เธอยิ้มละไมอยู่ในอกข้างซ้ายของฉัน ฉันเคยตั้งคำถามกับตัวเองบ่อยๆว่าพ่อแม่เคยรักฉันบ้างไหม ด้วยความที่ฉันเห็นว่าเขาเป็นห่วงพี่สาวมากกว่าฉัน ตามใจพี่สาวมากกว่าตามใจฉัน รวมทั้งพี่สาวถูกตีน้อยกว่าฉันด้วย เป็นอย่างนี้มาโดยตลอดตั้งแต่ฉันเริ่มจำความได้ ระยะห่างระหว่างฉันกับพ่อแม่จึงขยายวงกว้างขึ้นตามวัยวันของฉันเอง มือเล็กเล็ก จะเติบใหญ่ ในวันพรุ่ง ขอมืออย่า ไปยุ่งจับ อาวุธฆ่า ขอมือหยิบ ยื่นดอกไม้ ให้ประชา เป็นมือสร้าง สรรค์คุณค่า น่าภิรมย์ เจ้าอย่าเป็น เช่นเด็กโง่ โมโหร้าย เที่ยวทำลาย สรรพสิ่ง ให้ดิ่งล้ม ลูกข้างบ้าน ด่าแม่พ่อ พาระทม แค่ได้ยิน อกตรอมตรม จมน้ำตา (คัดลอกจากส่วนหนึ่งของบทกวี ตัวเล็กเล็กยิ้มหวานหวานหว่านสันติ ๒) จนกระทั่งวันนี้พื้นที่ว่างระหว่างฉันกับพ่อแม่ก็ยังคงมีอยู่เท่าเก่า เรายังเคอะเขินที่จะกอดกันเพื่อแสดงความรักเหมือนเมื่อก่อน และเดซิเบลขอเสียงเวลาเถียงกันก็ยังคงที่ แต่ฉันรู้แล้วว่าความรักที่พ่อแม่มีให้ลูกแต่ละคนนั้น ไม่สามารถที่จะนำมาตราวัดใดๆมาเปรียบเทียบกันได้ ก็ในเมื่อตอนที่ฉันทำฤทธิ์ทำเดชทำร้ายตัวเองด้วยการไม่ยอมกินข้าวกินปลา พ่อผู้เย็นชาราวกับหินผาในขั้วโลกที่ไม่เคยตามใจฉันสักครั้ง เป็นคนขวนขวายหาของกินที่ฉันชอบมาวางให้ตรงหน้า แววตาของแม่คนที่มักจะตีฉันแบบลืมนับอยู่เสมอนั้นฟ้องชัดว่า เจ็บปวดทุรนทุรายมากกว่าหลายเท่าในนาทีที่ฉันทำท่าจะกลั้นใจตาย ตอนถูกบังคับให้กินยา สะดุ้งตื่น กลางคืนค่ำ ก่อนร่ำไห้ เจ้าฝันร้าย หรือไร จอมขวัญจ๋า ฝันเห็นมาร เห็นยักษ์ ควักดวงตา เห็นผีห่า ซาตาน ตามรังควาญ หรือฝันเห็น น้ำท่วมโลก จึงโศกเศร้า ฝันเห็นโลก ร้อนเร่า ไฟเผาผลาญ หรือฝันเห็น ทหารหาญ ฆ่ากันตาย หรือฝันเห็น แม่พ่อ ทะเลาะด่า หรือฝันว่า เจ้าโดนทิ้ง เจ้าถูกขาย แต่ช้าแต่...แม่ยังอยู่ คู่เคียงกาย พ่อเคียงข้าง มิห่างหาย จอมใจเลย (คัดลอกจากส่วนหนึ่งของบทกวี ฝันร้าย) ความรู้สึกอบอุ่นในยามที่อยู่ในอ้อมกอดของพ่อแม่เป็นสิ่งแปลกปลอมสำหรับฉัน แต่ความรู้สึกอุ่นๆไม่เคยห่างหายไปจากหัวใจเลย ในเวลาที่ฉันโหยหาสิ่งเยียวยาความรู้สึกและจิตใจ หนังสือชื่อ เธอยิ้มละไมอยู่ในอกข้างซ้ายของฉัน ที่ถืออยู่ในมือ หากมองด้วยสายตามันก็เป็นเพียงหนังสือบทกวีที่เปื้อนรอยยิ้มเล่มเล็กๆเล่มหนึ่งเท่านั้น แต่เมื่อฉันได้เปิดอ่าน...อ่านด้วยหัวใจ ฉันก็พบว่าตัวเองเป็นลูกที่แย่ที่สุดในโลก และเชื่อมั่นด้วยว่าหนังสือเล่มนี้คือตัวแทนของจดหมายรักที่พ่อแม่อยากจะเขียนถึงลูกทุกๆคน ชื่อหนังสือ...เธอยิ้มละมอยู่ในอกข้างซ้ายของฉัน นักเขียน...พรชัย แสนยะมูล “กุดจี่” (THE LOVER : English Tranlation) จัดพิมพ์โดย...สำนักพิมพ์ไม้ยมก จำนวนหน้า...191 หน้า ราคา...125 บาท   Create Date : 14 มกราคม 2551 7 comments Last Update : 26 ธันวาคม 2551 6:11:20 น. Counter : 772 Pageviews. Share Tweet

มาแระ... หายแล้วไม่ต้องห่วงแล้วพี่โมกซะอย่าง ตบกะบาลโต๋เต๋ ตั้งสามวันแล้วแน่ะ หายเรยยย... ขอบคุณนะคะ ความห่วงใยที่มีให้ ใบข้าวมีความสุขดีนะ ดูแลตัวเองนะจ๊ะ อย่านอนดึกมาก อยากกินมะตะบะจัง ขอ 10 ชิ้นนะจ๊ะ   โดย: โมกสีเงิน 14 มกราคม 2551 9:57:27 น.

สวัสดีค่ะหนุใบข้าว ที่ภูเก็ตจะมีงานแบบนี้เรื่อย ๆ ค่ะ ถึงไม่ใช่งานกาชาดก็เถอะ บางทีงานเทศกาลอาหารก็จะจัดแบบนี้เหมือนกัน ลูกๆ ชอบเพราะมีของเล่นค่ะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 14 มกราคม 2551 17:06:27 น.

หนังสือน่าอ่าน แต่ม่ายมีตังซื้ออะ ทำงายดีน้า   โดย: piggew (ARPUPU ) 15 มกราคม 2551 9:48:16 น.

น่าสนใจนะคะ หนังสือน่าอ่านค่ะ สบายดีนะคะ มาเยี่ยมค่ะ   โดย: นางฟ้าอรชร 15 มกราคม 2551 10:22:27 น.

จะกินมะตะบะ ขอ 10 ชิ้นไม่ส่งให้เรยยย เด็กคนนี้ใจร้าย ....อ่ะ หายไปไหน คิดถึงนะนี่ หลับอยู่ปะ ตื่นยัง อ๊ะ นี่บ่ายแว๊ววว   โดย: โมกสีเงิน 15 มกราคม 2551 13:18:13 น.

โดย: dogamania 15 มกราคม 2551 15:32:51 น.

หนังสือทุกเล่มที่เรานำมาเล่า เป็นหนังสือดีๆ (สำหรับเรา) และอยากให้คนอื่นๆอ่านต่อเนื่องกันไปค่ะ เชื่อว่าคนที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ จะรู้สึกได้ถึงความรักที่พ่อแม่มีให้มากขึ้น เช่นเดียวกัน   โดย: หนูใบข้าว 15 มกราคม 2551 21:59:19 น.