ฟ้าหม่นปนสีเทา
วันทำงาน..เธออยู่ลำพัง
เธอ..เปล่าเปลี่ยว..เศร้าหมอง
ขีดเขียนบนสายรุ้ง
ลึกลง..ในหัวใจ..เหน็บหนาว
ร้องเพลง..เถอะที่รัก
ฝน ฝน..โปรยลงมา
อากาศแสนวิเศษดังฝัน
แสงอาทิตย์..มาเยือน
ทอสายรุ้ง..ขอบฟ้า
เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม..คุ้นเคย
เหมือนอยู่..ใก้ลเธอ
มุ่งหวัง..เพียงเพื่อให้
มีความสุข..เกิดขึ้น..อีกครั้ง
โปรดเธอ..อย่าปิดกั้น
โอกาส..ที่มาถึง
หยุดเถอะอารมณ์..ที่หม่นหมอง
โลกนี้เป็นของเรา