Bloggang.com : LadyZSeNorA* : ความในใจของคนอ่อนแอคนนึง

ความในใจของคนอ่อนแอคนนึง

เพื่อนๆทุกคนจำคืนเกิดเรื่องของนันได้มั้ยค่ะ

ตั้งแต่ที่นันมีความคิดที่อยากจะมีบ้านเป็นของตัวเอง หัวข้อนี้ก็มีขึ้นมาให้หัวของนันมาตลอด
ความรู้สึกที่นันอยากจะบอกทุกๆคนที่นันรักมันมีมากเหลือเกินค่ะ นันไม่เคยลืมเลยว่านันรู้สึกยังไง

หลายๆคนคงรู้กันหมดแล้วใช่มั้ยค่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนัน ใช่ค่ะ นันเป็นลมแล้วเลยตกบันไดค่ะ

มีเพื่อนรักของนันมาถามว่า "ทำไมต้องบันไดด้วย ทำไมไม่ไปเป็นลมที่อื่น ทำไมต้องบันได"

นันเลยตอบเพื่อนไปว่า "เดินลงบันไดแล้วของตก เลยย่อตัวไปเก็บ แล้วหน้ามืดนิดหน่อย ไปเลย~"

เพื่อนรักของนันตอบกลับมาว่า "ทีหลัง ถ้าของตก เอาเท้าเขี่ยๆไปไกลๆๆบันไดก่อนนะ ค่อยเก็บ"

แป่ววววววววววว

555555++ นันรักเพื่อนรักนันคนนี้มาก ฮาไม่เคยตกเลยนะเฮีย อิอิ

จริงๆแล้วนันเป็นคนหน้ามืดง่ายๆมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ นอนแล้วลุกเร็วๆ หรือนั่งแล้วลุก
หรือก้มตัวไปเก็บของแล้วเงยหน้าขึ้นมาก็จะวูบๆ แย่เลยเนาะ นันคงทำให้วุ่นวายกันไปหมด
ไม่ว่าจะผ่านมานานแค่ไหน นันก็อยากจะขอโทษที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วงอยู่ดี

ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง และ ขอบคุณทุกๆความห่วงใยจากทุกคน ที่มีให้นันนะค่ะ

ตอนนี้นันไม่เป็นไรแล้ว และนันสัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้ ไม่ต้องเป็นห่วงนะค่ะ
ทั้งพี่ชาย พี่สาว น้องชาย น้องสาว และพี่พี่สวทุกท่าน

คืนวันนั้น นันอ่อนแอนิดหน่อย นันนอนไม่หลับเกือบทั้งคืน เพลงที่นันเปิดคลอไปตลอดคืน
ก็คือเพลงข้างบนนี้ นันนี่ก็แปลกนะค่ะ เพลงบางเพลงเราอาจเข้าใจได้ไม่หมด
แต่อะไรบางอย่างที่สื่อออกมาจากเสียงนักร้อง และมันเหมือนมนต์สะกดที่ทำให้เราตกอยู่ในภวังค์
นันอาจจะโดนเพลงกล่อมประสาทก็เป็นได้ เลยทำให้อ่อนแอมากไปหน่อย แหะๆ
และทำให้เกิดเหตุการณ์ที่นันไม่อยากให้เกิดนี้ขึ้น

และต่อไปนี้ นันมีอะไรจะบอกทุกๆคน ถ้านันตกหล่นใครไปบ้าง นันขอโทษล่วงหน้านะค่ะ

พี่วินของนัน (อิอิ) :: นันขอโทษที่ทำให้พี่วินเครียด ทำให้พี่วินโทษตัวเอง
นันไม่ตั้งใจจะทำให้พี่วินเสียใจไม่ว่าจะกรณีไหนๆ นันรักพี่ชายมากๆนะคะ ขอบคุณที่รักนัน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นันจะเอาทุกสิ่งทุกคำที่พี่วินบอกนันไปใช้ ขอบคุณที่เกิดมาให้นันรัก
ถ้านันไม่มีพี่วิน นันคงไม่รู้ว่าการได้รักพี่ชายคนนึง มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน นันขอให้พี่ชายหายไวไว
อดทน พยายามเข้า พี่ชายคนเก่งของเจ้าหญิงนัน

พี่แมวการ์ฟิลด์ :: ช่วงนั้นพี่นนท์คงเป็นห่วงพี่ชายมากๆ นันเสียใจค่ะ แล้วก็ขอบคุณที่บอกว่านันมีค่ากับพี่วิน
นันรักพี่นนท์ไม่น้อยไปกว่าพี่ชาย พี่เขยนันเก่ง ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ นันเป็นห่วงน้า

ป้าจิ :: ช่วงนั้นนันไม่ได้รับโทรศัพท์ป้าเลย เลยกลายเป็นหลายมิสคอลมากๆๆ

ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะคะ นันรับรู้ได้จากสิ่งที่ป้าจิสื่อให้นัน คนธรรมดาคนนึงอย่างนัน
จะมีความหมายกับคนอีกคนจังเลย คนนั้นคือป้าของนันใช่มั้ยค่ะ (หรือนันจะหลงตัวเองไปแล้ว

)

ปอ :: ปอเป็นคนที่ทำให้พี่ส่งเมสเซจตอบกลับป้า เป็นคนทำให้พี่ตัดสินใจส่งข้อความอะไรซักอย่างให้พี่วิน
เมสเซจนึงของปอวันนั้น ทำให้พี่อยู่กับที่ไม่ได้ นอนอยู่เฉยๆไม่ได้ เจ็บข้อมือแค่ไหน
พี่ก็คิดแต่อยากจะฝากข้อความกลับไปบ้าง ขอบคุณนะน้องสาว ถ้าพี่ไม่มีปอ พี่คงอกแตกตายไปแล้ว

พี่คิมคุง :: ขอบคุณที่ปลอบนัน สอนนัน ขอบคุณที่ทำให้นันรู้สึกว่า การแบกก้อนหิน
มันก็ทำให้มีประโยชน์เหมือนกัน พี่คิมไม่ค่อยว่าง ทำงานหนัก แต่ก็เข้าบ้านมาคุยกับนันคืนนั้น
(หรือนันหลงตัวเองอีก อิอิ) นันดีใจมากๆนะคะ ขอบคุณค่ะ ไม่มีวันไหนที่นันจะไม่อยากคุยกับพี่คิมเลยนะ อิอิ

พี่ฝ้าย (อิอิ) :: ขอบคุณสำหรับเมสเซจที่ส่งมาให้ หลังจากกลับบ้าน ได้รู้จากป้าว่าฝ้ายจะมาเยี่ยมด้วย
ขอบคุณที่คิดจะมาเยี่ยมกัน มันยิ่งทำให้นันรู้ว่านันไม่ได้สิ้นคุณค่าอย่างที่นันคิด นันกลับมาเวิ่นแล้วววว

ซัน :: สามประโยคแรกที่ซันทักนันในเอ็ม นันตกใจและทำให้นันน้ำตาซึมเลยนะรู้มั้ย
แล้วก็ได้รู้ว่าซันกับฝ้ายตั้งใจจะมาเยี่ยมนัน

ขอบคุณที่เป็นห่วง แม้แต่ทุกวันนี้
ซันก็ยังถามนันอยู่เสมอว่านันหายรึยัง เป็นยังไงบ้าง ขอบคุณมากนะ นันดีใจจัง

คุงแม่นุ้งเล็ก :: ขอบคุณสำหรับเมสเซจที่ส่งมาให้ค่ะ ขอเบอร์คุงลูกมาจากใครน้อ

คุงแม่มักจะเป็นห่วงเรื่องสุขภาพและเรื่องงานกับนันเสมอ ขอบคุณนะค่ะ ที่เป็นห่วงและเอาใจใส่นัน
ทั้งๆที่งานก็เยอะ ประชุมตลอด (55)

กันต์คุง :: น้องชายสุดที่รัก ขอบคุณสำหรับเมสเซจเช่นกัน ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับคนที่พี่รักหรอกนะ

กันต์ก็เหมือนกัน เราสองคนเคยสัญญากันแล้วนะ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วย จำสองคำที่พี่เคยบอกได้มั้ย
คำว่า "ห่วง" กับ "เครียด" มันแตกต่างกันมากนะ พี่รักโดราเอมอนมากนะ

ยายเอ็น :: ยายคงไม่ได้เข้าบ้านนันแน่ๆเลย แต่นันก็ขอบคุณสำหรับอีเมลที่เมลมาด้วยความเป็นห่วง
และแง่คิดของยายที่ให้นัน นันจะจำไว้ค่ะ นันรักและคิดถึงยายมากๆเลยค่ะ ^________^

ยุ้ย :: ยุ้ยเป็นคนเดียว ที่ได้คุยโทรศัพท์กับพี่ในวันที่พี่อยู่โรงพยาบาล เพราะเป็นสายแรกที่มีคนโทรเข้ามา
นันเลยรับ แล้วก็เลยรู้ ว่าโทรศัพท์เกือบร่วง (เจ็บแขนน่ะ

) ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคุณน้อง จุ๊บๆ

พี่อุ๋ม :: นันรู้ว่าพี่อุ๋มอยู่ในเหตุการณ์การรับรู้ข่าวจากพี่สาวนัน ขอบคุณที่เป็นห่วงนันนะค่ะ นันรักพี่อุ๋มนะค่ะ พี่สาวที่แสนน่ารักของนัน ^_______^//

ขอบคุณทุกๆคนที่เป็นห่วง ถ้านันตกใครไปนันขอโทษด้วยนะค่ะ
นันดีใจที่ได้รู้จักทุกคน ทั้งพี่ไปป์ อ้อ น้องเมฆ น้องตุ้ย และคนอื่นๆที่อาจจะตกหล่นค่ะ

นันสัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุด สัญญาด้วยเกียรติของสาวจ๋วย

Create Date : 01 พฤษภาคม 2551

Last Update : 2 พฤษภาคม 2551 20:57:21 น.

7 comments

Counter : 399 Pageviews.

อิอิ คนแรก
แปะไว้ก่อน จองตำแหน่ง

ไว้มีเวลาวันหลังจะมาเมนต์ให้ยาวๆ

โดย: kim IP: 202.149.25.241 วันที่: 1 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:32:44 น.

การห่วงใครสักคนที่เรารัก มันมีความสุขนะนัน ไม่ได้ทุกข์อะไร จะขอบคุณเพื่ออออออออออออออออ

ป้าก็ไม่รู้ทำไมถึงรักนัน ห่วงนัน แต่มันอดไม่ได้ที่จะทำแบบนั้น เอาเป็นว่าป้ารักนัน รักของป้าก็เหมือนนัน แต่ป้าไม่ปิดหูฟังสิ่งไม่ดีของเค้าหรอกนะ แต่ฟังแล้วมาบอก มาเตือน เพราะสิ่งนั้นมีผลดีกับเขามากกว่า (หลงหน้าป่ะเนี่ยฉัน)

คนธรรมดาอย่างป้าก็มีความหมายกับคนอีกคนได้ไงก็ไม่รู้เหมือนกัน อิอิ

ปล. คิดไรออกจะมาเมนท์เพิ่มนะนัน

โดย: ป้าจิ IP: 222.123.115.10 วันที่: 1 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:44:57 น.

ไม่เห็นจะอยากเป็นคนแรกเลย..เป็นคนสุดท้ายก็ได้วะ(จะประชดเพื่อ...????)

แฮ่ะ..โทษครับลุงคิม

พี่ไม่เข้าใจ ว่าทำไมเวลาน้องสาว น้องชายพี่ป่วยหรือมีเรื่องไม่สบายใจ จะต้องมาขอโทษพี่ ที่ทำให้พี่เป็นห่วง มันเลยทำให้พี่ไม่กล้าบอกใครว่าเป็นห่วง เพราะกลัวน้องจะคิดมาก ว่าทำให้พี่วินเป็นห่วง

แล้วตกลงเราจะมีกันและกันไปเพื่ออะไรครับ ถ้าไม่ได้มีไว้ให้รัก และ ห่วง

หน้าที่ของพี่ชาย คือ ต้องคอยปกป้องดูแลน้อง และทำให้น้องมีความสุขที่สุดเท่าที่พี่คนหนึ่งจะสามารถทำได้.....พี่คิดว่าพี่คงเข้าใจถูกนะครับ

พี่ไม่เคยมีน้อง แต่การที่พี่ได้เข้ามาที่นี่ มันทำให้พี่เข้าใจว่า ถ้าพี่มีน้องสักคน พี่จะรักคนที่เป็นน้องได้มากแค่ไหน

ขอบคุณนัน ที่สอนให้พี่รู้จักคำว่า "รัก" ครับ นันเป็นสิ่งที่มีค่าอีกสิ่งหนึ่งในชีวิตของพี่

และถ้านันไม่รักตัวเอง แปลว่า นันกำลังดูถูกความรักที่พี่ชายคนนี้ให้มาเหมือนกัน

เรามีกันอยู่แค่นี้ไม่ใช่หรือครับ...เจ้าหญิงของพี่

โดย: Prince (wind beneath my wing

) วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:19:08 น.

Takecare

โดย: @Ro0neY IP: 58.8.122.26 วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:30:20 น.

อ่านของพี่ชายนู๋นัน แล้วทำให้คุงแม่คิดหนักเลย
ว่าตัวเองทำหน้าที่ "แม่" ดีหรือยัง ถึงได้บังอาจให้ สาวน้อยที่น่ารักคนหนึ่ง เรียกตัวเองว่า "คุงแม่"
ยังกลับตัวมาเป็น "พี่สาว" เหมือนเดิมทันไม๊เนี่ย

เมื่อตัวเองผ่านเข้ามาในบ้าน "น้องวิน" ก็ไม่ได้คิดว่าจะผูกพันกับใคร แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่า หลังจากที่พวกเราได้คุยกัน ได้ป๊ะคารมกัน กลับรู้สึก รัก และ ผูกพันกัน เมื่อคนใดคนหนึ่งในบ้าน ไม่สบายใจ หรือ ไม่สบายกาย ก็อดรู้สึกเป็นห่วงไม่ได้ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนที่รักกัน ใช่มะ

เพราะฉะนั้น นู๋นัน ไม่ต้องขอโทษ ที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วง เพราะคุงแม่เชื่อว่า นู๋นันเองก็คงเป็นห่วงทุกคนในบ้านเช่นกัน เพราะ เรารักกัน เราจึงห่วงใยกัน และเราก็มีคุณค่าสำหรับกันและกันเสมอ จริงไม๊

รักตัวเองให้มากๆ อย่ากังวล หรือคิดไปเองจนเป็นทุกข์
จิตดี กายก็จะดีตามนะจ๊ะ ดูแลตัวเองดีๆ น๊า

โดย: คุงแม่นุ้งเล็ก IP: 116.58.231.242 วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:01:03 น.

ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ^^

โดย: kapolo_girl IP: 117.47.60.214 วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:52:11 น.

ใครบอกว่ายายจะไม่เข้ามาจ้ะ

หนูนันไม่ได้แปะยันต์กันให้ยายเข้าบ้านหนูนันนินา ^__^

เด๋วจะเข้ามาให้เจ้าของบ้านเบื่อไปเลยจ้า

โดย: ยาย n IP: 124.121.25.190 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:08:06 น.