Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2557
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
12 สิงหาคม 2557
 
All Blogs
 
ถนนสายนี้...มีตะพาบครั้งที่ 111 "เฉียด...กับ...แม่"

เฉียด...กับ...แม่




ขอบคุณเพลงเพราะๆ จาก Youtube โดยคุณ Anskaric Dharma


เนื่องจากทั้งโจทย์ตะพาบทั้งวันแม่อยู่ใกล้ๆกัน

ไม่รู้จะเขียนอะไรก่อนดี เลยเขียนควบซะเลย แหะๆ โลภเนอะ  


แม่เคยเล่าให้ฟังว่า ตอนเด็กๆ พ่อจะไปทำนาตั้งแต่เช้า พอสายๆ แม่จะพาฉันตามไป ตอนนั้นฉันอายุไม่กี่ขวบ รถก็ไม่มี แม่ต้องพาฉันเดินข้ามหมู่บ้าน ข้ามทุ่งนา และต้องข้ามลำห้วยซึ่งไม่มีสะพานจะข้าม ต้องข้ามตรงจุดที่ข้ามบ่อยๆ ซึ่งคนที่ชินเส้นทางมักจะรู้กัน ว่าจุดนั้นน้ำไม่ลึก แต่ระหว่างทางแม่เห็นผักขึ้นริมห้วยแตกยอดงาม แม่ก็เลยเดินเก็บไปเรื่อยๆ จนผ่านจุดที่ต้องข้ามไปไกล ด้วยความที่ขี้เกียจก็เลยตัดสินใจพาฉันข้ามตรงนั้นเลย แม่ให้ฉันขึ้นขี่คอแล้วค่อยๆ ลุยน้ำลงไป แต่แค่ก้าวไม่กี่ก้าว แม่ก็ไถลพรวดลงน้ำไปเพราะทางมันชัน น้ำลึก แม่บอกว่าพยายามชูตัวฉันขึ้นสูงๆ แต่ด้วยความกลัวฉันจึงกอดคอไว้แน่น แม่พยายามเขย่ง พยายามดิ้นรนให้ขึ้นจากน้ำให้ได้ ไม่อย่างนั้นคงต้องจมน้ำตายทั้งแม่ลูก พอดีมีคนรู้จักผ่านมาเจอจึงได้ลากเราสองคนขึ้นจากน้ำมา เราสองคนจึงรอดอย่างใจหายใจคว่ำ ตอนแม่เล่า แม่เล่าไปหัวเราะไป แต่ตอนเกิดเรื่องฉันว่าแม่คงจะหัวเราะไม่ออก ครั้งนี้ถือเป็นประสบการณ์เฉียดตายจากน้ำครั้งแรกของฉัน

ครั้งที่สอง ระหว่างที่พ่อกำลังขุดบ่อน้ำเพื่อจะใช้เป็นแหล่งน้ำไว้รดแตงกวาและแตงโมที่กำลังลงเมล็ดอยู่ ฉันซึ่งอายุประมาณ 4-5 ขวบก็นั่งเล่นอยู่ตรงปากบ่อ เอาก้อนหินโยนลงไปเรื่อยๆ แม่อยู่ข้างบนรับดินที่พ่อยื่นขึ้นให้ไปเททิ้งก็เอ่ยเตือนขึ้น

“ระวังจะตกลงไปในบ่อนะ”

“ถ้าตกลงไปแม่ก็ตักขึ้นมาสิ” ฉันตอบแม่  

“ตักขึ้นมาเหมือนกบเหรอ” พ่อถามต่อ  

“จ้า” ฉันตอบไปแต่ก็ยังไม่หยุดโยนก้อนหินเล่น  

ยังไม่ทันขาดคำระหว่างที่แม่หันหลังเดินไปเทดิน ฉันก็ตกโครมลงไปในบ่อ หัวปักลงไปบ่อน้ำที่ยังมีดินโคลนอยู่ก้นบ่อ พ่อคว้าไว้ไม่ทัน ทั้งตัว หู ปากเต็มไปด้วยโคลน สลบไปนานจนพ่อแม่ตกใจ แต่พอรู้สึกตัวก็เอาแต่ร้อง แม่บอกทั้งโมโห ทั้งขำ ทั้งสงสาร อยากจะตีซ้ำก็อยากเพราะเตือนแล้วไม่ฟัง จนต้องตักขึ้นมาเหมือนกบจริงๆ สรุปบ่อที่ใกล้จะขุดเสร็จแล้วก็โดนพ่อถมไปเลย มาฟังตอนนี้ก็ทั้งปลื้ม ทั้งสงสารพ่อแม่ บ่อแต่ละบ่อกว่าจะขุดได้ ใช้แค่จอบ เสียม ขุดด้วยมือเปล่าตั้งหลายวันกว่าจะเสร็จ นี่เป็นเพราะฉันตกลงไปทีเดียว พ่อถมทิ้งเลย ยิ่งได้ฟังยิ่งรู้ว่าพ่อกับแม่รักฉันมากแค่ไหน อย่างที่เคยบอกบ้านฉันปากแข็งทั้งบ้าน จะให้บอกรักกันเรอะ เหอะ ฝันไปเถอะ ดูจากการกระทำง่ายกว่าเยอะ  

วันแม่ปีที่แล้วฉันเคยเขียนเรื่องแม่  เล่าให้ฟังว่าปอดแหก  ไม่ค่อยกล้ากอดแม่  แต่พอได้รับคำยุแยงตะแคงรั่ว ฮ่าๆๆๆๆ แรงเชียร์จากหลายๆ คนในนี้  ทำให้ฮึดสู้ (ถึงขนาดนั้น) ตอนนี้ก่อนกลับจากบ้านทีไรต้องขอกอดแม่กับพ่อทุกที  ครั้งแรกๆ เขินมากหน่อย (ทั้งคนกอดทั้งคนถูกกอด) ครั้งต่อๆ มาก็เขินเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆๆ พ่อกับแม่ก็เอาแต่หัวเราะกลบเกลื่อนความเขิน  วันแม่ไม่ค่อยได้กลับ  ได้แต่ส่งของไปให้  ส่งความรักความคิดถึงผ่านสายลมและสายโทรศัพท์บอกแม่ว่า


"รักแม่ที่สุด"


นานๆ จะได้ถ่ายรูปกันซะที คุณนายท่านขี้อาย

กะพี่สาวคนโต อิๆ และเจ้าขุน (เจ้าของบ้าน)




Create Date : 12 สิงหาคม 2557
Last Update : 1 ธันวาคม 2557 15:24:13 น. 19 comments
Counter : 1488 Pageviews.

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ประกายพรึก Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
สวัสดีขอรับคุณปุ๋ย


โดย: ขุนเพชรขุนราม วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:16:57:13 น.  

 
ยังกวนแม่ได้อีก แต่พ่อทันมุกนะครับ (ฮา) พ่อตัดสินใจถมเพราะห่วงแหละครับ เกิดตกไปอีกต้อนที่พวกท่านไม่อยู่ แล้วไม่เห็นจะแย่เอาได้ ยังไงชีวิตก็ย่อมสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด

แม่โกรธไม่ลงหรอกครับ น่าจะอารมณ์ห่วงมากกว่า

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:22:10:10 น.  

 
แวะมาส่งยิ้มให้ สุขสันต์วันแม่ค่า


โดย: haiku วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:23:22:31 น.  

 
สวัสดีค่า ^^
มาอ่านตะพาบค่ะ

ไม่กล้ากอดแม่เหมือนกันเลยค่ะ
วันนี้ให้ของขวัญวันแม่ แม่ต้องบอกว่ากอดแม่บ้างสิ ><

กำลังพยายามอยู่ค่ะ แสดงความรักไม่เก่ง T T

เรื่องเฉียดประสบการณ์ตกน้ำนี่
นุ่นก็หลายรอบเหมือนกันค่ะ
นึกแล้วก็หวาดเสียวไม่หาย

ขอบคุณสำหรับตะพาบที่ลงตัวกับวันแม่เลยค่ะ

++เจ้าขุน เจ้าของบ้านอวบมากเลยค่ะ ขาวเชียว++


โดย: lovereason วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:23:43:50 น.  

 
คุณแม่น่ารักจังเลยคะ


โดย: น้องผิง วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:20:58:10 น.  

 
กรี๊ดดดดดดดดดด
ได้เห็นหน้าเจ้าของบ้านนี้ละ ฟินนนนนนนน


โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 14 สิงหาคม 2557 เวลา:20:03:53 น.  

 
เรื่องราวเฉียดก็น่าใจหายใจคว่ำมาก
แต่ผ่านมาแล้วก็ตลกดีน่ะนะครับ เล่าได้สนุกดี

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ประกายพรึก Literature Blog ดู Blog



โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) วันที่: 14 สิงหาคม 2557 เวลา:21:40:48 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บล็อกนะคะ
คุณแม่คุณลูกน่ารักมากเลยค่ะ


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:13:50:10 น.  

 
กลัวเด็กตกน้ำ และโคลน คือเห็นค่อนข้างบ่อย
คือ กลัวหัวทิ่มน้ำแล้วพลิกตัวไม่ได้นะครับ

อ่านแล้ว ทำให้นึกถึง แม่กับพ่อจริงด้วย แม่คอย
ช่วยเหลือพวกเรามากจริง ๆ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:14:33:47 น.  

 
ท่านรักน้องปุ๋ยมากจริงๆ
ลูกตกลงไปถมบ่อน้ำทิ้งเลย
ทั้งที่ขุดมาตั้งหลายวันแล้ว

สุดยอดมากๆครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:22:49:01 น.  

 
ความรักที่มีต่อพ่อแม่ เป็นสิ่งที่ลูกๆควรมี

ตอนนี้ว่ารักพ่อแม่แล้วพอมีลูกและเลี้ยงลูกเองจะรู้ซึ้งถึงความรักนี้อีกหลายเท่า

ไม่เชื่อลองดู อิอิ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 16 สิงหาคม 2557 เวลา:21:34:29 น.  

 
น่ารักกันทั้งบ้านเลย..
พี่พันช่วงโตแล้วก็ไม่ค่อยได้กอดพ่อแม่นะ..อายเหมือนกัน
กับแม่ค่อยดีหน่อยได้อุ้มได้กอดทานบ่อย..ตอนนี้ไม่มีแล้วครับ


โดย: พันคม วันที่: 17 สิงหาคม 2557 เวลา:7:16:32 น.  

 
เด็กกับสระน้ำ บ่อน้ำ แหล่งน้ำ ของคู่กัน ต้องอยู่่ในสายตาผู้ใหญ่ตลอดเวลาเล่นครับ
เคยเล่นน้ำสมัยมัธยมต้น เป็นตะคริว จมน้ำ ใช้มือจับดินโคลนใต้น้ำจนถึงฝั่งครับ(เป็นคนดำน้้ำอึดเลยรอดมาได้ครับ)
พ่อแม่รักเราเท่าชีวีครับ อย่าลืมเขียนตะพาบ 112 นะครับ
ทักทายคุณปุ๋ยดึกเลยครับ เพื่อนสนิทคุณปุ๋ยที่เกิดอุบัติเหตุอาการเป็นไงบ้างครับ


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 18 สิงหาคม 2557 เวลา:22:49:15 น.  

 
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ประกายพรึก Literature Blog ดู Blog

ครอบครัวน่ารักจังเลยค่ะน้องปุ๋ย
น้องปุ๋ยน่ารักค่ะกอดพ่อกอดแม่
กอดบ่อย ๆ เดี๋ยวก็หายเขินค่ะ



โดย: AppleWi วันที่: 18 สิงหาคม 2557 เวลา:23:11:39 น.  

 
พี่ก๋าเป็นคนไม่ชอบขับรถ
อย่าว่าแต่รถคันใหญ่ๆ
ขับรถไม่เก่งนี่
เวลาหาที่จอดรถ
ปวดหัวมากครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 สิงหาคม 2557 เวลา:11:56:23 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 สิงหาคม 2557 เวลา:6:18:05 น.  

 
เฉียดกับแม่ โอ้โฮ ชื่อโจทย์ดุเดือดจังครับ 555 อ่านแล้วเข้ากับทั้งสองเรื่องดีทีเดียว ทั้งเฉียดตาย และคุณแม่ที่ช่วยปกป้องเราไว้ ทั้งเกือบจมน้ำ ทั้งสำลักโคลนสลบ คุณปุ๋ยประสบการณ์โชกโชนจริงๆ นี่ยังไม่นับเฉียดเรื่องรถไฟชนนะเนี่ย แต่อันนั้นคุณแม่ไม่มีบท
คุณแม่คุณปุ๋ยยังสาวอยู่เลยนะครับ ^^
ตะพาบหนหน้าโจทย์เรื่องแม่อีกแล้ว จะเขียนอีกไหมเนี่ย?


โดย: ชีริว วันที่: 20 สิงหาคม 2557 เวลา:21:53:53 น.  

 
ทีนี้โจทย์รอบหน้าก็แม่อีกค่ะ

คุณปุ๋ยเตรียมเขียนได้เลยค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 20 สิงหาคม 2557 เวลา:22:13:23 น.  

 
อิอิ ใช้เป็นตะพาบ 112 ได้สบายเลยนะเนี่ย

เอิ้กๆ


โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 24 สิงหาคม 2557 เวลา:17:25:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ประกายพรึก
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




* คนขี้เหงา ที่ไม่ค่อยมีสาระสักเท่าไหร่ ความสุข คือ การได้อยู่กับต้นไม้และได้อ่านนิยายโปรดสักเล่ม

* แต่ตอนนี้มีอีกอย่างคือแอบแวะไปอ่าน blog ของคนอื่น (ชอบแอบไปชม blog คนอื่นมากกว่า up blog ตัวเอง เพราะมีแต่คนเขียนดีๆ และ blog สวยๆ ก็เลยติดใจ)

* ตอนแรกสมัครเพราะจะติดตามนักเขียนคนโปรด (ทั้งนั้น) แต่ตอนนี้ ก็เริ่มเขียน เริ่มแต่ง และเริ่มติดตาม blog ของคนอื่นๆ เรื่อยๆ โดยเฉพาะดอกไม้ ใบหญ้า นิยาย ขยายไปสู่วงการอื่นๆ ฯลฯ

* สักวันหวังว่าจะขยันและมุ่งมั่นพอที่จะทำความฝันให้เป็นจริง ^-^
Friends' blogs
[Add ประกายพรึก's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.