นิทานความรักในแบบฉบับ "หมีขั้วโลก"

วันนี้ รถไม่ติด คงเพราะว่าน้อง ๆ ทั้งหลายปิดเทอมนั่นเอง
มาถึงที่ทำงานเร็วกว่าปกติ
(คือปกติ จะมาพอดีเวลาเข้างาน หรือไม่ก็สายนิดหน่อย แหะๆ)

ก็มานั่งอ่านพันทิพ เล่น ๆ ไปพลาง ๆ
อ่านแล้วมาสะดุดกับ หัวข้อกระทู้ .....นิทานความรักในแบบฉบับ "หมีขั้วโลก"....

+++++++++++++++++++
มีหมีขาวอยู่สองตัว
หมีตัวผู้ชายชื่อว่าหมี บีโฮลเด้
หมีตัวผู้หญิงชื่อว่าหมี อาเลนี่
หมีขั้วโลกสองตัวนี้เป็นแฟนกัน

บีโฮลเด้เป็นหมีเข้มแข็งที่สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้
ค่อนข้างจัดเป็นหมีรักสันโดษอยู่บ้าง

ส่วนอาเลนี่เป็นหมีขี้เหงาแถมทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น
ส่วนใหญ่เธอมักจะพึ่งพาบีโฮลเด้อยู่ตลอดเวลา

วันหนึ่ง อาเลนี่พูดขึ้นมาว่า “ แต่งงานกันเถอะนะ ”
บีโฮลเด้ไม่ยิ้มและไม่ตอบอะไร
เพราะมัวแต่คิดในใจอยู่ว่าเขาก็อยู่ของเขาตัวเดียวได้นี่นา
แล้วทำไมจะต้องแต่งด้วย
อาเลนี่อ้อนต่อว่า “ ฉันชอบที่มีคุณคอยดูแลอยู่ตลอดเวลา คุณทำให้ฉันมีความสุข ”

ถ้าเป็นหมีหนุ่มตัวอื่นก็คงจะเป็นปลื้มไปแล้วที่ได้ยินแฟนพูดยอกันแบบนี้
แต่ บีโฮลเด้เป็นหมีคิดมาก

เขาคิดว่าการดูแลคนรักได้เป็นแค่คุณสมบัติที่คนเป็นแฟนกันจะต้องมีเท่านั้น
แต่ไม่ใช่เหตุผลของการเลือกที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตเลย

วันรุ่งขึ้นบีโฮลเด้หายไปจากบ้าน . . . แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย!

อาเลนี่ร้องไห้ตัดพ้อต่อว่าบีโฮลเด้ว่าทำไมต้องทิ้งกันด้วย
ฉันหาอาหารก็ไม่ค่อยเก่ง ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น
แต่ก่อนก็ทำให้ฉันมาตลอดแล้วจู่ๆก็มาทิ้งกันไปเฉยๆเลยเนี่ยนะ

บีโฮลเด้ใจร้าย บีโฮลเด้ใจร้ายที่สุด. . .

....และแล้วเวลาก็ผ่านไปหนึ่งปี
เป็นหนึ่งปีที่หมีขาวทั้งสองตัวได้เรียนรู้อะไรมากมาย
ในเวลานี้อาเลนี่ไม่ใช่หมีหน่อมแน้มขี้เหงาตัวเดิม ที่ทำอะไรไม่เป็นอีกแล้ว
เธอเข้มแข็งขึ้นมาก

เธอรับรู้แล้วว่าการใช้ชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเองเป็นความรู้สึกที่ดีเพียงใด และเมื่ออาเลนี่สามารถดูแลตัวเองได้
นานเข้าเธอก็เริ่มเกิดความรู้สึกว่าอยากจะได้ดูแลคนที่เธอรักบ้าง
เธอไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน
และก็พลันพบว่าเธอได้พลาดอะไรไปบ้างเมื่อตอนที่ยังมีบีโฮลเด้อยู่ด้วย
เธอเอาแต่พึ่งพาบีโฮลเด้ตลอด
จนตัวเธอเองไม่มีโอกาสได้ทำอะไรดีๆให้กับเขาบ้างเลย
เธอไม่เคยหาอาหารมาป้อนเขาบ้าง

เธอไม่เคยรับฟังปัญหาของเขา

เธอซบไหล่เขาตลอดเวลาแต่ไม่เคยให้ไหล่ของเธอเป็นที่พักพิงกับเขาเลย
ตอนนี้เธอรู้สึกแล้วว่าเธอสมควรโดนทิ้งจริงๆ . . .


ส่วนบีโฮลเด้...หลังจากที่หนีมาก็ไม่ได้ไปไหนไกล
เขาเฝ้าอยู่ข้างกายอาเลนี่มาโดยตลอด
เขามักจะปลอมตัวเป็นเนินหิมะไปติดตามคอยดูแลเธออยู่อย่างเงียบๆเสมอๆ
โดยเฉพาะช่วงแรกๆที่อาเลนี่ยังจับปลาไม่เป็น
บีโฮลเด้ต้องคอยไปแอบจับปลาแล้วเอามาวางทิ้งไว้ที่ข้างๆหลุมน้ำแข็งให้
ด้วยความที่อาเลนี่เป็นหมีหน่อมแน้ม
เธอก็เข้าใจว่าปลาคงจะหนาวเลยกระโดดขึ้นมานอนตากแดดเล่นล่ะมั้ง
จนกระทั่งนานเข้าอาเลนี่ก็สามารถดูแลตัวเองได้
และเธอก็ไม่ต้องการการดูแลอย่างลับๆจากเขาอีกต่อไป
นั่นทำให้บีโฮลเด้มีเวลาเพลิดเพลินไปกับธรรมชาติตามประสาหมีโสดไปวันๆอย่างมีอิสระมากขึ้น


บีโฮลเด้ไม่มีภาระอะไรให้ต้องห่วงให้ต้องกังวลเหมือนเช่นตอนที่ยังอยู่กับอาเลนี่อีกแล้ว


แรกๆเขาก็สบายใจ
แต่พอนานเข้าเขาก็เริ่มรู้สึกว่าชีวิตเหมือนจะขาดอะไรบางอย่างไป
แค่ขาดอะไรบางอย่างไปยังไม่พอ แต่กลับยังมีความเหงามาแทนที่อีกด้วย
และแล้วเขาก็เข้าใจความรู้สึกของอาเลนี่ขึ้นมาในทันที


เขารับรู้แล้วว่าการมีใครสักคนคอยเฝ้าเคียงข้างอยู่ทุกเวลาเป็นความรู้สึกที่ดี
เพียงใด

ตอนนี้เขารู้สึกแล้วว่าเขาไม่น่าทิ้งเธอมาจริงๆ . . .

และแล้วเมื่อวันสุดท้ายของฤดูร้อนก่อนที่จะถึงช่วงจำศีลอันแสนยาวนานในฤดูหนาวมาถึง


อาเลนี่นั่งอยู่บนก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งข้างๆเนินหิมะ
แม้เธอจะเข้มแข็งและสามารถอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว . . .
แต่เธอก็กลับมีน้ำตาไหลออกมา

“ กลับมาหาฉันเถอะนะ ฉันมีอะไรที่อยากจะชดเชยให้กับคุณมากมาย”
เธอพูดคนเดียวทั้งน้ำตา

“ ผมก็ขอโทษ ต่อไปนี้ผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหนอีกแล้ว ”
อาเลนี่ประหลาดใจที่มีเสียงตอบกลับมา

เนินหิมะข้างๆเธอเริ่มขยับ

และก็ยืนขึ้นมากลายเป็นบีโฮลเด้นี่เอง

อาเลนี่ยิ้มทั้งน้ำตา “ แต่งงานกันเถอะนะ ฉันอยากจะดูแลคุณ
ฉันอยากจะทำให้คุณมีความสุข ”

คราวนี้บีโฮลเด้ก็ยังคงไม่ตอบอะไรเช่นเดิม
เขาเพียงแต่ยิ้ม . . . และก็ใช้เพียงแค่รอยยิ้มนี้กับแววตาเท่านั้น
แทนคำตอบว่าตกลง

“ หน้าหนาวปีนี้คุณกับผมมานอนจำศีลด้วยกันนะ ”
มันจะต้องเป็นหน้าหนาวที่อบอุ่นและมีความสุขมากแน่ๆ

หมีอ่อนแอต้องการคนดูแล
ถ้าไม่รู้จักความสุขของการได้ดูแลคนอื่นบ้าง
มีแฟนไปก็กลายเป็นภาระแฟนเปล่าๆ

หมีเข้มแข็งที่ใช้ชีวิตเพียงลำพังได้
ถ้าไม่รู้จักความอ้างว้างบ้างก็ไม่รู้จะมีความรักไปทำไม


จากคุณ : นาวิน ตู้
//www.pantip.com/cafe/siam/topic/F10295481/F10295481.html
+++++++++++++++++++

ไม่ว่าต้นฉบับ จะเป็นของใครก็ตาม
ขอบคุณที่คิดเรื่องราวน่ารักแบบนี้มาให้อ่าน

ขอบคุณ คุณ นาวิน ตู้
ที่เอาเรื่องน่ารักๆ แบบนี้มาแชร์กัน

อ่านแล้วก็สามารถ อมยิ้มได้ตั้งแต่เช้า

ชอบคุณค่ะ

Create Date : 02 มีนาคม 2554 Last Update : 2 มีนาคม 2554 9:12:19 น. Counter : 416 Pageviews.		0 comments
Share Tweet