น้อยใจ...ครั้งแรก
ช่วงหลังๆ มานี่ แฟนเริ่มไม่ค่อยทำงานบ้านแล้ว
เราก็เลยเก็บกวาดทั้งบ้านแทนเขาจนเป็นหน้าที่ไปละ
บางวันที่เขาทำอาหาร ก็เราแหละที่เก็บกวาดตามระเบียบ
ยิ่งช่วงหลังๆ มานี่ พ่อแฟนมาบ้านบ่อยมาก
เราโดนเรียกมาทำความสะอาดบ่อยขึ้นทุกที 55+
แต่ก็นะ... ก็มีอยู่วันนึงที่แฟนเราหลับไม่ยอมตื่น
ซึ่งวันก่อน แฟนให้เราไปนอนเฝ้าบ้าน ฝากดูแลบ้าน
สรุปเราก็ทำความสะอาดบ้านทั่งวัน แล้ววันที่แฟนกลับบ้าน
ตอนแรกก็บอกให้เรารอทานข้าวด้วยกัน
ไปๆ มาๆ ก็บอกให้เราทานก่อนเลย เราก็โอเค ทานเลย
แฟนบอกจะกลับบ้านไม่เกินทุ่มนะ มีดิวงานกับลูกค้า
แฟนเราออกไปตอน 5 โมงเย็น 2 ทุ่มก็ไม่กลับ
เราก็เลยอาบน้ำ นอน ตื่นมาตอนตี 3 ปรากฏว่า
เห็นแฟนเล่นเกมอยู่ เราก็งง เอ้าไม่หลับไม่นอน
แฟนก็ว่า นอนไม่หลับ ไปหลับต่อเลย
ตื่นมาอีกที 7 โมงเช้าเรารีบไปซื้อกับข้าวมารอแฟน
แล้วไปกวาดใบไม้ที่ลานบ้านให้จนเสร็จ
เกือบ 9 โมงแฟนก็ยังไม่ตื่น เราเลยไปปลุก
แต่ก็เริ่มห้ามน้ำตาไม่ไหว แฟนตื่นแล้วเห็นเราร้องไห้
ก็งงว่าเป็นอะไร เราก็บอกว่าน้อยใจมาก
ทำความสะอาดบ้านให้ ทำอาหารให้
หาข้าวหาปลาให้ แล้วทำไมแฟนถึงใส่ใจแต่เพื่อนในเกม
กลับมาก็เกม ตื่นมาก็เกม เอะอะก็เพื่อนในเกม
แล้วเราคนที่อยู่ข้างๆ นี่ไม่มีความสำคัญในชีวิตเลยหรอ
แฟนก็กอดเราเลย
อย่าถามว่าเลิกเล่นไหม ตอบเลยว่า ไม่...
ทีตัวเองขอร้องให้เราเลิกเล่นเกม แต่กลับเล่นซะเอง
เราไม่เข้าใจตรรกะเลย = ="
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
