ยารักษาโรคภูมิแพ้ชีวิต

ยารักษาโรคภูมิแพ้ชีวิต

อ่านเรื่องนี้แล้วคุณอาจจะหายจากโรคภูมิแพ้ชีวิตก็ได้

ผมตั้งเอาเองว่า โรคภูมิแพ้ชีวิตหมายถึงโรคทางอารมณ์และบุคลิกภาพที่หงุดหงิด โกรธง่าย ไม่มีความสุข
มักก้าวร้าว โทษคนอื่น แก้ตัวเก่ง ระแวง สร้างความเป็นมิตรกับใคร ๆ ได้ยาก ใจน้อย แสนงอน
บางทีก็มีอารมณ์ดีชอบช่วยคนอื่น ใจอ่อน แต่ก็กลับไปสู่สภาพเดิมอีกได้ง่าย
อาการที่เป็นนี้มาจากการที่ “แพ้ชีวิต” ในขณะนั้น

ผมเคยมีผู้ทุกข์คนหนึ่งมาปรึกษาด้วยอาการอย่างที่เขียนไปนี่แหละ
เขาเป็นชายหนุ่มอายุเกือบ 40 ยังโสด จบการศึกษาระดับสูงจากต่างประเทศ บุคลิกดี ชอบออกกำลังกาย
เขาทำงานกับพ่อ โดยที่พ่อหวังใจจะให้เขาสืบทอดงานของบริษัท ที่พ่อสร้างมากับมือให้เจริญเติบโตต่อไป

แต่เขาเข้ากับพ่อได้ยาก พ่อจบการศึกษาระดับประถมศึกษา เป็นคนเก่ง ความจำดี ประสบความสำเร็จสูง
เขากับพ่อมักถกเถียงจนถึงขั้นทะเลาะกันเพราะวิธีการทำงานที่แตกต่าง ไม่ยอมคล้อยตามความคิดซึ่งกันและกัน
บางครั้งถึงขั้นจะตัดพ่อ-ลูกกัน เขาเครียดมาก มักมีอาการหอบ หายใจไม่ทัน หัวใจเต้นแรง เหมือนจะตาย

เขาไม่ยอมหางานทำที่อื่น เขาบอกว่าอยากช่วยพ่อ เพราะพ่อแก่แล้ว

ผมเคยขอให้เขาเขียนถึงสิ่งที่เขาไม่ชอบพ่อตั้งแต่เล็กๆ มา..

เขาเขียนได้ยาวมากหลาย ๆ ข้อ เช่น พ่อเคยพูดขู่ ตะคอก ลงโทษเกินความเป็นจริง
พูดดูถูกเขาเรื่องการเรียนหรืออนาคต วิจารณ์บุคลิกหรือนิสัยที่ไม่ดีของเขา ฟ้องแม่
เปรียบเทียบกับพี่น้องคนอื่น ฯลฯ

เขามีความทุกข์ที่เกิดจากความเชื่อว่าพ่อไม่ดี ไม่รักเขา เป็นความเชื่อที่ตกผลึกเป็นส่วนหนึ่งของจิตใต้สำนึก
ทำให้เขามองตัวเองเป็นคนไม่ดีพอ จึงอยากจะพิสูจน์ตัวเองเพื่อเอาชนะพ่อ
ให้พ่อกลับใจหันมาชื่นชมยกย่องเขา...ซึ่งไม่เกิดผลเสียที

การ ที่เขามองชีวิตว่าเขาเป็นผู้แพ้ ผู้ถูกกระทำ และตอกย้ำว่าตัวเองมีความทุกข์ตลอดเวลา
ทำให้ภูมิต้านทานในตัวเขาลดต่ำลง ทำให้ไม่มีความสุข เกิดอาการเจ็บป่วยทางฝ่ายกายได้ มักเครียด ขาดกำลังใจ
เหมือนซังกะตายอยู่ ผมจึงเรียกอาการเช่นนี้ว่า “โรคภูมิแพ้ชีวิต” เมื่อไรที่นึกถึง ”ชีวิต” เขาจะรู้สึกแพ้ทันที
คือทุกข์และมีอาการดังกล่าวข้างต้น

ผมลองให้เขาเขียนความดีของพ่อมาเท่าที่นึกออก
เขาเขียนมาอย่างเสียไม่ได้ซ้ำๆ กันประโยคเดียวว่า พ่อเป็นผู้ให้กำเนิดๆๆๆ....

เราเอาข้อนี้มาคุยกันให้ละเอียด จากการให้กำเนิด พ่อต้องเลี้ยงดู ให้การศึกษา จนถึงปัจจุบันให้งานทำ
ล้วนเป็นความดีทั้งนั้น

แต่การที่เขาจะชอบหรือไม่ชอบวิธีการนั้น ไม่ใช่ความผิดของพ่อหรอก เป็นเพียงเขาไม่ชอบเท่านั้น

ผมขอให้เขาเขียนคำขอบคุณในความดีของพ่อมา และให้เขาอ่านซ้ำๆ ในการพบกันครั้งต่อไป

เขาบอกว่าเขาฝืนอ่าน ผมบอกว่าไม่เป็นไรหรอก การฝืนทำสิ่งดีๆ จะเกิดประโยชน์แน่
และก็เป็นจริงเพราะเขารู้สึกซึมไป อ่อนโยนขึ้นเมื่อพูดถึงพ่อ

ผมขอให้เขาเขียนถึงสิ่งที่เขารู้สึกและทำไม่ดีกับพ่อมาให้ดู เขาเขียนได้หลายข้อ

ผมขอให้เขาเขียนคำขอโทษพ่อในสิ่งที่เขาทำไม่ดีหรือคิดไม่ดีกับพ่อ
เขาบอกว่าเขาต้องฝืนเขียนให้ แต่เขาก็เขียนได้

ผมขอให้เขาอ่านซ้ำๆ หลายๆ ครั้ง ทั้งคำขอบคุณและคำขอโทษพ่อในครั้งต่อๆ ไปด้วย

ผมสังเกตว่าเขาสบายใจขึ้น มีความสุขมากขึ้น

การที่เราสามารถมองเห็นความดีของคนอื่นและกล้าขอบคุณเขาได้
แสดงว่าเรารู้สึกซาบซึ้งในความเป็นเพื่อนมนุษย์ของคนอื่น

และ การที่เรากล้าพูดถึงความบกพร่องของตัวเราที่กระทำต่อเขา และกล้าขอโทษเขา
แสดงว่าเรายกโทษให้เขาได้ (ในสิ่งที่เราไม่ชอบทั้งหลายในอดีต)
โดยเราตัดสินใจที่จะไม่ยึดติดกับการกล่าวโทษเขา เราจะปล่อยวาง ทำอดีตให้เป็นอดีต
และเลือกที่จะมีความสบายใจ จึงเป็นการเพิ่มวุฒิภาวะของจิตใจได้ดี

การรู้จักกล่าวขอบคุณด้วยใจจริง...และการรู้จักกล่าวขอโทษด้วยใจจริง ...ต่อคนที่เรารู้สึกไม่ดีต่อเขา
โดยเฉพาะคนใกล้ตัว เช่น พ่อแม่ เพื่อนสนิท หรือศัตรูของเรา
จึงเป็นการสร้างมิตรและเลิกสร้างศัตรูในใจที่ทำให้เราทุกข์ตลอดมา จะเป็นยารักษาโรคภูมิแพ้ชีวิตได้ดียิ่ง

แต่ต้องเป็นความรู้สึกจากใจจริงๆ นะ

ตอน นี้...ลองคิดดูซิ คุณรู้สึกเกลียด โกรธใครบางคนใกล้ๆ ตัวคุณมากๆ บ้างไหม
และคุณไม่สามารถอภัยเขาได้ด้วย มันอาจเป็นสาเหตุ ที่ทำให้คุณไม่มีความสุขจนกลายเป็นโรคภูมิแพ้ชีวิตก็ได้

ขอให้ลองทำตามที่ผมเขียนให้อ่านนี้ แม้จะไม่กล้าบอกขอบคุณและขอโทษเขาโดยตรง
ก็ขอให้เอ่ยปากพูดคนเดียวก็ได้ หลายๆ ครั้งด้วย

โรคภูมิแพ้ชีวิตจะลดลง และจะมีความสุขมากขึ้น....จริงๆ

ที่มา : //www.manager.co.th

Create Date : 11 มีนาคม 2553		1 comments
Last Update : 11 มีนาคม 2553 10:41:24 น.
Counter : 532 Pageviews.
Share Tweet