สวัสดีค่ะ วันนี้พุทธวจนเสนอตอนที่สองแล้วนะคะ ความจริง เรื่องราวพุทธวจนที่ปอป้านำมาเสนอนี้ก็มิได้เป็นพระบาลี
ล้วน ๆ แต่อย่างใด ภาษาได้ถูกขัดเกลาให้อ่านและเข้าใจได้ง่ายขึ้นมากแล้ว อย่างไรก็ตามหากท่านใดอ่านแล้วเกิดความสงสัย ไม่เข้าใจตรงไหน สามารถฝากเม้นท์สอบถามไว้ได้นะคะ ปอป้ายินดีตอบให้หายข้องใจเลยค่ะ หากไม่สามารถตอบเองได้ ก็จะไปค้นหาหรือสอบถามผู้รู้มาตอบให้ค่ะ ไม่ต้องเกรงใจนะคะ ด้วยความเต็มใจค่ะ

วันนี้เสนอเป็นตอนที่สอง เรื่องผู้ชี้ขุมทรัพย์



อานนท์ ! เราไม่พยายามทำกะพวกเธออย่างถนุถนอม
เหมือนพวกช่างหม้อทำแก่หม้อที่ยังเปียก ยังดิบอยู่

อานนท์ ! เราจักขนาบแล้ว ขนาบอีก ไม่มีหยุด

อานนท์ ! เราจักชี้โทษแล้ว ชี้โทษอีก ไม่มีหยุด

ผู้ใดมีมรรคผลเป็นแก่นสาร ผู้นั้นจักทนอยู่ได้




คนเรา ควรมองผู้มีปัญญาใด ๆ ที่คอยชี้โทษ คอยกล่าว
คำขนาบอยู่เสมอไป ว่าคนนั้นแหละ คือ ผู้ชี้ขุมทรัพย์

ควรคบบัณฑิตที่เป็นเช่นนั้น

เมื่อคบหากับบัณฑิตชนิดนั้นอยู่

ย่อมมีแต่ดีท่าเดียว ไม่มีเลวเลย