ฤดูใบไม้ร่วงยังดำเนินไปอย่างช้าๆ  อาจเป็นเพราะสภาพอากาศช่วงนี้ค่อนข้างเสถียร อุณหภูมิตอนกลางวันก็นประมาณ 12/13 องศา ไม่มีลม ไม่มีฝน ใบไม้ก็เลยยังร่วงไม่หมด ช่วงบ่ายของวันนี้ฉันรวบรวมความขยันทั้งหมดออกไปกวาดใบไม้หน้าบ้าน ใบไม้หน้าบ้านเยอะมาก ไม่รู้ว่าตกลงมาจากไหน ต้นไม้หน้าบ้านเป็นต้นโอ้ค เเละต้นเลาเลียร์ ต้นโอ้คเป็นต้นไม้ที่ฉันรัก ต้นโอ้คที่เกิดจากเมล็ดเเล้วโตเต็มวัยดูสุขุมเป็นที่สุด ต้นโอ้คที่มีอายุมากๆดูเหมือนคนเเก่ที่ดูอบอุ่น เมื่อเดินไปอยู่ใต้ต้นเเล้วจะรู้สึกอบอุ่นสบายใจเป็นที่สุด นี่คือเหตุผลที่ฉันไม่เอาต้นโอ้คริมรั้วทิ้ง เจ้าของคนเก่าตัดต้นโอ้คจากต้นไม้ใหญ่ให้กลายเป็นไม้พุ่ม มันดูไม่ได้จริงๆให้ตายสิ ต้นโอ้คดูน่าสงสาร เเทนที่จะได้เจริญเติบโตอย่างสง่างามกลับต้องอยู่เเบบเจียมตัว นับจากที่เราย้ายเข้าบ้านหลังนี้เราก็ปล่อยให้เค้าโต โตเเบบที่เค้าอยากจะโต เป็นเเบบที่เค้าควรจะเป็น วันนี้ถึงเเม้ต้นโอ้คจะไม่เป็นเหมือนต้นโอ้คที่เห็นในป่า เเต่เค้าก็มีคาเเรกเตอร์ของตัวเอง ยืนอยู่ขอบเเนวรั้วคอยปกป้องบริเวณบ้าน เเละทักทายทุกคนที่เดินผ่านไปผ่านมา

ใบของต้นโอ้คร่วงเกือบหมดต้นเเล้ว ใบไม้ที่ร่วงบนพื้นดินตรงโคนต้นนั้น ฉันจะปล่อยให้เค้าคลุมดินไว้อย่างนั้น ใบโอ้คย่อยสลายช้ากว่าใบไม้ชนิดอื่นจึงมีคุณสมบัติปกป้องดินจากความหนาวเย็น  ซึ่งชั้นใบโอ้คนี้จะปกป้องให้หัวดอกเเดฟโฟดิลที่หนึ่งร้อยหัวฉันพึ่งปลูกก่อนที่ฉันจะไปพักร้อนที่เมืองไทย ไม่ให้หัวเเดฟโฟดิลเสียหายจากอากาศที่หนาวเย็นเเบบรุนเเรงของหน้าหนาว หน้าฤดูใบไม้ผลิปีหน้าฉันจะมีเเปลงดอกเเดฟโฟดิลสีเหลืองใต้ต้นไม้ที่ฉันรัก ฉันชักอยากให้ฤดูใบไม้ผลิมาถึงเร็วๆเสียเเล้วสิ