´
52.8 kg ( สูง 159.5 cm )ในที่สุดก็ได้เห็นเลข 52 ค่ะ หลังจากที่ไม่ได้สัมผัสมาหลายปีดีดัก
รู้สึกดีกับตัวเองมากๆ ที่เริ่มลดน้ำหนัก ถ้าไม่เช่นนั้นคงไม่มีวันนี้ ป่านนี้น้ำหนักคงเกิน 70 kg แน่นอน
ก่อนลดน้ำหนักอย่างจริงจัง เราหนัก 67.xx ค่ะ ตอนนั้นไม่ค่อยรู้สึกว่าตัวเองอ้วน เพราะมีเพื่อนที่อ้วนกว่าและตัวใหญ่กว่า เลยรู้สึกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยลดเมื่อไรก็ได้
จนวันนึง เราได้เห็นรูปตัวเองแล้วรู้สึก อยากกรี๊ดค่ะ คือ.. มันรับตัวเองไม่ได้เลยที่ตัวเองอยู่ในสภาพแบบนั้น รู้สึกว่าทำไมเราปล่อยตัวไปได้ถึงขนาดนั้นเลยเหรอ รู้สึกสงสารตัวเองขึ้นมาทันที และตั้งใจว่าจะต้องลดน้ำหนักให้ได้
โชคยังดีค่ะ ที่เราไม่ได้ปล่อยให้อ้วนนาน จากน้ำหนักปกติ 54-55 kg ( ซึ่งก็อวบระยะกลางๆ ) เราเพิ่มมาเป็น 67 kg ในเวลาประมาณหนึ่งปี เลยทำให้ช่วงแรกๆน้ำหนักเราลดค่อยข้างเร็ว แต่เราตั้งใจที่จะลดน้ำหนักอย่างช้าๆ คือประมาณเดือนละกิโลเดียว เพราะอายุก็สามสิบกว่าแล้วไม่อยากลดไปเหี่ยวไป หน้าตาโทรม คงไม่ดีแน่
พอน้ำหนักลดมาถึงช่วง 54.xx น้ำหนักคงตัวอยู่อย่างนั้นหลายเดือนเหมือนกัน อาจจะเพราะไม่ได้เน้นลดน้ำหนักเหมือนเดิม คือหันมาปรับนิสัยการกิน กินขนมบ้าง น้ำอัดลมนิดหน่อย ไม่ใช่เลิกไปเลย เพราะคิดว่าถ้าการลดน้ำหนักคือการเลิกกินของที่เราชอบเลิกกินของอร่อย ชีวิตเราก็คงไม่มีความสุข เพียงแต่เราต้องรู้ว่าเรากินอะไรเข้าไป กินเยอะแล้วอ้วนนะ ต้องเตือนตัวเอง รักตัวเอง
ช่วงนี้เห็นเพื่อนๆร่วมอุดมการเขียนไดอารี่ลดน้ำหนัก รู้สึกดีนะที่เริ่มต้นกันทำในสิ่งที่ดีกับตัวเอง เหมือนกับรักตัวเอง รักสุขภาพมากขึ้น
ส่วนเราตอนนี้ก็พยายามควบคุมน้ำหนัก ส่วนเป้าหมายก็อยู่ที่ 50 - 52 ค่ะ แต่ก็ตั้งใจจะลดอย่างมากเดือนละกิโลเดียวเหมือนเดิม แต่จะเน้นไปที่ออกกำลังกายเน้นลดเฉพาะส่วนเสียมากกว่า
ขอบคุณเพื่อนๆ น้องที่แวะมาทักทายกันเสมอนะคะ เป็นกำลังใจให้กันตลอดมาและตลอดไปเลยนะ
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
เมื่อต้นเดือนเพิ่งไปตรวจสุขภาพประจำปีมา
คุณหมอบอกว่า อะไรๆ ก็ดี น้ำตาลก็ไม่สูง ไขมันในเลือดก็ดี แต่
ช่วยลดน้ำหนักลงสักหน่อยนะครับ