ชอบไลท์ค่ะ หล่อดีออก

คิดว่าเนียร์คงเป็นพวกไม่อยากเอาความรู้สึกส่วนตัวมาปนกับงานอ่ะนะ
อ่านเดธโน้ตไปเรื่อยๆก็ชักรู้สึกมืดมนยังไงไม่รุ ไม่ใช่เพราะเมลโลตาย แต่ก็อย่างที่คุณ pride เขียน มันมีแต่ความคิด
แล้วก็เป็นความคิดเครียดๆ ที่หาจุดสร้างสรรค์ เจริญอารมณ์ได้น้อย (เอ่อ...ไม่ได้ว่าไม่สร้างสรรค์นะคะ อย่าเข้าใจผิด)
แถมบางทีอ่านๆไปแล้วรู้สึกว่า เราที่มันมีความรู้สึกร่วมรู้สึกอยากให้ตัวละครเย็นชาน้อยกว่านี้ มันเป็นเรื่องเบาปัญญายังไงไม่รุ
รู้สึกว่าคนที่สามารถใช้สมองอย่างเดียวไร้ความรู้สึกคือผู้ที่จะชนะ คนที่มีความรู้สึกต่อคนรอบข้างคือผู้แพ้

แต่ยังไงก็ต้องยอมรับว่า Death Note หนุกจริงๆ...

น้องเนียร์
ใส่หน้ากากอะไรน้า.....

ผมว่าเดธโน้ตเป็นการ์ตูนก็ดีนะ เรื่องราวจะได้ถูกแสดงออกมาเป็นภาพ ดีกว่ามาจินตนาการหน้าตัวละครแต่ละตัว ไม่รู้สินะ ผมก็วิเคราะห์ไม่เป็นหรอก 55+

เอ แล้วเมื่อไหร่ เจ้าของ blog จะกลับมาเนี่ย ไม่อัพแล้วเหรอคับ ......

มัวแต่กู้ชาติอยู่ค่ะ ...เอ้ย...ทำงานเพื่อชาติอยู่ค่ะ ยังไม่ว่างจริงๆ ประกอบกับช่วงนี้กำลังใจบั่นทอน เลยไม่ค่อยมีลูกฮึดเท่าไหร่

ก็คงต้องรอดูตอนที่ 102 ล่ะค่ะ ว่าจะทำให้มีลูกฮึดกลับมาอีกหรือเปล่า ?

ขอบคุณทุกคนที่ยังแวะเวียนมาเยี่ยมชมค่ะ

เพิ่งได้โผล่หน้มาบอกว่าชอบรูปนี้มากเลยค่ะ ดูแล้วเศร้าตามไปด้วยเลย

อยากเห็นตัวละครใน DN แสดงอารมณ์ความรู้สึกเศร้าๆแบบนี้มากกว่านี้เหมือนกัน ที่เคยเห็นแบบสุดๆก็มีแต่ตอนที่ไลท์ร้องไห้เพราะป๋าโซตาย แถมตามความเห็นเรา นั่นก็เป็นการแสร้งทำเสียอีกแน่ะ ^^''

แต่ก็นั่นล่ะค่ะ อาศัยรูปจากแฟนๆช่วยเสริมเพิ่มเติมอะไรหลายๆอย่างที่คงไม่มีวันได้เห็นในเรื่อง ก็ต้องขอบคุณคุณ Pride ด้วยล่ะค่ะที่วาดรูปแบบนี้มาปลอบประโลมจิตใจ ซึ้งอะค่ะ T^T

ขนาดทำใจแล้วว่าน้องเนียร์เป็นคนไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกทำนองนี้อยู่แล้ว แต่เราเองก็แอบเฟลอยู่ดี แต่ไม่ว่ายังไงก็ยังเชื่อมั่นในสายใยระหว่างเมลโลกับเนียร์อยู่นะคะ ยังไงตอนที่เขาทั้งสองคนให้คำมั่นสัญญากันว่าจะพบกันที่ปลายทางก็ไม่ใช่เรื่องโกหก เราคิดว่าบรรยากาศในตอนนั้นดูยังไงเขาสองคนก็มีความผูกพันกันอยู่แน่นอนค่ะ