เมื่อตะวันลับลาฟ้าก็มองมืดหม่นทนเงียบเหงาอ้างว้าง

เมื่อเธอลาลับไกลกลับอุ่นไอมิสร่างใจฉันค้างเคียงเธอ

*รู้หรือไม่ ว่าภายในดวงตาสองนั่นฉันได้พบความอบอุ่นใจ

รู้หรือเปล่า ว่าข้างในรอยยิ้มของเธอ ฉันแอบเพ้อละเมอ คร่ำครวญ

อิ่มอกอ่วนอาย อยากจะบอกสักคำ ฉันได้ถลำหัวใจตกอยู่ในความรัก

เมื่อตะวันนิทรา ฟ้าจะรอพบจันทร์ ฉันจะฝันถึงเธอ

################################################

ฉันคิดฉันฝันถึงเธอในวันที่เธอไม่เคยจดจำฉันได้

หัวใจอ้างว้าง เงียบเหงา ครุ่นคิด อยู่เพียงลำพัง

วันผ่าน เวลาผ่าน ทุกสิ่งผ่าน เปลี่ยนแปลง เปลี่ยนไป

ไม่มีแววตาห่วงใย ไม่มีดวงใจคิดถึง มีเพียงความเป็นจริงแสนเจ็บปวด

เธอกับคนรักและผลผลิตจากความรัก ชีวิตอันแสนอบอุ่น

ที่ไม่มีฉันยืนอยู่ตรงนั้น......

ช่างเจ็บปวด เดียวดาย อ้างว้าง หนักหนา

น้ำตากลั่น กดเก็บภายในใจ...เจ็บแต่ไม่อยากให้น้ำตาเอ่อล้นให้ใจสลาย

วันผ่านวัน ลมหนาว ลมร้อน ลมฝน พัดผ่าน แต่ใจยังไม่อาจลืมได้นาที

อยากถอดหัวใจไปไว้ในหุบเขา เพื่อให้คลายความเจ็บปวด

เมื่อไหร่จะหายสักที เมื่อไหร่ความต่ำต้อยด้อยค่าจะถูกฝังกลบมิด

เราไม่ได้เกิดมาเคียงคู่กัน ไม่มีบุญวาสนาต่อกัน ไม่มีสิ่งใดๆต่อกัน

มันจบไปแล้ว ความเจ็บก็น่าจะจบไปเสียที