Bloggang.com : MOnKEy_PrAi : เวลาผ่านไป ไวอย่างกับกระพริบตา

เวลาผ่านไป ไวอย่างกับกระพริบตา

แปร๊ปๆ อัมพิกาก็มาเตร็ดเตร่ หัวเราะ ร้องไห้ ใบ้รับประทาน อยู่ญี่ปุ่น ได้ 7 เดือนแล้ว

กำหนดการอยู่จริงๆคือ 1 ปี แต่เงินที่มีมันไม่อำนวยเอาซะเลย เลยตัดสินใจกลับดีกว่า ~พอกำหนดวันกลับได้ มันก็ไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานเลยค่ะ นับถอยหลังกลับบ้าน เป็น ชั่วโมง ยิ่งใกล้วันที่ำกำหนดกลับ (เอาเอง) ยิ่งนับถอยหลังเป็นนาที

ในวันที่อัมพิกาเดินเข้าไปบอก ด๊อกเตอร์ว่า จะกลับวันไหนเวลาเท่าไหร่ จองตั๋วแล้ว ด๊อกเตอร์ และเด็กคนอื่น ดูอึ้งๆไป ไม่รู้ว่าตกใจหรือดีใจกันแน่

ได้แต่บอกกับอัมพิกา ไวจังเลย กระทันหันจังเลย.. พูดจริงหรือเปล่าไม่รู้ เพราะบางทีคนที่นี่ก็ไว้ใจไม่ค่อยจะได้

แต่อัมพิกาก็หาได้แคร์ไม่ค่ะ อยากกลับแล้ว เอาอะไรมาล่อก็ไม่อยู่ แต่ถ้าเป็นหนุ่มหล่อๆก็ขอคิดดูก่อน

พอใกล้วันกลับประเทศ งานเลี้ยงอำลาต่่างๆก็เริ่มเข้าอัมพิกากันล่ะ งานเลี้ยงอำลางานแรกไม่ใช่่จากใครที่ไหน ก็จากคนที่เลี้ยงข้าวอัมพิกามาตลอด 7 เดือน เดือนละ 1 ครั้ง นั่นคือ อ. ปู่ ผู้น่ารักของอัมพิกาเอ้งงง ^^

ร้านอาหารที่อ.ปู่พาไปคราวนี้เป็นพวกปิ้งๆย่างๆเนื้อ ไม่รู้ว่่าภาษาญี่ปุ่นเค้าเรียกร้านแบบนี้ว่าอะไร แต่ขอโบกว่า อร่อยม๊ากกกกก ถ้าโพนยางคำทำได้เท่าที่นี่นะ อัมพิกาว่า จะเพิ่มกำไรให้อีกมากกว่า 50% แน่นอนค่ะ

คนญี่ปุ่น หน้าเด็ก สุขภาพดี เพราะคนที่นี่เค้ากินแต่อาหารสุขภาพ นมก็ต้องนมสด ผักก็ต้องผักสด เนื้อก็ต้องเนื้อสดๆ เหมือนเมนูด้านล่างนี้

รสชาดก็อร่อยมากเลยล่ะค่ะ หวานๆดี เอ๊ะ หรือว่าจริงๆแล้วอัมพิกาเกิดมาเพื่อเนื้อสดกันแน่ - -"

ส่วนเมนูปิ้งๆย่างๆ ก็อร่อยม๊ากกก โดยเฉพาะ เมนูลิ้นวัว ที่นี่ไม่มีน้ำจิ้มแบบบ้านเรานะคะ แค่เนื้อที่เค้าหมักมา ก็อร่อยมว๊ากกกก แบบไม่ต้องอาศัยสิ่งปรุงรสอื่นเลย

ด้านการบริการก็ไม่ต้องพูดถึง ญี่ปุ่นขึ้นชื่อเืรื่องการบริการอยู่แล้ว ถึงขั้นยืนปิ้งยืนย่างให้เลย นี่ถ้าป้อนได้ คงป้อนให้แล้วล่ะค่ะ

หลังจากกินปิ้งๆย่างๆกันเสร็จ ก็ตามด้วยต้ม นาเบะ ยอดฮิต ที่อัมพิกากินมาตลอดทุกงานเลี้ยง แต่คราวนี้พิเศษนิดหน่อยตรงนี้ เป็นนาเบะแบบน้ำซุปกิมจิ
แต่บอกตรงๆว่า อัมพิกา เอายัดลงหลอดอาหารไม่ไหวแล้ว อิ่มมากๆเลยล่ะค่ะ

ตลอดเวลาการรับประทานอาหาร อ.ปู่คอยบริการตลอด จนไอ้เราก็เกรงใจ ด้วยความที่ประเทศไทย ยึดถือ ความอาวุโส เหนือกว่าสิ่งใดในโลกหล้า - -"

หลังจากเสร็จจากอาหาร อ.ปู่ถามอัมพิกาว่า อยากไปดื่มแบบ japanese pub หรือว่า bar อัมพิกาก็งงๆว่า อะไรหว่า มันต่างกันไงน้อออออ

ระหว่างทางก็เห็นร้านเหล้าตามรายทาง เด็กก็ชี้โบ๊ชี้เบ๊ ว่าอยากดื่มแบบนี้ คือมีโต๊ะเก้าอี้ (ที่ไหนไม่มี - -") แล้วก็มีเบียร์มีเหล้ามาเสิร์พ

หรือว่า อยากไปดื่มแบบค๊อกเทล อัมพิกาก็เลยใช้สมองอันน้อยนิดคิดสะระตะว่าเอาแบบค๊อกเทลดีกว่า เพราะอัมพิกาคงหากินไม่ได้ง่ายๆในไทยแน่ๆ

บรรยากาศภายในร้าน ก็เป็นอะไรที่อัมพิกาไม่เคยเห็น มีขวดเหล้า ว๊อดก้า น้ำหวานสารพัดสิ่ง วางอยู่ แล้วก็มีบาร์เทนเดอร์คอยผสมเหล้าออกมาตาม ออเดอร์ที่ลูกค้าสั่ง เทนั่น เทนี่ จ้วกจ้าก จ้วกจ้าก ปิดฝา เขย่าไข่ โคร๊งเคร๊งๆ สี่ห้าครั้ง เทลงแก้ว แล้วก็เสิร์พ นั่งๆดูก็เพลินดีค่ะ

เด็กเปิดเมนูให้ดูพยายามอธิบายให้ฟังว่าแต่ละเมนู มีส่วนผสมของอะไรบ้าง
อัมพิกาก็ือืออา อือออ ผงกหัวว่าเข้าใจไปตามนั้น แล้วก็เลือกจิ้มเอาซักเมนู ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว ตัวเองสั่งอะไร

กินเมนูนี้หมด ก็ลองเมนูอื่นๆไปเรื่อยๆ
แต่แอบมีกำชับนึงนึงว่า อย่าแอลกอฮอล์เยอะ เพราะอัมพิากแพ้ พวกแอลกอฮอล์แบบมีน้ำหวาน แพ้ตรงที่ว่า เวลาดื่มมันดื่มง่ายอร่อย แต่เวลาเมาเนี่ย พยุงหัวตัวเองไม่ไหว จะถอดหัวมาหิ้วไว้ ก็กลัวมีคนมาแย่งหัวไป
เรียกว่ามันเมาแบบทรมานอ่ะค่ะ

เด็กๆที่ไปด้วยกัน ก็ลองหลายๆเมนู เหมือนกันค่ะ อัมพิกาก็ขอชิมคนละนิดคนละหน่อย 5555+

ส่วนอ.ปู่ ไม่ต้องพูดถึง เปอร์เซนต์แอลกอฮอล์ในเครื่องดื่มนี่สูงปรี้ดดดด เลยล่ะค่ะ ดื่มเก่งกันจริงคนญี่ปุ่นเนี่ย

แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา เพราะรถไฟฟ้าจะหมด

ก็มากล่าวร่ำลา กันหน้า สถานีรถไฟใต้ดิน

อ.ปู่อวยพรขอให้เดินทางปลอดภัย อัมพิกาก็ได้แต่กล่าวขอบคุณออกไป แต่มันก็แทนความรู้สึกทั้งหมดในใจที่มีไม่ได้

ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ ตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ อ.ปู่ คอยดูแลอย่างดีมาตลอด ขอให้สิ่งศักดิฺสิทธิ์คุ้มครอง อ.ปู่ ให้มีสุขภาพแข็งแรง แล้ววันนึงเราคงได้พบกันอีกนะคะ อ. ปู่ ขอบคุณจริงๆค่ะ

Create Date : 10 กรกฎาคม 2553

Last Update : 10 กรกฎาคม 2553 13:27:40 น.

1 comments

Counter : 768 Pageviews.

จะกลับแล้วเหรอ ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ

โดย: kim_tiger

วันที่: 10 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:51:42 น.