เรายังคงเสียใจ แต่เจ็บน้อยลง ขอโทษนะ ไดอารี่ ที่เราเข้ามาเขียนเรื่องราวของเราน้อยลง เรายอมรับ ว่าเรามีเธอ เพราะว่าเอาไว้เขียนถึงเค้า ตอนนี้ ทำใจ ได้มากกว่าเดิม (แต่ไม่ได้แปลว่าทำได้ดี) เปล่า .... เราไม่ได้มีใครใหม่ เราไม่ได้กำลังทำใจให้ลืมเค้า จนถึงวันนี้ ....เราก็ยังคงคิดถึงเค้า แต่ความทรมาน ไม่ชัดเจนเท่าเดิม เรายังคงเฝ้าดูใน บีบี ดูสถานะของเค้า ดูรูปที่เค้าเปลี่ยน ตามอารมณ์เค้า ดูว่าเค้าเปลี่ยน สถานะเช้า เย็น ตอนกี่โมง ยังคอยติดตามเงียบ ๆ เหมือนเดิม หากแต่ว่า ความถี่นั้น น้อยลง เรายังคงเสียใจ แต่เจ็บน้อยลง เวลาที่เราเห็น ชื่อ บีบี ของเค้า บอกกับใครอีกคน ว่าเค้าคิดถึง บางครั้ง เราก็ไม่แน่ใจ ว่าที่เราเป็นอยู่ เรียกว่า กำลังค่อย ๆ ทำใจได้ หรือว่า หัวใจเราเจ็บจนมันชา ความรู้สึก ค่อย ๆ หายไป มีคนเริ่มเข้ามาในชีวิตมากขึ้น หลังจากที่พวกเค้า พอจะรับรู้ได้ ว่าตอนนี้ เราไม่มีใคร ไม่ได้คบกับเค้า ว่าเราโสด หลาย ๆ คน เข้ามาคุยมากขึ้น ทั้ง ๆ ที่รู้จักกันมาตั้งหลายเดือน แต่ก็เพิ่งมาคุยกันถี่ขึ้นช่วงนี้ หลาย ๆ คน ที่ผ่านเข้ามารู้จัก ทักทาย เป็นเพื่อนใหม่ แต่ผิดไหม ถ้าเราจะบอกว่า เรายังไม่รู้สึก หรือคิดว่าจะคบใครเป็นพิเศษเลย เพราะว่า เราเข็ด? เราเบื่อ? เราไม่รู้สึก? ไม่รู้สิ เราเองก็ยังตอบตัวเราไม่ได้เหมือนกัน เธอเองก็คงตอบไม่ได้ใช่ไหมไดอารี่ เอาเป็นว่า เมื่อไหร่ ก็เมื่อนั้นแล้วกันเนอะ ไม่แน่นะ สักวัน....สักวันเราอาจจะมาหาเธอ มาเล่าเรื่องราวของเราให้เธอฟัง ด้วยอีกอารมณ์นึง ที่ตรงข้ามกับที่เป็นอยู่ อารมณ์ที่มีความสุข....ก็ได้มั้ง สู้ๆ นะค่ะ เราเองได้โอกาสอีกครั้ง ตอนนี้ก้อกำลังพยายาม ที่จะทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้นกว่าเดิมให้ได้ค่ะ
โดย: ขอฟ้าดินจงเป็นใจ วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:13:31:50 น.
ผมว่าผมเคยเป็นเหมือนคุณนะ
เคยเสียอกเสียใจกินเหล้าคนเดียว เพราะรู้สึกว่าการกินหลายคนมันทำให้อึกทึกเกินไป อีกอย่างเขาเหล่านั้น ไม่ได้อยู่อารมณ์เดียวกับเรา อยากมีเพื่อนกินเหมือนกัน แต่เขาต้องเงียบและไม่ต้องพูดอะไร ไม่ต้องปลอบด้วย จะหาที่ใหนล่ะเพื่อนแบบนี้ สงสัยต้องนั่งกับตุ๊กตา เลิกกินเหล้า หันมารักตัวเอง หาเวลาไปนั่งรถไฟตีลังกา ความตื่นเต้นมันทำให้มีสิ่งมาคั่นความดักดานที่เรามีต่อเขาคนนั้นได้อย่างสิ้นเชิง คิดถึงเขาเมื่อไหร่ก็นึกถึงรถไฟตีลังกา พออารมณ์รถไฟเริ่มจาง เราก็ไปหาอะไรที่โลดโผนมาคั่นอารมณ์อีก มันทำให้เวลาเลื่อนออกไปเรื่อยๆ และสุดท้ายเวลานี่แหละที่ทำให้อารมณ์อาลัยอาวรณ์เหล่านั้นจางไป กลับมาดูรูปที่เคยถ่ายไว้ด้วยกัน ยังมานั่งอมยิ้มรำพึงในใจว่า นี่นะหรือคนที่เราเคยรัก เคยอยากตายเพราะเขา โดย: หมู IP: 119.234.129.114, 220.255.1.130 วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:20:57:12 น.
สู้ๆ ครับ ความสุขที่ยิ่งใหญ่ จะรู้สึกได้หลังเราเจอความทุกข์มา
โดย: Tanny_Kee วันที่: 5 มีนาคม 2554 เวลา:1:14:33 น.
@ ขอฟ้าดินจงเป็นใจ
ยินดีด้วยนะคะ โอกาสจะมีค่า เมื่อคนได้รับ รู้จักใช้ค่ะ @ Inki ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ความสุขที่อยู่คู่กับความทุกข์ แต่ก็ไม่เคยมีใคร มองเห็นความทุกข์ เวลาที่จะกระโจนเข้าไปหาความสุขซักทีเนอะ @ หมู อืมค่ะ เมื่อเวลามันผ่านไป ความรู้สึกมันก็จะค่อย ๆ จางลง แต่ว่า จะไม่ได้หายไปซะทีเดียว ผ่านมาแล้วเดือนนึง ก็น้อยลงนะ แต่ว่ายังคงมีแว๊บ ๆ วนเวียนมาเป็นระยะ ๆ @ Tanny_Kee ขอบคุณค่ะ ขอให้ความสุขที่ยิ่งใหญ่ ย้อนกลับไปให้คุณเช่นกันค่ะ โดย: Princess 215D388E วันที่: 6 มีนาคม 2554 เวลา:20:59:00 น.
|
Princess 215D388E
Rss Feed ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |