~ ร้านเล็กๆ.......ความทรงจำริมทาง ~
ร้านเล็กๆร้านหนึ่ง
ถือกำเนิดขึ้นมา เพียงเพราะว่า
ทำเลดี
อยู่ติดถนนใหญ่ แล้วจังหวะดีคุยกับเจ้าของที่ ถูกใจคุยถูกคอก็เลยให้เช่า
ร้านเล็กๆร้านนึง
ก็เลยถือกำเนิดขึ้น เมื่อหลายปีก่อนมาแล้ว
ตอนนั้น
ลงทุนกับเพื่อนหุ้นกันเล็กสองสาว คิดกันว่าจะขายอะไรดี คิดไปคิดมาก็มาลงตัว ที่ขายขนมปังปิ้ง ชา กาแฟ ซึ่งตอนนั้นกำลังฮิตมากเป็นแฟชั่น
ลงตัวได้ที่
ก็ตะเวณชิมตามร้านต่างๆ ที่ขายแบบนี้ ร้านมนนมสด เป็นร้านที่ไปชิมมากที่สุด ลองผิดลองถูกอยู่นาน
ตกแต่งร้าน
จ้างเพื่อนอีกทีตกแต่งให้ เป็นแบบง่ายไม่เรื่องมาก
เหน็ดเหนื่อยพอสมควร
ถึงเวลาที่ร้านเล็กๆเปิดตัว เพื่อนๆมาแสดงความยินดี กันกลุ่มเล็กๆไม่ได้บอกใครมาก ขายขนมปังปิ้ง แต่ตอนเลี้ยงเปิดตัวร้าน ดันทำบาร์บีคิวหมู เนื้อฝีมือคนใกล้ตัว ที่ขึ้นชื่อลือชา นัยว่าเพื่อนๆมันอยากกิน
ขนมปังปิ้งราดนม แค่ส่วนประกอบเท่านั้น ฮา
เลี้ยงเปิดร้านผ่านไป
เริ่มเปิดตัวเรียกลูกค้า เด็กๆแถวนั้นชอบใจกันใหญ่ ขายดีที่สุดในร้าน ขนมปังกระเทียมฝีมือคนใกล้ตัว(อีกนั่นแหล่ะ) ขนมปังปิ้งทาเนยโรยน้ำตาล แสนจะธรรมดาแต่ขายดีมากๆๆ
ร้านเปิดรอบเช้า
แปดโมงถึงสิบโมงเช้าก็ปิด เปิดอีกทีรอบเย็นสี่โมงเย็น ไปจนถึงตามใจคนขาย:)
ลูกค้าประจำ
ทักทายกันทุกวัน ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ จนรับรู้กันว่าเธอเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั๊ย วันนี้รสชาติขนมปังเป็นยังไง ขอกระเทียมเยอะๆนะคะ เสียงลูกค้าเรียกร้อง ตามใจเสมอ...
ต่อมา
ก็เริ่มเสริมด้วยข้าวหน้าไก่สูตรดั้งเดิม ที่น้องสาวคนกลาง อุตส่าห์ไปถามไถ่สูตรมาให้ ลูกค้าใหม่ๆเริ่มเข้ามา และติดใจรสข้าวหน้าไก่ ฝีมือคนใกล้ตัวอีกตามเคย...
ความสุขกับร้านเล็กๆ
ที่อยู่ไกลบ้านถึงนอกชานเมือง เดินทางทีนึงเป็นชั่วโมงสองชั่วโมง
สนุกและมีความสุข
กับร้านเล็กๆอยู่พอสมควร ก็เกิดเหตุที่ต้องจำใจตัดใจจากร้านแห่งนั้น เรื่องเพราะเจ้าติโตโดนเพื่อนกระโดดเข้าใส่ แล้วล้มทับจนแก้วหูทะลุ
ประกอบกับ
มีปัญหาเล็กๆกับเพื่อนที่หุ้นกันทำอยู่ ก็เลยคิดเอาว่าตัดใจ จากร้านเล็กๆนั้นซะดีกว่า หันมาดูแลเจ้าติโต ให้มากกว่าที่เป็นอยู่ เพราะไม่มีสิ่งไหน สำคัญกว่าลูกอีกแล้ว เพียงยังมีโอกาสที่ดีที่ ได้ดูแลเขาอย่างใกล้ชิด ในขนาดที่แม่ๆอีกหลายคน ยังอยากได้โอกาสแบบนี้
ตัดสินใจ
ยกร้านให้เพื่อนไป ตัดใจเดินออกมาจากร้านนั้น ทั้งๆที่ยังไม่ได้ร่ำลาลูกค้าตัวน้อยๆ เพื่อนๆเด็กๆของฉัน
ทุกวันนี้
เมื่อคิดย้อนกลับไป ความสุขกับร้านเล็กๆขนมปังปิ้งธรรมดา ก็ยังอยู่ในความทรงจำ
คิดถึงลูกค้า บรรยากาศ และกลิ่นไอของขนมปังปิ้ง เสียงที่ทักทายกันทุกเช้าค่ำ "พี่ๆ ขอกระเทียมมากๆหน่อยนะคะ"
.........................................................
รำพึง
ป่านนี้ลูกสาวอาเฮียเจ้าของที่ คงโตเป็นสาวแล้วเรียนจบแล้วมั๊ง มีคนจีบยังน้อ น่ารักขนาดนั้น ^^
เจ้าเด็กน้อยลูกสาวร้าน ขายบะหมี่หมูแดงสองคน ป่านนี้ยังขายอยู่ที่เดิมรึเปล่า เจ้าลูกสาวคนเล็กไม่รู้ ยังจำติโตได้มั๊ย หลังจากครั้งนึงโทรมา จีบติโตถึงบ้านเชียว แหม่..^^
แค่อยากระลึกถึง ร้านเล็กๆก็แค่นั้นเอง 9 กุมภาพันธ์ 2549
Queen of My Heart Westlife
I'll always look back, As I walk away, This memory will last...for eternity, And all of our tears, Will be lost in the rain..., When I've found my way back...to your arms again, But until the day.. ..You, know you are... The Queen of my heart (Queen of my heart)
So let's take tonight, And never let go, While dancing we'll kiss, Like there's...no tomorrow, As the stars sparkle down, Like a diamond ring, I'll treasure this moment...till we meet again. But no matter how far (matter how far), Or where you may be (where you may be), I just close my eyes...(I just close my eyes), And you're in my dreams, And there you will be...until we meet
Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2549 |
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2549 8:46:01 น. |
|
37 comments
|
Counter : 1159 Pageviews. |
|
|
|
วันนี้จะออกไปซิ่งไหน
จุ๊บๆ...