~*~ ฤดูของ♥...เพราะความรู้สึกเปลี่ยนแปลงบ่อย หมั่นดูแลสุขภาพใจกันให้ดีนะ...~*~
อยากจะขอวอนคำขอพรทุกสิ่งมอบแด่เธอ...ผู้ทำให้ฉันพบความสดใส...
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
16 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
♣ "โชคชะตา" หรือ "จังหวะชีวิต" ?,,,เหมือนกลับไปนับ 1 ตอนนับมาถึง 25 ♣

"อาถรรพ์เบญจเพศ" เป็นเรื่องที่เราได้ยินผู้ใหญ่และคนรอบตัวพูดเสมอๆเมื่อใครซักคนพบเจอเรื่องอะไรแย่ๆ หรือเจอเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกว่า "ทำไมชั้นมันช่างซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรแบบนี้ฟระ!!! " หรือว่าอะไรๆก็ตามถ้ามันเกิดในช่วงที่เราอายุ 23 - 27 ปีเนี่ย,,,เบญจเพศก็งี้ล่ะ ต้องทำใจ,,,เป็นคำปลอบใจที่สุดแสนจะคลาสสิคที่สุด หุ หุ

เราก็เป็นคนหนึ่งที่เคยคิดแบบนั้น...ตอนช่วงที่อายุ 24 ใกล้ 25 เนี่ย,,รู้สึกว่าชั้นเป็นสาวแล้วนะยะ,,มีการมีงานทำ,,ไฟแรงมั่กๆ,,รู้สึกว่าโลกมันแคบลง,,ไม่ใช่เบบี๋แล้ว,,จะทำอะไร? ยังไง? ก็เรื่องของชั้น...อารมณ์ว่าอยากมีอิสระและอยากให้คนอื่นเห็นว่าเราเป็นผู้ใหญ่สามารถรับผิดชอบชีวิตได้แล้ว...

แต่ตอนนี้...ทั้งๆที่เพิ่งผ่านวันเกิดครบ 25 มาได้ไม่กี่เดือน,,เรากลับรู้สึกว่า "ทำไมเราถึงยังไม่เป็นชิ้นเป็นอันอะไรซักที? งานก็ต้องแอ็คทีฟอยู่ตลอด แล้วไอ้งานที่ทำอยู่ก็ไม่รู้ว่าใช่ที่ใจชอบหรือเปล่า? แล้วจะมีโอกาสโตในหน้าที่การงานมั้ย?" etc. แล้วเมื่อไหร่ถึงจะเรียกว่า,,ประสบความสำเร็จ,,ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูติดๆขัดๆ มีแต่อุปสรรคและปัญหา,,เลิกกะแฟนมั่งล่ะ,,เปลี่ยนงานบ่อยๆเพราะไม่ลงตัวมั่งล่ะ,,ก็มักจะเป็นกันช่วงนี้ทั้งนั้นเลยนี่นะ

เราว่าไม่ใช่เพราะอาถรรพ์เบญจเพศหรืออะไรหรอก,,มันเป็นเรื่องที่สมควรแก่เวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงในชีวิตมากกว่านะ เราลองสังเกตุดู คนส่วนมากมักจะเลิกกับแฟนก็ช่วงนี้ล่ะ,,คือ คบกันตอนเรียน พอจบมามันก็ต้องไปตามทางของแต่ละคน,,มีปัญหาในที่ทำงาน,,งานไม่ลงตัวมั่งล่ะ,,ไม่ชอบงานที่ทำมั่งล่ะ,,โอ้ย...ย!!! สารพัดที่จะโทษว่าก็เพราะ "เบญจเพศ" น่ะสิ ถึงเป็นแบบนี้

เราก็ไม่เถียงหรอกนะ ว่าช่วงเบญจเพศมันมีแต่ความเปลี่ยนแปลง,,เพราะวันนี้เราไม่ใช่เด็กอายุ 17 - 18 ทีนเอจวัยใสขวัญใจนักเรียน,,แต่เป็นคนอายุ 25 ที่เพิ่งเริ่มหาความมั่นคงให้ชีวิต,,หาสิ่งที่ชอบและอยากทำ,,ซึ่งความรู้สึกและการกระทำรวมทั้งความคิดบางอย่างมันก็ไม่ใช่เด็กๆ,,แต่จะเรียกว่าเป็นผู้ใหญ่ซะทีเดียวมันก็ยังก็ไม่ใช่,,มันรู้สึกก้ำๆกึ่งๆยังไงไม่รู้?,,แต่เราว่านะ ที่คนเลิกกับแฟนกันช่วงนี้เยอะ เพราะว่าน่าจะเป็นช่วงเวลาที่เริ่ม "สร้างความมั่นคง" ให้กับชีวิตมากกว่า ทำงานก็ทำแบบถวายชีวิต ไม่มีใครก็แค่เหงาใจบางโอกาส (ก็อ่ะนะ,,คนเราบางทีแค่มีคนถามว่า "เหนื่อยมั้ย?" ตอนที่เรารู้สึกแย่ๆนะ แค่นี้ไอ้ปัญหาที่แบกมาทั้งวันไม่รู้มันหายไปไหนหม้ด...ด อิ อิ )

แต่พอมาถึงวันหนึ่ง ที่ต่างคนต่างต้องเลือกเส้นทางเดินของชีวิต สิ่งที่เคยคิดเหมือนกันก็อาจกลายเป็นคนละเรื่องไปเลยก็ได้...แต่โดยธรรมชาติของมนุษย์แล้ว มักจะต้องมี "คนผิด" อยู่เสมอ ความซวยเลยไปตกที่,,เบญจเพศ,,ไง หุ หุ

ซึ่งตรงนี้ก็ไปสอดคล้องในหลักของศาสนาว่าด้วยเรื่องของ "กรรม" พอดีว่า "สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ล้วนเป็นผลจากการกระทำของเมื่อวาน,,วันนี้ทำยังไง? วันต่อไปก็เป็นไปตามนั้น" เราเลยเล่าให้พี่เก๋ฟังว่า "ทำไมกิถึงรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรเลย ทั้งๆที่คิดว่าพออายุ 25 แล้วมันจะเป็นอีกแบบหนึ่งมากกว่า,,แต่ไหงมันดูไม่มีอะไรเลยก็ไม่รู้?" พี่เก๋เลยบอกว่า วันนี้เจ๊แกก็เพิ่งดูรายการที่ท่าน ว.วชิระเมธี มาเทศน์และช่วงหนึ่งท่านได้พูดถึงเรื่องของผู้ที่เริ่มเข้าสู่วัยเบญจเพศ ผู้ที่กำลังประสบอยู่ หรือผ่านมาแล้วว่า...

"อายุ 25 นั้น จะเป็นเด็กก็ไม่ใช่ เป็นผู้ใหญ่ก็ยังไม่เต็มที่ มันเลยครึ่งๆกลางๆ อาจมีบางอารมณ์ที่เราเอาความเป็นเด็กมาใช้ในการตัดสินใจ และมีบางอารมณ์ที่เรารู้สึกใจเย็นกับเรื่องที่ไม่เคยยอมให้มาก่อน ประกอบกับได้ยินมาตลอดว่า คนที่อายุเข้าเบญจเพศนั้นมักจะเจอแต่เรื่องที่ไม่ดี พอเกิดอะไรเล็กๆน้อย ก็ทำให้เรายึดติดกับคำพูดพวกนั้น จนบางครั้งเราอาจทำอะไรลงไปด้วยความกดดัน ว่าสิ่งที่เกิดและกำลังจะเกิดมันต้องไม่ดีเพราะอาถรรพ์เบญจเพศ ซึ่งจริงๆแล้วมันก็เป็นเหตุและผลที่เป็นไปตามวัฎจักรการดำเนินชีวิตที่ต้องมีการเปลี่ยนแปลง..." ( -/- ต้องขอโทษนะเจ้าคะ หากกิ๊กพิมพ์หรือเข้าใจอะไรผิดไป เพราะพี่สาวก็เล่าสู่กันฟังมาอ่ะค่ะ - -" )

เพราะฉะนั้น..ในความคิดของเราตอนนี้,,ที่เรารู้สึกแย่จากการที่ไม่สมหวังจากเรื่องงานหรือการที่ต้องสูญเสียคนที่เราเรียกว่า "คนรัก" ไปนั้น มันเป็นการทดสอบจากธรรมชาติโดยสิ่งที่เรียกว่า "เวลา" ต่างหาก ว่าสิ่งนั้นๆเหมาะสมกับเราหรือไม่? หากเราผ่านพ้นอุปสรรคตรงนี้ไปได้,,,แน่นอนว่าเราจะได้เรียนรู้การแก้ปัญหาและทำให้ประสบการณ์ชีวิตเพิ่มขึ้น นั่นล่ะ! ความเป็นผู้ใหญ่ก็จะตามมา เราจะรู้จัก หยุดคิด ให้ความสำคัญต่อสิ่งที่ควรจะให้ และ ณ ตอนนั้น คนที่เราต้องการให้เค้ามาอยู่ข้างๆก็อาจจะไม่ใช่คนที่เราเคยร้องไห้ให้กับการที่เค้าจากไปและคิดว่าจะอยู่ยังไงหากไม่มีเค้า..จริงมะ?

เอาล่ะ...ไหนๆก็นับมาถึง 25 แล้ว ถ้าต้องย้อนกลับไปเริ่มนับที่ 1 ใหม่อีกซักรอบ เราคงได้เรียนรู้แล้วว่าตรงไหนเป็นบ่อเป็นท่อ? ตรงไหนควรเดินหรือควรกระโดดข้ามไป? เราก็คงไม่ต้องกลับมานับ 1 เป็นรอบที่ 3 อีกหรอกเนอะ? ก็เคยผ่านมาแล้วนี่นา 555+

,,บางทีการที่เราต้องกลับมาเริ่มต้นอะไรใหม่ๆอีกรอบ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราล้มเหลวจากสิ่งที่ผ่านมาแล้วซะหน่อย,,

~๐"๐~ เพราะเสน่ห์ของชีวิต,,คือ,,เราไม่อาจรู้ว่าวันพรุ่งนี้หรือวันต่อๆไปจะมีอะไรรอให้เราไปเจออยู่น่ะสิ ~๐"๐~















Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 6 มกราคม 2554 20:44:03 น. 9 comments
Counter : 544 Pageviews.

 
อืมมม ไม่รู้จะเม้นยังไงดี แต่อ่านจบแล้ว

ผมเชื่อว่าคนเราเลือกสิ่งที่สบายใจที่สุด จะเป็นสุขที่สุดครับ ทั้งเรื่องงานและเรื่องความรัก

ขอให้โชคดีนะครับ


โดย: I.Brother วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:53:29 น.  

 
เคยมีเรื่องแย่ๆตอน"เบญจเพศ"เหมือนกัน
แต่เราก็พยายามทำบุญตลอดเพราะเราเชื่อค่ะว่าบุญที่เราทำจะทำให้ชีวิตดีขึ้นบ้าง

อ่านจบแล้วก็ได้แต่ให้กำลังใจค่ะ
สู้ๆน่ะค่ะ


โดย: DUNHILL วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:6:21:06 น.  

 


มันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตที่จะต้องเจออ่ะนะ
อย่าซีเรียส


โดย: maxpal วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:26:24 น.  

 
ยังไงก็สู้ๆ ละกันเนอะ


โดย: navindy (navindy ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:06:38 น.  

 
แกพ้นเบญจเพศมาครึ่งทางแล้วยะ
เหลืออีกครึ่งทางเท่านั้น อิอิ

"เด๊วมันก็ผ่านพ้นไป"


โดย: ~'o'~LiLLa_KrOnPrInSeSsA~'o'~ (SnOwY~SeAsOn ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:24:04 น.  

 
That's life ^^

Just live and learn from it

Be happy na krub!


โดย: KaVe วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:29:59 น.  

 

สวัสดีวันหยุดพักผ่อนค่ะคุณกิ๊ก...

ต้องคิดว่า ว้า..เพิ่งยี่สิบห้าเองเรา อีกตั้งร้อยปีถึงจะแก่(เหมือนคุณยายอะไนน้า...ของญี่ปุ่นที่ได้ลงกินเนสบุค)

เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ




โดย: ลูกแมวขี้อ้อน วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:08:09 น.  

 
ขอบคุณคับ ที่แวะเวียนมาเยี่ยมที่บล้อกของผม

อ่านๆดูแล้ว ทำให้รู้สึกว่า ไม่อยากอายุ 25 เลยแฮะ

แต่ชีวิตก้อมีขึ้น มีลง คับ ต้องทำใจแล้วยอมรับมันให้ได้

แล้วชีวิตจะเป็นเรื่องสนุกและมีความสุขกับมันคับ



โดย: แมงกะปอร์ (แมงกะปอร์ ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:50:05 น.  

 
ไอ้เด็กเปรต ฟุ้งซ่าน ว้าวุ่น งงชีวิต


โดย: พี่เร่ (Sassykik ) วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:23:07:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sassykik
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




★ Emo น้องลิง ★
★Emo น้องหอม★
★ Emo จับฉ่าย ★
X
X
X
Friends' blogs
[Add Sassykik's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.