Bloggang.com : LadyZSeNorA* : เรียนรู้..เติบโต..ขอโทษ..ขอบคุณ*

เรียนรู้..เติบโต..ขอโทษ..ขอบคุณ*

(( นี่เป็นการอัพบลอคที่นานที่สุดที่เคยมีมา ตั้งแต่คืนวันศุกร์ จนถึงวันนี้ค่ะ โอ๊วว~

))

สวัสดีค่ะ วันนี้มาอัพละค่ะ หลังจากที่ทอดทิ้งน้องแมวน้อยหงอยเหงาไปหลายคืน
(ขอบคุณทุกคนที่แวะมาเยี่ยมเยียนน้องแมวน้อยด้วยค่ะ : จะมีมั้ยน้อ ^O^)

นันอาจทำให้ใครบางคนสงสัยว่า 'พี่นัน' 'นัน' 'น้องนัน' เป็นอะไรไปนะ?
บางคนอาจจะได้คุยกับนันบ้าง แต่ก็ไม่รู้ว่านันเป็นอะไร แต่ก็ยังคงปลอบนันอยู่ดี
บางคนอาจจะรู้ ว่านันเป็นอะไร และตามมาด้วยคำว่า 'ขอโทษที่ทำให้เสียใจ'
หรือบางคนอาจจะไม่รู้ และไม่อยากจะรู้หรืออยากจะสนใจ นันจะเป็นอะไรก็ไม่แคร์

ทุกๆคนย่อมมีความคิดเป็นของตัวเอง มีความรู้สึกต่อบุคคลใดบุคคลหนึ่งแตกต่างกัน
บางคนอาจจะเห็นว่าคนคนนึงช่างสำคัญเหลือเกิน คิดถึงตลอดเวลา รักสุดหัวใจ
แต่ทางกลับกัน คนที่สำคัญนักหนา อาจจะไม่ได้มีแม้แต่เสี้ยวนาทีที่จะเห็นว่าสำคัญกับคนอีกคน

อุเบกขา = การวางเฉย การปล่อยวาง วางให้ทุกอย่างเป็นกลาง 1ในพรหมวิหาร4
หลักธรรมคำสอนพระพุทธศาสนาตัวที่นันชอบที่สุดและจำความหมายได้เป็นตัวแรกค่ะ

นันได้เรียนรู้ว่า โลกไม่ได้หมุนที่เราคนเดียว เหมือนกับที่คนที่เราอยากให้เข้าใจเราในทุกๆเรื่องๆ
ก็ไม่สามารถจะรับรู้ในทุกๆเรื่องที่อยู่ในจิตใจข้างในของเราได้ทั้งหมด ถึงแม้บางครั้งเราจะคิด
ว่าเราเข้าใจเค้า แต่ทำไมเค้าไม่เข้าใจเรา บางที...การที่เราบอกว่าเข้าใจ จิงๆแล้วอาจจะไม่ถูกเลยก็ได้

ทุกๆคนย่อมมีตัวตนเป็นของตัวเอง ที่ไม่มีใครจะมาเข้ามาทำให้ความเป็นตัวเองหมดไปได้
นอกซะจากเวลาที่เสียใจมากๆ ผลที่ออกมามันก็คือการเสียสมดุลในทุกๆด้านของความคิด
และความรู้สึกของการเสียศูนย์มันร้ายกาจแบบนี้นี่เอง ความคิดสองด้านต่อสู้กันไปมา

รัก มีแต่รัก รักมาก รักที่สุด ไม่เคยโกรธ โกรธไม่ลง คิดถึงที่สุด และคิดถึงเสมอ

ทำไมล่ะ ทำไม เพราะอยู่ใกล้ และเพราะใกล้ที่สุด เลยมองข้ามกันไปหรอ?

......หรือจะก้าวถอยออกมาซะเองดี......

สามสี่วันที่ผ่านมานี้ ไม่มีอะไรในหัวสมอง คิดอะไรไม่ออก นอนไม่หลับ กินไม่อร่อย
เหม่อลอย ยิ้มไม่ออก เหมือนหลุดวงโคจร ไม่ปวดหัว ไม่ปวดท้อง ไม่เจ็บป่วย นอนร้องไห้
แต่ก็ยังคิดถึง คิดถึงตลอด เป็นห่วง ห่วงที่สุด และยังรักอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก
ได้แค่เฝ้าคิดว่าเค้าจะยังแคร์เราอยู่บ้างมั้ย หรือไม่มีเวลาที่จะคิดถึงกันอีกแล้ว

คำขอโทษมากมายที่ได้รับ นันรับรู้และเก็บมันมาไว้กับตัวแล้ว นันรู้ว่านันไม่ใช่คนที่ดีอะไรนัก
นันรู้ว่านันอาจทำตัวไม่น่ารัก ไม่มีเหตุผล หรืออาจจะทำอะไรงี่เง่าไปบ้าง แต่อย่างที่นันคิดได้ข้างบน

ทุกๆคนไม่สามารถเข้าใจเราได้ทุกเรื่องที่เราคิด ถึงแม้เราอยากจะให้เค้าเข้าใจเราทุกๆเรื่องก็ตาม
แต่ในขณะเดียวกัน ก็ไม่ควรคิดแทนคนอื่น แค่เกิดมาแล้วได้รู้จัก ได้รัก ได้บอกรัก
และได้ฟังคำว่ารัก เท่านี้ก็น่าจะเพียงพอแล้วใช่รึเปล่านะ สายใยของความรักมันแน่นหนานัก
ไม่มีอะไรจะมาทำลายสายใยแห่งรักให้ขาดออกจากกันได้นอกจากตัวเราเอง
ถ้าเราศรัทธาและเชื่อในความรักที่เรามีให้คนอื่น ซักวันเราจะได้รับมันตอบแทน
หรือเราอาจจะไม่เคยสูญเสีย เพียงแต่เรามองข้ามมันไปเพราะความเหงามันมาบดบังความสุข

ต่อไปนันสัญญาว่าจะไม่ทำตัวให้ใครต้องเป็นทุกข์และต้องมาเครียดกับนันอีก
จะมีมุมมองชีวิตที่ดีขึ้น จะจำคำสอนของคนที่ปลอบโยนนันเอาไว้ติดตัวเสมอ
นันขอบคุณทุกๆคนที่เป็นห่วง และขอบคุณที่เกิดมารักนัน และให้นันได้รักอย่างนี้
นันเคยถามกันต์ น้องชายสุดเลิฟๆว่า อยากให้พี่เป็นยังไง พี่คิดอะไรไม่ออก
น้องตอบนันว่า "แค่พี่นันเป็นพี่นันแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะครับ แบบที่เป็นเจ้าหญิงนะครับ" (ประมาณนี้ง่ะ

)
บางคนอาจจะคิดว่าถามแล้วทำไมนันถึงไม่เล่า ว่านันเป็นอะไร จริงๆนันก็ไม่ได้อยากจะปิดนะคะ
แต่บางครั้ง ในช่วงที่เราจนตรอก(ฟังดูไม่มีเงินกินข้าวไงไม่รู้

) เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน
ไม่รู้จะอธิบายยังไง อะไรบางอย่างมันจุกอยู่ที่คอ จะพูดจะเล่ายังไงดี สุดท้ายเลยเงียบหงอยไปดีกว่า
เพราะบางครั้ง แค่คำปลอบโยนก็เป็นสิ่งที่เราต้องการเท่านั้นก็ได้ แต่อย่างที่บอกค่ะ
เราจะไปทำให้คนทุกคนมาเข้าใจเราในทุกๆความคิดไม่ได้ โลกไม่ได้หมุนที่เรา
อารมณ์ของเรา ไม่ใช่ว่าทุกๆคนจะต้องมารับรู้ได้หมด หรือจะมาเดินตามอารมณ์ของเราได้ทุกอย่าง
ความเจ็บปวด ระงับได้ด้วยตัวเอง ความสุขจะมี ก็อยู่ที่ตัวเราเอง การเจ็บแล้วอยู่กับตัวเอง
มันก็ทำให้เราได้คิดอะไรมากขึ้น และโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น นันคนร่าเริงกลับมาแล้วค่ะ

คนบางคน มีชีวิตอยู่โดยหวาดระแวงกะสิ่งอื่นเสมอ
หวาดระแวงว่า ใครจะคิดกะเรายังไง เค้าจะพูดถึงเราดีมั้ย
ละเค้าจะมองเราผิดจากที่เราต้องการรึเปล่า

พอรู้ว่าเค้าคิดอีกอย่าง ก็เป็นทุกข์
พอคิดว่าเรามะเคยทำร้ายใคร คิดกะใครมะดี
ทำไมเค้ายังทำแบบนี้กะเรา ทำไมยังมะเข้าใจเราอีก
ลงท้าย ก็เป็นทุกข์อีก

โทษตัวเอง โทษคนอื่น ต่างต่างนานา
ว่ายวนอยู่กะจิตใจ ที่ลอยไปไหนต่อไหน
สู้กันเองกะความคิดกะความรู้สึกในหัว
มะอยู่กะปัจจุบันตรงหน้าเลย
แบบนี้อาจเป็นบ้าได้สักวันนะท๊อปว่า

(เครดิต จากไดพี่ท็อป Spider Virgin ค่ะ

ขอบคุณพี่ท็อปด้วยค่ะ ถึงพี่จะไม่ทราบก็ตาม ^///^)

นันขอบคุณคุงแม่เล็กมากๆนะค่ะ กับข้อความข้างบน นันชอบประโยคตัวหนามากๆค่ะ
ถึงบางครั้งจะปลอบไม่ถูกจุด

แต่นันรับรู้ถึงความหวังดีของคุงแม่ได้มากๆ
นันยังจำประโยคที่คุงแม่บอกนันเมื่อคืนวันศุกร์ได้ นันจะเอามาให้ทุกคนได้อ่านด้วยค่ะ

อย่าปล่อยให้ตัวเอง จมอยู่กะความทุกข์นานๆ เพราะไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง ถ้าเราไม่พยายามดึงตัวเราออกมา ก็ไม่มีใครดึงได้

โดนแทงไงไม่รู้ค่ะคุงแม่ แฮ่ะๆ นันรักคุงแม่นะค่ะ ไม่ต้องเขินนะค่ะ ฮุฮุ

ขอบคุณป้าจิ นันรับรู้เสมอว่าป้าเป็นห่วงนัน ป้าอาจจะคิดน้อยใจว่าทำไมนันไม่เล่าให้ป้าฟัง
นันพูดไม่ออกค่ะป้า นันขอโทษนะค่ะ มันผ่านไปแล้ว แค่นันได้พูดคุยกับป้าบ้าง
นันก็สบายใจว่านันมีป้าเสมอ นันรักป้านะคะ บางครั้งนันอาจจะทำตัวไม่ดีนัก แต่นันก็จริงใจ
และไม่เคยทอดทิ้งป้าเลย ป้ามีนันนะค่ะ คนเราไม่สามารถแข็งแกร่งได้ตลอดเวลา
นันก็อ่อนแอ และพึ่งผ่านช่วงเวลานั้นมาหมาดๆ มันผ่านเข้ามา แล้วมันจะผ่านพ้นไป
นันรู้สึกว่านันโตขึ้นยังไงไม่รู้ค่ะ แฮะๆ

นันรักพี่วินมากๆ และนันจะจำคำว่ารักที่พี่วินให้นันมาติดตัวไปตลอด
(โดยเฉพาะคำที่บอกมาวันนี้ 5555555+++ เขินรุนแรงนะก๊ะ

ว่าแต่พี่วินจะจำได้มั้ยน้อ อิอิ)
มีความสุขกับทุกๆๆวันที่ผ่านเข้ามานะค่ะ เจ้าชายที่รักของนัน รักพี่วินมากๆๆค่ะ

กันต์คุง น้องชายสุดเลิฟๆ ความรักของพวกเรามีตัวตน พี่จะรักษามันไว้ให้ดีที่สุด พี่รักกันต์มากน้า

ดูแลสุขภาพด้วยนะกันต์ พี่หวังให้กันต์มีสุขภาพแข็งแรงๆๆนะ คุงปูแมวเหมียวของพี่

สุดท้ายนี้ Nobody perfect.....โลกไม่ได้หมุนที่เรา อย่าให้คนอื่นต้องวิ่งตามความรู้สึกของตัวเองค่ะ

อุเบกขาค่ะ

เจ้าหญิงนู๋นัน เดชิตะ!!

Create Date : 10 พฤษภาคม 2551

Last Update : 26 พฤษภาคม 2551 22:48:50 น.

8 comments

Counter : 647 Pageviews.

วันนี้น้องสาวของพี่เติบโตขึ้นจริง ๆ บทเรียนในชีวิต ทุกบท ไม่วาจะทุกข์หรือสุข มันสอนเราเสมอครับ ถ้าเราเรียนรู้ที่จะรับมัน

จำได้ครับ "นันเป็นผู้หญิงที่พี่รักที่สุด"

พี่เองก็จะจำสิ่งที่นันเขียน เอามาใช้กับตัวเองเหมือนกัน...ขอบคุณมากนะครับ เจ้าหญิงของผม

โดย: Prince (wind beneath my wing

) วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:03:18 น.

หวัดดี นันนี่ เดชิตะ

พยายามมองโลกในหลายๆมุมนะ

เรื่องที่ทำให้เครียดและทุกข์ใจ เก็บเอาไว้

คอยเตือนว่า อย่าเข้าไปใกล้มันอีก

แล้วพยายามยิ้มเข้าไว้ แล้วอะไรก็จะดีเอง

พี่รู้ว่า นันทำได้อยู่แล้ว กำลังใจรอบด้านขนาดนี้ เนอะ

โดย: ไปป์ IP: 124.120.61.25 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:48:03 น.

เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครครับ

เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดแล้วครับพี่นัน
เพราะผมรักพี่นันที่เป็นพี่นันครับ

เรื่องบางเรื่องคิดมากไป...ก็ไม่รู้คำตอบของมันอยู่ดีครับ
เราไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลให้กับชีวิตทุกเรื่องครับ
แต่ให้รู้ว่าเรื่องทุกเรื่องต้องจัดการอย่างไรก็พอแล้วครับ

เมื่อพายุสงบท้องฟ้าก็จะสดใสใช่มั้ยครับ

โดย: คุงปูแมวเหมียว IP: 202.91.19.205 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:12:45 น.

ป้าพยายามจะยิ้มนะ ถึงจะทั้งน้ำตา แต่วันนี้มันมีเรื่องกระแทกใจป้าหลายเรื่อง แต่ป้าก็กลับมาเป็นป้าคนเดียวแล้ว และป้าก็จะต้องรักษาคำพูดของตัวเอง พูดง่าย แต่การรักษาคำพูดมันยาก แต่ป้าต้องทำให้ได้ ป้ารู้ว่านันห่วงป้าเสมอ ขอบคุณค่ะ ป้ารักนันนะ

โดย: ป้าจิ IP: 222.123.126.149 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:18:29 น.

อูย ยังดีนะ ที่พอมีบางประโยคที่ปลอบได้ถูกจุดบ้าง

ดีใจกะคุงลูกด้วยนะคะ ที่คิดได้แล้ว ค่อยหายห่วงหน่อย

ทุกสิ่งทุกอย่าง มันมีเหตุปัจจัยให้เกิด เด๋วก็เป็นอดีตไปแล้ว แล้วเราจะไปยึดติดทำไม ถ้าเรายึดว่า มันน่าจะอย่างงี้ มันน่าจะอย่างโง้น เค้าน่าจะเป็นอย่างงั้น อย่างงี้ พอไม่เป็นตามที่เราคิด เราก็ทุกข์ ก็ต้องยอมปล่อยๆ ไปบ้าง (แน่ะเริ่มใช้หลักธรรมตามคุงลูกแระ อิอิ)

หุหุ คุงลูกคงจะบอกว่า คุงแม่มาบ่นอะไร ไม่ตรงจุดอีกแล้ว

ป๋อหล่อ: ขอโทษที่บางครั้งตามตอแยให้รำคาญ คุงแม่คุยไม่เก่ง พุดไม่ค่อยมีสาระ ก็อย่าถือสาเลยนะคะ

รักคุงลูกเช่นกันจ้า เขิลจัง

โดย: คุงแม่นุ้งเล็ก IP: 116.58.231.242 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:19:31 น.

ดีมากครับพี่นัน ดีใจที่พี่นันคิดได้

พี่นันทำได้แล้วครับ เก่งมากๆเลย

เมฆยังเป็นห่วงเสมอ แต่คงไม่ถึงกับจิตตกแล้วครับ อิอิ

ดูแลตัวเองนะครับ ดื่มนมเยอะ รักพี่นันนะครับ ^^

โดย: gogoe IP: 118.173.144.113 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:21:59 น.

นันนี่ เลเวลอัพ!!!!!

สู้ๆนะนัน

โดย: อุ๋ม IP: 58.9.77.59 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:13:06 น.

หูยยยยยยยยยยยยยย

อัพซะยาวววววววววว
เลยมะได้อ่าน ฮ่าๆ

จะเป็นกำลังใจให้เจ้าหญิงเสมอครับ

"เจ้าหญิงของฉัน....ฉันยินดีทำเพื่อเธอ"

โดย: kim IP: 210.246.186.9 วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:27:41 น.