาที่กิเลสเบาบางหน่อย มีขันติชนิดนี้ได้ครับ มิใช่เรื่องเหลือเชื่อแต่อย่างใด ขันติกับความโกรธเป็นคุณธรรมเกื้อหนุนกัน คนจะมีขันติได้ต้องเป็นคนไม่มักโกรธ คนที่ชอบโมโหฉุนเฉียวไม่มีทางมีขันติได้ การฝึกใจให้มีขันติมิใช่เรื่องยาก เพียงหัดเป็นคนไม่โกรธใคร หัดหนักแน่นเข้าไว้ก็มีขันติได้

ในแง่หลักวิชาราคะมีโทษน้อย ละได้ช้า โทสะมีโทษมาก ละได้เร็ว โมหะมีโทษมาก ละได้ช้า โทสะ ( ความโกรธ ) มันมาแรงตึง ๆ จริง แต่ละได้ง่าย คนขี้โมโหฉันเฉียวลองปฏิบัติธรรม ฝึกสมาธิสักพัก จะกลายเป็นคนหนักแน่น ใจเย็น สุขุม ส่วนราคะนั้น ระดับพระอนาคามีจึงจะละได้ โมหะ ต้องพระอรหันต์จึงจะละได้

ใครก็ตามที่คุยว่า ไม่ยุ่งเกี่ยวกับกามารมณ์ แต่พอใครแหย่เข้าหน่อยโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ อย่างนี้เขาเรียกว่าคนโกหก เป็นนักปฏิบัติธรรมจอมปลอม หลอกได้แต่คนโง่เท่านั้น คนฉลาดเขารู้

ตบะ

ตโป แปลกันว่า ตบะ แปลก็เหมือนไม่ได้แปล เพราะยังเป็นคำพระคำเจ้าอยู่ดี ถ้าจะแปลไทยเป็นไทยอีกทีก็น่าจะได้แก่ สิ่งขจัดความชั่วออกจากใจนั่นแหละครับ ความชั่วของคนมีมากมายเรียกรวม ๆ ว่า “ กิเลส “ (ความเศร้าหมองใจ) หรือ “ อาสวะ “ (สิ่งหมักดองใจ) ถึงจะมีมากมายอย่างไรก็สรุปลงได้ ๓ ประเภท คือ

กิเลสฝ่ายโลภ (คิดแต่จะได้จะเอา ไม่รู้จักพอ)
กิเลสฝ่ายโกรธ (ขุ่นเคือง เคียดแค้น พยาบาท)
กิเลสฝ่ายหลง (งมงาย หมกมุ่น ตกเป็นทาสของโลกและชีวิต)

พูดให้ทันสมัยก็ว่า สังกัดอยู่พรรคใหญ่ ๆ ๓ พรรค คือ พรรคโลภ มีฯพณฯ งกเป็นหัวหน้า พรรคโกรธ มีฯพณฯ ขี้ยัวะเป็นหัวหน้า และพรรคหลง มีฯพณฯ ซื่อบื้อเป็นหัวหน้า

สิ่งกำจัดโลภ โกรธ หลง ให้หมดไปหรืออย่างน้อยก็เบาบางลงไปเรียกว่าตบะทั้งนั้น เช่นขันติ (ความอดทน) ศีล (การรักษากาย วาจา ให้เรียบร้อย) การรักษาอุโบสถศีล การตั้งใจศึกษาเล่าเรียนพระพุทธวจนะแล้วปฏิบัติตาม การถือธุดงค์ การสำรวมอินทรีย์ (คือสำรวมตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ) และวิริยะ (ความพากเพียร) ทั้งหมดนี้ พระอรรถกถาจารย์ท่านว่า เป็นตบะ เครื่องเผากิเลส หรือเครื่องขจัดกิเลสทั้งนั้น แต่ในที่นี้ ดูเหมือนท่านจะมุ่งเอาความพากเพียรมากกว่าอื่น ความเพียรชนิดที่เรียกว่า “ ปธานะ “ (ความตั้งมั่น บากบั่นไม่ท้อถอย) ๔ ลักษณะคือ

เพียร ระวังมิให้ความชั่วน้อยใหญ่เกิดขึ้นมามีอิทธิพลเหนือจิตใจ
เพียร ลด ละ เลิก ความชั่วที่เกิดขึ้นแล้ว
เพียร บำเพ็ญความดีที่ยังไม่มี
เพียร รักษาความดีที่มีอยู่แล้วให้คงอยู่และพัฒนาต่อไป

ใครมีความเพียรครบ ๔ ประการนี้รับประกันได้ว่า ชีวิตประสบความสำเร็จก้าวหน้าแน่นอน

สรรพกิจย่อมเสร็จด้วย.................ความเพียร
ไป่เกลื่อนกล่นอาเกียรณ์..............ทอดไว้
กิจหลายไป่เสถียร.......................ด้วยสัก นึกฤา
นึกบ่ทำบ่ได้...............................เสร็จสิ้นสมประสงค์

พูดง่าย ๆ อยากได้อะไร อยากให้อะไรสำเร็จก็ต้องพากเพียรทำเอาเอง มิใช่นั่งนึกเอา พระพุทธเจ้าของเราบรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณอันได้แสนยาก ก็ด้วยความพากเพียรบำเพ็ญบารมีมาตลอดระยะเวลายาวนานจนนับไม่ถ้วน ท้ายที่สุด ทรงตั้งปณิธานแน่วแน่ว่า ถ้าไม่บรรลุจะไม่ยอมลุกจากทีนั่ง แม้ว่าเลือดเนื้อจะเหือดแห้ง เหลือแต่หนังหุ้มกระดูกก็ตาม แล้วก็ได้บรรลุจริง ๆ นี่แหละครับ ผลแห่งความพากเพียร ไม่ท้อถอยเลิกรา

นิทานเล่าว่า สองคนเพื่อนกันได้รับพยากรณ์จากหมอดูว่า คนหนึ่งจะสบายนั่งกินนอนกิน อีกคนจะลำบาก คนที่หมอบอกว่าจะสบายก็เกิดความประมาท ไม่ทำงานทำการ นึกว่ายังไง ๆ ดวงก็ดีอยู่แล้ว ในที่สุดก็ได้ “ นั่งกินนอนกิน “ จริง ๆ คือ กลายเป็นขอทานนั่งกินนอนกินข้างถนน ส่วนอีกคนกลัวชีวิตจะลำบาก ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินด้วยความพากเพียรจนกลายเป็นเศรษฐี ชีวิตเขาลำบากจริงตามที่หมอว่า เพราะต้องทำงานไม่ค่อยได้หยุด ท่านเล่าครับ จะเลือกแบบไหน นั่งกินนอนกินแบบขอทาน หรือลำบากแบบเศรษฐี

พระพุทธศาสนาเน้นมากคือ ความเป็นคนขยัน ไม่เคยสอนให้คนขี้เกียจ ส่วนใครที่มักพูดว่าพุทธศาสนาสอนความมักน้อยสันโดษ สอนอนัตตา ความไม่มีตัวไม่มีตนแล้ว คนมันจะสร้างนะสรรค์อะไร หรือไอ้นั่นก็ไม่ใช่ของเรา ไอ้นี้ก็ไม่ใช่ของเรา ทุกอย่างล้วนอนิจจังไม่เที่ยงทั้งนั้น แล้วจะมาสร้างมาทำทำไมให้เมื่อย ปล่อยเลยตามเลยไม่ดีกว่าหรือ ว่าแล้วก็ไม่ทำอะไร ขี้เกียจตัวเป็นขน นั่นเป็นความเข้าใจผิดขอรับ สันโดษมิได้แปลว่า มักแต่น้อย ไม่สร้างสรรค์ สันโดษหมายถึงความพากเพียร พยายามทำจนเต็มที่ได้ผลสำเร็จมาแล้ว ภาคภูมิใจในผลงานของตนแล้วก็เป็นเหตุให้สร้างสรรค์อีกต่อไป

ส่วนสอนอนัตตา ก็เพื่อให้เข้าใจความจริงแท้ว่า ทุกอย่างจริง ๆ แล้วมันเป็นไปตามกฎธรรมดา มีเกิด มีดับสลาย หาตัวตนที่แท้จริงมิได้ เมื่อรู้ความจริงอย่างนี้แล้ว จะได้ไม่ยึดมั่นเกินกว่าเหตุ ไม่ตกเป็นทาสของโลกและชีวิต จุดมุ่งหมายของการสอนอนัตตาอยู่ตรงนี้ขอรับ

ความพากเพียรท่านสอนไว้ตั้งแต่ระดับแรกเลย คนจะตั้งเนื้อตั้งตัวได้ต้องมีคุณสมบัติ ๔ ประการ ประการแรกสุดคือ ความขยันหมั่นเพียร ขยันทำงานทำมาหาเลี้ยงชีพ สู้อุปสรรคน้อยใหญ่ ไม่ท้อถอย หาเงินหาทองด้วยความซื่อสัตย์สุจริต หามาได้แล้วก็รู้จักเก็บออมไม่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย แค่นั้นยังไม่พอ ต้องรู้จักคบหาสมาคมกับคนดีที่เอื้อต่ออาชีพของตน คนทำงานถ้าริคบหาสมาคมนักเลงการพนัน ถึงหาได้วันละแสนก็เป็นหนี้วันละล้าน หายนะอย่างเดียวไม่มีทางเจริญ นอกจากนี้ ยังต้องรู้จักดำรงชีวิตพอเหมาะพอสมกับสถานภาพความเป็นอยู่ของตนอีกด้วย ทำได้ตามนี้รับรองตั้งเนื้อตั้งตัวได้ ต่อให้คุณยากจนเพียงใดในขณะเริ่มต้น ไม่ช้าไม่นานก็จะกลายเป็นผู้มีอันจะกินและมีมากจนเกินไม่หมดแน่นอน

เห็นไหมครับ เพียงแต่คุณมี “ ความขยัน “ เป็นจุดเริ่มตัวเดียวก็จะชักนำคุณเดินเข้าสู่ถนนแห่งความสำเร็จอย่างมั่นใจ

สูงขึ้นไปกว่านั้น การจะบรรลุมรรคผลพ้นทุกข์ได้ ก็ต้องเริ่มที่ความขยันเหมือนกัน บวชมาแล้วถ้า “ ฉันเช้าแล้วเอน ฉันเพลแล้วนอน ตอนเย็นพักผ่อน ตอนค่ำจำวัด “ ไม่มีทางบรรลุอะไรได้นอกจากบรรลุ “ ความขี้เกียจ “ เป็นเครื่องหมายแห่งความอัปยศ

พระพุทธองค์ตรัสว่า ศาสนาของพระองค์เป็นศาสนาของคนขยัน พระองค์จะขนาบแล้วขนาบอีก ทุบแล้วทุบอีก กระตุ้นเตือนให้สาวกของพระองค์พากเพียรฝึกฝนตน ดุจช่างหม้อทุบดินเหนียวแล้ว ๆ เล่า ๆ เพื่อให้ได้รูปทรงหม้อที่งดงาม พระองค์มิได้สรรเสริญการนิ่งอยู่กับที่ หากแต่ทรงสรรเสริญการพัฒนาตนให้ก้าวไปข้างหน้าด้วยความมุ่งมั่น คนเกียจคร้านอ่อนแอไม่แน่จริงอยู่ในศาสนาของพระองค์ไม่ได้ ถึงอยู่ได้ก็เป็น “ กาฝาก “ คอยบ่อนไชสร้างความหมองมัวแก่พระศาสนา ดังที่ได้เห็นได้ยินเป็นที่แสลงตาแสลงหูเป็นครั้งคราว

ก่อนจบ ขอฝากพุทธวจนะเป็นคติเตือนใจว่า “ เราไม่มองเห็นธรรมอะไร ที่สามารถบันดาลให้บุคคลสมหวังในสิ่งที่ต้องการได้เท่ากับความพากเพียรไม่ท้อถอย “ อีกบทหนึ่ง ว่า “ เมื่อได้เพียรพยายามแล้ว ถึงตายก็ได้ชื่อว่าตายอย่างไม่เป็นหนี้ใคร “

ใครมีความสุขกับการเป็นหนี้จนชาติหน้าก็ใช้ไม่หมด ก็จงเป็นคนขี้เกียจไปเถอะครับ

ภาพประกอบเรื่อง จาก กูเกิ้ล
โดย อาจารย์เฉลิมชัย โฆสิตพิพัฒน์

เพลง เอื้องฟ้าเวียงดอย

Create Date : 27 กรกฎาคม 2552

Last Update : 20 มีนาคม 2558 12:04:34 น.

54 comments

Counter : 3681 Pageviews.

...ღღღღღღ......................ღღღღღღ
..ღღღღღღღღღ............ღღღღღღღღღ
ღღღღღღღღღღღღ....ღღღღღღღღღღ
ღღღღღღღღღღღღღ.ღღღღღღღღღღ
..ღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღ
....ღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღ
........ღღღღღღღღღღღღღღღღღ
..............ღღღღღღღღღღღღღ
....................ღღღღღღღღღ
........................ღღღღღღ
...........................ღღღღ
............................ღღღ
.............................ღღ
..............................ღ
............................ღ

โดย: busabap

วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:25:32 น.

สวัสดีค่ะปอป้า
มาขออ่านบทความนี้ไล่ตัวขี้เกียจให้หมดไปค่ะ
วันนี้อากาศคลึ้มมัวๆยังไงไม่รู้ จะว่ามีเมฆฝนก็ไม่ใช่แต่ หาพระอาทิตย์ไม่เจอ
แต่ก็ไม่ค่อยร้อนดีค่ะ
ปอป้าสบายดีนะคะ มีความสุขมากๆค่ะ

โดย: busabap

วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:31:25 น.

สวัสดีตอนหัวค่ำค่ะ

ทานข้าวด้วยความอร่อยนะคะคุณป้า

โดย: ญามี่

วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:05:54 น.

สวัสดีขอรับ ปอป้า

วันนี้ผมอัพเรื่อง สมาบัติ เสร็จแล้วนะครับ
ว่างๆ ขอเรียนเชิญ ติดตามอ่านได้ที่บล็อกนะครับ

ขอให้ปอป้า มีความสุขสดชื่น สุขภาพแข็งแรงนะครับ..

โดย: หมึกสีดำ

วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:45:55 น.

ลองยืดเส้นยืดสายท่านี้ดูมั๊ยคะ

แวะมาเยี่ยมช่วงดึกค่ะ ส่งเข้านอนเลยนะ
หลับสบาย…ฝันดีค่ะ
……………………..

ลองดูเถอะค่ะ หายปวดหายเมื่อยจริงๆ

คมคำ : เบื้องหลังความเข้มแข็ง สมควรมีความอ่อนโยน

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:33:13 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณป้า
วันนี้เข้ามาทักคุณป้า...ก่อนออกไปทำงาน
เดี๋ยวค่อยตามมาอ่านละเอียดอีกทีนะคะ

โดย: เพรง.พเยีย

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:5:37:45 น.

อ่านแล้วนอกจากจะได้บุญแล้วยังสุขใจอีกค่ะ สวัสดีเช้าวันอังคารค่ะปอป้า

โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:55:44 น.

สวัสดีวันอังคาร....ค่ะ

Created by Crazyprofile.com

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:07:47 น.

หวัดดีค่ะปอป้า

ศาสนาพุทธไม่เคยสอนให้ใครขี้เกียจ

เอาง่ายๆเลย แค่สอนให้เราตื่นเช้ามากๆ

มันก็เป็นเรื่องของความขยันแล้ว

ทั้งพระ ทั้งคฤหัสถ์ในศาสนาพุทธ ต้องตื่นตั้งแต่ไก่โห่เสมอ

นี่เป็นเรื่องที่แสดงให้เห็นว่า พุทธสอนให้เราตื่นตัวตัว กระฉับกระเฉงตั้งแต่แรกเริ่มของวัน

แต่คนชอบคิดว่าความสันโดษกะความขี้เกียจเป็นตัวเดียวกัน

บทความวันนี้แจกแจงได้ดีค่ะ

ขอบคุณค่ะปอป้า...

.......................

น้ำตกคราวที่แล้ว ตาดผาส้วมที่ลาว ปอป้าพลาดขบวนไปนะคะ

อิอิ...แค่น้ำตกเดียว ปอป้าใส่เกียร์ห้าวิ่งตามคงทัน

แต่ถ้ายังยุ่งๆ ก็รอน้ำตกใหม่ก็ได้ค่ะ

อัยย์มาตามอยู่แล้น...มะพลาด...

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:28:27 น.

หายแล้วคะ
เด่วว่าจะไปดูหนังสักหน่อยแก้เครียด อิอิ
เอ้..รึจะเครยดกว่าเดิมดีคะ แบบว่าต้องเสียเงิน

โดย: นู๋แอนแสนเก๋ (cbreeze21

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:18:41 น.

โดย: busabap

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:47:05 น.

สวัสดีครับพี่ปอป้า

หมิงหมิงมาแล้วครับ
ช่วงนี้อาจจะมาไม่เช้าเท่าไหร่
เพราะหมิงหมิงเริ่มตื่นเช้าขึ้นทุกวันครับ 555555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:20:15 น.

สวัสดีค่ะปอป้า
คิดถึงปอป้ามากๆเลยค่ะแต่เข้ามาหาไม่ได้แก้มไม่สบายค่ะไม่มีแรงนอนซมมา4-5วันแล้วเพิ่งจะดีขึ้นวันนี้แหละค่ะแต่ก็ยังไม่หายดีเท่าไร
คิดถึงปอป้าที่สุดค่ะ

โดย: ลักยิ้ม_แก้มใส

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:30:01 น.

สวัสดีตอนเที่ยงค๊า..Mami

คิดถึงมามี้จังเลยย มะวานแพมหลับตั้งแต่สองทุ่มอ่ะ
ช่วงนี้เหนื่อยจังเลย ว่าจะสวดมนต์ทุกวันอย่างงานเขียนนั้น
ทำไม่สำเร็จซักทีก็มานเหนื่อยอ่ะเนอะ....มามี้ดูแลตระเอง
ดีๆด้วยนะค่ะ มีความสุข ..เปื่ยมล้นทุกวันเรยยยย์น๊า

ปล...มามี้puppyเค๊าบอกดีใจมากเรยยที่ได้รับอวยพรจากมามี้
แพมก็คิดถึงมากด้วย ...ขอจุ๊ฟมะมี้รายวันด้วย นะ นะ ค่ะ จุ๊ฟๆๆๆๆ

โดย: mastana

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:42:46 น.

สวัสดีคะคุณป้า ช่วงนี้ฝนตกบ่อยดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ

โดย: joy@putchanok

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:12:43 น.

ซาหวัด...ดี...ค้าบโป๊มมม...หมิง หมิง เป็นหนุ่มแล้ว..ค้าบบบ...

Created by Crazyprofile.com

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:29:03 น.

แหะๆๆๆ

นี่แหละครับพี่ปอป้า
สาเหตุที่ทำให้ผมผลุบๆโผล่ๆตลอดเลยครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:10:57 น.

สวัสดีวันอากาศร้อนๆอีกวันค่ะ คุณปอป้า

อิอิ เห็นตานีแล้วอิจฉาค่ะ ...ไม่ร้อนเลย

("พยัคฆ์ย่างสามขุม")

ตานี ตีหน้า ทัก...........................ถามทวง
เหมือนเร่า เมาเลือน หวง..............ห่ามห้าว
ตาแข็ง แต่งคา ทรวง....................สานแทรก
หลอนดุ ลุดอน ก้าว......................กักใกล้กดเกย

เปรยยับ ปรับเย้ย พล่าน................พลางพาล
เดินขู่ ดูเขิน ปาน..........................ปล่อยป้าย
ยากเถียง เยี่ยงถาก ลาน.................หลุมหลู่
จำหลบ จบรำ ย้าย.........................ยับยั้งเหยียบยาว

คราวรัก คลักร้าว แน่น...................นอนเนา
ฟักลึก ฝึกหลัก เกลา.......................เก่งกล้า
สาวใด ใส่ดาว เมา..........................เหมือนมอบ
ยากเท่า ยาวถาก หน้า.....................หนึ่งน้องนางนวล

กวนหลัก กักล้วน ใคร่.....................เคียงขัย
หึงก่อ หอกลึง ใจ............................จับแจ้ง
เยินหัก ยักเหิน ไฟ.........................ฟันฟุบ
ตายนิ่ง ติงนาย แย้ง........................ยากย้อนหยุดยล

ซนปลุก สุขปล้น ดื่ม........................ดักดาย
โลมหื่น ลื่นโหม ตาย.......................ตกต้น
ดองเจาะ เดาะจอง ปลาย..................ไปป่าฯ
สุดถ่าย สายทรุด ข้น........................เขลอะเคลิ้มไขขาน

พานตี ผีต้าน ทั่ว.............................ทอถม
ครวญฉ่ำ คำชวน อม.......................อิ่มอึ้ง
ฐานพิศ ทิศพาน ตรม.......................ตามติด
กามถี่ กี่ถาม ซึ้ง..............................ส่งสร้างโศกเสย

..........ญามี่///...

โดย: ญามี่

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:52:21 น.

ปอป้าคะ..

มันมาอีกแล้วค่ะ...น้ำตก...หุหุ

คราวนี้...ลับ ลวง คราง เอ๊ย พรางค่ะ

ก็เลยมาส่งเทียบเชิญปอป้า...

ขอบคุณที่แวะไปเที่ยวทุกครั้งนะคะ

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:32:16 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ ปอป้า
พักนี้ไม่ค่อยเจอปอป้าเลย
สบายดีรึเปล่าคะ ไม่สะบายหายรึยัง
สงสัยจะลืมพ่อระนาดแล้วม้างงงเนี่ย

ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆ นะคะ

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:32:50 น.

ปอป้าจ๋า

นู๋ดาว ยุ่งมั่กๆค่ะ
พอดีงานมีปัญหานิโหน่ย
วันอาทิดก็ยังไม่ได้ไปดูหนังเลยค่ะ
แล้วก็ไม่ได้ทำขนมอีก

โค้ด HTML ก็ยังไม่ได้ส่งการบ้านท่านอาจารย์เลยค่ะ....ฮือๆๆ

ไปแระคะ ..
ออนมาด้วยมือถือค่ะ

ปอป้าอย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ

โดย: satineesh

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:40:48 น.

สวัสดียามเย็นครับ ปอป้า
เข้ามาอ่าน ความอดทนของพระสารีบุตรครับ
ท่านเป็นผู้มีปัญญามากจริงๆ นะครับ

ขอให้ปอป้ามีความสุขสดชื่น สุขภาพแข็งแรงนะครับ

โดย: หมึกสีดำ

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:58:18 น.

เก็บดอกไม้สวยมาฝากค่ะ ขอบคุณสำหรับคำชมเป็นกำลังใจมากมายเลยค่ะ นอนหลับฝันดีนะค่ะ

โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara

) วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:25:36 น.

หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

มาส่งปอป้าเข้านอนค่ะ

โดย: busabap

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:48:15 น.

สวัสดีครับคุณป้า เพิ่งจะหายไข้ครับ555เพิ่งจะบอกว่าเป็นคนเหล็กเมื่อนี่เองนะ555..ค่อยยังชั่วแล้วครับสักวันสองวันก็คงจะหายปกติครับ คุณป้าก็รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะครับ หลับฝันดีนะครับ

โดย: บูรพากรณ์

วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:09:00 น.

สวดมนต์เป็นยาทา
ภาวนาเป็นยากิน

สวัสดีขอรับพี่ปอปร้าครับ

โดย: คราซน.. (คนสาธารณะ

) วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:3:10:08 น.

สวัสดีเช้าวันพุธค่ะคุณปอ..ป้า มีความสุขกับการทำงานนะคะ แวะมารายงานว่าอัพบทที่สองแล้ว ว่างๆก็เช้าไปอ่านนะคะ

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:19:17 น.

สวัสดีวันพุธสีเขียว
สดใสกับเช้าวันใหม่และมีความสุขตลอดวันค่ะปอป้า
อดทน เพื่อสิ่งที่ดีที่รออยู่ข้างหน้าทุกวันค่ะ

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:25:15 น.

โดย: tanjira

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:16:06 น.

สวัสดียามสายครับพี่ปอป้า

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:17:26 น.

แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ ปอ..ป้า ช่วงนี้แมวหายไปหลายวันเลย

กำลังทำเว็บของตัวเอง สำหรับดูหนังฟังเพลง ไว้คลอดเมื่อไรจะมาเชิญปอ..ป้าไปเยี่ยมชมเป็นคนแรกเลยค่ะ

โดย: maew_kk

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:47:12 น.

คุณน้าคะ...

จ๊อกมาอ่าน ครึ่งนึงก่อนเดี๋ยวมาอ่านใหม่..
อ่านช้าเพราะ...เป็นคนเข้าใจยากค่ะ...
แต่เข้าใจเรื่อง อดกลั้น กับ อดทน แล้วค่ะ
เดี๋ยวมาต่อเรื่องตบะ...ใหม่ค่ะ

ขอบคุณคุณน้ามากนะคะ....

...

โดย: คนชุมแสง

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:45:41 น.

สวัสดีตอนค่ำๆค่ะปอป้า
แผลในกระเพราะตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วค่ะ
ขอบคุณคุณป้าที่เป็นห่วงนะค่ะ ป้าก็เช่นกันนะค่ะดูแลสุขภาพด้วย พักผ่อนเยอะๆ

คิดถึง...มากมายเหมือนเดิมค่ะ
(หลังไมด์ด้วยค่ะปอป้า)

โดย: ดอกไม้ ได้หมอก

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:00:15 น.

ภาพประกอบจาก อจ.เฉลิมชัย สวยงดงามจังค่ะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:43:14 น.

ยืดเส้นยืดสายท่านี้ก็ไม่เลวนะคะ

แวะมาเยี่ยมช่วงค่ำเช่นเคยค่ะ

มีท่ายืดเส้นยืดสายมาฝาก หากว่างลองดูนะคะ
รับรองว่าหายปวดหายเมื่อยจริงๆ

คมคำ : อยู่ใต้ฟ้าอย่ากลัวฝน … เกิดเป็นคนอย่ากลัวคำนินทา

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:01:57 น.

สวัสดีค่ะปอป้า
พักนี้ไม่ค่อยมีเวลามาคุยมากค่ะ งานยุ่ง
ปอป้าสบายดีนะคะ
รักษาสุขภาพค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ คิดถึงค่ะ

ฝากดวงดาวเห่กล่อม..คนดี
ขอให้คืนนี้จงหลับฝัน
ฝากสายลมโอบอุ้ม คนดีพลัน
จงหลับฝัน ฝันดีนะคนดี

โดย: busabap

วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:34:23 น.

สวัสดีเช้าวันครูค่ะ คุณปอ..ป้า ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ แล้วก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วย เพลงเพราะจังค่ะ ชอบเพลงบรรเลงแบบนี้ค่ะ ฟังแล้วสบายใจดี

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:4:45:54 น.

ทักทายกันกับเช้าวันพฤหัสบดี
ด้วยการเปิดใจเรียนรู้สิ่งรอบข้างอย่างมีความสุขค่ะปอป้า

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:14:54 น.

สวัสดีค่ะ..คุณป้าขา

นู๋ธัญคิดถึงคุณป้าจังเลยค่ะ
คิดถึงน้องสาวแสนดีด้วย
นู๋ธัญยังไม่ได้คุยกับน้องเลยค่ะ
ถ้าคุณป้าเจอน้องบอกด้วยนะคะ
ว่านู๋ธัญคิดถึงมากกกกกกกกกก

วันนี้ธัญมาเติมเต็มความคิดถึงให้ค่ะ
คุณป้ามีความสุขและสดชื่นมากๆนะคะ

โดย: tanjira

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:05:31 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ปอป้า

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:48:52 น.

สวัสดีค่ะปอป้า
ขอบคุณมากมายสำหรับความห่วงใยที่ปอป้ามีให้ ตอนนี้ดีขึ้นเยอะแล้วค่ะเหลือแต่เจ็บคอยังไม่หาย กินอะไรไม่ค่อยได้เลยค่ะ
งานนี้ผอมเห็นๆ
ปอป้ารักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

โดย: ลักยิ้ม_แก้มใส

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:58:59 น.

สวัสดีค่ะ ปอป้า

จันทร์คัมแบ็กแล้วคร่า ไปดูบอลกลับมาเน็ตเจ๊งคร่า นี่เรียบร้อยแระ รีบเข้ามาทักปอป้าก่อนเรย

คิดถึงนะคร้า

โดย: จันทร์ (โฮมสเตย์ริมน้ำ

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:02:52 น.

หวัดดีค่ะปอป้า

สบายดีมั้ยคะ กลางอาทิตย์แล้ว

งานคงซาๆลงบ้าง..(.หรืออย่างไร?)

นักล่าฯมาชวนไปกินส้มตำน้ำตกค่ะ...

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:51:31 น.

สวัสดีครับคุณป้า

หายเป็นปกติแล้วครับ ขอบคุณมากนะครับที่แวะไปเยี่ยม ช่วงนี้ทำงานเยอะไปหน่อยครับนอนดึกๆด้วยข้าวไม่ค่อยทานก็เลยแย่นะครับ
ต้องจัดเวลาให้ตัวเองใหม่แล้วครับ แต่ก็เคยจัดหลายครั้งแล้วนะครับได้ซักพักหนึ่ง แล้วก็เหมือนเดิม555 แต่ก็ดีขึ้นเรื่อยนะครับ บางทีงานมันเร่งซะจนไม่ได้นอนก็มี ..อ้าว.ว.ว..ที่นี้เลยกลายเป็นว่าผมมานั่งบ่นให้คุณป้าฟังรึป่าวครับเนี่ย.555555

ขอบคุณนะครับที่ไปเยี่ยมกันที่บล๊อก คุณป้าเช่นกันนะครับรักษาสุขภาพด้วยนะครับ

โดย: บูรพากรณ์

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:08:41 น.

ไม่มีไรค่ะปอป้าขา

แค่เข้ามาขำ เรื่องที่ว่า ร้านใกล้น้ำตกเพราะคนกินส้มตำจะได้รับ น้ำที่กระเซ็นกระสายมาแก้เผ็ด

ก๊าก...คิดไปได้นะคะ...

ป.ล วันนี้...เด็กที่ทำงานหน้าใส เพราะรับเงินเดือนกันค่ะ...

เราก็ใสเหมือนกัน แต่เก็บอาการได้ดีกว่า..

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:33:08 น.

นู๋ดาวมาแว๊วววว คร่า ปอป้าจ๋า ..

ปอป้าทานเจ ใช่มะคะ ..

งั้นนูดาว ยกขนมถั่วแปปมาฝากปอป้านะคะ ..

ขอให้ปอป้ามีความสุขมากๆน๊า .

โดย: Nudao or Daoja (satineesh

) วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:41:28 น.

โดย: อาลีอา

วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:12:43 น.

มาส่งปอป้าเข้านอนค่ะ หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์นะคะ

โดย: busabap

วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:04:18 น.

สวัสดี ปอ ป้า ค่ะ

นู๋กิ่งแก้วแววไว มาแว้ว ว ว ว

ตอนนี้นู๋กิ่งกำลังเพียรตบะอย่างขมักเขม้น

เมื่อตามดู จึงเห็นว่า...ในวันนึง ๆ มีกิเลสโผล่มาจ๊ะเอ๋เรามากมายไม่ขาดสาย...

ส่วนความอดทนอดกลั้นนั้น
นู๋กิ่งก้าวหน้าไปพอสมควร
คนมาโวยวายเชิ๊บ ๆ ใส่หน้าเรา
ก็...พอสู้ไหว (ยิ้มสู้เข้าไว้...)
ครั้นเกินจะทนก็รีบหันหลังให้ซะ

ปล.1 ขอบคุณที่ปอป้าแวะไปทักทายนู๋กิ่ง
ในเวลาที่ไม่อยู่...

ปล.2 ยังคงระลึกถึงปอป้า เสมอค่ะ

ปล.3 ขอให้ปอป้า สุขภาพแข็งแรง ทั้งกายและใจนะคะ

โดย: i am_giddy

วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:40:28 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ปอป้า

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:52:37 น.

สวัสดีวันศุกร์ค่ะปอป้าไม่ได้มาเมื่อวานงานเข้ามามากมายค่ะ คิดถึงปอป้าจังเลยขอไปปฏิบัติภาระกิจเพื่อชาติเสาร์อาทิตย์นี้ก่อนนะค่ะ555 มีความสุขมากมายในวันศุกร์นะค่ะ

โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara

) วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:55:37 น.

ปอป้าจ๋า

นู๋ดาวยกขนมสวยๆมาให้ชม

นู๋ดาวเก่งเป่าคร้า?...(คุณวันบอกว่าดาวจ๋าไม่เก่งอ่ะ ...)

เพราะทำขนมพังแล้วทำใหม่ ตั้ง 3 หนแน่ะ 55

มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพ ค่ะ

โดย: ดาวจ๋า คนซนๆ ค่ะ (satineesh

) วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:12:36 น.

แวะมาสวัสดีค่ะ คุณปอ..ป้า ตอนนี้มีสามบทแล้ว หยุดเสาร์อาทิตย์อย่าลืมอ่านนะคะ จะได้ตามทัน คิดถึงเสมอค่ะ

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:51:58 น.

victory goto karm becross hungry for mutante

โดย: wikrm IP: 101.109.43.147 วันที่: 7 มีนาคม 2555 เวลา:20:35:50 น.