Bloggang.com : Sassykik : ๐"♠"๐ My September...My Diary : กลุ้มใจ ๐"♠"๐

๐"♠"๐ My September...My Diary : กลุ้มใจ ๐"♠"๐

เรื่องเก่าเล่าใหม่...ไม่ว่างแต่ก็อยากอัพบล็อกใหม่ๆกะเค้ามั่งง้ะ,,ทนอ่านกันไปจนกว่าจะถึงของเดือนตุลาคมนะคะ

~* 15 Sep,2006 : กลุ้มใจ *~

วันนี้เป็นวันที่อัพสเปซเร็วมากเลยนะเนี่ย! ( 11.45 น.)

ไม่มีอะไรมาก...แค่มันหงุดหงิด คับอกคับใจ ไม่รู้จะทำยังไง เครียด เบื่อ โกรธจนจุกแบบน้ำตาจะไหล ทั้งเรื่องงานและเรื่องคน

ก็เคยคิดนะว่าปัญหาที่ทำงาน ก็คือปัญหาที่ทำงาน อย่าแบกมันกลับไปบ้านพร้อมกับหน้ายุ่งๆด้วย แต่พอมีปัญหาให้คิดทีไร มันก็กลับไปพร้อมกับเราโดยไม่รู้ตัว

และตอนนี้มีปัญหาทุกวัน จากวันละรอบ เป็นวันละ 2 รอบ วันละหลายรอบ และ มีแต่ปัญหาทั้งวัน!!! และเป็นปัญหาที่ไม่มีทางแก้ไข ได้แต่หนีปัญหากันไปวันๆ ปัดกันไปปัดกันมา

ก็อยากจะทำอย่างนั้นบ้างนะ แต่มันก็ทำไม่ได้ เพราะถ้าทำปุ๊บก็จะกลายเป็นบกพร่องต่อหน้าที่เลยนะนั่น! แต่ไม่ใช่ว่าไปรับปากเค้าไว้แบบนี้ พอเค้ามาตามเรื่องแล้วมันไม่เป็นตามนั้น ก็โยนมาที่เรา อะไรๆก็โยนมา แบบนี้ก็รับไม่ไหวนะเว้ยยย!!! จะให้รับปากว่าทำให้ทั้งหมดแล้วกรูจะไปมีสิทธิ์บังคับผู้ใหญ่ให้ทำงี้ๆๆๆๆได้ที่ไหนเล่า!!!

พอบอกเหตุผล (ที่เราพยายามชักมหาสมุทรทั้งเจ็ดมาบอกนะ) เค้าก็ว่า "ก็นายคุณรับปากมาแบบนี้" แถมบางรายมีลายเซ็นต์พร้อมเขียนกำกับไว้พร้อม เฮ้อ!กรูล่ะเบื้อ...เบื่อ

เนี่ย...ก็เป็นแบบนี้แล้วเราจะโยนต่อไปให้ใครได้อ้ะ? พอไปขอคำปรึกษาจากผู้ใหญ่เค้าก็บอกให้ตอบไปว่างี้ๆๆๆนะ เออ ตอนพูดกันเองน่ะง่าย แต่พอถึงเวลาจริงๆมันไม่ง่ายอ่ะดิคะ...จริงๆคำตอบมันมีนะ จะให้ตอบความจริงไปเลยมั้ยล่ะว่า "กรูไม่จ่าย"

เมื่อกี้ก็มีสายหนึ่งถามอยู่ได้ "ทำไมไม่มีชื่อเรา ทำไมไม่จ่ายเรามั่ง ทำไมๆๆๆๆๆๆ เนี่ย โทร.มาถามก็เปลืองค่าโทรศัพท์นะ จะทำยังไงดี?" เลยตอบว่า "ไม่อยากเปลือง มึงก็เลิกโทร.มาตามสิคะ" (แต่ว่าตอบในใจอ่ะนะ)

ก็ได้แต่นั่งฟังมันบ่นๆๆๆ ด่าๆๆๆ เป็นอย่างงี้ทั้งวัน 10 นาทีมั่ง ครึ่งชั่วโมงมั่ง เป็นชั่วโมงมั่ง บางทีก็มาถึงออฟฟิศเลย เป็นแบบนี้แทบทุกวันน่ะ แล้วไม่มีวิธีที่ชัดเจนมาให้ ให้เราใช้สีข้างแถไปวันๆเนี่ย...มันเครียดนะเว้ยยย!!!

พอ...จบเรื่องงาน

ส่วนเรื่องคน...เฮ้ออออออออออ!!! ยิ่งคิดหนักกว่าเรื่องงาน...บางทีทำอะไรแล้วมันไม่มีผลลัพธ์กลับมาบ้างเลย มันก็เซ็งนะ เหมือนว่าเราบ้าอยู่คนเดียวอ่ะ ก็อยากจะทำเฉยๆไม่รู้ไม่สนมั่งนะ แต่ก็ทำไม่ได้ทู้ก...ที

....เราชอบกลางคืนมากกว่ากลางวันล่ะ เพราะรู้สึกว่าตอนกลางคืนมันเงียบดี ไม่วุ่นวายด้วย และถ้าได้อยู่คนเดียวในวันที่จิตใจปลอดโปร่งนะ ฮู้ววว! มีความสุขและเราจะคิดอะไรๆได้อีกเยอะแยะ แต่ว่าถ้าคืนไหนอยู่คนเดียวแล้วจิตใจฟุ้งซ่านอยู่ล่ะก็ ขอเตือน!!!ให้อยู่ห่างๆโทรศัพท์เข้าไว้ เพราะเราอาจจะทำอะไรที่มันงี่เง่าลงไปก็ได้ โดยเฉพาะเวลาอยากเจอใคร หรือคิดถึงใครอ่ะนะ เพราะมันคอยแต่จะหยิบโทรศัพท์มากดอยู่เรื่อย และพอเค้ารับ เราก็จะมีแต่คำถามโง่ๆ...สบายดีไหม? จะไปทางไหน? เดินมายังไง? มากับใครหรือเปล่า?...อะไรประมาณนี้ แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้โทร.ขนาด sms ยังไม่ค่อยอยากส่งไปเลยอ่ะ กลัวจะรบกวน (โอ้ย...อะไรมันจะขี้เกรงใจขนาดนี้ฟระ -*- )

ก็...เราลองคิดแบบใจเขาใจเราอ่ะ ถ้ามีคนมาทำแบบนี้ให้ แต่เราไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกันกับเค้า แล้วเค้าโทร.มาหาบ่อยๆ เราก็คงไม่ปลื้มซักเท่าไหร่ ดีไม่ดีอาจรำคาญซะด้วยซ้ำ เราไม่อยากให้เค้ามีความรู้สึกแบบนี้ ก็เลยตัดใจ...นอนก็ได้ 555+....

เด๋วมาต่อ....มีงานด่วนมาอีกแล้ววววว

อ่ะ ต่อๆๆ (18.30 น.) งานก็ยังไม่เสร็จอ่ะนะ แต่เลิกทำละ หมดอารมณ์

วันนี้โทรศัพท์ดังทั้งวัน พอช่วงบ่ายๆเราไม่รับสายเลย อยากโทร.ๆไป กรูไม่รับ และพี่คนนั้นที่น้องเมย์แนะนำก็โทร.มาด้วย ถ้ารับเดี๋ยวได้มีเฮ เราเลยโยนมือถือลงลิ้นชักเลย ไม่มีอารมณ์จะคุย

จริงๆวันนี้ตั้งใจจะไปดู Season Change นะ มัวแต่รอคนนั้นคนนี้ไม่ได้ดูกันพอดี แต่ก็นึกได้ เออ ทำไมไม่ลองทำอย่างอื่นดูล่ะ? เหอะๆๆๆ แล้วเป็นไง ปาเข้าไปหกโมงก่าๆก็ยังไม่ได้ไปไหน แถมอารมณ์เสียกว่าเก่าอีก

ไม่เข้าใจอ่ะ...ไม่เข้าคนอื่นว่าคิดอะไรอยู่ฟระ?,,ไม่เข้าใจตัวเองด้วยว่าเป็นบ้าอะไร? จริงๆเราไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆหลายรอบนะ ถ้าเป็นงี้ต่อไปคงไม่ถามละ จริงๆก็รู้คำตอบอยู่แล้วอ่ะนะ แต่ก็อยากได้ความชัวร์...ทีนี้ชัวละ กรูมันบ้าไปคนเดียวจริงๆด้วย!!!

เพราะวันนี้มันมีแต่คนกวนประสาทหรือว่าเรามันความอดทนต่ำกันแน่?

เดี๋ยวขอไปตั้งหลักพักสมองทบทวนความคิดก่อนว่าจะยังบ้าต่อไปหรือพอแค่นี้ดี?

แต่ไม่พอใจจริงๆนะเนี่ย!!!

ปล. อย่าเพิ่งงุนงงสงสัยว่ากิ๊กซี่ไปแอบ In LuV ตั้งแต่เมื่อไหร่?...คำตอบคือ เมื่อนานมาแล้ว...เพราะเป็นเรื่องที่เขียนลงในสเปซตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ,,แต่ว่าก็มีที่เคยเอามาเนียนๆลงบล็อกไปแล้ว,,และมีคนเมตตามาคอมเม้นท์ไว้ก็เลยค่อนข้างจะกระจัดกระจายนิดนึง,,เรื่องที่เขียนเกี่ยวกับ ♥ ตอนนั้นมีเยอะมาก...กเป็นซีรี่ส์ได้,,ซึ่งส่วนมากเป็นไดอารี่ของเดือนตุลาคมและก็มีที่เขียนตอนสร้างบล็อกด้วย เพราะเป็นช่วงที่เปลี่ยนมาเขียนบล็อกพอดี,,ถ้าใครอยู่ในอารมณ์แอบรักแอบชอบก็ลองไปอ่านดูได้ค่ะ