Bloggang.com : MOnKEy_PrAi : My goodbye party!!

My goodbye party!!

เคยไปแต่งานเลี้ยงอำลาของคนอื่น พอมาถึงงานเลี้ยงอำลาของตัวเอง ทั้งๆที่ใจอยากกลับเมืองไทยมากกกก แล้วมันก็รู้สึกใจแป้วๆ ใจหายยังไงก็บอกไม่ถูกเหมือนกันค่ะ

งานเลี้ยงไล่ เอ้ย เลี้ยงอำลาอัมพิกากลับเมืองไทยครั้งนี้ จัดขึ้นที่ร้านอาหารอินเดียใกล้มหาวิทยาลัย วันเลี้ยงส่งอัมพิกานั้น ฝนตกหนักทั้งวันจนเย็นจนค่ำ ไม่รู้ว่าฟ้าใจหาย หรือ ดีใจ ที่สิ่งมีชีวิตประหลาดๆอย่างอัมพิกาจะออกจากบ้านเมืองนี้ไปซักที

ร้านอาหารอินเดีย อาหารก็ต้องเป็นอาหารอินเดีย (จะบอกทำไม!!) ที่ขาดไม่ได้คือ แกงกะหรี่ค่ะ ส่วนเครื่องดื่มไม่แน่ใจว่าเป็น บุฟเฟต์เหมือนกับทุกทีหรือเปล่า

แต่งานนี้อัมพิกา say no alc ค่ะ ดื่มไม่ไหว เจ็ดเดือนที่ผ่านมา ดื่มซะจนสงสารตับ - -"

ส่วนเด็กคนอื่นๆ ก็ดื่มบ่ยั่น กันเช่นเคย

อัมพิกาก็กินไป ง่วงไป ฟังเค้าคุยญี่ปุ่นกันไป ไม่รู้เรื่องรู้ราวเหมือนทุกที แต่ต่างจากครั้งก่อนตรงที่ ในใจคิดว่า ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วสินะ

ร้านนี้มีจุดเด่นต่างจากร้านอื่นๆที่อัมพิกาไปร่วมงานเลี้ยงมาตรงที่ ร้านมีโชว์ระบำแขกด้วยค่ะ คั่นเป็นระยะๆ เป็นเยี่ยงไร ตะแคงหัวดูได้ ในคลิปด้านล่างค่ะ

อ่ะ อีกซักอันให้เลือดกำเดาไหลกันไป ณ จุดนี้

มันไม่ใช่แค่ระบำโชว์บนเวทีแค่นั้นนะคะ ลงมาเลื้อยไหลให้หนุ่มๆหัวใจวายตายได้ง่ายๆ

หลังจากระบำเลื้อยแล้วก็มาถึงจุดสุดยอดของช่วงแรกนั่นคือ การเชิญแขกออกมาเต้นหน้าเวที ทั้ง prof ทั้ง dr. และเด็ก ออกไปวาดลวดลายขาแด๊นซ์กันอย่างเมามันส์ แล้วก็มาพยักหน้าหงึกหงัก ชักชวนให้อัมพิกาออกไป

ต๊ายย ดาวมหาลัยแบบอัมพิกา ทำอะไรแบบนี้ไม่ได้จริงๆค่ะ

การแสดงชุดแรกจบไป ก็นั่งกินชิลต่อไปเรื่อยๆ แล้วเด็กๆก็ซุบซิบๆและทยอยกันออกไป อัมพิกาก็เดาได้เลยว่า คงต้องมอบของที่ระลึกให้อัมพิกากันแน่ๆ แต่ต้องทำเนียน ว่า ไม่รู้เรื่อง เป็นเรื่องราวน่าประหลาดใจ อะไรเทือกนั้น

เด็กๆพากันขึ้นไปยืนบนเวทีที่มีการแสดงระบำแขกเมื่อครู่นี้ พร้อมทั้งเรียกอัมพิกาให้ออกไปยืนข้างหน้า แล้วเด็กๆก็พูดเป็นภาษาญี่ปุ่น แปลว่าอะไรไม่ทราบได้ แต่ให้เดาได้ว่า ขอโทษแขกท่านอื่น ขออนุญาตรบกวนเวลา เพื่อมอบของที่ระทึกให้อัมพิกา เนื้องจากอัมพิกา จะกลับบ้านกลับเมืองแล้ว..

ต่อจากนั้นพูดอะไรอีก อัมพิกาก็เดาไม่ออกแล้วค่ะ

แล้วก็มีตัวแทนของเด็กแต่ละกลุ่มงานวิจัย มามอบของขวัญให้ค่ะ พร้อมทั้งให้อัมพิกาแกะห่อของขวัญแต่ละชิ้นที่เด็กมอบให้ด้วย

จากนั้นก็ให้อัมพิกากล่าวอะไรซักเล็กน้อย ต่อหน้าธารกำนัลที่ไม่ได้มีแค่เด็กในแลป แต่มีคนนอกที่เค้าไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ที่มานั่งกินข้าววันนี้ด้วย จะว่ารู้สึกอายก็คงไม่ใช่อัมพิกาแน่ๆ แค่รู้สึกแกรงใจแขกคนอืนๆเค้านิดโหน่ยยย

หลังจากกล่าวสุนทรพจน์จบ หอบของขวัญหลายชิ้นที่ได้มานั่งที่โต๊ะ กินต่อ เจอเด็กๆแกล้งให้ดื่ม แอลกอฮอล เลยเจออัมพิกา แกล้งกลับ โดยการจับกรอกปาก พ่ายแพ้กันไปทุกคน

นั่งกินอยู่ดีๆ ก็ได้เวลาการแสดงระบำแขกอีกรอบ แล้วก็เชิญแขกๆออกไปเต้นอีกรอบ อัมพิกาก็โดนทำท่าพยักเพยิดให้ออกไปเต้นอีก
ก็บอกแล้ว ว่าทำไม่ได้ ทำไม่ได้ จะให้ออกไปเต้นให้เสียภาพพจน์ได้ยังไง๊

ไม่เคยเชื่อกันเลยจริงๆ

^
^
^
แล้วภาพข้างบนนี่คืออะไรล่ะเนี่ย

เอาล่ะ ทีนี้มาดูของขวัญดีกว่า ว่า เด็กๆให้อะไรอัมพิกามาบ้าง
ของชิ้นแรกที่ได้ คือ ดอกไม้ อยากจะบอกว่า อัมพิกาชอบสีชมพู และไม่ถูกโฉลกกะสีเหลืองอย่างแรงค่ะ

ของชิ้นที่ 2 ได้แก่ ดินสอ ปากกา สีชมพู ที่มีชื่อของอัมพิกาสลักลงไปบนปากกาด้วย ขอโบกว่า ชอบอันนีสุดๆ ^^

ของชิ้นที่ 3 ได้แก่ หมอนข้างน้อยหมี ที่ราคาแพงแบบไม่ธรรมดา

ของชิ้นที่ 4 ที่ทำเอาอัมพิกากลั้นน้ำตาไว้แทบไมอยู่ ได้แก่ สมุดภาพ ที่ทุกคนในแลป รวมทั้งอาจารย์ เขียนข้อความไว้ให้ค่ะ

ของชิ้นที่ 5 ได้แก่ กางเกงในลายเซ็กซี่สีชมพู - -: ตอนแกะของขวัญชิ้นนี้ แกะไม่แกะเปล่า อัมพิกาลองให้ดูด้วย ซาวเสียงแล้วพบว่า เซกซี่ดี

และของขวัญชิ้นสุดท้าย

เป็นจดหมายจากหนุ่มน้อยขี้อายคนหนึ่งในแลป ที่เคยบอกกับเพื่อนว่า อัมพิกาน่ารัก

เรื่องน่ารักนี่ก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไงจริงๆค่ะ ก้ากกกกก

เนื้อความในจดหมาย ก็ลองอ่านดูละกันนะคะ :)

งานเลี้ยงอำลาคืนนี้จบไป แต่อัมพิกาก็ต้องใช้ชีวิตอยู่ต่ออีก 2-3 วัน เพื่อเก็บของและเคลียร์ของที่ห้องแลปด้วย ที่สำคัญมีนัดไปเที่ยวกะเด็กๆในแลป ก่อนกลับเมืองไทยด้วยค่ะ

Create Date : 10 กรกฎาคม 2553

Last Update : 11 กรกฎาคม 2553 0:35:14 น.

1 comments

Counter : 918 Pageviews.

โอ๊ยยยย เนื้อความในจดหมายน่ารักจังค่ะ หนุ่มญี่ปุ่นคนนี้นี่ไม่เบาเลยนะคะ อิจฉาจขบ.จัง^^

โดย: misaboy

วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:58:29 น.